Όταν ο Βενγκέρ ήρθε στο «Γ. Καραϊσκάκης»

Ο άνθρωπος που άλλαξε τo DNA του Αγγλικού ποδοσφαίρου ήταν ένα βήμα από το ν’ αναλάβει τον Ολυμπιακό το 1994... Ήρθε, πήγε στο Ρέντη και είδε στο «Καραϊκάκη» ματς με τον Ιωνικό (6-1) από τη θύρα 10, μαζί με τον Πέτρο Κόκκαλη.

Όταν ο Βενγκέρ ήρθε στο «Γ. Καραϊσκάκης»

Ήρθε, λοιπόν κι αυτή η μέρα που άλλη μια ποδοσφαιρική σταθερά, εκλείπει.

Ο Αρσέν Βενγκέρ, ο μακροβιότερος, εν ενεργεία, τεχνικός του Αγγλικού ποδοσφαίρου, δεν θα κάθεται την επόμενη σεζόν στον πάγκο της Άρσεναλ. Αυτά τα 22 χρόνια στο “τιμόνι” της –ανεξαρτήτως των ολοένα, αυξανόμενων φωνών, περι αποχώρησης του, στις τάξεις των φίλων των Λονδρέζων, τις τελευταίες σεζόν– συνιστούν ένα “πριν” κι ένα “μετά” όχι μόνο για τους “κανονιέρηδες”, αλλά και συνολικά για το ποδόσφαιρο της “γηραιάς αλβιώνας”!

Δεν ξεκόλλησε, μόνο, το επίθετο “βαρετή” που συνόδευε τους “Gunners” (λόγω της ποιότητας του ποδοσφαίρου τους, τα προηγούμενα χρόνια), αλλά άλλαξε και το DNA του «βασιλιά των σπορ» στην γενέτειρα του!

Η επιδραστικότητα του Αλσατού, που τον υποδέχθηκαν τα (εμφορούμενα από καχυποψία, ου μην σωβινισμό, για κάθετι γαλλικό...) Αγγλικά ΜΜΕ με τίτλους όπως «Ποιος Αρσέν;» (όταν ήρθε από την Ιαπωνία...), δεν εξαντλείται στους 3 τίτλους πρωταθλήματος.

Ούτε καν στο ότι ένας εξ αυτών ήταν αήττητος (2004). Κάτι ανεπανάληπτο για 115 χρόνια! Από την εποχή της Πρέστον...Ούτε στα 7 Κύπελλα (κι ισάριθμα Κομιούνιτι Σιλντ) ή την παρουσία για 19 σερί σεζόν στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ (και στον τελικό του 2006)...

Σημαντικότερο των προαναφερθέντων είναι ότι διαφοροποίησε την ποδοσφαιρική οπτική της ομάδας του και κατόπιν συνολικά του Νησιού.

Ως τότε οι θέσεις των μάνατζερ των ομάδων της Πρέμιερ Λιγκ αφορούσαν μόνο Βρετανούς. Υπ’ αυτή την έννοια υπήρξε πιονιέρος. Επιβίωσε, κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, με «φάρο» τις ποδοσφαιρικές του ιδέες.

Το...ορθόδοξο για τους Βρετανούς «kick & run» έδωσε τη θέση του στο passing game, «με την μπάλα κάτω», που έγινε «μόδα» σε σημείο που ο μακαρίτης Μπράϊαν Κλαφ να δηλώσει: «Χαϊδεύουν την μπάλα όπως εγώ θα’ θελα να χαϊδέψω την Μέριλιν Μονρόε

Ταυτόχρονα το όνομα του είναι συνδεδεμένο με την επιμονή του στο σκάουτινγκ ανεύρεσης ταλέντων και στην ανάπτυξη της ποδοσφαιρικής παραγωγικής διαδικασίας μέσω των ακαδημιών.

Από το Ρέντη στην θύρα 10 του (παλιού) Καραϊσκάκη!

Κι όμως ο 68χρονος «προφέσορας», όπως ήταν το προσωνύμιο του λόγω εικόνας, ο γιος του προπονητή ομάδας του χωριού του, εκείνος που με το «μάτι» του ανέστησε την καριέρα του («τελειωμένου» στην Γιουβέντους) Τιερί Ανρί μετατρέποντας σε πρώτο σκόρερ στα χρονικά της Άρσεναλ, θα μπορούσε να είναι «Έλληνας»!

Για την ακρίβεια...Πειραιώτης! Το 1994, έχοντας απολυθεί από την Μονακό. την οποία δύο χρόνια πριν είχε οδηγήσει στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων (πέραν του ενός πρωταθλήματος και κυπέλλου) ο Σωκράτης Κόκκαλης έψαχνε τον αντικαταστάτη του Νίκου Αλέφαντου. Όχι μόνο του έδινε «γη και ύδωρ» (170 εκ. δρχ. τότε) αλλά τον είχε φέρει στην Ελλάδα για να επιθεωρήσει τις εγκαταστάσεις του Ρέντη και να πάρει... γεύση από «Καραϊκάκη» σ’ ένα ματς με τον Ιωνικό (6-1) που παρακολούθησε, στην θύρα 10, μαζί με τον Πέτρο Κόκκαλη! Θρυλείται μάλιστα ότι είχε ξεχωρίσει τους Μαρινάκη, Νταμπίζα κι Ιωαννίδη. Υπενθυμίζεται πως ένα χρόνο πριν ο Ολυμπιακός είχε αποκλείσει την Μονακό του Βενγκέρ στους «16» του Κυπέλλου Κυπελλούχων κι είχαν γίνει οι σχετικές γνωριμίες.


Τελικά επέλεξε να πάει στην Ναγκόγια Κάμπους. Στην Ιαπωνία. Ένα χρόνο (κι ένα Κύπελλο και Σούπερ Καπ) μετά ήρθε η πρόταση της Άρσεναλ. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία...