Η Τσέλσι αλλάζει προπονητές σαν… πουκάμισα!

Ο Φρανκ Λαμπάρντ έγινε ο 14ος τεχνικός που κάθισε στον πάγκο των λονδρέζων επί εποχής Ρόμαν Αμπράμοβιτς

Η Τσέλσι αλλάζει προπονητές σαν… πουκάμισα!

Μία νέα «εποχή» ξεκίνησε εφέτος στην Τσέλσι, με τον Φρανκ Λαμπάρντ να αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία του συλλόγου και να διαδέχεται τον Μαουρίτσιο Σάρι. Ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των «μπλε» επέστρεψε στην ομάδα που λάτρεψε και λατρεύτηκε, με στόχο να την οδηγήσει στο δρόμο των επιτυχιών και τις κατακτήσεις τίτλων από τη θέση πλέον του προπονητή. Το ερώτημα όμως που τίθεται για τη συνέχεια είναι το αν θα καταφέρει ο Άγγλος να δικαιώσει τις προσδοκίες και να "στεριώσει" στον πάγκο των Λονδρέζων.

Έναν πάγκο στον οποίο κάθισαν 14 προπονητές (!) από τη μέρα που ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς ανέλαβε την ιδιοκτησία του συλλόγου, καθώς ο Ρώσος μεγιστάνας συνηθίζει να αλλάζει τους προπονητές σαν… τα πουκάμισα, στην προσπάθειά του να δει την ομάδα να φτάνει στις κατακτήσεις τροπαίων.

Ο Αμπράμοβιτς ανέλαβε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών του αγγλικού συλλόγου το 2003, με την προοπτική να μετατρέψει την Τσέλσι σε μία νέα υπερδύναμη του βρετανικού ποδοσφαίρου. Στην πρώτη του χρονιά διατήρησε τον Κλαούντιο Ρανιέρι στον πάγκο, ωστόσο στο τέλος εκείνης της περιόδου ο Ιταλός έγινε ο πρώτος τεχνικός που απολύθηκε από τον Ρώσο επιχειρηματία.

Η «εποχή Μουρίνιο», ο τελικός του Champions League και ο Αντσελότι

Ακολούθησε η «εποχή Ζοσέ Μουρίνιο». Ο «Special One» έχοντας κατακτήσει το Champions League με την Πόρτο, πήρε το δρόμο για το Λονδίνο. Παρότι όμως οδήγησε μεταξύ άλλων τους «μπλε» στο πρώτο τους πρωτάθλημα (2004/05) μετά από μισό αιώνα στην Αγγλία, όπως επίσης και σε ένα ακόμα την επόμενη σεζόν (2005/06), αποχώρησε τον Σεπτέμβρη του 2007 λόγω «διαφωνιών» του με τον Αμπράμοβιτς.

Ο Άβραμ Γκραντ που διαδέχτηκε τον Πορτογάλο ως το φινάλε της περιόδου λίγο έλειψε να κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης. Η ήττα στον τελικό του Champions League όμως από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Λουζνίκι της Μόσχας δεν του επέτρεψε να πραγματοποιήσει το όνειρό του.

Ο Λουίς Φελίπε Σκολάρι που ανέλαβε το καλοκαίρι έμεινε μόλις επτά μήνες πριν απολυθεί από τη θέση του, για να ακολουθήσει ο Γκους Χίντινγκ και αμέσως μετά ο Αμπράμοβιτς στράφηκε στον Κάρλο Αντσελότι, τον οποίο και προσέλαβε το καλοκαίρι του 2009.

Ο Ιταλός έγινε τότε ο τέταρτος μόνιμος προπονητής του συλλόγου σε διάστημα 21 μηνών, αλλά και ο τρίτος Ιταλός που κάθισε στον πάγκο των λονδρέζων μετά τους Τζιανλούκα Βιάλι και Κλαούντιο Ρανιέρι.

Εκ του αποτελέσματος όμως, ούτε αυτός κατάφερε να «στεριώσει» στην Τσέλσι, παρότι κατέκτησε το «νταμπλ» (σ. πρωτάθλημα και Κύπελλο) την περίοδο 2009-10. Τον Μάη του 2011 αποτέλεσε παρελθόν από τους «μπλε» και ο Ρώσος ιδιοκτήτης στράφηκε σε μία ακόμα… Πορτογαλική λύση, τον Αντρέ Βίλας – Μπόας.

