Τρεις τρελοί Ναπολιτάνοι στο «ΦΩΣ»: «Ιδού πώς εξηγείται το ποδοσφαιρικό θαύμα της Νάπολι»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Η Νάπολι κάνει τρομερά πράγματα, πήγε και έριξε 6 γκολ στην έδρα του Άγιαξ, είχε ρίξει 3 γκολ στην έδρα της Ρέιντζερς, έριξε και 4 γκολ στη Λίβερπουλ. Πώς έγινε αυτό το θαύμα; Τι σημαίνει Νάπολι; Αναζήτησα «Ναπολιτάνους» και κανονικούς Ναπολιτάνους. Βρήκα περισσότερους από όσο περίμενα - δεν χωράνε όλοι σήμερα! Περιμένουν στη σειρά κι άλλοι, που θα τους βγάλω στην επόμενη μεγάλη επιτυχία της Νάπολι.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 8/10/2022

Θάνος Κυριακόπουλος

«Φέτος η Νάπολι έχει βάλει τα γυαλιά στους ίδιους της τους οπαδούς»!

Όνομα, επώνυμο και εργασία.

Θάνος-Θεοτόκης Κυριακόπουλος. Δικηγόρος.

Θέλω την ποδοσφαιρική ανάλυση από εσένα, γιατί ξέρω ότι το κατέχεις πιο καλά και από δημοσιογράφους το θέμα. Κουβαλάς τρέλα με τη Νάπολι.

Παρακολουθώ τη Νάπολι πολύ στενά από το 2010. Ο λόγος είχε ονοματεπώνυμο και πλούσια χαίτη. Ο Έντισον Καβάνι. Οι επιδόσεις του Ουρουγουανού και η τριπλέτα που έφτιαξε στην επίθεση με τους Λαβέτσι και Χάμσικ με μάγεψαν. Δέθηκα με την ομάδα και παρά τη φυγή του Καβάνι για το Παρίσι, η «αρρώστια» έμεινε. Πλέον μπορώ να πω, αν και δεν μ’ αρέσει αυτό για ομάδες του εξωτερικού, ότι έχω πωρωθεί σε ακραίο βαθμό με τη Νάπολι! Μπολιάστηκα βλέποντας και τι λαό κουβαλά και πόσο την πολεμάνε στην Ιταλία. Το να χάνεις εξόδους με την παρέα σου, το να ακυρώνεις ραντεβού με την κοπέλα σου ή να κάνεις σαν τρελός κάτι Σάββατα μεσημέρι, ενώ όλοι οι άλλοι π.χ. τρώνε, είναι εξωπραγματικό στα μάτια της πλειοψηφίας, όταν αυτό συμβαίνει για μια ομάδα της Ιταλίας. Έχω σπάσει ένα κινητό σε ματς με τη Γιουβέντους, στο 4-3 με αυτογκόλ στις καθυστερήσεις τη σεζόν 2019-20, στην περσινή σεζόν μαύρισα την οθόνη της τηλεόρασης πετώντας μπουκάλι στο 0-1 με τη Μίλαν, που μας στέρησε ουσιαστικά το πρωτάθλημα.

Πάμε στο αγωνιστικό κομμάτι τώρα.

Φέτος η Νάπολι έχει βάλει τα γυαλιά στους ίδιους της τους οπαδούς! Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι γραφόταν το καλοκαίρι, ότι η ομάδα με το ζόρι θα κυνηγήσει να βγει Ευρώπη στην Ιταλία, ότι θα γίνει έρμαιο στο Τσάμπιονς Λιγκ και ότι ο γέρος -ο πρόεδρος, Ντε Λαουρέντις- το μόνο που θέλει είναι να βγάζει λεφτά από τον οργανισμό.

