Παρί Σεν Ζερμέν: Πρωταθλήτρια Ευρώπης μόνο στις... μεταγραφές!

Στο ίδιο έργο θεατές, για άλλη μια χρονιά, οι φίλοι της Παρί Σεν Ζερμέν!

Η ομάδα που προξενεί τρόμο με την οικονομική της δύναμη και τις μεταγραφές της, κάθε καλοκαίρι, αδυνατεί να πετύχει τον μεγάλο στόχο του Εμίρη του Κατάρ, που είναι ο ιδιοκτήτης της: την κατάκτηση του Champions League.

Το κάζο της Τετάρτης (09/03) είναι επικών διαστάσεων για τους Παριζιάνους και συνιστά πισωγύρισμα, μετά από έναν χαμένο τελικό (2020) και έναν ημιτελικό (2021) κόντρα σε Μπάγερν και Μάντσεστερ Σίτι, αντίστοιχα.

Πισωγύρισμα στην 3ετία 2017-2019, όταν είχε αποκλειστεί τρεις σερί χρονιές στους «16» από Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, διαδοχικά.

Από τους Καταλανούς και τους Άγγλους, μάλιστα, με ανατροπή (6-1 στη Βαρκελώνη, παρά το 4-0 στο Παρίσι, και ήττα 3-1 εντός, παρότι είχαν νικήσει 2-0 στο Ολντ Τράφορντ)!

Ωστόσο καμιά από εκείνες τις σεζόν δεν είχε τέτοιο φαβοριτισμό για κατάκτηση του τροπαίου, όσο τη φετινή, μετά τις μεταγραφές που πραγματοποίησε το περασμένο καλοκαίρι.

Υπενθυμίζεται ότι στις τάξεις των Παριζιάνων προστέθηκαν οι Ντοναρούμα, Βαϊνάλντουμ, Σέρχιο Ράμος (ως ελεύθεροι μάλιστα) Χακίμι και φυσικά ο Λιονέλ Μέσι.

Κινήσεις που της έδωσαν τον άτυπο τίτλο της πρωταθλήτριας μεταγραφών, για άλλο ένα καλοκαίρι.

Ωστόσο όπως φαίνεται η «κούπα με τα μεγάλα αυτιά»... αγοράζεται δυσκολότερα απ’ όλους τους παικταράδες που διαθέτει (Εμπαπέ, Νεϊμάρ, Ντι Μαρία, Βεράτι), ή κατά καιρούς διέθετε (Ιμπραϊμοβιτς, Καβάνι, Τιάγκο Σίλβα κ.α.)

Και το ερώτημα είναι προφανές: πως γίνεται ν’ αποτυγχάνει με τέτοιο ρόστερ;

Η απάντηση έγκειται ακριβώς στην φιλοσοφία του κλαμπ (με έτος ίδρυσης το 1970...) που φιλοδοξεί ν’ αγοράσει την επιτυχία, άμεσα κι όχι να δουλέψει για να την καρπωθεί.

Η λογική είναι η δημιουργία ενός γαλαξία αστέρων στα πρότυπα των «γκαλάκτικος» της Ρεάλ Μαδρίτης των αρχών της χιλιετίας, αλλά μάλλον διέφυγε στον («τοποτηρητή» του Κατάρ στο Παρίσι), Κελαϊφί και τον (τεχνικό διευθυντή) Λεονάρντο, πως εκείνη η ομάδα εκτός από λαμπερούς αστέρες (Ρονάλντο, Ζιντάν, Ραούλ κ.α) είχε και έναν προπονητή στον πάγκο που διέθετε την ικανότητα να τους διαχειρίζεται.

Ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε δεν πήγε το ποδόσφαιρο μπροστά, με επαναστατικές τακτικές, αλλά ήξερε να τοποθετεί τα κομμάτια του «παζλ» σωστά, ενώ είχε χρόνο για να δουλέψει με την ομάδα του (1999-2003) .

Στην Παρί των Καταριανών ουδείς έμεινε τόσο στον πάγκο.

Ο Λοράν Μπλαν πλησίασε (2013-16), ο Ουνάι Έμερι, παρότι «επιβίωσε» των αποκλεισμών από Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης, έμεινε δύο χρόνια (2016-18) και όλοι οι υπόλοιποι το πολύ ενάμιση...

Μέχρι και ο νικητής την Τετάρτη (09/03) της μάχης των πάγκων Αντσελότι (Γενάρης 2012 – Μάης 2013), παρότι είχε αποκλειστεί στα προημιτελικά, δίχως ήττα, από την Μπαρτσελόνα...

Η έλλειψη αγωνιστικής φιλοσοφίας της ομάδας - που είναι ελκυστική λόγω του κοσμοπολίτικου Παρισιού και των απολαβών που προσφέρει – κατέστη πασίδηλη πέρσι όταν ο Τούχελ (που έφυγε ως αποτυχημένος, παρότι ο μοναδικός που την οδήγησε σε τελικό Champions League...) κατέκτησε την κούπα με την Τσέλσι, αναλαμβάνοντας την μεσούσης της περιόδου, μετά το «διαζύγιο» του Δεκέμβρη του 2020.

Ο Γερμανός πήγε με την πεπατημένη της κατάκτησης του παρθενικού τροπαίου του 2012 από τους «μπλε» και με σφικτή άμυνα κατάφερε να επικρατήσει στον τελικό μιας άλλης ομάδας – κράτους.

Της Μάντσεστερ Σίτι, η οποία παρεμπιπόντως έχει άλλη δομή και φιλοσοφία: ότι κανείς δεν είναι πάνω από τον προπονητή – μάνατζερ (Γκουαρντιόλα).

Στην Παρί οι χαϊδεμένοι (από τη διοίκηση) αστέρες, χρόνια τώρα, είναι, ιεραρχικά, πάνω από τον εκάστοτε τεχνικό, ο οποίος μοιάζει να είναι διακοσμητικός, ή, μόνο, για να πληρώνει τα... σπασμένα!

Όπως θα γίνει με τον Ποτσετίνο (που πέτυχε μετά από 5 χρόνια παραμονής στην Τότεναμ...) τώρα.

Ο Αργεντινός όπως κι οι προκάτοχοι του (πλην Αντσελότι...), επίσης δεν ήταν «ψημένοι» στον πρωταθλητισμό και δη στον Ευρωπαϊκό.

Ο Έμερι ήταν μετρ των «νοκ άουτ» ματς, αλλά στο Europa League.

Μόνο που ο στόχος της Παρί είναι (αρκετά...) ψηλότερος από εκείνον της Σεβίλλης.

Κι όσο οι ιθύνοντες της συνεχίζουν να λειτουργούν την ομάδα με λογική... βίντεο γκέιμ αποκτώντας τους καλύτερους ανά θέση (κι όχι εκείνους που υπηρετούν ένα πλάνο μαζί) τόσο η ομάδα τους θα παρουσιάζεται αγωνιστικά και ψυχολογικά ανερμάτιστη στην πρώτη αναποδιά, όπως συνέβη στο «Μπερναμπέου», όπου κατέρρευσε μετά το 1-1...