Ρόι Κάρολ: «Ξυπνούσα το πρωί και έπινα μόλις άνοιγα τα μάτια μου»

Ο πρώην τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, Ρόι Κάρολ μίλησε για ακόμη μια φορά για τον αλκοολισμό, περιγράφοντας το πως κατάφερε να ξεπεράσει το πρόβλημα.

Ρόι Κάρολ: «Ξυπνούσα το πρωί και έπινα μόλις άνοιγα τα μάτια μου»

Ο Ιρλανδός τερματοφύλακας μίλησε σε podcast της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για το πρόβλημα αλκοολισμού που αντιμετώπισε στο παρελθόν και ενώ ήταν στη Γουέστ Χαμ.

«Έκανα κάθε μέρα το ίδιο. Έπεσα σε μια μικρή τρύπα που γινόταν μεγαλύτερη και μεγαλύτερη. Επειδή ήμουν τραυματίας, δεν πήγαινα καν στην προπόνηση και μου είπαν πως θα ήμουν εκτός δράσης για δύο μήνες. Έτσι μπήκα σε μια ρουτίνα. Ξυπνούσα κατά τις 10.00 το πρωί και έπινα μόλις άνοιγα τα μάτια μου.

Έπινα στο πρωινό, το μεσημέρι, μετά το μεσημεριανό, έπινα όλη μέρα. Η γυναίκα και τα παιδιά μου με έβλεπαν και ήμουν σε κατάθλιψη γιατί δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Ήταν ένα απαίσιο συναίσθημα. Το πρόβλημα μου ήταν ότι δεν σκεφτόμουν πως είχα πρόβλημα.

Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Η γυναίκα μου γνώριζε πως ήμουν σε έναν κακό δρόμο. Για αυτόν τον λόγο πήγα στην αποτοξίνωση. Βασικά ο μάνατζερ μου και η γυναίκα μου με έβαλαν να πάω στην αποτοξίνωση.

Δεν είχα αντιληφθεί καν σε πόσο κακή κατάσταση ήμουν. Τους έλεγα “όχι δεν πηγαίνω, δεν θέλω να πω. Σταμάτησα να πηγαίνω με την γυναίκα και τον μάνατζερ μου. Απλά ήθελα να τους πω πως θα πάω για εκείνους. Ψυχικά, μέσα στο κεφάλι μου, σκεφτόμουν πως δεν θα πιω.

Όλα εξαρτώνται από εμένα για το αλκοόλ γιατί ξύπνησα ένα πρωί, είχα χωρίσει και είχα φύγει από το σπίτι μου. Έμενα σε ένα διαμέρισμα το Λονδίνο, ξύπνησα ένα πρωί, κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέπτη και είπα “ποιος στο διάολο είμαι;”

Δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου ούτε στον καθρέπτη. Απλά έπρεπε να αλλάξω και κατέληξα να γυρίσω στην γυναίκα μου, την παρακαλούσα να με πάρει πίσω. Δεν με πήρε πίσω αμέσως όμως από τότε άρχιζα να κλαίω και να καθαρίζω. Από τότε πέρασαν εννέα χρόνια και έντεκα μήνες. Γνώριζα πως στο τέλος, πιθανότατα, θα καταλήξω να πεθάνω αν συνέχιζα αυτό που έκανα. Ήταν η στιγμή που ήρθε ένα κλικ μέσα στο κεφάλι μου».