(Ποδοσφαιρικό) «Koντσέρτο για πολυβόλα»!

Πως το έλεγε ο Σπύρος Παπαδόπουλος (στους ανυπέρβλητους «Απαράδεκτους»); «Τι έγινε ρε παιδιά;»

Και για να συνεχίσουμε τις ερωτήσεις, μήπως, αντί ποδοσφαίρου, μετά τον ύμνο του Champions League ακολουθούν αγώνες ...πόλο;

Τι βλέπουμε ακριβώς;

Aς προσπαθήσουμε να το περιγράψουμε με κινηματογραφικούς όρους: πρόκειται για ένα «Κοντσέρτο για πολυβόλα»!

Μόνο το διήμερο που προηγήθηκε, στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, σημειώθηκαν:

-μια εφτάρα (7-2 η κάτοχος του τροπαίου Παρί Σεν Ζερμέν στο Λεβερκούζεν επί της Μπάγερ)

-δύο εξάρες (το 6-1 της Μπαρτσελόνα επί του Ολυμπιακού και το 6-2 Αϊντχόφεν επί ης Νάπολι)

-ισάριθμες πεντάρες (τα 5-1 των Λίβερπουλ και Τσέλι επί Άιντραχτ Φρανκφούρτης και Άγιαξ αντίστοιχα, εκτός κι εντός έδρας),

-αλλά και τέσσερις ...τεσσάρες (Μπάγερν – Κλαμπ Μπριζ 4-0, Σεν Ζιλουάζ – Ίντερ 0-4, Κοπεγχάγη – Μπορούσια Ντόρτμουντ 2-4, Άρσεναλ – Ατλέτικο 4-0)

ούτως ώστε να σημειωθεί νέο ρεκόρ σκοραρίσματος - 71 γκολ – σε μια αγωνιστική της!

Bελτιώθηκε, κατά τρία τέρματα, το ρεκόρ που κράταγε από τη 5^η αγωνιστική της περασμένης σεζόν και ισοφαρίστηκε στην πρεμιέρα της τρέχουσας με 67 γκολ.

Όπως γίνεται αντιληπτό τα πολλά γκολ και τα μεγάλα σκορ πλέον σταματούν να είναι η εξαίρεση, αλλά γίνονται ο κανόνας και οι αιτίες είναι κάμποσες.

Κάποιες εγγενείς.

Όπως η αύξηση των ομάδων (36, από 32) με το νέο φορμάτ της League Phase και συνεπώς των αναμετρήσεων ανά αγωνιστική (18 από 16).

Που έχει ως αποτέλεσμα, ναι μεν, να δίνεται η ευκαιρία σε περισσοτέρους να συμμετέχουν στο... πάρτι, αλλά κατ’ αυτόν τον τρόπο η (ούτως ή άλλως μεγάλη οικονομική «ψαλίδα» μεταξύ των ομάδων των κορυφαίων πρωταθλημάτων, με τις υπόλοιπες, η οποία αποτυπώνεται και στο χορτάρι, στα ρόστερ τους) να ανοίγει, αντί να κλείνει.

Ωστόσο δεν είναι ο μόνος λόγος.

Αφού δεν επαρκεί για να εξηγηθούν αποτελέσματα όπως το προχθεσινό «καρέ»... κανονιοβολισμών στην Aτλέτικο (που είχε ρίξει τεσσάρα προ ημερών στην συμπολίτισσα Ρεάλ, για το πρωτάθλημα), ή η εξάρα στο Αϊντχόφεν για την, πρωταθλήτρια Ιταλίας, Νάπολι.

Ο έτερος είναι ότι με αυτόν τον ...απίθανο (στα όρια του γελοίου) τρόπο της UEFA να συγκρίνονται 36 ομάδες σε μια βαθμολογία, χωρίς να έχουν παίξει με τους ίδιους αντιπάλους, επετεύχθη κάτι που αποτελούσε μάστιγα για εκείνη και τη διοργάνωση: εξαλείφθηκαν τα αδιάφορα ματς (ειδικά μετά την 4^η αγωνιστική των παλιών ομίλων)!

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά «υποχρεώνει» τις ομάδες να ψάχνουν το γκολ λόγω πρώτου στοιχείου σε περίπτωση ισοβαθμίας (διαφορά τερμάτων, καλύτερη επίθεση κτλ.)

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πιο ανοικτά ματς κι «όσα έρθουν κι όσα πάνε».

Αυτή την κατάσταση πλήρωσε – πέραν των αβελτηριών της ομάδας διαιτησίας – ο Ολυμπιακός, στο Μονζουίκ.

Με το προηγούμενο καθεστώς η Μπαρτσελόνα έχοντας αντίπαλο ... ξεδοντιασμένο, λόγω αποβολής και 3-1 υπέρ της, πέντε μέρες πριν το clasico, θα τράβαγε πιθανότατα ...χειρόφρενο, υπό το φόβο τραυματισμών.

Αντίθετα, ...μύρισε αίμα και (σε συνδυασμό με πιτσιρίκια που ήρθαν από τον πάγκο και ήθελαν να δείξουν πράγματα) όρμηξε να βάλει «κάβα», θυμίζοντας ...Γερμανούς και Άγγλους που φημίζονται όι «τιμούν» τους αντιπάλους χωρίς να κατεβάζουν το «πόδι από το γκάζι»!

Συμπερασματικά πρέπει οι Ελληνικής ομάδες να προσαρμοστούν στα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί και να ψάχνουν τα μεγάλα σκορ μόλις βρουν μπόσικο αντίπαλο, αλλά και να μην κρεμάνε τα χέρια όταν το ματς στραβώσει, γιατί θα το πληρώσουν και στην μεγάλη «εικόνα» της ευρωπαϊκής τους παρουσίας κι όχι μόνο σε μία βραδια...