Η Αταλάντα και το… θεϊκό ποδόσφαιρο!

Μια ομάδα που δεν είχε ξαναπαίξει στο Champions League, στα 112 χρόνια ιστορίας της, μοιάζει πιο …εξασφαλισμένη από τις 8 που ενεπλάκησαν στο πρώτο διήμερο, των αγώνων της φάσης των «16» της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, ώστε να βρεθεί στα προημιτελικά του θεσμού!

Μια ομάδα που φέρει το όνομα της μυθολογικής Αταλάντης και που οι οπαδοί της την αποκαλούν «Θεά».

Και πρέπει να έχει κάτι… θεϊκό, αφού καταρρίπτει όλα τα στερεότυπα του «μοντέρνου» ποδοασφαίρου.

Η Αταλάντα στην παρθενική της σεζόν στην ποδοσφαιρική εκδοχή του «Πολέμου των Άστρων» πήγε με τα δικά της «όπλα» κι όχι μόνο ζει το παραμύθι της, αλλά εξελίσσεται σ’ ευχάριστη έκπληξη της διοργάνωσης.

Το 4-1 της Τετάρτης (19/02) επί της Βαλένθια την φέρνει με το ένα πόδι (ίσως και παραπάνω…) στην 8αδα.

Όμως σημαντικότερος είναι ο «οδηγός επιτυχίας» που ακολουθεί η ομάδα του Μπέργκαμο.

Κανένα φοβικό σύνδρομο, ή κόμπλεξ κατωτερότητας, σε μια «άγνωστη», για τον οργανισμό και τους παίκτες της, διοργάνωση.

Αντίθετα ακολουθία, με θρησκευτική προσήλωση, του αγωνιστικού πλάνου του Τζιαν Πιέρο Γκασπερίνι, που στην 4η του, πια, σεζόν στην ομάδα της Λομβαρδίας συνεχίζει να δρέπει τους καρπούς της δουλειάς του έχοντας δημιουργήσει την ομάδα που παίζει, με συνέπεια, το πιο θελκτικότερο ποδόσφαιρο την τελευταία διετία στην Ιταλία!

Πέρσι η ομάδα του 62χρονου τεχνικού τερμάτισε τρίτη (πάνω, στην ισοβαθμία, από την Ίντερ) αφήνοντας χωρίς «σεντόνι» Μίλαν και Ρόμα. Ομάδες με πολλαπλάσια μπάτζετ.

Αλλά το σπουδαίο είναι το πως τα κατάφερε: καμιά ποδοσφαιρική «κλοπή», κανένα «ταμπούρι»!

Αντίθετα, διαθέτοντας την καλύτερη επίθεση της Serie A με 77 τέρματα (τρία περισσότερα από τη 2^ηΝάπολι και επτά από την πρωταθλήτρια Γιουβέντους)!

«Κοντσέρτο για πολυβόλα» παρά τα «δύο καρπούζια»!

Κι ενώ οι ανταγωνιστές της – χαιρέκακα – προέβλεπαν ότι η «Σταχτοπούτα» του φετινού Champions League θα λύγιζε, άμαθη, υπό το βάρος δύο «καρπουζιών κάτω από την ίδια μασχάλη» εκείνη τους διαψεύδει, χωρίς ν’ απεμπολεί τίποτα από τον αγωνιστικό της χαρακτήρα.

Εδραιωμένη 4^η στην Ιταλία αφού το περασμένο Σάββατο νίκησε (2-1) την 5η Ρόμα και της ξέφυγε 6 πόντους συνεχίζει να έχει, μακράν, την παραγωγικότερη επίθεση της Serie A.

63 τα γκολ της, ενώ η πρωτοπόρος Γιουβέντους (του Κριστιάνο Ρονάλντο, του Ντιμπάλα και το... επιθετικογενούς Σάρι) έχει μόλις 46, κι η Ίντερ (των Λουκάκου και Κόντε) 49.

«Το κοντσέρτο για πολυβόλα» που έχει δημιουργηθεί, στην πόλη που απέχει 55 χιλόμετρα από το Μιλάνο, προσδίδει αυτοπεποίθηση στους παίκτες που το υπηρετούν.

