Να που βρίσκεται σήμερα η πρώτη φουρνιά ξένων του Β. Μαρινάκη

Άλλοι πρόσφεραν πολλά και αγαπήθηκαν, αποκτώντας μόνιμη και καλή θέση στη συνείδηση των φιλάθλων του Ολυμπιακού. Άλλοι πέρασαν και δεν …ακούμπησαν με αποτέλεσμα να κάποιοι να μην θέλουν καν να τους φέρνουν στο νου τους. Όμως, έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Κάποιοι τα καταφέρνουν μια χαρά και δοξάζονται και κάποιοι άλλοι περνούν απαρατήρητοι ή αποδοκιμάζονται…

Κάνουμε μια αναδρομή σε όλους τους ξένους παίκτες που γυμνάζονταν στο Ρέντη μέχρι και τις μέρες που ο Βαγγέλης Μαρινάκης πήρε τη σκυτάλη από το Σωκράτη Κόκκαλη. Μέχρι το καλοκαίρι του 2010. Ποιους βρήκε εκεί, ποιους απέκτησε, ποιους αποδέσμευσε με την εισήγηση του Ερνέστο Βαλβέρδε και τι απέγιναν όλοι αυτοί μετά; Θυμόμαστε το γενικό πλαίσιο της παρουσίας τους στο Καραϊσκάκη και αμέσως μετά αναζητάμε τα ίχνη τους. Ειδικά μέσα στην πρώτη σεζόν που ακολούθησε τη μετάβαση, μετρήσαμε 23 ξένους. Για να τους θυμηθούμε.

ΣΕΖΟΝ 2010-2011

ΟΥΡΚΟ ΠΑΡΝΤΟ

Γεννήθηκε στις Βρυξέλλες το 1983 από Βάσκο πατέρα και μητέρα από τη Γαλικία της Ισπανίας. Από τα 5 του βρέθηκε στην ακαδημία της Άντερλεχτ. Και από το 1999 πέρασε στα τμήματα υποδομής της Μπαρτσελόνα και έγινε επαγγελματίας με τη δεύτερη ομάδα της. Η μοίρα τον έστειλε στον Ηρακλή το 2007 και μετά στη Ραπίντ Βουκουρεστίου. Δεν έπιασε εκεί και τον επόμενο χρόνο βρέθηκε στον Ολυμπιακό ως αναπληρωματικός του Αντώνη Νικοπολίδη. Μέχρι το 2011 αγωνίστηκε σε 29 ματς. Έφυγε ως πρωταθλητής και μετακόμισε σε άλλους πρωτοπόρους. Τα πήγε πολύ καλά στον ΑΠΟΕΛ (2011-2017), με τον οποίο σήκωσε 5 τρόπαια πρωταθλητή δύο Κύπελλα και ένα Σούπερ Καπ μεγαλονήσου. Από το καλοκαίρι υπερασπίζει την εστία της νεοφώτιστης Αλκής Ορόκλινη. Δέθηκε με το νησί και απέκτησε και την κυπριακή υπηκοότητα.

ΜΠΑΛΑΖ ΜΕΓΙΕΡΙ

Κι άλλος τερματοφύλακας. Γεννηθείς το 1990 στη Βουδαπέστη και με κλίση στη μπάλα ήταν δύσκολο να μην ξεκινήσει από τη Φερεντσβάρος. Από εκεί τον απέκτησε το 2010 Ολυμπιακός ως ταλαντούχο γκολκίπερ. Άντεξε 5 χρόνια στο λιμάνι και αγωνίστηκε σε αρκετά παιχνίδια. Μετά την αποχώρηση του Νικοπολίδη βέβαια. Το κενό που άφησε ο μεγάλος τερματοφύλακας επιχείρησαν να καλύψουν ο Κοστάντζο, ο Δασκαλάκης και ο νεαρός Ούγγρος. Εύκολο το έργο του τελευταίου να πάρει φανέλα βασικού, αφού τον εμπιστεύθηκε ο Βαλβέρδε. Το ντεμπούτο του ουσιαστικά ήταν στο Βεστφάλεν. Σταδιακά η θέση απέκτησε ανταγωνισμό με την έλευση του Ρόι Κάρολ, με τον οποίο μοιραζόταν ως ένα βαθμό τους αγώνες. Ο Ρομπέρτο του στέρησε οριστικά τη θέση. Χειρότερη στιγμή του η εμφάνιση στη ρεβάνς με τη Μέταλιστ για τη φάση των «16» του Γιουρόπα Λιγκ. Παρ’΄ότι απέκρουσε πέναλτι, ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε και με δικά του λάθη. Το 2015 έφυγε για τη Χετάφε (καμία συμμετοχή) και από το 2016 βρήκε …λιμάνι στη Στουρμ Γκρατς.

