Νύχτα διασυρμού και αποφάσεων

Το πρώτο παιχνίδι κόντρα στη Μακάμπι είχε προβληματίσει μεν άπαντες στο λιμάνι -όχι για το τελικό αποτέλεσμα αλλά κυρίως για την εικόνα της ομαδας-, ωστόσο δεν προμήνυε σε καμία περίπτωση τον πρωτοφανή διασυρμό που βίωσε χθες βράδυ ο Ολυμπιακός στο Φάληρο. Ένας Ολυμπιακός που ξεκίνησε με ενθουσιασμό το ματς και, παρότι αυτό του… στράβωσε από πολύ νωρίς, συνέχισε να προσπαθεί να πιέσει στο α’ ημίχρονο, πριν έρθει η απόλυτη και ιστορικών διαστάσεων κατάρρευση στην επανάληψη.

Ναι, ο Ολυμπιακός αιφνιδιάστηκε πλήρως από τους Ισραηλινούς. Ναι, ο Βατσλίκ σαφώς και φέρει ευθύνη για το γκολ που δέχθηκε πολύ νωρίς στο παιχνίδι. Ναι, ο διαιτητής ήταν εκνευριστικός στον πειθαρχικό έλεγχο, κάνοντας και σημαντικό λάθος που θα μπορούσε να έχει «γυρίσει» την κατάσταση από το πρώτο κιόλας ημίχρονο. Όμως, το κακό για τους «ερυθρόλευκους» είναι ότι η τραγική εμφάνισή τους στο σύνολο του ματς δεν τους δίνει το παραμικρό δικαίωμα να επικαλεστούν οποιαδήποτε δικαιολογία.

Διότι όλα αυτά δεν θα είχαν ιδιαίτερη σημασία και δεν θα απασχολούσαν κανέναν και πάνω απ’ όλα την ομάδα, αν αυτή είχε την ποιότητα, τη χημεία και τον βαθμό ετοιμότητας που θα έπρεπε για ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, στο Τσάμπιονς Λιγκ -έστω και στα προκριματικά- «χωριά» δεν υπάρχουν. Γι’ αυτό ακριβώς, με τα… ψέματα, τα μπαλώματα, τις κινήσεις «φαστ-φουντ» και τις… αλχημείες, οι προκρίσεις δεν πρόκειται να έρθουν.

Έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι, βέβαια, από ένα σημείο κι έπειτα η πρόκριση ήταν όνειρο θερινής νυκτός. Το ζητούμενο ήταν να υπάρχει έστω μια αξιοπρέπεια, ένα πλάνο, μια σχεδιασμένη αντίδραση. Τίποτα από όλα αυτά δεν είδαμε χθες βράδυ στο φαληρικό γήπεδο. Ή μάλλον είδαμε αυτό ακριβώς: Το απόλυτο τίποτα. Αυτό, δηλαδή, που πήρε από τις αναμετρήσεις με τη Μακάμπι η πειραιώτικη ομάδα.

Δεν θυμόμαστε, πραγματικά, τον Ολυμπιακό να παρουσιάζει τέτοια εικόνα ιδίως μπροστά στο κοινό του. Και δεν αναφερόμαστε στην… αποσύνθεση που ακολούθησε το 0-2 των Ισραηλινών, αλλά στην εικόνα που είχε η ομάδα από το πρώτο κιόλας λεπτό της αναμέτρησης. Μια ομάδα χωρίς φαντασία, χωρίς δημιουργία, χωρίς στρατηγική και -όταν το πράγμα στράβωσε στα πρώτα λεπτά- χωρίς ευελιξία στην τακτική και χωρίς εναλλακτικό πλάνο.

Η σημερινή μέρα θα είναι μία από τις δυσκολότερες στη σύγχρονη Ιστορία του Ολυμπιακού και δικαίως. Δεν θα μπορούσε (ούτε θα έπρεπε) άλλωστε να είναι διαφορετικά, καθώς η ομάδα του Πειραιά συνδύασε μία από τις χειρότερες εμφανίσεις της με μία από τις πιο βαριές ήττες των τελευταίων ετών. Και όχι μόνο αυτό, αλλά η ήττα συνδυάστηκε και με σκληρό αποκλεισμό από τον κορυφαίο τη τάξει διασυλλογικό θεσμό της Ευρώπης, στον οποίο πριν από (όχι και τόσα πολλά) χρόνια οι «ερυθρόλευκοι» είχαν πετύχει διακρίσεις που θυμούνται με περηφάνια οι φίλοι του Ολυμπιακού.

Όπως θα θυμούνται και τη χθεσινή βραδιά, με εκ διαμέτρου αντίθετα συναισθήματα. Μια βραδιά που νομοτελειακά φέρνει τους διοικούντες την ΠΑΕ ενώπιον σημαντικών και πιθανότατα ριζικών αποφάσεων. Σε όλα τα επίπεδα. Διότι τόσο για τους απλούς φιλάθλους όσο και για τους ανθρώπους που κινούν τα νήματα στον Ολυμπιακό είναι αυτονόητο ότι αυτή η εικόνα είναι απλά ανεπίτρεπτη για τον μεγαλύτερο σύλλογο της χώρας.