Γιατί το έλεγαν αυτό;

Επειδή ο Ντε Λαουρέντις φέτος «έσπασε αυγά» για να αλλάξει την ιστορία, που κάθε χρόνο ήταν η ίδια. Έδιωξε τις φίρμες της ομάδας, παίκτες οι οποίοι ναι μεν ήταν καλοί, αλλά κρατούσαν πίσω όλον τον οργανισμό. Ο Ινσίνιε, παιδί της πόλης, αγαπιόταν υπερβολικά από τους φιλάθλους. Το παιχνίδι του όμως στηριζόταν στην ταχύτητα, η οποία περνούσε με τα χρόνια και πλέον ήταν μονοδιάστατος. Ήθελε να είναι το επίκεντρο συνεχώς, έπαιρνε τα πέναλτι επίμονα και έχανε ένα στα τρία που εκτελούσε, όταν μάλιστα ο Σπαλέτι τον άφησε στον πάγκο για λίγο, έκανε τα αποδυτήρια άνω κάτω. Επίσης, η διοίκηση άφησε τον Κουλιμπαλί, έναν καλό αμυντικό αλλά υπερεκτιμημένο. Ο Κουλιμπαλί δύσκολα έβρισκε παρτενέρ να καλύψει τις αδυναμίες που είχε, δεν τα κατάφερε ούτε ο Κώστας Μανωλάς στα πολύ καλά του και, εκτός όλων των άλλων, έκανε το εξής: Πέρυσι, όταν η Νάπολι κάλπαζε στην Ιταλία έχοντας 9 νίκες σε 10 αγωνιστικές και ούσα αήττητη, του ζητήθηκε να μείνει και να μην πάει μια χρονιά στο Κόπα Άφρικα ως αρχηγός της Νάπολι, αλλά αυτός αρνήθηκε κατηγορηματικά. Η Νάπολι σε έναν μήνα έχασε τη διαφορά που είχε πάρει και ο Κουλιμπαλί γύρισε αγνώριστος -θυμίζοντας τον Σισέ του Ολυμπιακού. Αυτός ήταν ο λόγος που ο πρόεδρος εκνευρίστηκε και είπε τέλος οι Αφρικανοί. Δεν το έκανε, αλλά άφησε τον Κουλιμπαλί έξω με συνοπτικές διαδικασίες. Βλέπουμε ότι και στην Τσέλσι είναι ήδη υπό αμφισβήτηση.

Άλλα που έκανε ο «γέρος»;

Άφησε να φύγει ο Φαμπιάν Ρουίθ, ένας Ισπανός που δεν μπορούσε να κρατήσει το κέντρο της Νάπολι, βλέπουμε φέτος το κέντρο να είναι το πιο στιβαρό της Ευρώπης με Λομπότκα, Ανγκισά, Ζιελίνσκι. Όμως επικρατούσε η άποψη ότι ο Ρουίθ είναι Ισπανός διεθνής, άρα πρέπει να παίξει. Πήγε κόντρα, τον άφησε να φύγει για την Παρί, στην οποία έχει 4 συμμετοχές ως αλλαγή. Επίσης: τέλος ο παικταράς αλλά και βαρίδι τα τελευταία χρόνια, ο Μέρτενς. Ο Βέλγος δεν παραπονιόταν όταν δεν έπαιζε, αλλά ο κόσμος τον ζητούσε και οι προπονητές τον είχαν πρώτο στην ιεραρχία της επίθεσης, τα τελευταία 2 χρόνια δεύτερο, λόγω του Οσιμέν. Αυτό όμως δεν έδινε την ευκαιρία να αποκτηθεί άλλος επιθετικός δίπλα στον πολύ καλό αλλά άπειρο Νιγηριανό. Με την αποχώρηση του Βέλγου άνοιξε ο δρόμος και αποκτήθηκαν φέτος ο Σιμεόνε και ο Ρασπαντόρι. Αν δείτε τα νούμερα που έχουν τον τελευταίο μήνα (7 γκολ μαζί και συμμετοχή στα περισσότερα γκολ), που ο Οσιμέν τραυματίστηκε, θα αντιληφθείτε τη διαφορά με πέρυσι, που όταν χτύπησε ο Νιγηριανός η ομάδα κατέρρευσε. Τέλος, άφησε ελεύθερο και τον Οσπίνα και έδωσε τα κλειδιά της θέσης του γκολκίπερ στον άπειρο Ιταλό Μερέτ.

Πες μου και για τον Γεωργιανό παικταρά.