ΟΛΟΦ ΜΕΛΜΠΕΡΓΚ

Τον λάτρεψε όλος ο κόσμος. Κι αν δεν τον λάτρεψε, τον παραδέχθηκε. Εντυπωσιακής κλάσης και προσόντων στόπερ με ηγετικές ικανότητες. Δεν συνέβαλε μόνο στην δημιουργία μιας ισχυρής γραμμής άμυνας. Εξέλιξε τον Αβραάμ Παπαδόπουλο και τον Μανωλά. Μόνο και μόνο με την παρουσία του. Δήλωνε παρών και στα εύκολα και στα δύσκολα. Αποχώρησε το 2012 για τη Βιγιαρεάλ (2013) και την Κοπεγχάγη (2014), όπου ολοκλήρωσε την αθλητική του πορεία. Πέρσι ήταν προπονητής της Μπρομαποϊκάρνα. Κατέκτησε μαζί της τον τίτλο στη Β’ Σουηδίας, εξασφαλίστηκε η άνοδος αλλά η «Μπρόμα» θα πορευτεί στη μεγάλη κατηγορία χωρίς τον Μέλμπεργκ, γιατί ακόμα δεν έχει δίπλωμα προπονητή! Θα το βγάλει φυσικά…

ΡΑΟΥΛ ΜΠΡΑΒΟ

Η σεζόν 2010-2011 ήταν η τελευταία του στον Ολυμπιακό, παρά το γεγονός ότι ήταν η πιο ουσιαστική του. Στη συνέχεια η καριέρα του πήρε την κάτω βόλτα. Πέρασε και δεν ακούμπησε στη Ράγιο Βαγιεκάνο, το ίδιο και στη βελγική Μπέερσοτ, αλλά το 2013 ήταν βασικός στην Κόρδοβα στην Ισπανία. Από το 2014 τον ξαναείδαμε στα ελληνικά γήπεδα. Είτε με τη Βέροια είτε με τον Άρη είτε ξανά με τη Βέροια μέχρι το 2016. Από τότε κυκλοφορεί ελεύθερος χωρίς ομάδα. Τυπικά δεν έχει αποσυρθεί.

ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΜΟΝΤΕΣΤΟ

Τα πήγε πολύ καλά στη μεσαία γραμμή του Ολυμπιακού από το 2010 έως το 2013. Ύστερα επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κορσική και την ομάδα που τον ανέδειξε, φορώντας το περιβραχιόνιο του αρχηγού της μάλιστα. Για τη Μπαστιά ο λόγος. Μαχητές οι συμπαίκτες του, μαχητής και ο ίδιος αγωνίστηκε για μια τριετία. Πλέον έχει σημαίνοντα ρόλο στη διοίκηση του Ολυμπιακού και ψάχνει για …λαβράκια, όπως ο Σισέ.

ΛΕΑΝΤΡΟ

Ήρθε στον Ολυμπιακό 13 ετών παιδάκι από το Σάο Πάολο. Έφτασε και στο κατώφλι της πρώτης ομάδας. Δυνατός και εξελίξιμος, άφησε αρκετές υποσχέσεις για το μέλλον, όμως δεν κατάφερε να στεριώσει στον Ολυμπιακό. Συνέχισε στις Δόξα Δράμας (δανεικός), Καλλονή (δανεικός), ΠΑΣ Γιάννινα (δανεικός) και Λαμία (δανεικός), στην οποία υπέγραψε συμβόλαιο το 2015, βοηθώντας τη στη Β’ Εθνική. Έπειτα πέρασε από τα Τρίκαλα, μετακόμισε και στην Κύπρο (Δόξα Κατωκοπιάς) και από το Γενάρη επέστρεψε ξανά στους «Σακαφλιάδες».