Τόσο ώστε να κερδίζουν δύο «τελικούς» μέσα σε 4 μέρες όπως οι αναμετρήσεις με τους «τζιαλορόσι» (σ. μ’ ανατροπή μάλιστα) και με τους Ισπανούς, αλλά και να αντιπαρέρχονται του γεγονότος ότι τα ευρωπαϊκά τους ματς δεν τα δίνουν στο Μπέργκαμο (λόγω ακαταλληλότας του γηπέδου για ματς Champions League) αλλά στο «ουδέτερο» Μιλάνο!

Το 1/3 του... Μπέργκαμο στο Μιλάνο!

Την Τετάρτη 45.000 υποστηρικτές τους - πάνω από το 1/3 των 122.000 κατοίκων του Μπέργκαμο! - έσπευσε να τους συμπαρασταθεί στο «Μεάτσα» για να τους ευχαριστήσει που δεν τα παράτησαν στην φάση των ομίλων μετά τις τρεις ήττες στα ισάριθμα πρώτα ματς της στον θεσμό.

Τότε που έμοιαζαν να δικαιώνονται οι επαϊόντες...

Για να καταπιούν τη γλώσσα τους στα επόμενα τρία όταν η Αταλάντα όχι μόνο πήρε ισοπαλία 1-1, επί Ιταλικού εδάφους, από την Μάντσεστερ Σίτι, αλλά νίκησε 2-0 στο Μιλάνο την Ντινάμο Ζάγκρεμπ και στο Χάρκοβο 3-0 την Σαχτάρ Ντόνετσκ!

Κι αν έξω από τις γραμμές έχει το «γενικό πρόσταγμα» ο Γκασπερίνι, εντός. κουμάντο κάνει ο Πάπου Γκόμες.

Ο 32χρονος, διεθνής, Αργεντινός μεσοεπιθετικός συνεχίζει για 6^η χρονιά να κάνει τον κόσμο ν’ αναρωτιέται πως και ξέφυγε από «μεγάλες» ομάδες του Καμπιονάτο και της Ευρώπης, αφού ο δημιουργικός του οίστρος είναι απαράμιλλος, όπως κι η επιδραστικότητα του στο σύνολο.

Οι πάσες του συνήθως προορίζονται για τους Ίλιτσιτς – Μουριέλ. Αμφότεροι από 14 γκολ στο Campionato, παρότι ο πρώτος είναι «παλιός» (3ος χρόνος) κι ο Κολομβιανός «νέος».

Ωστόσο η αποκάλυψη είναι ο, συμπατριώτης του Κροάτη, Πάσαλιτς (5 γκολ στο πρωτάθλημα όσα πέρσι όλη τη χρονιά και άλλα 2 στην Ευρώπη).

Όμως, πάνω απ’ όλα, είναι το σύνολο, που συμπαρασύρει τα άτομα.

Ο Ολλανδός ακραίος μπακ Χατέμπερ, π.χ. είχε να σκοράρει από το 2018 σ’ ευρωπαϊκό ματς και με τη Βαλένθια πέτυχε 2 τέρματα, ενώ ο Φρόιλερ πέτυχε το παρθενικό του την Τετάρτη.

Χωρίς Ιταλούς!

Κι αν σας κάνει εντύπωση ότι δεν αναφέρθηκε κανείς Ιταλός είναι γιατί μ’ εξαίρεση τον γκολκίπερ Γκολίνι και τον (βέρο Μπεργκαμάσκο) διεθνή αμυντικό (πρώην της Μίλαν) Ματία Καλντάρα, κανείς άλλος δεν έπαιξε στα δύο τελευταία ματς.

Ίσως έτσι να μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα το επιθετικό της προφίλ.

Καταρρίπτοντας, άλλο ένα στερεότυπο περί «κορμών» (εθνικής φύσεως) και θυμίζοντας με την σύγχρονη ποδοσφαιρική «Βαβέλ» της ότι η γλώσσα του ποδοσφαίρου είναι παγκόσμια κατανοητή και συνεκτικός δεσμός.

Τόσο ώστε να είναι η πρώτη ιταλική ομάδα εδώ και 16 χρόνια που πετυχαίνει 4 γκολ κατά ισπανικής!