Champions League: H League Phase είναι «μαραθώνιος», όχι... κατοστάρι!
Ότι μας δίδαξε (κι από την πλευρά του Ολυμπιακού) η περσινή πρώτη εφαρμογή του νέου φορμάτ διεξαγωγής των ευρωπαϊκών κυπέλλων με την League Phase είναι ότι δεν έχει σημασία πως ξεκινά κανείς την σεζόν, αλλά πως προχωρά κατά τη διάρκεια της και κυρίως την κατάσταση του στην τελική φάση τους.
Αν νομίζει κάποιος ότι μόνο στα μέρη μας (και ειδικότερα στα διαδικτυακά «ερυθρόλευκα» στέκια) βγήκαν από τα «θηκάρια» τα... μαχαίρια (κι οι «αφορισμοί»), μετά τον πρώτο (από τους οκτώ) αγώνες της (δεύτερης στα χρονικά) League Phase του Champions League, επιτρέψτε μας να σας κατεβάσουμε από το «συννεφάκι» σας...
Ότι το 0-0 με την Πάφο, των 10 παικτών (σχεδόν σε όλο το ματς), δεν είναι λόγος ...λαοθάλασσας στο Πασαλιμάνι, δεν περιμένετε φυσικά να το διαβάσετε εδώ.
Ούτε ότι θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη επιθετική ποικιλία διάσπασης του κυπριακού «ταμπουριού», πλην των (ουκ έστιν αριθμός, είναι η αλήθεια...) σεντρών στις οποίες, ως συνήθως, επιδόθηκε η ομάδα του Μεντιλίμπαρ.
Ολυμπιακός: Οι στημένες μπάλες λύνουν προβλήματα σε αυτά τα ματς
Πέραν του ότι όσα ακούγονται (περί «χαμένης ευκαιρίας» - και σωστά - αλλά και ηρωοποίησης των... απόντων) από χθες το βράδυ έπαιζαν σε ...λούπα και πέρσι, τέτοιο καιρό (όταν ο Ολυμπιακός έχανε στο Λιόν, αδυνατούσε να διασπάσει την άμυνα της Ρέιντζερς εντός και δεν κέρδιζε την Στεάουα, των 10 παικτών, στο Βουκουρέστι, πριν βγει έβδομος στην League Phase του Europa League), δεν αλλάζει ότι η ομάδα του Πειραιά χρειάζεται υπερβάσεις.
Όπως θα χρειαζόταν κι αν είχε κερδίσει την ομάδα με τον ήρωα Ευαγόρα Παλλικαρίδη στο πέτο.
Και θα ψάξει να τις βρει σε ματς που η ίδια δεν θα έχει την υποχρέωση δημιουργίας (που ακόμη δεν έχει αποβάλλει τη δυσκολία της), αλλά θα παίζει το αγαπημένο της παιχνίδι μετάβασης...
Προφανώς δυσκόλεψε τη ζωή της, σε μια ήδη δύσκολη (δυσκολότερη της περσινής) διαδικασία.
Για όλους.
Tι να πει για παράδειγμα η (αντίπαλος των «ερυθρολεύκων», την 4η αγωνιστική, στο επόμενο εντός έδρας τους ματς) Αϊντχόφεν (του ενός Πρωταθλητριών), που έχασε, εντός έδρας, με 3-1, από την πρωτάρα (όπως κι η Πάφος), στο «σεντόνι», Βελγική Σεν Ζιλουάζ;
Ή η Μπενφίκα (των δύο Πρωταθλητριών και του σκόρερ Παυλίδη) που, παρότι προηγήθηκε 2-0, στο 16’, έχασε, με 3-2, από την Καραμπάγκ, μ’ αποτέλεσμα να τρέχει να πάρει τον Μουρίνιο, που η ίδια έστειλε στο ...ταμείο ανεργίας, ως τεχνικό της Φενέρμπαχτσε στα play offs (και τον είχε απολύσει, πρώτη, το πάλαι);
Nα ξεκαθαρίσουμε κάτι:
καμιά απόπειρα για «χρύσωμα» του (στην καλύτερη των περιπτώσεων... άγευστου) «χαπιού» δεν γίνεται για όσα (δεν) είδαν οι φίλοι των «ερυθρολεύκων» από την ομάδα τους (π.χ. αυτοματισμοί, «μάτι που γυαλίζει») κόντρα σε μια ...μπαρουτοκαπνισμένη (και κωλοπετσομένη) ομάδα, που απέκλεισε τον Ερυθρό Αστέρα, νικώντας τον στο Βελιγράδι, όταν η ίδια έκανε προετοιμασία και υλοποιούσε τον μεταγραφικό της σχεδιασμό.
Απλά μια υπενθύμιση: η Παρί Σεν Ζερμέν, που πέρσι κατέκτησε το Champions League, στην League Phase ήταν... 15η και απέκλεισε στο πρώτο νοκ άουτ την πρωτοπόρο κι αήττητη Λίβερπουλ.
Λουίς Ενρίκε, Ντεμπελέ και Ντουέ παρόμοια θα άκουγαν, διαδικτυακά (κι όχι μόνο...), από τους Παριζιάνους φιλάθλους, αλλά και πόσο λείπει ο ...Εμπαπέ, πριν τους βγάλουν στα Ηλύσια Πεδία, για να πανηγυρίσουν το μοναδικό «κύπελλο με τα μεγάλα αυτιά» στην ιστορία τους!
Προφανώς ο Ολυμπιακός δεν θα τελειώσει την σεζόν όπως η ομάδα από την «πόλη του φωτός», αλλά η σούμα και τα συμπεράσματα βγαίνουν στο τέλος της διαδικασίας κι όχι στο 1/8 της...
Συν ότι πέραν του μαχητικού πνεύματος, που διακρίνει την ομάδα του Μεντιλίμπαρ στα (θεωρητικά) «ξεγραμμένα» ματς, ο χρόνος (είθισται να) δουλεύει υπέρ της...
