Μαγκουάιρ: «Δεν μετανιώνω για ό,τι έγινε στην Μύκονο, έχω ήσυχη την συνείδησή μου»

Λίγο πριν την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Κατάρ, ο Χάρι Μαγκουάιρ αναφέρθηκε στην σύλληψή του στην Μύκονο τον Αύγουστο του 2020 αλλά και στην δριμεία κριτική που δέχεται σε μεγάλη συνέντευξη που παραχώρησε στους «Times».

Μαγκουάιρ: «Δεν μετανιώνω για ό,τι έγινε στην Μύκονο, έχω ήσυχη την συνείδησή μου»

Ο Χάρι Μαγκουάιρ και η οικογένειά του απασχόλησαν τον ελληνικό (και τον διεθνή) Τύπο τον Αύγουστο του 2020 όταν κατά την διάρκεια των διακοπών στο νησί της Μυκόνου, ενεπλάκη σε καβγά έξω από ένα μπαρ.

Ο Μαγκουάιρ ισχυρίστηκε ότι η μικρότερη αδερφή του, η Ντέιζι, είχε προσεγγιστεί από ένα ζευγάρι ανδρών, ότι τής χορήγησαν μια άγνωστη ουσία και είχε αρχίσει να χάνει τις αισθήσεις της. Προσπάθησε να τη μεταφέρει σε νοσοκομείο, αλλά αντ' αυτού μεταφέρθηκε σε ένα αστυνομικό τμήμα όπου, όπως ισχυρίζεται, τον ξυλοκόπησαν ένστολοι που του είπαν ότι η ποδοσφαιρική του καριέρα είχε τελειώσει και οι οποίοι πιστεύει ότι παρίσταναν τους αστυνομικούς. Φοβούμενος ότι είχε πέσει θύμα απόπειρας απαγωγής, προσπάθησε να τραπεί σε φυγή. Αντίθετα, συνελήφθη, πέρασε δύο νύχτες υπό κράτηση και αργότερα κρίθηκε ένοχος από το ελληνικό δικαστήριο για επίθεση σε αστυνομικό, αντίσταση στη σύλληψη και απόπειρα δωροδοκίας και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 21 μηνών με αναστολή.

Ο Μαγκουάιρ μιλώντας στους «Times» αναβιώνει το περιστατικό καθώς περιμένει να ασκήσει έφεση για αυτές τις κατηγορίες. Γνωρίζει ότι κάποιοι θα αμφιβάλλουν για την εκδοχή του για τα γεγονότα. «Μερικοί άνθρωποι θα με πιστέψουν. κάποιοι δεν θα το κάνουν», λέει. «Αλλά ένα πράγμα που θα έλεγα για τη Μύκονο είναι ότι δεν μετανιώνω. Δεν ανησυχώ για το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Δεν ανησυχώ για οτιδήποτε έχει να κάνει με αυτό γιατί η συνείδησή μου είναι τόσο καθαρή για το τι συνέβη εκείνο το βράδυ.Οι άνθρωποι που ήταν εκεί εκείνο το βράδυ, ήμασταν εννέα, όλοι καταλαβαίνουμε τι συνέβη».

Το περιστατικό, λέει, τον έχει κάνει να εμπιστεύεται λιγότερο τους ανθρώπους όταν είναι έξω δημόσια. «Είμαι ένα παλικάρι που θέλει να ζήσει μια όσο πιο φυσιολογική ζωή γίνεται. Μπορώ να θυμηθώ εκείνη την εποχή, όταν συνέβη, πολλοί άνθρωποι έλεγαν: "Λοιπόν, γιατί δεν έχει ασφάλεια να τον ακολουθεί; Έχει αρκετά χρήματα για να το κάνει αυτό." Αλλά η ουσία είναι ότι είμαι διακοπές με την οικογένειά μου. Είμαι διακοπές με τη γυναίκα μου και την αδερφή μου και τον αδερφό μου. Θέλω να ζήσω μια κανονική ζωή».