ΧΟΣΕ ΧΟΛΕΜΠΑΣ

Άσημος αφίχθη στον Πειραιά το 2010 και σε πολύ δύσκολη περίοδο (τις μέρες του αποκλεισμού από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ). Μέχρι το 2014 είχε κερδίσει με το σπαθί του θέση στην 11άδα. Βελτιώθηκε αι η αλήθεια είναι ότι πρόσφερε πολλά. Το 2014 μετακινήθηκε στη Ρόμα, με την οποία μέτρησε 24 συμμετοχές μάλιστα. Και από την επόμενη χρονιά ανήκει στη Γουότφορντ. Ήδη έχει «παλιώσει» στις σφήκες και έχει διατηρήσει τη θέση του όποιο προπονητή κι αν συνάντησε.

ΜΟΪΣΕΣ ΟΥΡΤΑΔΟ

Μία και μοναδική σεζόν φόρεσε τα «ερυθρόλευκα» και ελάχιστοι πλέον θυμούνται τις 18 συμμετοχές του. Έγινε «ερυθρόλευκος» στα 29 του, αλλά ήδη θύμιζε παλαίμαχο. Από το 2011 επέστρεψε στην Ισπανία. Δεν πήρε χρόνο συμμετοχής ούτε στη Γρανάδα ούτε στη Χιρόνα από την οποία έφυγε το 2014, σταματώντας το ποδόσφαιρο.

ΝΤΟΥΝΤΟΥ ΣΕΑΡΕΝΣΕ

Ήρθε στον Ολυμπιακό ως διεθνής Βραζιλιάνος. Είχε καλές και μέτριες στιγμές από το 2008 έως το καλοκαίρι του 2011. Στη ζυγαριά η παρουσία του ήταν θετική. Από τότε πάντως έχει να δείξει κάτι στην καριέρα του. Δεν διακρίθηκε μετά ούτε στην Ατλέτικο Μινέιρο ούτε στη Γκοϊας ούτε καν στον ΟΦΗ. Πέρασε για λίγους μήνες και από το Ισραήλ το 2014 μέχρι να επιστρέψει στην πατρίδα του τον επόμενο χρόνο για χάρη της άσημης Φορταλέζα. Από το 2016 ανήκει στη Μποταφόγκο.

ΕΝΤΖΟ ΜΑΡΕΣΚΑ

Πλέον είναι βοηθός προπονητή στη Σεβίλλη. Έμπειρος Ιταλός μέσος με ποιότητα, αλλά αγωνίστηκε σαν κανονικός επαγγελματίας. Τόσο επαγγελματίας που επίκειτο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και εκείνος δήλωνε «ο νους μας στη Σεντ Ετιέν» που ακολουθούσε. Θα γινόταν ήρωας πάντως αν είχε μετρήσει (κακώς ακυρώθηκε) το γκολ που είχε βάλει στη Μπορντό στο πρώτο ματς της φάσης των «16» του Τσάμπιονς Λιγκ στο Καραϊσκάκη. Μετά τον Ολυμπιακό έκανε καλές χρονιές στις Μάλαγα, Σαμπντόρια, Παλέρμο και Βερόνα.

ΖΑΟΥΑΝΤ ΖΑΪΡΙ

Ο λεγόμενος «υδραυλικός». Εντυπωσιακή η τεχνική του, δεδομένη και η απείθειά του στα συστήματα των προπονητών. Αγωνίστηκε από το 2009 έως το 2011 και μετά ακολούθησε πορεία αστάθειας στους ΠΑΣ Γιάννινα, Ανόρθωση, Αλ Νασρ, Μοντ Ορ Αζέρκ Φουτ (ημιεπαγγελματική ομάδα της Γαλλίας) και Ζάκυνθο. Προ εβδομάδων επέστρεψε στη Ζάκυνθο για τη βοηθήσει στη Γ’ Εθνική και ξεκίνησε μια χαρά.