Τον άφησα για το τέλος. Σε βασικές θέσεις λοιπόν προτιμήθηκαν νέοι παίκτες με προοπτικές χωρίς πολλά χρήματα, αλλά με δυνατότητες μεγάλης ανάπτυξης. Μερέτ, Κιμ, Αγκινσά, Λομπότκα, Ρασπαντόρι, Σιμεόνε, Ολιβέρα και φυσικά η «κλοπή του αιώνα», ο Γεωργιανός Κβίτσα Κβαρατσκέλια. Αυτός είναι το νέο ανερχόμενο ταλέντο του παγκοσμίου ποδοσφαίρου! Μόλις στα 21 του έτη έχει ήδη με τη Νάπολι 6 γκολ και 4 ασίστ σε 11 αγώνες και έχει αναστατώσει όλες τις αντίπαλες άμυνες! Γιατί είναι αυτή η μεταγραφή «κλοπή»; Γιατί λόγω του πολέμου στη Ρωσία ο Κβαρατσκέλια τελείωσε τη σεζόν πέρυσι από την Καζάν στην Ντιναμό Μπατούμι. Από εκεί η Νάπολι τον αγόρασε ΜΟΝΟ για 10 εκατομμύρια. Αυτήν τη στιγμή ήδη η χρηματιστηριακή του αξία έχει φτάσει στα 35 εκατομμύρια! Μέσα σε ελάχιστο χρόνο.

Λαμπρά. Πάμε να κλείσουμε γιατί έχω κι άλλους.

Αυτές οι κινήσεις άλλαξαν τον ρου της Ιστορίας για τη Νάπολι, έκαναν την ομάδα απρόβλεπτη, πλέον όλη η Ευρώπη την παρακολουθεί με θαυμασμό. Κανένας δεν εκτίμησε στην αρχή τις αλλαγές που έγιναν, όλο το καλοκαίρι έλεγαν ότι έρχεται ο Κριστιάνο, έφυγαν παίκτες- σημαίες και ιδιαίτερα αγαπητοί στην κερκίδα και υπήρχε μεγάλη γκρίνια. Βλέπουμε όμως τώρα πού είμαστε! Συμπέρασμα: χρειάζεται κάποιες φορές να πας κόντρα στον κόσμο, κόντρα στο ρεύμα και στο συναίσθημα για το καλό της ομάδας σου όταν είσαι επικεφαλής της. Στους «Παρτενοπέι» πλέον είμαστε «καβάλα στο άλογο», ο κόσμος έχει στραμμένα τα μάτια του πάνω μας και εμείς έχουμε ευκαιρία να επιστρέψουμε εκεί που μας άφησε ο θεός της πόλης, ο Ντιέγκο Μαραντόνα: στην κορυφή της Ιταλίας! Και, γιατί όχι, στην κορυφή της Ευρώπης!

Σαλβατόρε Τσέρμπο

«Σιγοβράζει το ραγού από τα χαράματα της Κυριακής!»

Ο επόμενος είναι κανονικός Ναπολιτάνος! Μας βάζει στη ναπολιτάνικη ατμόσφαιρα με έναν τρόπο μαγικό.

Ιταλός;

Ελληνοϊταλός. Σαλβατόρε Τσέρμπο. Ο πατέρας μου είναι Ιταλός Ναπολιτάνος και η μάνα μου Ελληνίδα. Ο μπαμπάς ήρθε στην Ελλάδα το 1980 για δουλειά και έμεινε.

Τι δουλειά;

Είναι σεφ. Είχαμε και μαγαζιά στο Κεφαλάρι, στη Νέα Ερυθραία, στη Μύκονο.

Εσύ ακολούθησες τη δουλειά του μπαμπά;

Ακριβώς.

Πες μου για τη Νάπολι.

Στην πόλη αυτή πάω από ενάμισι ετών, έχουμε σπίτι εκεί, έχω οικογένεια εκεί τεράστια! Παππού, γιαγιά, θείους, ξαδέρφια. Μέχρι τα 14 μου χρόνια μεγάλωσα στη Νάπολι και στην Ελλάδα μισό μισό. Και τώρα πάω.

Στην πόλη είναι όλοι οπαδοί της Νάπολι ή είναι όπως στις ελληνικές πόλεις;

Είναι σχεδόν όλοι Νάπολι.

Πώς εξηγείς αυτήν την ομάδα φέτος;

Ήταν θέμα χρόνου, διότι τα τελευταία χρόνια η Νάπολι είχε καλές ομάδες, είχε καλούς παίκτες και ξένους και Ιταλούς, καλό σκάουτινγκ. Μας έλειπε η σταθερότητα. Αυτό που βλέπουμε φέτος είναι έργο Σπαλέτι, έφυγε και η «πλέμπα».

