Από τότε που βγήκε το VAR, χάθηκε η μαγεία

Βρισκόμαστε στην εκπνοή του αγώνα. Όπου να’ ναι θα ακουστεί το τελευταίο σφύριγμα. Δεν έχει σημασία ο αγώνας. Αδιάφορο και ποιες ομάδες διαγωνίζονται. Γίνεται όμως μάχη. Η μικρή ομάδα, έχει ξαφνικά σηκώσει ανάστημα και κοιτάζει τον μεγάλο αντίπαλο στα μάτια. Διαισθάνεται ότι μπορεί. Και μάχεται, παλεύει, διεκδικεί να σώσει κάτι από το ματς.

Έχει δεχθεί πολλά χτυπήματα στο παιχνίδι. Μα άντεξε, δεν έπεσε κάτω. Και να που σιγά σιγά η μπόρα πέρασε, καθάρισε το κεφάλι. Τα πόδια πατούν γερά πάλι κάτω, οι δυνάμεις γυρίζουν στο δαρμένο κορμί ενώ απέναντι ο αντίπαλος έχει αρχίζει να τρεκλίζει. Μια γερή γροθιά…

Οι οπαδοί βλέπουν τους παίκτες που σφίγγουν τα δόντια. Σφίγγουν και αυτοί τις γροθιές. Φουσκώνουν τα πνευμόνια, βγάζουν την πιο δυνατή τους μέχρι τώρα ιαχή. «Βάμος, βάμος». Οι εξέδρες παίρνουν μεμιάς φωτιά. Οι «φλόγες» πηδούν στο τερέν, τυλίγουν τις ιδρωμένες φανέλες.

Παίζονται οι καθυστερήσεις. Ο διαιτητής αγχωμένος, ρίχνει κλεφτές ματιές στο ρολόι του. Ένα λεπτό ακόμη. Η μπάλα δεν λέει να φύγει από την περιοχή της μεγάλης ομάδας. Οι αμυντικοί τη διώχνουν μα αυτή δεν πάει μακριά. Σε λίγο είναι πάλι πίσω. Δεν είναι ποδόσφαιρο αυτό. Πετροπόλεμος είναι. Μία σου και μία μου.

Και να που φτάνουμε στην τελευταία επίθεση. Η μπάλα ταξιδεύει άλλη μια φορά στην περιοχή. Είναι ένα σύντομο ταξίδι. Από το πόδι του ενός στο κεφάλι του άλλου και από εκεί στα δίχτυα. Ανήμπορος ο τερματοφύλακας σηκώνει τα χέρια ψηλά, κοιτάζει σαστισμένος.

Την ίδια στιγμή ο σκόρερ γυμνώνει το κορμί και τρέχει με τη φανέλα στο χέρι προς τη μεριά των οπαδών. Βρίσκεται σε έκσταση. Οι φλέβες στο λαιμό του έχουν πεταχτεί έξω, τα μπράτσα του έχουν φουσκώσει. Στην πλάτη του κουβαλά δυο ακόμη συμπαίκτες του που έχουν τρέξει να πανηγυρίσουν μαζί του. Τα κατάφεραν. Τα κατάφεραν.

Ο κόσμος στις εξέδρες χοροπηδά από τη χαρά του. Άγνωστοι αγκαλιάζονται, γνωστοί σταυροφιλιούνται. Στο αίμα τους κυλά ένα γλυκό μεθύσι. Τι ηδονή. Τι ηδονή. Μα για στάσου. Τι κάνει ο διαιτητής; Γιατί δεν πάει στη «σέντρα»; Τι περιμένει; Ένα κακό προαίσθημα σφίγγει τις καρδιές όλων.

Ο διαιτητής βάζει τα χέρια στη μέση. Γύρω του οι παίκτες των δυο ομάδων κουβεντιάζουν. Διαφωνούν. Φαίνεται από τις χειρονομίες τους. Η αναμονή κρατά λίγο. Δυο-τρία λεπτά που φαντάζουν αιωνιότητα. Ο διαιτητής σηκώνει το χέρι σαν τον Καίσαρα στο Κολοσιαίο. Το γκολ ακυρώνεται. Οι νικητές θριαμβολογούν, οι ηττημένοι λυγίζουν.

Από τότε που βγήκε το VAR, χάθηκε η μαγεία.*

*Ο υπογράφων είναι υπέρ της χρήσης του VAR στους αγώνες.