ΑΡΙΕΛ ΙΜΠΑΓΑΣΑ

Η λέξη «κόσμημα» είναι μικρή. Τόση μπάλα σε σωματοδομή ύψους 1,64. Κανείς δεν τον ξεχνά. Και πώς να τον ξεχάσει βέβαια. Στην Ελλάδα παραμένει και στον Ολυμπιακό. Γενικός αρχηγός της Κ20 είναι και ο γιος του ο Γιάγκο μεγαλώνει «ερυθρόλευκος», δοκιμάζοντας τις δυνάμεις του στην ίδια ομάδα.

ΝΤΑΒΙΝΤ ΦΟΥΣΤΕΡ

Ρίζωσε στον Ολυμπιακό περνώντας τα καλύτερα χρόνια της αθλητικής ζωής του (2012-2016). Αμφισβητήθηκε όσο λίγοι, αλλά ήταν απαραίτητος για όλους τους προπονητές. Τα κρίσιμα γκολ του σε ντέρμπι και σε μεγάλα ευρωπαϊκά παιχνίδια πάντως (με Ρούμπιν Καζάν, με Μέταλιστ κλπ) τα πανηγύρισαν όλοι. Τη σεζόν 2016-2017 την πέρασε στη Χετάφε και μέσω αυτής είπε αντίο στους φιλάθλους. Ακόμα μνημονεύει τον Ολυμπιακό σε κάθε ευκαιρία.

ΟΣΚΑΡ ΓΚΟΝΖΑΛΕΣ

Κλασική περίπτωση ποδοσφαιριστή που έκανε καριέρα τουλάχιστον 15 ετών και σήκωσε τρόπαια μόνο με τον Ολυμπιακό. Έπαιξε αρκετά, κρίθηκε έντονα και ποτέ δεν έπεισε για την αξία του. Τριετές συμβόλαιο είχε υπογράψει, αλλά «απολύθηκε» με το πέρας διετίας το 2010. Ακολούθησαν 6 χρόνια καλών εμφανίσεων με τη Βαγιαδολίδ στα ρηχά της μεγάλης κατηγορίας και της δεύτερης του ισπανικού ποδοσφαίρου. Πλέον είναι επίσημα βετεράνος.

ΑΛΜΠΕΡΤ ΡΙΕΡΑ

Η πρώτη μεγάλη μεταγραφή της εποχής Μαρινάκη. «Βούλιαξε» το αεροδρόμιο για να τον υποδεχθούν οι οπαδοί του Ολυμπιακού κατά την άφιξή του από τη Λίβερπουλ. Έφτασε στις 23 Ιουλίου 2010 και στις 3 Σεπτεμβρίου 2011 ήταν ποδοσφαιριστής της Γαλατασαράι. Έμεινε μια τριετία εκεί αγωνιζόμενος ως μπακ και μέχιρ το 2016 είχε αποτυχημένα περάσματα από τις Γουότφορντ, Ουντινέζε, Μαγιόρκα, Ζαβρτς (Σλοβενίας) και Κόπερ (Σλοβενίας). Τον Ιανουάριο «κρέμασε» τα παπούτσια του.

ΝΤΕΝΙΣ ΕΠΣΤΑΪΝ

Είχε αποκτηθεί πριν αναλάβει ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Τραυματίστηκε αμέσως, κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, έχασε έδαφος και στη συνέχεια κάνει ό,τι μπορεί στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ανήκει στην Κέρκυρα. Έπαιξε και στον Ατρόμητο και στη γερμανική FSV Φρανκφούρτης μεταξύ δεύτερης και τρίτης Γερμανίας.

