Ολυμπιακός: Η επίθεση στην Πόλη
Τι θα κρίνει τη μάχη του Ολυμπιακού στην Κωνσταντινούπολη, η διπλή σημασία της ρεβάνς και η διαχρονική σημασία της νίκης.
Το βασικό είναι ένα: καλύτερα να κερδίζει ο Ολυμπιακός με 3-2 την Φενέρμπαχτσε (ή 1-0 την Γουέστ Χαμ, την Γκενκ και την Φερεντσβάρος) παρά να χάνει 1-4 ή 0-3 από Καραμπάγκ, Μακάμπι Χάιφα και Τελ Αβίβ, Φράιμπουργκ. Ή 0-3 από την Αταλάντα (κι ας νίκησε με το ίδιο σκορ την Λίβερπουλ η ιταλική ομάδα). Λιτό και κατανοητό.
Επίσης: για να περάσει ο Ολυμπιακός στους «4» θα πρέπει να παίξει καλή επίθεση και στην Τουρκία. Όπως έκανε στο Φάληρο. Να είναι αποτελεσματικός. Να έχει πίεση, τρεξίματα και καλά τελειώματα. Να πάει να στηριχτεί μόνο αμυντικά για να πετύχει το στόχο, δεν θα βγει σε καλό.
Όχι μόνο επειδή έχει μείνει με δύο κλασικούς στόπερ, τον Κάρμο και τον Ντόη, σε αυτό το ματς. Ούτε μόνο επειδή στην απολαυστική μεσοεπιθετική γραμμή των Φορτούνη, Τσικίνιο, Γιόβετιτς, Μασούρα, Ελ Κααμπί θα προστεθεί ξανά και ο Ποντένσε, άρα εκεί είναι η δύναμη.
Κυρίως διότι έτσι είναι η φύση αυτών των δύο ομάδων. Και των προπονητών τους, ειδικά του Ολυμπιακού καθώς αυτός της Φενέρ πήγε να το αλλάξει με πιο αμυντικό πλάνο και παραλίγο να διασυρθεί. Όταν έπαιξε κι αυτός επιθετικά, βρήκε λύσεις. Εάν, δε, ο Μεντιλίμπαρ έκανε τις πιο αμυντικές αλλαγές που λογικά θα μπορούσε, πιθανώς δεν θα απέφευγε πάλι να δεχτεί γκολ από μια ομάδα που σκοράρει ακατάπαυστα όλη τη σεζόν.
Η άμυνα του Ολυμπιακού ήταν καλά προστατευμένη όσο η ομάδα δεν άφηνε την Φενέρ να πάρει ανάσα πίσω. Όταν επήλθε η κόπωση από την αφόρητη πίεση στο αντίπαλο «κουτί» κι όταν βρήκαν τρόπο να παίξουν επιθετικά οι φιλοξενούμενοι, θα έβαζαν νομοτελειακά κι εκείνοι γκολ. Κι ας μην έκανε άλλο ένα ακατ(ανόητο) πέναλτι ο Ρέτσος. Κι ας μην έδιωξε πολλά ο Τζολάκης, ο Κάρμο, ο ίδιος ο Ρέτσος.
Με αυτή την άμυνα της Φενέρ, τους Τούρκους αναγκασμένους στην έδρα τους να παίξουν φουλ μπροστά (δίνοντας χώρους πίσω) και τον Ποντένσε ξεκούραστο, ο Ολυμπιακός μπορεί να μη βάλει τρία γκολ και στο επόμενο παιχνίδι, αλλά... μπορεί και να βάλει. Άλλωστε ο Μεντιλίμπαρ επιθετικά θα παίξει σε κάθε ματς του Ολυμπιακού, όσο είναι στον πάγκο του. Το έχει πει/δείξει σε κάθε τόνο. Δεν πρόκειται να αλλάξει πλάνο στην Πόλη. Και έτσι όπως είναι τώρα ο Ολυμπιακός, στην αγωνιστική κατάσταση που βρίσκεται, καλά θα κάνει και δεν θα αλλάξει.
Το παιχνίδι στο «Σουκρού Σαράτσογλου» θα πιστοποιήσει ότι ο Ολυμπιακός δεν καταλαβαίνει από έδρες και δυναμική αντίπαλων. Θα μπει να παίξει μπάλα, να κάνει παιχνίδι. Ίσως χάσει από την Φενέρ, όπως έχασε και από την ΑΕΚ. Όμως αυτό θα επιλέξει ως τακτική και εκεί και παντού, με τον συγκεκριμένο προπονητή.
Γιατί εάν καταφέρει στη ρεβάνς να διατηρήσει τη φιλοσοφία του, θα αφήσει κι άλλο δείγμα γραφής ενόψει του φινάλε στο πρωτάθλημα. Κι ας αποκλειστεί από την Φενέρ. Με «ταμπούρι»... αποκλείεται να προκριθεί πάντως. Ενώ με πίστη στην ιδέα του παιχνιδιού του και με αντίστοιχη απόδοση και τρέξιμο, μπορεί και να νικήσει ξανά.