Ντε Ρόσι: «Ήθελα να επιστρέψω δίπλα στην οικογένεια μου»
Ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι εξήγησε τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.
Ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι αποφάσισε να αποσυρθεί από τα ποδοσφαιρικά γήπεδα και όπως εξήγησε και ο ίδιος οικογενειακοί λόγοι τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Ντε Ρόσι τόνισε πως θα ήθελε να συνεχίσει να αγωνίζεται γι' ακόμα δέκα χρόνια, αλλά του λείπει η οικογένεια του και θέλει να βρεθεί κοντά της. Διέψευσε επίσης ότι έχει έρθει σε κόντρα με τη διοίκηση της Μπόκα Τζούνιορς για την οποία είπε πως θα έχει πάντα στην καρδιά του.
Ολυμπιακός: Δεν είναι μόνο τα τρία πέναλτι για τον Τζολάκη
Αναλυτικά όλα όσα είπε ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι στη συνέντευξη Τύπου…
«Κανείς… Ούτε εγώ, ούτε η οικογένειά μου έχουν πρόβλημα υγείας. Θέλω μόνο να επιστρέψω στην οικογένειά μου, η οποία μου λείπει και νομίζω ότι αυτή είναι απόφαση κατανοητή στα 36 μου χρόνια. Λέω αντίο σε ένα κλαμπ που έχει μπει στην καρδιά μου, αλλά και στο άθλημά μου. Είμαι λυπημένος, ήθελα να παίξω άλλα 10 χρόνια. Σίγουρα θα συνεχίσω να δουλεύω στον χώρο του ποδοσφαίρου. Ακόμα δεν ξέρω σε τι ρόλο.
Κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσα να αγαπήσω τόσο πολύ μία ομάδα, μετά τη ζωή μου στη Ρώμη. Ποτέ δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα εδώ στην Μπόκα, ούτε με τους συμπαίκτες μου, ούτε με τη διοίκηση. Θα συνεχίσω πάντα να είμαι μέλος της Μπόκα και ποιος ξέρει, ίσως οι δρόμοι μας να συναντηθούν και πάλι. Οι άνθρωποι που γνώρισα εδώ τους τελευταίους μήνες μετέτρεψαν αυτήν την εμπειρία σε κάτι μαγικό, ακόμα μεγαλύτερο και από αυτό που περίμενα. Με υποδέχτηκαν εμένα και την οικογένειά μου ως αδέρφια.
Θέλω να στείλω μια θετική εικόνα της Αργεντινής, υπάρχουν πολλά να μάθουν από αυτόν τον λαό. Ένα κομμάτι της καρδιάς μου θα μείνει εδώ. Ακόμα κι αν διήρκησε μόνο λίγους μήνες, έζησα κάτι σημαντικό, το οποίο θα παραμείνει για πάντα μέσα μου.
Άρχισα να το σκέφτομαι (σ.σ. να αποσυρθεί) από τον Οκτώβρη. Ξυπνούσα συχνά μέσα στη νύχτα και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Θα ήθελα να παίζω ποδόσφαιρο ακόμα και στα 50. Είχα μια καλή καριέρα, έπαιξα κόντρα στους καλύτερους στον κόσμο. Όμως, η καριέρα ενός παίκτη τελειώνει κάποια μέρα.
Θα υποφέρω λίγο όταν βλέπω ποδοσφαιρικούς αγώνες, αλλά αυτή είναι η ζωή ενός ποδοσφαιριστή. Η ισχυρότερη ανάμνηση από την Μπόκα; Η αγκαλιά με κάθε συνεργάτη σήμερα, η συνάντηση με τον Μαραντόνα και πολλούς άλλους ανθρώπους της Μπόκα που έκλαιγαν μετά την ήττα από τη Ρίβερ. Αυτή είναι μία εικόνα που δεν θα ξεχάσω ποτέ».