ΒΑΝΤΕΡΣΟΝ

Έπαιζε στη δεύτερη ομάδα του Ολυμπιακού μάγευε και είχε κάνει ακόμα και τον Σωκράτη Κόκκαλη να σηκωθεί όρθιος για να πανηγυρίσει γκολ του σε ματς με την ΑΕΚ (στο πρωτάθλημα υποδομών). Όμως, όπως ήταν τότε, έτσι είναι και τώρα… Καμία αλλαγή, καμία εξέλιξη. Αγωνίστηκε στη Δόξα Δράμας, στον Απόλλωνα, πλέον στη Λαμία και τη σεζόν 2012-2013 στον Άγιαξ Κέιπ Τάουν στη Νότιο Αφρική.

ΚΕΒΙΝ ΜΙΡΑΛΑΣ

Εδώ ήταν, εδώ είναι και τώρα.

ΝΤΕΝΙΣ ΡΟΜΕΝΤΑΛ

Ωραίος παίκτης, πραγματική κλάση. Είχε και τίτλους στο ενεργητικό του (πρωταθλήματα Ολλανδίας). Εν ενεργεία διεθνής Δανός με το περιβραχιόνιο. Ήρθε στα 32 του όμως στον Ολυμπιακό. Πέρασε μια σεζόν με τους «ερυθρόλευκους» με συνολικά θετική παρουσία. Το 2011 βρέθηκε στη Μπρόντμπι και το 2013 επέστρεψε στην Ολλανδία για λογαριασμό της Βααλβάικ. Μέσα στην ίδια χρονιά σταμάτησε το ποδόσφαιρο.

ΝΤΙΟΓΟ

Ο ορισμός της ιδιαίτερης περίπτωσης. Κόστισε 9 εκατομμύρια ευρώ για να περάσει στις γραμμές του Ολυμπιακού από την Πορτουγκέσα το 2008. Τον είπαν μέχρι και Τζιοβάνι, αλλά ουσιαστικά διακρίθηκε στην πρώτη του χρονιά. Από τη δεύτερη μετά έγινε λάτρης της …παραλιακής Λεωφόρου Ποσειδώνος. Έπαιξε στις Φλαμένγκο, Σάντος, ξανά στην Πορτουγκέζα και μετά στην Παλμέιρας. Πάντως, βρήκε ομάδα και πρωτάθλημα να διαπρέψει. Από το 2015 έχει βάλει 72 γκολ σε 76 συμμετοχές με τη Μπουριράμ Γιουνάιτεντ. Πού εδρεύει αυτή; Στην Ινδονησία…

ΜΑΡΚΟ ΠΑΝΤΕΛΙΤΣ

Από τις πιο συμπαθητικές μορφές. Δεινός σκόρερ, Σέρβος διεθνής. Από τους λίγους στην ιστορία του Ολυμπιακού που έβαλαν τέσσερα γκολ σε ένα παιχνίδι. Έπαιξε μέχρι το 2013 και ολοκλήρωσε την καριέρα του, αφήνοντας φίλους στο λιμάνι.

ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΝΕΜΕΘ

Αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2010, αλλά δεν έτυχε της εμπιστοσύνης του Βαλβέρδε. Παραχωρήθηκε δανεικός στον Ολυμπιακό Βόλου, στην ΜΤΚ Βουδαπέστης, στη Βααλβάικ και μετά πέρασε από τις Ρόντα, Κάνσας (ΗΠΑ), Αλ Γκαράφα (Κατάρ) και πλέον στη Νιου Ίνγκλαντ των ΗΠΑ.

ΡΑΦΙΚ ΤΖΙΜΠΟΥΡ

Ο «τρομοκράτης» που αξιοποιήθηκε από τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Μέχρι το 2013 διέπρεπε στην επίθεση του Ολυμπιακού. Αμέσως μετά ξεκίνησε η πρώση. Σίβασπορ, Νότιγχαμ, ΑΠΟΕΛ, ΑΕΚ, Άρης και πλέον Κονσολά Μαρσέιγ στην τρίτη κατηγορία της Γαλλίας. Εκτός από τους Πειραιώτες, πήρε πρωτάθλημα και με τον ΑΠΟΕΛ και Κύπελλο με την ΑΕΚ.

Θα ακολουθήσει το δεύτερο και τρίτο μέρος του αφιερώματος με τους ξένους ποδοσφαιριστές που πέρασαν από τον Ολυμπιακό την τελευταία 7ετία.