Ολυμπιακός: Καμιά νοσταλγία για Σεμπά!

Η έλλειψη βαθμολογικών στόχων, στο υπόλοιπο της σεζόν, για τον Ολυμπιακό κάνει τους φίλους του να ασχολούνται, ήδη, με την επικείμενη μεταγραφική ενίσχυση της ομάδας τους, αλλά και την παρατήρηση των πεπραγμένων πρώην παικτών των «ερυθρολεύκων». Είτε έχουν δοθεί με την μορφή του δανεισμού, είτε με μεταγραφή. Στην τελευταία κατηγορία ανήκει ο Σεμπαστιάο ντε Φρέιτας Κόουτο Ζούνιορ γνωστότερος, στα μέρη μας, αλλά και γενικότερα, στο ποδοσφαιρικό στερέωμα, ως Σεμπά.

Ο 27χρονος Βραζιλιάνος κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου - κι αφού επέστρεψε στον Πειραιά, μετά από την 6μηνη Κινέζικη περιπέτεια του στην Τσονγκίνγκ Λιφάν όπου είχε πάει δανεικός – πήρε μεταγραφή στην Σαουδική Αραβία και την Αλ Σαμπάμ υπογράφοντας για 3 χρόνια. Ήδη σε 9 αγώνες με την ομάδα της πρωτεύουσας (Ριάντ) της χώρας της Αραβικής Χερσονήσου έχει σκοράρει 3 φορές, σε 9 συμμετοχές. Όσες και το προηγούμενο εξάμηνο στην πολυπληθέστερη χώρα της υφηλίου, σε περισσότερους αγώνες (13).

Αν αναλογιστεί κανείς ότι τόσα γκολ πέτυχε στην πιο αποδοτική του σεζόν στην Ελλάδα (2016-17) σε 26 συμμετοχές, ενώ στην πρώτη (2015-16) είχε μόνο 2 (σε 19 παρουσίες) και στην τελευταία (2017-18) δεν είχε βρει δίχτυα (σε 13 συμμετοχές) είναι εύκολο να εξάγει κανείς κάποια συμπεράσματα για τη δυναμικότητα των πρωταθλημάτων που φιλοξενούν, πλέον, τον Βραζιλιάνο ακραίο επιθετικό...
Τα ευρωπαϊκά τέρματα κι η «ταμπέλα» του... μοντέρνου ακραίου

Αλλά και γιατί ο μέσος φίλος του Ολυμπιακού δεν τον... νοσταλγεί! Παρότι στη 2η χρονιά του στο λιμάνι είχε σκοράρει 4 φορές σε 12 ευρωπαϊκά ματς (όχι αμελητέος αριθμός), ωστόσο ήταν και τα μοναδικά του τέρματα σε 27 παρουσίες στις διοργανώσεις της UEFA.

Ελάχιστα για έναν εξτρέμ του Θρύλου. Ο οποίος βάσισε την εν Ελλάδι κυριαρχία του την 20ετία 1997-2017 ακριβώς στα γκολ που έρχονταν από μέσους και μεσοεπιθετικούς.Ελάχιστα, επίσης, για έναν παίκτη που γράφει η ταυτότητα του ως χώρα γέννησης την κορυφαία, διαχρονικά, ποδοσφαιρική σχολή του πλανήτη.

Ο Σεμπά αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό έχοντας την «ταμπέλα» του «μοντέρνου» εξτρέμ. Εκείνου με τα πολλά τρεξίματα, που βοηθά κι ανασταλτικά. Πράγματι αυτά είναι προσόντα που δεν μπορεί κανείς να του αμφισβητήσει. Κι είναι πολύ χρήσιμα, ειδικά στα Ευρωπαϊκά ματς, που έχουν περισσότερη τακτική και παίζονται και στις δύο πλευρές του τερέν.

Αλλά εκείνο που κυρίως του καταμαρτυρείτο ήταν τα εγχώρια ματς. Εκεί όπου ο Ολυμπιακός έβρισκε, σχεδόν πάντα, μπροστά του... λεωφορεία και πούλμαν. Και σ’ αυτά χρειάζονται εξτρέμ με ατομική προσπάθεια και ντρίμπλα, για να δημιουργήσουν ρήγματα.

Στοιχεία που έχουν οι τωρινοί εξτρέμ των «ερυθρολεύκων», αλλά δεν ήταν στο ρεπερτόριο του Νοτιαμερικάνου.
Τον οποίο τον «έφαγε», συν τοις άλλοις, η αναπόφευκτη σύγκριση με τους εξτρέμ του πρόσφατου παρελθόντος. Πως να μπει «στη ζυγαριά» με τους, αρχετυπικούς, Τζόρτζεβιτς και Γκαλέτι;