Πίσω στο 2016 ταξίδεψε με φίλους του στο Euro της Γαλλίας για να υποστηρίξει ως φίλαθλος τη χώρα του, την Αγγλία, κάτι που τον έκανε τότε ιδιαίτερα αγαπητό στον κόσμο των «τριών λιονταριών». «Νομίζω αυτό έδειξε ότι είμαι απλώς ένα κανονικό αγόρι και ότι μου αρέσει να υποστηρίζω τη χώρα μου είτε παίζω, είτε όχι». Ένα χρόνο αργότερα, το 2017, έκανε την πρώτη του εμφάνιση με την εθνική ομάδα.

Πώς είναι λοιπόν όταν, μέσα σε μια σεζόν, έχεις μετατραπεί από τον περίφημο ήρωα στο να έχεις εκατομμύρια ανθρώπους στο διαδίκτυο να γελούν μαζί σου ή ακόμα και να σε απειλούν; «Ακόμη και φτάνοντας στους τελικούς του Euro και μπήκα στην "Ομάδα του Τουρνουά", δεν άρχισα να ασχολούμαι πραγματικά με αυτά που λέγονταν για μένα. Προσπαθώ να αγνοήσω ό,τι συμβαίνει στον έξω κόσμο», λέει.

Δεν το διαχειρίζονται με τον ίδιο τρόπο οι δικοί του άνθρωποι ωστόσο: «Μάλλον διαβάζουν λίγο περισσότερο από μένα. Και προφανώς οι απόψεις των ανθρώπων πιθανώς τους επηρεάζουν. Σε κανέναν δεν αρέσει να του μιλούν με άσχημο τρόπο. Είναι απλώς ένα ανθρώπινο χαρακτηριστικό που έχουμε όλοι. Η ουσία είναι ότι όταν είσαι στο επίκεντρο, αυτό θα συμβεί. Και το καταλαβαίνω απόλυτα. Αλλά όταν η οικογένειά μου τα διαβάζει ή τα πράγματα φτάνουν στα άκρα, τότε είναι μάλλον πιο δύσκολο να το καταλάβουν».

«Πρέπει να είναι ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων που πραγματικά κάθονται και παρακολουθούν 90, 95 λεπτά ενός παιχνιδιού χωρίς να είναι στο τηλέφωνό τους ή να κάνουν κάτι άλλο επίσης. Νομίζω ότι το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού θα παρακολουθείται στα highlights ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης», λέει κατακρίνοντας στην ουσία τον τρόπο που παρακολουθούν πλέον οι οπαδοί το άθλημα. «Πραγματικά είναι κρίμα για το παιχνίδι».

Σύμφωνα με τον Άγγλο αμυντικό το πρόβλημα είναι ότι στις μέρες μας, πολλοί ποδοσφαιρόφιλοι δεν είναι ιδιαίτερα σίγουροι για τις απόψεις τους, επειδή δεν βλέπουν πολύ ποδόσφαιρο «με τα μάτια τους». Έτσι, χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπορεί να εμφανιστεί μια τάση προς την ομαδική σκέψη. Και όταν είσαι λάτρης του ποδοσφαίρου που καταναλώνεις κυρίως highlights, αντί να παρακολουθείς ολόκληρους αγώνες, υπάρχει μια φυσική τάση να ταιριάξουν αυτές οι απόψεις γύρω από μεμονωμένους παίκτες και προσωπικότητες παρά στις επιδόσεις της ομάδας. «Αλλά είναι ένα παιχνίδι ομαδικής απόδοσης», λέει. «Επομένως, αν χάνεις παιχνίδια, τα άτομα παρουσιάζονται ως σε κακή φόρμα. Και σίγουρα, τα άτομα μπορεί να μην αποδίδουν τόσο καλά όσο μπορούν, αλλά όσο περισσότερο οι άνθρωποι καταδεικνύουν εσένα, τόσο περισσότεροι άνθρωποι μιλούν για εσένα».

