Ανανέωσε με τη Ρόμα ο Μπελότι: «Με κάνει περήφανο»

Το συμβόλαιο του με τη Ρόμα ανανέωσε ο Αντρέα Μπελότι, ο οποίος θα παραμείνει κάτοικος της «αιώνιας» πόλης έως το 2025. Ο ποδοσφαιριστής μετά την ανανέωση της συνεργασίας του με τους «τζιαλορόσι» παραχώρησε συνέντευξη στην επίσημη ιστοσελίδα του κλαμπ.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Αντρέα Μπελότι:

Πόση ικανοποίηση υπάρχει για την επέκταση του συμβολαίου σου μέχρι το 2025;

«Νιώθω μεγάλη συγκίνηση, από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου κατάλαβα τη σημασία αυτής της ομάδας, αυτών των ανθρώπων, αυτής της πόλης. Είναι κάτι που γίνεται αντιληπτό μόνο όταν είσαι 100% μέσα, κάτι τόσο σημαντικό που με κάνει περήφανο. Βιώνω αυτή την επέκταση ως στάδιο σε ένα ταξίδι που ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο».

Υπάρχει κάποιος που θα θέλατε να ευχαριστήσετε ιδιαίτερα;

«Ευχαριστώ τον Τιάγκο Πίντο που μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω στη Ρόμα. Το επιτελείο και ο προπονητής που με έβαλαν σε θέση να το κάνω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και με πίστευαν σε μένα, αλλά και τους συμπαίκτες μου που με έκαναν αμέσως να νιώσω μέλος μιας οικογένειας. Πρακτικά έφτασα στο όριο της καλοκαιρινής αγοράς, οπότε η προσαρμογή μου ήταν δύσκολη. Αντίθετα η καλοσύνη, η διάθεση των συμπαικτών μου, που αποδείχτηκαν πρώτα άνθρωποι και μετά συμπαίκτες, μου επέτρεψε να ενσωματωθώ άμεσα και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ήταν πραγματικά εύκολο».

Ας ξεκινήσουμε από το τέλος: η νίκη επί της Σπέτσια, η πρόκριση στο Europa League και η ξενάγηση όλης της ομάδας στο γήπεδο στο Olimpico για να υποδεχτεί έναν φανταστικό κόσμο.

«Ήταν ένας πολύ σημαντικός αγώνας για εμάς γιατί η νίκη επί της Σπέτσια μας επέτρεψε να προκριθούμε στο Europa League, μια διοργάνωση στην οποία πλησιάσαμε να κερδίσουμε φέτος και την οποία ίσως του χρόνου θα προσπαθήσουμε να κερδίσουμε. Η περιήγηση στον αγωνιστικό χώρο φαινόταν το λιγότερο για αυτούς τους φιλάθλους, για όλη τη στοργή και τη στήριξη που μας έδιναν σε κάθε αγώνα, είτε ήταν στο Κύπελλο Ιταλίας, είτε στο πρωτάθλημα είτε στο Europa League. Πάντα ακούγονταν σε κάθε sold-out στο Olimpico, οι εκτός έδρας αγώνες είναι πάντα γεμάτοι, ακόμα και για τον τελικό της Βουδαπέστης, έφτασαν πολλοί. Αυτό το αφιέρωμα στους φιλάθλους ήταν ένα ειλικρινές ευχαριστώ από όλους μας».

Αυτό το πλήθος που σας χάρισε ένα μεγάλο χειροκρότημα όταν φύγατε από το γήπεδο: τι σημαίνει αυτό για εσάς;

«Πιστεύω ότι οι οπαδοί έχουν καταλάβει τον τρόπο που βλέπω το ποδόσφαιρο, πώς βιώνω το ποδόσφαιρο, πώς βιώνω τον αγώνα. Ποτέ δεν παίζω για την πάρτη μου και νομίζω ότι αυτό εκτιμήθηκε. Δεν μπορώ να μην ανταποδώσω όλη τους τη στοργή προσπαθώντας να κάνω όλο και περισσότερα, να βελτιώνομαι καθημερινά από κάθε άποψη».

Ήταν μια μακρά και κουραστική σεζόν, αλλά η Ρόμα έχει δείξει ότι είναι μια ενωμένη και συμπαγής ομάδα ειδικά σε περιόδους δυσκολίας.

«Ναι, η ομάδα απάντησε πάντα παρούσα. Ακόμα και στις πιο δύσκολες περιόδους της σεζόν ήμασταν πάντα συμπαγείς. Πρέπει να πούμε ότι η δύναμη αυτής της ομάδας είναι ακριβώς ο όμιλος, δεν είχα ποτέ καμία αμφιβολία για αυτό. Κάθε παίκτης που τραυματίζεται ή παλεύει με οποιοδήποτε πρόβλημα πάντα έσφιξε τα δόντια του για να είναι εκεί. Αυτό καθιστά σαφές ότι ο καθένας μας είναι πρόθυμος να θυσιαστεί για τη Ρόμα».

