Αντίπαλοι που δεν προσφέρονται για πολλά χαμόγελα…

Η χαρά του φιλάθλου, να βλέπει, να προβλέπει, να ποντάρει, να φτιάχνει σενάρια πρόκρισης…

Μετά το διήμερο των κληρώσεων των δύο ευρωπαϊκών διοργανώσεων αυτό που προκύπτει αβίαστα είναι ότι τίποτα δεν κερδίζεται με λόγια και κανείς δεν χαρίζει τίποτα σε κανέναν. Για τον απλούστατο λόγο, άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη. Στο χορτάρι φαίνονται τα φαβορί και τα αουτσάιντερ. Εκεί βρίσκεται ο καθρέφτης κάθε ομάδας. Κι αν μια δύο φορές δεν έχεις τύχη, ή για να το πω ανάποδα, είσαι άτυχος, το ποδόσφαιρο σε βάθος αγώνων και χρόνου είναι δίκαιο. Αυτό σημαίνει ότι σε έξι αγώνες στο όμιλο, θα φανεί τι ψάρια πιάνει μια ομάδα και μέχρι που μπορεί να ανεβάσει το ταβάνι της…

Επειδή λοιπόν ο οπαδός (σε αρκετές περιπτώσεις και ρεπόρτερ των ομάδων, αν κρίνω από όσα έχω διαβάσει μεταξύ των συντακτών που καλύπτουν την ΑΕΚ) τα βλέπει όλα ρόδινα κι εύκολα για την ομάδα του, να πούμε δύο λόγια για τους αντιπάλους των τριών ελληνικών ομάδων στις δύο διοργανώσεις:

Σε ο,τι έχει να κάνει με την ΑΕΚ. Με την Μπάγερν στον όμιλο, δεν μπορείς να συζητάς ούτε για θαύμα. Μένουν τέσσερα παιχνίδια και κακά τα ψέμματα, η Μπενφίκα βρίσκεται ένα επίπεδο πάνω από την Ένωση. Όπως και με τον ΠΑΟΚ. Το αν η ΑΕΚ μπορέσει να την κοντράρει θα εξαρτηθεί και από το πρόγραμμα που θα ακολουθήσουν στο όμιλο. Όμως δεν τίθεται θέμα σύγκρισης από τους νοκ άουτ αγώνες της με τον ΠΑΟΚ, συνεπώς δεν μπορεί κανείς να συγκρίνει τις μάχες της με τις δύο ελληνικές ομάδες. Έτσι όπως παρουσιάστηκε πάντως η ΑΕΚ στα δύο παιχνίδια με την Βίντι, δεν πιστεύω ότι έχει τύχη. Η Ένωση κόντρα κι στον νεανικό Άγιαξ αν δεν παρουσιαστεί όπως στα περσινά ευρωπαϊκά της παιχνίδια, πολύ δύσκολα θα καταφέρει να κάνει νίκη ή έστω να πάρει τις αγαπημένες της ισοπαλίες στην διοργάνωση. Εκεί όπου σε 24 παιχνίδια σε όμιλο μετράει 2 νίκες, 12 ισοπαλίες και 10 ήττες!

Στο Γιουρόπα Λιγκ, ο Ολυμπιακός έχει δύσκολο όμιλο. Δεν ξέρω τι λένε οι φίλοι της ομάδας, όμως το δίδυμο Μίλαν και Μπέτις, δεν αφήνει περιθώρια για υπέρμετρη αισιοδοξία, μόνο και μόνο επειδή η Μίλαν παραπαίει εδώ και χρόνια και δεν τρομάζει κανέναν ή επειδή το όνομα της Μπέτις δεν γεμίζει το μάτι κανενός. Μιλάμε ότι ο Ολυμπιακός έχει αντιπάλους μια ομάδα από την Ιταλία και μια από την Ισπανία, δηλαδή ομάδες που προέρχονται από δύο εκ των κορυφαίων πρωταθλημάτων στην Ευρώπη. Πώς να πεις λοιπόν ότι θα περάσει σίγουρα στους «32»; Για να συμβεί αυτό, θα χρειαστεί τις ενισχύσεις από τις τελευταίες μεταγραφές του, θα χρειαστεί δέσιμο ως ομάδα, θα χρειαστεί κόπο και χρόνο. Ακόμα και η αδύναμη του ομίλου η πρωτάρα Ντούντελανζ από το Λουξεμβούργο, για να μπει στους ομίλους για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας της, χρειάστηκε να κάνει απανωτές εκπλήξεις αποκλείοντας την Κλουζ της Ρουμανίας και ακόμη περισσότερο την Λέγκια Βαρσοβίας!

Τέλος σε ότι έχει να κάνει με τους αντίπαλους του ΠΑΟΚ, η Τσέλσι σίγουρα δεν είναι για τα δόντια του. Συνεπώς θα κυνηγήσει την 2η θέση που θεωρώ ότι είναι ο εφικτός στόχος. Η ΜΠΑΤΕ Μπορίσοφ μπορεί να μην είναι η ομάδα φόβητρο, όμως έχει την πείρα από πολλές συμμετοχές στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, είναι δεμένη ομάδα κι έχει τύχη. Όσο για την Βίντι που αποκλείστηκε από την ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ έχει προβάδισμα, όμως αν θεωρήσει ότι την έχει του χεριού του, θα την πατήσει. Εδώ στον «δικέφαλο» πίστεψαν ότι έχουν στο χέρι την μεγάλη Μπενφίκα και την πάτησαν. Αν δεν έχουν πάρει το μάθημα τους, θα πάθουν ξανά τα ίδια…