Ολυμπιακός: Μεγαλύτερη επιτυχία και από την κούπα

Ο Ολυμπιακός θυμάται και γιορτάζει την επέτειο ενός έτους από την κατάκτηση του Conference League.

Θα θυμάται και θα γιορτάζει για πάντα αυτή την ιστορική επιτυχία, αλλά θα προσπαθεί και θα παλεύει για να την επαναλάβει. Δεν είναι απλό. Δεν ήταν απλό και την πρώτη φορά. Ήταν όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα.

Σημασία έχει η διαχείριση και η αξιοποίηση αυτής της επιτυχίας. Κι εκεί ο Ολυμπιακός τα έχει καταφέρει περίφημα, κάτι που επίσης δεν ήταν εύκολο.

Έχω γράψει, μεταξύ άλλων, σήμερα στην εφημερίδα:

Η μεγάλη επιτυχία ήταν φυσικά η ίδια η κατάκτηση του τροπαίου. Όνειρο δεκαετιών για ένα σύλλογο που λίγους μήνες αργότερα μπήκε στο δεύτερο αιώνα της ζωής του. Όμως δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί η σημασία της συνέχειας. Ό,τι μπόρεσε να πετύχει ο Ολυμπιακός μετά από αυτή την ιστορική διάκριση. Διότι ποτέ δεν είναι απλό όταν φτάνεις στα ψηλά να μπορέσεις να διατηρηθείς εκεί. Να μη «ζαλιστείς» από το ύψος ή τη «μέθη» από την επιτυχία. Στόχο τον οποίο, ας μην κρυβόμαστε, δεν είχε κανείς στην πραγματικότητα τη σοβαρή ελπίδα ότι θα γινόταν κάποτε… πραγματικότητα.

Ο Ολυμπιακός είχε τη δύναμη να πάρει… δύναμη από αυτή τη μεγάλη επιτυχία του. Σε κάθε επίπεδο. Να μη σαστίσει. Ή και να μη σταθεί πάνω σε αυτή λέγοντας μέσα του ότι «εντάξει, το πετύχαμε αυτό, μένουμε στα συνηθισμένα». Εάν θέλετε, κατάφερε και κάτι άλλο πολύ δύσκολο. Να μην «αδειάσει» από τον περσινό άθλο του. Αλλά να συνεχίσει «γεμάτος». Ο Βαγγέλης Μαρινάκης λέει συχνά πως «συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε» και αυτό το μήνυμα είχε τη μεγαλύτερη αξία αμέσως μετά από μία κατάκτηση κορυφής. Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ ήταν ο ιδανικός για να συντονίσει την προσπάθεια για τη συνέχεια. Για τη δύσκολη συνέχεια.

Το ορόσημο της συμπλήρωσης των εκατό ετών ήταν ένα σοβαρό κίνητρο, αλλά δεν θα μπορούσε από μόνο του να εμπνεύσει εάν δεν υπήρχε η απαραίτητη αυτοπεποίθηση και η κατάλληλη διαχείριση. Ώστε να ακολουθήσει ό,τι ακολούθησε. Να πάρει ο Ολυμπιακός με άνεση το νταμπλ συντρίβοντας ή αποκλείοντας στο πέρασμά του τις άλλες μεγάλες ελληνικές ομάδες. Και να προχωρήσει σε μία ανώτερη ευρωπαϊκή διοργάνωση, το Γιουρόπα Λιγκ, έως τη φάση των νοκ άουτ αγώνων. Χάνοντας τη συνέχεια της από ένα και μόνο κακό του παιχνίδι σε ιδιαίτερες συνθήκες στη Νορβηγία. Όμως στην Ευρώπη έκανε το παραπάνω βήμα επιτυγχάνοντας τη συμμετοχή του μετά από χρόνια στο κορυφαίο επίπεδο. Στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Από εκείνη τη βραδιά, ακριβώς ένα χρόνο πριν στη Νέα Φιλαδέλφεια, ο Ολυμπιακός μοιάζει να έχει κάνει όχι απλώς άλμα αλλά εκτόξευση. Έχει αυξήσει τα έσοδά του, έχει δημιουργήσει συνθήκες διεθνούς μονιμότητας ανάμεσα στους κορυφαίους, έχει αξιοποιήσει το «χρυσάφι» των Ακαδημιών του, έχει πάρει κι άλλους τίτλους, δείχνει να έχει απομακρυνθεί πολύ από τον εγχώριο ανταγωνισμό. Το έκανε με δουλειά και ταπεινότητα. Δεν πήραν τα μυαλά του αέρα από τον περσινό θρίαμβο, τα μυαλά έμειναν στο κεφάλι και σκέφτηκαν πώς θα γινόταν όσο το δυνατόν καλύτερα να εκμεταλλευτεί το κλαμπ ό,τι το ίδιο κατάφερε.

Μεγάλη συμβολή είχε ο κόσμος. Ήταν λογικό. Ήταν, όμως, εντυπωσιακός ο τρόπος που προχώρησε δίπλα στην ομάδα με τεράστια εμπιστοσύνη στη συνέχεια εκείνης της βραδιάς. Με άριστη συμπεριφορά, χωρίς να τη θέσει ποτέ σε κίνδυνο. Κοντά στις πολλές νίκες και στις λίγες ήττες. Η απόλυτη έννοια της στήριξης και της πίστης. Δεν προκύπτει πως κάτι μπορεί να αλλάξει στην πορεία για μια ομάδα που από το βράδυ της OPAP Arena, ακριβώς ένα χρόνο πριν, κέρδισε εκτός από έναν ευρωπαϊκό τίτλο πάρα πολλά περισσότερα…