«Νομίζω ότι οι άνθρωποι βλέπουν τους ποδοσφαιριστές ως ρομπότ που δεν έχουν συναισθήματα, αλλά φυσικά έχουμε συναισθήματα. Είμαστε απογοητευμένοι και πληγωνόμαστε όταν δεν παίζουμε καλά», λέει, αλλά στη συνέχεια διευκρινίζει ότι, στην περίπτωσή του, αυτό το πλήγμα προέρχεται πάντα από τη δική του αίσθηση πληγωμένης υπερηφάνειας, παρά από την κακοποίηση που δέχεται.

«Όταν έπαιζα για τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ στη League One, δεν με πίεσαν ποτέ να βελτιωθώ και να πάω να παίξω στην Τσάμπιονσιπ. Και αν έπαιζα ακόμα στη League One τώρα, είμαι σίγουρος ότι θα ήταν πραγματικά περήφανοι για την καριέρα μου», ανέφερε για τους γονείς του.

Ο Μαγκουάιρ θα είναι μέλος της ομάδας του Γκάρεθ Σάουθγκειτ στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ αργότερα αυτόν τον μήνα. Παρά τις πρόσφατες κακές εμφανίσεις της Αγγλίας, τα πήγε καλά στα δύο τελευταία μεγάλα τουρνουά της. «Τερματίσαμε στους ημιτελικούς και μετά στον τελικό. Το επόμενο βήμα είναι να το κερδίσουμε», λέει ο έμπειρος στόπερ.

«Είναι καλό να μιλάς για αυτά τα πράγματα και να μαθαίνεις για αυτά τα πράγματα», λέει με έντονο τρόπο αναφερόμενος στο χρονικό καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της χώρας διεξαγωγής του Μουντιάλ. «Ειδικά, για μένα, δεν ήξερα πώς ήταν η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκεί. Αλλά τώρα το καταλαβαίνω καλύτερα».

«Το κύριο πράγμα που μπορώ να πω είναι ότι αν δεν γινόταν το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Κατάρ, αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα [θέματα] και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι εκεί θα εξακολουθούσαν να υπάρχουν», λέει. «Γνωρίζω ότι η χώρα έχει κάνει πολλά περισσότερα. Δεν λέω ότι είναι εκεί που πρέπει, αλλά σίγουρα έχει βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια όσον αφορά το τι κάνει».

Για τις σκέψεις αγωνιστικής δόξας που κάνει, εκμυστηρεύεται πως: «Σκέφτομαι να σκοράρω τον νικητή στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου».

«Στόχος μου είναι να συνεχίσω να βελτιώνομαι, να συνεχίσω να δουλεύω όσο το δυνατόν σκληρότερα και να συνεχίσω να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό. Είμαι 29. Νιώθω ότι είμαι σε καλή θέση σωματικά, ψυχικά. Νομίζω ότι έχω περάσει από πολλές προκλήσεις. Αλλά καθ 'όλη τη διάρκεια της καριέρας σας θα υπάρξουν τόσα πολλά σκαμπανεβάσματα. Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξουν πολλές φορές όπου θα είμαι σε εξαιρετική φόρμα και θα υπάρξουν επίσης πολλές φορές που θα είναι και πάλι δύσκολα.

Κλείνοντας, ο Άγγλος θυμάται μια στιγμή από την αρχή της καριέρας του όταν ήταν έφηβος, κι έπαιζε για τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ στη League One. Έκανε μια τρομερή πάσα πίσω στον τερματοφύλακά του και επέτρεψε στον αντίπαλο να πετύχει ένα εύκολο γκολ. «Αφού έκανα αυτό το λάθος, σκεφτόμουν ότι δεν θα ξαναπαίξω ποτέ ποδόσφαιρο και δεν θα με επέλεγαν ποτέ ξανά. Αλλά τώρα είμαι εδώ με σχεδόν 50 συμμετοχές για την Αγγλία και υποθέτω ότι αυτό θα έλεγα σε κάθε νεαρό αγόρι: τα λάθη είναι μέρος του παιχνιδιού. Δεν πρόκειται να σας καθορίσουν. Θα έλεγα, μην ανησυχείτε για τίποτα που έχει συμβεί. Μπορείς να αλλάξεις μόνο το μέλλον».



Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ. 232110