Δηλαδή;

Ινσίνιε, Μέρτενς, Κουλιμπαλί.

Δικαιώθηκε ο τρελο-πρόεδρος, ο Ντε Λαουρέντις;

Ε, βέβαια, δικαιώθηκε! Πρώτη η Νάπολι στο ιταλικό πρωτάθλημα είναι, πρώτη και στον όμιλο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Με απίθανα αποτελέσματα που έχουν «κουφάνει» όλη την Ευρώπη. Εν τω μεταξύ, ο πρόεδρος της Νάπολι έχει και την Μπάρι πρώτη στη Β' κατηγορία της Ιταλίας! Και η Μπάρι είναι δική του.

Πόσων ετών είσαι; Πρόλαβες στην πόλη σου τον Μαραντόνα;

Είμαι 38, τον πρόλαβα. Το 1990 έζησα το δεύτερο πρωτάθλημα που πήρε η Νάπολι και τον Μαραντόνα, καθώς και το Μουντιάλ! Δεν θα τα ξεχάσω ποτέ αυτά. Ήμουν 6 χρόνων. Όταν πήραμε το πρωτάθλημα έγινε χαμός στην πόλη, ήταν σαν το... Ρίο στη Βραζιλία. Στους δρόμους, στα μαγαζιά, στα σπίτια, παντού.

Μισούν τον Βορρά εκεί.

Πολύ. Αλλά ήμασταν πάντα κύριοι. Ποτέ δεν ευχηθήκαμε να πεθάνουν, όπως έκαναν αυτοί με τα πανό τους και τα συνθήματά τους για τον Βεζούβιο. Ήμασταν η μόνη πόλη του Νότου που αντισταθήκαμε στον Βορρά στο ποδόσφαιρο. Στις ομάδες του πλούσιου Βορρά καμία άλλη ομάδα δεν πήγε κόντρα.

Έχετε αναρτήσει πανό «η Ιουλιέτα είναι π...να»;

Ναι, σε αυτούς τους βρομιάρηδες της Βερόνα του Βορρά, που έλεγαν συνθήματα για τη χολέρα που ιστορικά θέρισε τη Νάπολι. Αυτοί και οι Γιουβεντίνοι στο Τορίνο είναι οι χειρότεροι. Και με τις ομάδες του Μιλάνο είχαμε πρόβλημα, την Ίντερ και τη Μίλαν, και αυτές είναι στον πλούσιο Βορρά. Αλλά η έχθρα δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο με Γιουβέντους και Βερόνα.

Πόσο ωραία πόλη είναι η Νάπολι;

Η Νάπολι είναι η ωραιότερη πόλη του κόσμου! Είναι μια πόλη που φιλιέται με τη θάλασσα κάθε ξημέρωμα!

Ωραία τα λες.

Βγαίνω στο μπαλκόνι και βλέπω τη Μερτσελίνα, την οδό την παραλιακή και τη θάλασσα. Δεν είναι μόνο το ιστορικό κέντρο. Η ομορφιά της Νάπολι φτάνει μέχρι το Σορέντο και το Αμάλφι, που είναι τα τζετ-σετ, δες στον χάρτη πόσο κοντά είναι αυτά. Επίσης, είναι κοντά το Κάπρι. Και ο Βεζούβιος, φυσικά.

Πες μου τρελά σκηνικά που έχεις ζήσει εκεί.

Η ομάδα της Νάπολι είναι η τρέλα της Κυριακής! Όποτε παίζει η Νάπολι όλοι είναι με τις φανέλες στους δρόμους, ακούς δυναμιτάκια στις γειτονιές, βλέπεις τον Ντιέγκο Μαραντόνα παντού, σε αφίσες, σε αγαλματάκια, σε τατουάζ, σε γκράφιτι. Ακούς τις τηλεοράσεις στα σπίτια στη διαπασών. Όλοι στην πόλη συζητάνε για την ομάδα, παππούδες και γιαγιάδες, και έχουν μεγάλη ευφυΐα στα συνθήματα. Όταν πήρε το πρωτάθλημα η Νάπολι με τον Μαραντόνα έγραψαν σε μάντρες νεκροταφείων «δεν ξέρετε τι χάνετε»...

