Παρί Σεν Ζερμέν: Η ομάδα του «Λούτσο»!

Την 1η ημέρα του Οκτώβρη και τη 2η αγωνιστική της League Phase του Champions League συνειδητοποίήσαν πολλοί τι χάσαμε στις 31 Μάη στον τελικό του κορυφαίου διασυλλογικού θεσμού της Ευρώπης (και της υφηλίου), όταν εμφανίστηκε απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν η Ίντερ, αντί της Μπαρτσελόνα.

Γιατί, αντί του πιο μονόπλευρου τελικού στα χρονικά της διοργάνωσης (αδιάψευστος μάρτυς το 5-0), θα παρακολουθούσαμε (ανεξαρτήτως αποτελέσματος...) ένα «κοντσέρτο για πολυβόλα»!

Μια επιθετική πανδαισία. αμφίδρομη...

Ας όψονται τα δοκάρια (τρία είχε ο Γιαμάλ, στους δύο ημιτελικούς με τους «νερατζούρι») και κάμποσες διαιτητικές αποφάσεις, στον επαναληπτικό, που ευνόησαν τους Λομβαρδούς.

Με «αν» βέβαια δεν γράφεται ιστορία, ούτε καν ποδοσφαιρική, αλλά εφόσον χθες Μπαρτσελόνα και Παρί παρουσίασαν τέτοια παράσταση ...αποψιλωμένες (απόντες οι Ραφίνια, Γκάβι, Φερμίν, Ζοάν Γκαρθία, στους γηπεδούχους και οι Ντεμπελέ, Ντουέ, Κβαρατσκέλια, Mαρκίνιος, στους φιλοξενούμενους) είναι εύκολο να φανταστεί κανείς το ...πανηγύρι που θα γινόταν, σε περίπτωση που αγωνιζόταν οι προαναφερθέντες...

Φανταστείτε δε το διακύβευμα να ήταν η «κούπα με τα μεγάλα αυτιά» κι όχι ένα από τα οκτώ ματς της League Phase...

Όπως και να’ χει, η αναμέτρηση στο Ολυμπιακό Στάδιο της Βαρκελώνης, εκτός από νικήτρια την νεόκοπη πρωταθλήτρια Ευρώπης, βρήκε θριαμβευτή τον προπονητή της.

Άλλωστε οι Παριζιάνοι ναι μεν δεν είχαν τον κάτοχο της «Χρυσής Μπάλας», εντός του τερέν, αλλά είχαν εκείνον των πάγκων!

Ο δεδηλωμένος οπαδός της Μπάρτσα (πρώην παίκτης και προπονητής της γαρ...) Λουίς Ενρίκε, παρέδωσε ένα εκπληκτικό προπονητικό masterclass, στους λόφους του Μονζουίκ, όχι μόνο γιατί έδεσε... κόμπο τον δεύτερο (μακράν) της ψηφοφορίας του «France Football», Χάνσι Φλικ, αλλά γιατί απέδειξε ότι η Παρί Σεν Ζερμέν – η πρώην ομάδα του Εμπαπέ (και παλιότερα των Μέσι και Νεϊμάρ) – είναι πλέον η ομάδα του «Λούτσο»!

Η ομάδα του προπονητή της.

Ενός προπονητή που δεν αναγνωρίστηκε, όσο του άξιζε, η συμβολή του στην κατάκτηση του τελευταίου Champions League των Καταλανών, προ 10ετίας, όταν αποδόθηκε στα ...όργια του ΜSN (Μέσι,Σουάρες, Νέιμαρ), με την τακτική συμβολή του (στο να σταματήσει να δέχεται γκολ σε «στημένα», αλλά και η απόφαση ν’ αφήσει την μπάλα, παίζοντας πίσω της, για να βγει στην κόντρα....) σχεδόν ν’ αποσιωπάται!

Χθες χωρίς τον φυσικό ηγέτη της στην άμυνα και την βασική επιθετική τριάδα της, δεν κάθισε πίσω, δεν πήγε να ...κλέψει το ματς, ή να περιορίσει την ήττα, όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ, κάνοντας διαχείριση ζημίας.

Αντίθετα, πίεσε «ψηλά» (και δη τους Πέδρι και Γιαμάλ, απ’ όπου περνά όλο το παιχνίδι των «μπλαουγκράνα») κι αφού χάλασε την ανάπτυξη της αντιπάλου της είχε κάνει το πρώτο βήμα για τη νίκη, κερδίζοντας την «στο παιχνίδι της»!

Τα υπόλοιπα ήταν η «φρεσκάδα» που έδειξε (παρότι με... μισή προετοιμασία, λόγω Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων, όπου η Μπαρτσελόνα δεν συμμετείχε) και η εκμετάλλευση των λαθών του αντίπαλου προπονητή (που έβγαλε τους κορυφαίους του, αλλά κι εξουθενωμένους, από την πίεση και τον ρυθμό, Πέδρι και Ράσφορντ, για να βάλει παίκτες απλές αναφορές στο φύλλο αγώνα, όπως ο Λεβαντόφσκι).

Τώρα αν είχε και κάμποση διαιτητική εύνοια - με τα «μάτια ερμητικά κλειστά» του ρέφερι Όλιβερ στην εξόφθαλμη 2^η κίτρινη κάρτα του (κορυφαίου του γηπέδου) Νούνο Μέντες στον Γιαμάλ - αυτά είναι... ψιλολόγια, για τις διοργανώσεις της UEFA.

Ειδικά όταν τίθενται αντιμέτωπες η ποδοσφαιρική εκπρόσωπος της οικονομικής υπερδύναμης του... Κατάρ, με μια ομάδα που δεν μπορεί να κάνει μεταγραφές και 20 μέρες πριν υποδεχθεί τον Ολυμπιακό «παίζεται» αν η έδρα του αγώνα θα είναι το υπό ανακατασκευή (νέο) Καμπ Νόου, ή το Μονζουίκ, διλήμματα δεν υπάρχουν, για το που θα γύρει η «ζυγαριά»...

Αλλά αυτά αλλάζουν, όπως και οι αγωνιστικές ισορροπίες, μέσα σε μια μακρά σεζόν 10 μηνών.

Κι αυτό το ξέρουν και στο Παρίσι και στην Βαρκελώνη, που έχουν δει και τις δύο πλευρές του «νομίσματος»...