Η κορυφή της Ευρώπης και η «Δευτέρα παρουσία» του Μουρίνιο

Όσοι περίμεναν πως ο Βίλας – Μπόας θα βάδιζε στα... χνάρια του συμπατριώτη του, του Ζοσέ Μουρίνιο, τελικά διαψεύστηκαν, αφού ο Πορτογάλος απολύθηκε τον Μάρτη του 2012. Ο Ρομπέρτο Ντι Ματέο όμως που ανέλαβε άμεσα, όχι μόνο δικαίωσε τις προσδοκίες, αλλά οδήγησε και την Τσέλσι στην κατάκτηση του πρώτου Champions League της ιστορίας της, στον τελικό με την Μπάγερν μέσα στο Μόναχο!

Οι επιτυχία αυτή μοιραία κράτησε τον Ιταλό στο πόστο του, αλλά τα αρνητικά αποτελέσματα της ομάδας την σεζόν που ακολούθησε (2012-13) είχαν ως αποτέλεσμα να δει την "πόρτα της εξόδου" τον Νοέμβρη του 2012. Ο Ράφα Μπενίτεθ, που μέχρι τότε είχε εντυπωσιάσει με το έργο του στην Λίβερπουλ, ήταν η επόμενη επιλογή του Αμπράμοβιτς.

Την πρόσληψη του Ισπανού, βέβαια, κάθε άλλο παρά αποδέχτηκαν με χαρά οι φίλαθλοι της ομάδας, αφού ουδέποτε ξέχασαν τα… αρνητικά σχόλια που είχε κάνει στο παρελθόν για την ομάδα τους και από το πρώτο του κιόλας παιχνίδι στον «μπλε» πάγκο δεν έκρυψαν τα συναισθήματά τους. Ο Μπενίτεθ αποτέλεσε τελικά παρελθόν στο τέλος της σεζόν και ο Ζοσέ Μουρίνιο επέστρεψε για δεύτερη φορά στην τεχνική ηγεσία.

Με τον Μουρίνιο πολλοί περίμεναν να δουν τους «μπλε» να επαναλαμβάνουν επιτυχίες όπως στην πρώτη παρουσία του Πορτογάλου στην Τσέλσι. Οι συγκρούσεις όμως του προπονητή με αρκετούς από τους ποδοσφαιριστές του, όπως επίσης και το στιλ παιχνιδιού των λονδρέζων δεν άργησαν να τον οδήγησαν εκ νέου στην έξοδο. Τη σεζόν 2015-16 η Τσέλσι ηττήθηκε σε 9 από τα 16 της παιχνίδια της στην Πρέμιερ Λιγκ και ο Μουρίνιο έλυσε τη συνεργασία του.

Η ιταλική «συνταγή»

Ο Γκους Χίντινγκ για ακόμα μία φορά ανέλαβε προπονητής και ολοκλήρωσε τη σεζόν στην Τσέλσι, ενώ το καλοκαίρι του 2016 ο Αμπράμοβιτς στράφηκε για ακόμα μία φορά σε Ιταλό τεχνικό και ήρθε σε συμφωνία με τον Αντόνιο Κόντε. Ο τελευταίος στην πρώτη του χρονιά κατέκτησε το πρωτάθλημα στην Πρέμιερ Λιγκ, αλλά την επόμενη απολύθηκε, με το σύλλογο να μένει εκτός πρώτης τετράδας στην Πρέμιερ Λιγκ και να χάνει το «εισιτήριο» για την συμμετοχή του στο Champions League.

Ο Ρώσος επέμεινε… ιταλικά και προσέλαβε τον Μαουρίτσιο Σάρι που ως τότε είχε εντυπωσιάσει με το έργο του στην Νάπολι. Όπως αποδείχτηκε, όμως, ούτε κι αυτός «στέριωσε» στο «ηλεκτρικό» λονδρέζικο πάγκο. Αυτό το καλοκαίρι πέρασε φεύγοντας τις πύλες του «Στάμφορντ Μπριτζ» με προορισμό την Γιουβέντους και την τεχνική ηγεσία της αγγλικής ομάδας ανέλαβε αυτή τη φορά ένα… δικό της παιδί, ο Φρανκ Λαμπάρντ.

Ο τελευταίος υπέγραψε τριετές συμβόλαιο συνεργασίας με τους «μπλε». Το αν θα καταφέρει όμως να παραμείνει για χρόνια στη θέση του ή αν θα βάλει κι αυτός το όνομά του στη μακρά λίστα των προπονητών του Αμπράμοβιτς που ήρθαν, είδαν και… απήλθαν, θα το δούμε προσεχώς! Με το «καλημέρα», πάντως, ο Λαμπάρντ θα μπει στα… βαθιά, καθώς στην πρεμιέρα της Πρέμιερ Λιγκ η ομάδα του φιλοξενείται από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο «Ολντ Τράφορντ».