Το συζητάνε για την ελληνική Ιστορία της πόλης;

Βεβαίως. Η αρχαία ελληνική Νεάπολις! Η Παρθενόπη! Η γνωστή Σειρήνα που δεν την άκουσε ο Οδυσσέας και αυτοκτόνησε. Η πόλη του έρωτα.

Τι θα φάμε εκεί;

Πίτσα Μαργκερίτα, είναι η πίτσα της Νάπολι.

Τι έχει;

Μοτσαρέλα, βασιλικό, ντομάτα.

Τι άλλο να φάμε αν πάμε;

Ραγού!

Τι είναι αυτό;

Το ναπολιτάνικο φαγητό που τρώνε όλες οι οικογένειες στη Νάπολι κάθε Κυριακή. Μαζεύονται και τρώνε μαζί, είναι ιεροτελεστία.

Τι έχει αυτό μέσα;

Κομμάτια από μοσχάρι, λουκάνικο και μια σάλτσα που σιγοβράζει για πολλές ώρες! Ξεκινάνε οι γιαγιάδες από τα χαράματα το βράσιμο και είναι το φαγητό έτοιμο το μεσημέρι για να φάει μαζί όλη η οικογένεια.

Με ταξίδεψες. Πώς κλείνουμε;

Οι Ναπολιτάνοι είναι ο πιο φιλικός λαός στην Ιταλία. Και μόνος σου αν πας, δεν θα αισθανθείς μόνος ποτέ. Γίνεσαι ένα μαζί τους, στα σπίτια, στον δρόμο, στα μαγαζιά.

Παναγιώτης Γαϊτανάρος

«Tι έζησα με τον θάνατο του Ντιέγκο,δεν περιγράφεται…»

Κλείνω με τον Παναγιώτη Γαϊτανάρο. Ναυτικός που έζησε τη Νάπολι.

Πες μου τη δική σου επαφή με την πόλη και την ομάδα.

Παναγιώτης Γαϊτανάρος, ναυτικός. Ως υποπλοίαρχος έκανα τη γραμμή Κάλιαρι - Νάπολι 3 χρόνια και είχα πλήρωμα με πολλούς Ναπολιτάνους. Θα σου στείλω και φωτογραφίες τι έζησα στην πόλη όταν πέθανε ο Μαραντόνα. Ήμουν στη γραμμή Νάπολι - Κάλιαρι το 2018, το 2019 και το 2020.

Τι τύποι είναι;

Μοιάζουμε, όταν μιλάνε είναι πολύ φασαριόζοι, πέντε φορές πιο φασαριόζοι από εμάς! Είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία οπαδοί της Νάπολι και μισούνε τη Γιουβέντους. Ο Μαραντόνα ήταν Θεός για αυτούς, κλαίγανε. Όταν λέμε κλαίγανε, έκλαιγε όλη η πόλη. Ήταν σαν προσκύνημα αυτό που έγινε. Σαν να ήταν Θεός. Δεν το έχω ξαναδεί αυτό στο ποδόσφαιρο, τέτοια λατρεία, σαν να έχασε όλη η πόλη δικό της άνθρωπο. Πήγα και άφησα ένα κασκόλ του Ολυμπιακού στα κασκόλ και τις σημαίες που άφηναν οι Ναπολιτάνοι. Ήμουν στη Νάπολι όταν πέθανε. Είχαν έρθει και Αργεντινοί, τους είχα δει στους δρόμους. Λες και έπαιζε στη Νάπολι τώρα! Έπειτα από τόσα χρόνια που έφυγε από τη Νάπολι και όμως, ακόμα πουλάνε φανέλες του, κασκόλ του και αγαλματάκια του - και πριν πεθάνει.

Τι άλλο σού έκανε εντύπωση;

Δύο πράγματα. Δεν μιλάνε αγγλικά. Δεν ξέρουν! Και δεν υπάρχει τόση εγκληματικότητα όση νομίζει ο κόσμος. Παλιά υπήρχε. Δεν μας πείραξαν ποτέ στο καράβι, δεν μας έκλεψαν, ούτε άκουγα στο πλοίο παράπονα για κλοπές.