Τα αστέρια έλαμψαν
Μπαρτσελόνα και Ίντερ μας χάρισαν την παράσταση της χρονιάς.

Η Μπαρτσελόνα υποδέχθηκε στο «Μοζουίκ» της Βαρκελώνης την Ίντερ (30/4) για τον πρώτο μεταξύ τους αγώνα στο πλαίσιο της ημιτελικής φάσης του UEFA Champions League. Το τελικό 3-3 αντικατοπτρίζει πλήρως την εικόνα της αναμέτρησης, όπου ο ρυθμός ήταν φρενήρης, οι φάσεις διαδέχονταν η μία την άλλη και το ταλέντο ξεχείλιζε από τους ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων. Είδαμε ενέργειες εμπνευσμένες από άλλες εποχές, ένα παιχνίδι όπου κάλλιστα μπορεί να χαρακτηριστεί ως το κορυφαίο της σεζόν. Τουλάχιστον μέχρι τώρα.
Σίγουρα κι άλλες αναμετρήσεις ήταν εξίσου εντυπωσιακές, όσον αφορά τόσο τη διακύμανση του σκορ όσο και τα υπόλοιπα στοιχεία, εκείνα που έκαναν το παιχνίδι της Τετάρτης (30/4) ξεχωριστό. Η μοναδική διαφορά του με τα υπόλοιπα; Ήταν ημιτελικός Champions League. Εκεί όπου κανονικά οι ομάδες είναι σφικτές, παίζουν για το αποτέλεσμα με στόχο την πρόκριση στον τελικό. Η Μπαρτσελόνα έχει να πάει τελικό από το 2015 όταν και το σήκωσε. Η Ίντερ από το 2023, ενώ τελευταία φορά που το κατέκτησε ήταν το 2010, επί εποχές Μουρίνιο. Όταν είχε αποκλείσει τη Μπαρτσελόνα στα ημιτελικά καλή ώρα.
Κύπελλο Ελλάδος: Οι τιμές των εισιτηρίων του τελικού
Το παιχνίδι ήταν απελευθερωμένο. Φάνηκε από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Τη διάθεση των παικτών και το σκεπτικό των δύο προπονητών να προσφέρουν θέαμα, παράλληλα με την κατάληψη του αποτελέσματος. Ότι κάνουν άλλωστε όλη τη χρονιά. Μπορεί οι «νερατζούρι» να προέρχονταν από ένα κακό σερί τριών ηττών στην Ιταλία, όμως ολόκληρη η υπόλοιπη χρονιά τους είναι συγκλονιστική. Τόσο εγχώρια όσο και στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Οι Καταλανοί από την άλλη, με τον αέρα της νίκης στον τελικό Κυπέλλου Ισπανίας κόντρα στη Ρεάλ, συνέχισαν από εκεί όπου σταμάτησαν πριν από μερικές ημέρες.
Το παιχνίδι ίσως της καριέρας του ο Ντούμφρις με δύο υπέροχα γκολ, προερχόμενος μάλιστα από τραυματισμό. Ρεσιτάλ έδωσε και ο Γιαμάλ, όπου οι ενέργειές του σε καμία περίπτωση δεν αντιστοιχούν σε έναν 17χρονο. Κομβικό ρόλο για ακόμη μια φορά έπαιξε και ο Ζόμερ, που παρά τα τρία γκολ που δέχθηκε - δεν μπορούσε να κάνει και πολλά άλλωστε - ήταν και πάλι εκεί όταν η ομάδα του τον χρειαζόταν. Ένας ημιτελικός βγαλμένος από άλλες εποχές. Ελπίζουμε το ίδιο και σε άλλα ματς, σε μεγαλύτερη συχνότητα, με σκοπό φυσικά και η ρεβάνς του Μιλάνου να είναι αντάξια του πρώτου αγώνα στη Βαρκελώνη.