Αυτή η μια ώρα Mendiball, ο οδηγός για τη συνέχεια

Να πω την αλήθεια μου, σιχαίνομαι να μιλάω για διαιτησία. Δεν το έχω. Ποτέ δε μου άρεσαν οι καφενειακές συζητήσεις που αφορούν τους ορισμούς, το παρελθόν και τα προηγούμενα παιχνίδια του εκάστοτε διαιτητή.

Οπότε, ας το βγάλουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται από τη μέση. Η αποβολή του Έσε είναι αστεία. Είναι κωμικοτραγική. Είναι βασικά, προσβολή για το ίδιο το Champions League, τη σπουδαιότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση πίσω από το Μουντιάλ. Μια εγκληματική απόφαση ενός ανθρώπου που αποφάσισε για μια νύχτα - δε γνωρίζω πόσο καλός διαιτητής ήταν στο παρελθόν - να γίνει εκείνος ο πρωταγωνιστής. Υποδυόμενος τον ρέφερι.

Ο Ελβετός Ούρος Σνάιντερ, πέρα από την κάκιστη διαχείριση του παιχνιδιού και τη σαφή επιθυμία του να παίξει έδρα, είχε και ελάχιστη προσωπικότητα. Κάτι που φαίνεται από το πέναλτι που κερδίζει ο Ράσφορντ. Δε το κάνει ο Τζολάκης, γιατί μαζεύει τα χέρια. Το κερδίζει ο Άγγλος. Κι αντί να μείνει στην αρχική του απόφαση, δέχθηκε την άποψη του VAR.

Τέλος, για να πάμε στο αγωνιστικό, η UEFA ίσως να πρέπει να προχωρήσει σε μια συγκεκριμένη αλλαγή στο πρωτόκολλο του VAR. Να ελέγχονται όλες οι κόκκινες κάρτες. Είτε απευθείας, είτε με δεύτερη κίτρινη. Για να αποφεύγονται μια και καλή τέτοιες αποφάσεις.

Στο αγωνιστικό, λοιπόν, το παιχνίδι αντέχει κριτικής μέχρι το 60'. Από κει και πέρα, κι ειδικά μετά το 3-1, γίνεται το απολύτως φυσιολογικό. Μια υπερταλαντούχα, ποιοτική, πανάκριβη ομάδα διασύρει την, εμφανώς κατώτερη ποιοτικά, αντίπαλό της, που παίζει με παίκτη λιγότερο και έχει χάσει το μυαλό και την αυτοπεποίθησή της.

Μέχρι τότε, όμως, ο Ολυμπιακός είναι εξαιρετικός.

Η πίεση των ερυθρόλευκων δημιουργεί προβλήματα στην ανάπτυξη των μπλαουγκράνα και το σύνολο του Μεντιλίμπαρ παίζει στα ίσια τους Καταλανούς. Φαίνεται, από τα πρώτα δευτερόλεπτα με το σουτ του Ποντένσε, ότι η Μπαρτσελόνα αντιμετωπίζει θέματα στην πρώτη και στη δεύτερη πάσα. Παράλληλα, ο Λαμίν Γιαμάλ, παρότι πάντα επικίνδυνος με τη μπάλα στα πόδια, δεν ήταν στο καλύτερο βράδυ του.

Πολλά βολέ του Σέζνι, πολλές μονομαχίες στο χώρο του κέντρου, ακριβώς το παιχνίδι που ήθελε ο Βάσκος τεχνικός. Όμως, η διαφορά στην ποιότητα των ομάδων φαίνεται από το τρόπο που θα εκμεταλλευτεί η καθεμία τα λάθη της άλλης. Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να μετουσιώσει σε γκολ τα λάθη των Κουμπαρσί, Κασαδό. Αντιθέτως, οι γηπεδούχοι τιμώρησαν τους φιλοξενούμενους για το λάθος του Κοστίνια και το γκολ του Φερμίν Λόπεθ.

Λίγο πριν, είχε βγει αναγκαστική αλλαγή ο Τσικίνιο, πιάνοντας τον οπίσθιο μηριαίο του. Ίσως ο χειρότερος παίκτης που θα μπορούσε να τραυματιστεί, μιας και ο Πορτογάλος είναι ο πιο αναντικατάστατος ποδοσφαιριστής του ρόστερ.

Με το ημίχρονο στο 2-0, ο Μεντιλίμπαρ προέβη σε μια κίνηση που, αν το παιχνίδι συνεχιζόταν μέχρι το 90', μπορεί να τη λέγαμε και σοφή. Έξω ο Ζέλσον, που ένιωσε κι αυτός ενοχλήσεις, μέσα ο Μουζακίτης. Ο Νασιμέντο περνάει στα εξτρέμ και ο Έσε γίνεται το δεκάρι, ενώ ο Μούζα "σφίγγει" το κέντρο με τον Ντάνι Γκαρθία. Έρχεται η μείωση του σκορ - δύο φορές - από τον Ελ Κααμπί και ο Ολυμπιακός πατάει καλά. Ώσπου...

Τελειώνοντας, να αναφέρουμε ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει. Ο Ολυμπιακός πιθανότατα δε θα έπαιρνε κάτι από το ματς του Μονζουίκ, καθώς η Μπαρτσελόνα μεσοεπιθετικά ήταν καταπληκτική. Το τελικό σκορ χτυπάει άσχημα στο μάτι, αλλά όπως στη νίκη, έτσι και στην ήττα το αποτέλεσμα δεν αλλάζει.

Μένουν άλλα πέντε παιχνίδια. Αυτός ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ έχει δείξει ότι κοντράρει κάθε ομάδα που θα βρεθεί στο διάβα του. Και με εξαίρεση τη Ρεάλ στο Φάληρο, μένουν τέσσερα παιχνίδια από τα οποία μπορεί να πάρει βαθμούς. Ο στόχος παραμένει η πρόκριση στην 24αδα και οι άνθρωποι του συλλόγου δεν το ξεχνούν.