«Αέρας» και «βήχας» κόβονται!

Είχαν ένα (το λες και...) τουπέ οι άνθρωποι της ρωσικής ομάδας κατά τη διάρκεια της παρουσίας τους στο Καραϊσκάκη για την συνέντευξη Τύπου και την προπόνηση. Όχι μόνο τα στελέχη τους. Ακόμη και οι ρεπόρτερ που ακολούθησαν την αποστολή της Κράσνονταρ για το πρώτο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό.

Σαν να το έχουν δει λίγο... ψηλότερα απ' όσο θα έπρεπε το ραντεβού τους με την ελληνική ομάδα, έπειτα από τη μεγάλη επιτυχία τους να αποκλείσουν την πόρτο, παρότι (για να μην ξεχνιόμαστε) είχαν ηττηθεί στο γήπεδό τους. Κι αν δεν τους έχει γίνει μάθημα ότι περασαν την Πόρτο κυρίως επειδή τους υποτίμησε στη ρεβάνς, νόμιζε ότι είχε ήδη προκριθεί και έπαιξε εντελώς λάθος μετά το πρώτο γκολ που δέχτηκε, τότε ακόμη καλύτερα για τον Ολυμπιακό.

Είναι καλή ομάδα η Κράσνονταρ. Έχει μοντέρνο σύνολο και καλές μονάδες. Έχει ακριβούς ποδοσφαιριστές, καλό προπονητή (έστω και χωρίς το δίπλωμα της UEFA και το δικαίωμα να κοουτσάρει), είναι πολύ επικίνδυνη και θα είναι σκληρό εμπόδιο. Το τελευταίο πριν από τους ομίλους. Αλλά τέτοια σιγουριά και αποφασιστικότητα δεν είχε ούτε ο Αρντά Τουράν την περασμένη εβδομάδα στη θέση που καθόταν πριν από λίγες ώρες ο Βιλένα. Ή μπορεί και να είχε ο Τούρκος διεθνής (και από τα πιο... δύσκολα παιδιά), αλλά είχε και μεγάλη ευγένεια και σεβασμό απέναντι στους Έλληνες που του θύμισαν την ήττα του σε αυτό το γήπεδο με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Ο νεαρός Ολλανδός μόνο που δε... θύμωσε όταν του θυμίσαμε ότι παραλίγο να γίνει παίκτης του Ολυμπιακού πριν από λίγα χρόνια και αρκέστηκε να δηλώσει ότι ήρθε με την ομάδα του για να νικήσει τον Ολυμπιακό και ευχήθηκε στον Μπεργκ να βάλει γκολ. Πολύ καλά κάνει ο άνθρωπος, απλά μια μικρή υπενθύμιση.

Σε αυτό το γήπεδο που θα παίξει το βράδυ της Τετάρτης, έχουν λυγίσει ομάδες πολύ μεγαλύτερες της Κράσνονταρ και παίκτες πολύ πιο φτασμένοι από τον έξοχο όντως αυτόν ποδοσφαιριστή. Ή κι αν δεν λύγισαν, δεν μπόρεσαν να νικήσουν, όπως για παράδειγμα... κάποιος Λιονέλ Μέσι με... κάποια Μπαρτσελόνα. Φυσικά και κάθε Κράσνονταρ και κάθε Βιλένα παίζει παντού για τη νίκη, απλά πολλές φορές καλύτερα είναι να δείχνεις στο γήπεδο ότι είσαι καλύτερος και μετά να το λες.

Όλα αυτά μπορεί να είναι πολύ θετικά για τον Ολυμπιακό και τη δύσκολη προσπάθειά του. Όλος ο οργανισμός διψάει για την επιστροφή στο Champions League. O προπονητής έχει την πρόκληση καριέρας να συμμετάσχει στη διοργάνωση. Ο Βαλμπουενά και ο Ομάρ να το ξαναζήσουν, ο Σα και ο Σεμέδο έχουν παίξει πολύ λίγο σε αυτό, ο Μπουχαλάκης λίγα λεπτά και οι υπόλοιποι καθόλου. Ο Τόρο και ο Αβραάμ θα έχουν πολλά να διηγηθούν πριν από τον πρώτο αγώνα και πριν από τη ρεβάνς.

Όπως πολλά έχει πει ο Μάρκους Μπεργκ στους νέους συμπαίκτες του για το τι σημαίνει ο Ολυμπιακός και η έδρα του. Δείχνουν σαν να τον ακούν και να μην ιδρώνει το αφτί τους. Εκείνος, όμως, ξέρει καλά. Μοιάζει να είναι ο μόνος μέσα στη ρωσική ομάδα, άντε και ο Καμπελά που είχε γίνει αλλαγή στο ημίχρονο στα νιάτα του, όταν η Μονπελιέ γνώριζε το Ναό και πάθαινε τα δικά της «χουνέρια».

Στον Πειραιά εκτός από γελάκια, υφάκια, φτερά, αέρας και βήχας έχουν κοπεί πολλές φορές κι άλλα. Ας πούμε προκρίσεις. Μπορεί για άλλη μια φορά να μπουν οι βάσεις ώστε να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Από τον Ολυμπιακό εξαρτάται, το μόνο σίγουρο...