Ένιωθες μέλος μιας οικογένειας;

«Μέσα σε μια ομάδα, πιστεύω ότι σε κάθε στιγμή, καλώς ή κακώς, βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Ορίζω τη Ρόμα ως οικογένεια γιατί από τότε που μπήκα εδώ κατάλαβα πόσο αυτός ο δεσμός δεν αφορά μόνο μεμονωμένους παίκτες: ο καθένας μας συνδέεται με το προσωπικό, τους φυσιοθεραπευτές, τους μάνατζερ, τους εργαζόμενους στην αποθήκη. Είναι μια μεγάλη οικογένεια στην οποία όλοι είναι πρόθυμοι να συνεισφέρουν».

Τι συνεισφορά έχει ο προπονητής σε αυτή την ομάδα και σε εσένα προσωπικά;

«Ο προπονητής είναι νικητής: σε κάνει να καταλάβεις τη σημασία μιας νίκης και σε διδάσκει να θέλεις πάντα να κερδίζεις, παιχνίδι με παιχνίδι. Και μετά έχει ένα μεγάλο χάρισμα, έχει έντονη ενσυναίσθηση με τους παίκτες. Όταν νομίζεις ότι δίνεις το 100% είναι σε θέση να σου δώσει το 130%, καταφέρνει να σε ξεπεράσει τα όριά του, και μάλιστα αρκετά».

Υπήρξαν στιγμές απογοήτευσης, αλλά ποτέ παραίτησης. Και η Ρόμα του χρόνου θα ξεκινήσει ξανά από αυτό το πνεύμα.

«Υπήρξαν κάποιες στιγμές απογοήτευσης, αλλά η ομάδα δεν τα παράτησε ποτέ, ακόμα και μετά την τελική ήττα στη Βουδαπέστη δεν τα παρατήσαμε και καταφέραμε να κερδίσουμε το τελευταίο πρωτάθλημα μπροστά στους φιλάθλους μας. Η παραίτηση δεν θα μείνει ποτέ μέσα μας».

Στη Βουδαπέστη, μια μεγάλη απόκρουση του Μπόνο σου στέρησε τη χαρά ενός γκολ που θα μπορούσε να ήταν καθοριστικό. Ο τελικός θα είναι μια νέα αφετηρία;

«Θα ήταν τέλειος επίλογος, αλλά δυστυχώς ο τερματοφύλακας ήταν καλός, τόσο καλός που δεν μας έκαναν ούτε ένα κόρνερ. Μπορώ μόνο να προσπαθήσω να φανταστώ τι θα είχε συμβεί αν είχε μπει αυτό το γκολ».

Τι δεν θα ξεχάσεις αυτή την πρώτη χρονιά στη Ρόμα;

«Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που δεν θα ξεχάσω. Ένα από αυτά που θα θυμάμαι πάντα είναι η ρεβάνς με τη Φέγενορντ εντός έδρας. Οι οπαδοί τους δεν μπορούσαν να είναι εκεί και για πρώτη φορά είδα όλο το γήπεδο εξολοκλήρου κιτρινοκόκκινο. Θυμάμαι τέλεια τη στιγμή που ξεκίνησε ο ύμνος και μετά η εικόνα του γεμάτου Olimpico. Μου προκάλεσε ρίγη, ανατριχίλα».

Μπορείτε να μας πεις ένα μέρος στην πόλη με το οποίο είστε ιδιαίτερα δεμένοι;

«Στη Ρώμη είναι εύκολο να δεθείς σε διαφορετικά μέρη. Υπάρχει παντού ιστορία. Αυτό που με γοητεύει περισσότερο είναι το Κολοσσαίο. Φέτος, έχω πάει αρκετά φορές και, κάθε φορά, δεν το κοιτάζω απλώς, το θαυμάζω. Ένα ''γήπεδο'' πριν από 2.000 και πλέον χρόνια... απλά εξαιρετικό».

Έχετε κάποιο ανέκδοτο που έχεις με τους θαυμαστές ή την πόλη;

«Τέλη Αυγούστου πέρυσι, ήταν η μέρα της υπογραφής. Έμενα στο ξενοδοχείο. Κλείνω ένα εστιατόριο για να γιορτάσω την επίσημη άφιξη μου καλώ ταξί. Φτάνει το ταξί, υπήρχαν τρεις από εμάς. Κάθομαι πίσω. Ο ταξιτζής κοιτάζει στον καθρέφτη, με αναγνωρίζει και λέει σε αυτόν που καθόταν μπροστά ''μπαίνεις πίσω και μπαίνει ο κόκορας μπροστά''».

Θέλεις να στείλεις ένα μήνυμα στους οπαδούς της Ρόμα;

«Θέλω να τους ευχαριστήσω για όλη τη στήριξη που μας έδωσαν και είμαι σίγουρος ότι θα δίνουν πάντα για αυτή τη φανέλα. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να βγούμε στο γήπεδο με μοναδικό στόχο να τους δώσουμε ικανοποίηση, κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορούμε για να φέρουμε τρόπαια ή χαρές που θα μείνουν χαραγμένες μέσα μας».