Φρανσουά Μοντεστό: Εγώ και ο Βαγγέλης Μαρινάκης

O Φρανσουά Μοντεστό παραχώρησε μεγάλη συνέντευξη στη γαλλική ιστοσελίδα sofoot.com και μίλησε για το διπλό του ρόλο σε Ολυμπιακό και Νότιγχαμ καθώς και για τον Βαγγέλη Μαρινάκη.

«Από τον Ιανουάριο, δουλεύω και στις δύο ομάδες. Αλλά στο Νότιγχαμ θα είμαι πιο συχνά. Στο Ολυμπιακό, έχουν δρομολογηθεί όλα, υπάρχει μια σταθερότητα. Ενώ εδώ, πρέπει να ξεκινήσουμε μια νέα προσπάθεια. Πρέπει να κάνουμε ό, τι κάναμε στον Ολυμπιακό» είπε.

Και συνέχισε: «Αυτά είναι δύο κλαμπ που παίζουν διαφορετικό στυλ ποδοσφαίρου. Ο Ολυμπιακός είναι επιθετικός, έχει κατοχή της μπάλας. Στη Νότιγχαμ, έχουμε πιο πολλές μονομαχίες, το one-on-one, είναι πιο φυσικό. Αλλά αν υπάρχει ένας παίκτης που δεν είναι καλός στη Νότιγχαμ, μπορούμε να τον στείλουμε στον Ολυμπιακό. Αν ενδιαφέρει και τους δύο προπονητές φυσικά. Αυτό το έχουμε κάνει ήδη με τους Μπουχαλάκη και Σουντανί για παράδειγμα.

Στην ερώτηση πως ανέλαβε πόστο στον Ολυμπιακό ο Μοντεστό απάντησε: «Όταν τελείωσε το συμβόλαιο μου με τον Ολυμπιακό, επέστρεψα στη Μπαστιά για να κλείσω τη σταδιοδρομία μου. Όμως ο πρόεδρος Μαρινάκης με δέσμευσε πως όταν θα σταματήσω, θα συνέχιζα να δουλεύω με τον σύλλογο επιλέγοντας τη θέση μου μαζί του. Ήταν μια τεράστια ευκαιρία. Πάντα ήμουν τρελός για το ποδόσφαιρο και ήθελα να μείνω σε αυτό το περιβάλλον»

Όταν ρωτήθηκε πώς απόκτησε αυτή την πολύ ισχυρή σχέση με τον Βαγγέλη Μαρινάκη ο Μοντεστό είπε:
«Είναι μια ιδιαίτερη ιστορία μαζί του. Όταν αγόρασε το σύλλογο το 2010, ήμουν ο πρώτος παίκτης που υπέγραψε. Έτσι, με εμπιστεύτηκε αμέσως. Και έπειτα ήταν τρεις τίτλοι πρωταθλήματος, δύο κύπελλα, καλές πορείες στην Ευρώπη ... Όλα δούλεψαν, έγινα κεντρικό κομμάτι της ομάδας. Μετά, με εξέπληξε η πρότασή του. Ο Ολυμπιακός είναι ένας μεγάλος σύλλογος, θα μπορούσε να δώσει τη δουλειά σε πολλούς άλλους πρώην παίκτες του συλλόγου. Είναι ένας μεγάλος επιχειρηματίας στην Ελλάδα και στον κόσμο, νομίζω ότι δεν είναι τρελός και είδε κάτι σε μένα που θα μπορούσε να είναι καλό για το κλαμπ. Έχει μεγάλη εμπιστοσύνη σε μένα και του είμαι πολύ ευγνώμων γι αυτό Έχουμε μια σχέση που ξεπερνά τη δουλειά. Ήταν υπομονετικός μαζί μου γιατί αρχικά έκανα και λάθη. Είναι φυσιολογικό, αθλητικός διευθυντής στα 38 μου χρόνια χωρίς εμπειρία. Αλλά αυτός με εμπιστευόταν, και σήμερα, αν είμαι εδώ στο Νότιγχαμ, σε αυτόν το χρωστάω...»