«Βαριά χαρτιά»!

Ενώ, οι ιθαγενείς λάτρεις της “στρογγυλής θεάς” ασχολούνται με το βάρος του χαρτιού που χτύπησε έναν προπονητή και τα απότοκα του στο εγχώριο φούτμπολ, τους Ευρωπαίους ομόλογους τους μαγνητίζουν τα “βαριά χαρτιά” στο “χρηματιστήριο” του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου!

Τα οποία θριάμβευσαν, στα τέσσερα πρώτα ζευγάρια που ολοκληρώθηκαν, για την φάση των “16” του Τσάμπιονς Λιγκ και θα βρεθούν στην κληρωτίδα της UEFA, στις 16 τρέχοντος, για τα προημιτελικά της διοργάνωσης.

Αν υπάρχει μια κοινή συνισταμένη στις προκρίσεις των Γιουβέντους, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Σίτι και Ρεάλ Μαδρίτης είναι ότι αποτελούσαν τα μεγάλα “ονόματα” στο άτυπο…ζύγι με τις αντιπάλους τους (Τότεναμ, Πόρτο, Βασιλεία και Παρί Σεν Ζερμέν αντίστοιχα).

Επιπρόσθετα επιβεβαίωσαν το ποδοσφαιρικό θέσφατο ότι το “πραγματικό” Τσάμπιονς Λιγκ αρχίζει στα νοκ άουτ ματς.

Εδώ που ξεχωρίζουν τα…παιδιά από τους άντρες.

Όπου η παρουσία στους ομίλους δεν εγγυάται μελλοντικές αποδόσεις (για να χρησιμοποίησουμε μια ακόμη χρημαστηριακή φράση).

Πάρτε παράδειγμα την Παρί Σεν Ζερμέν.

27 γκολ σε όμιλο Τσάμπιονς Λιγκ δεν είχε ξανασκοράρει ομάδα στα χρονικά της διοργάνωσης. Τερμάτισε πρώτη στο γκρουπ (ισοβαθμώντας με την Μπάγερν Μονάχου, αφού τη νίκησε 3-0) και χρίστηκε φαβορί του τροπαίου.

Κι όμως οι Παριζιάνοι, που “τίναξαν την μπάνκα στον αέρα”, το περασμένο καλοκαίρι, δίνοντας 400 εκ. ευρώ για Νεϊμάρ κι Εμπαπέ, πάλι αποκλείστηκαν στους “16”.

Δεύτερη σερί σεζόν. Πάντα από “βαριά χαρτιά” (σ. Μπαρτσελόνα πέρσι). Παρότι η Βασιλική οικογένεια του Κατάρ (όπου ανήκει η Παρί) έχει ξοδέψει 935 εκ. ευρώ από το 2011, σε μεταγραφές, το Ευρωπαϊκό τους “ταβάνι” παραμένει η 8αδα.

“Ο τολμών νικά!”

Κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης “ζυγίστηκαν” –ειδικά στο “Μπερναμπέου”, όπου εξέλιπε το άλλοθι της απουσίας του Νεϊμαρ- και βρέθηκαν ελλιποβαρείς..

Γιατί εκεί κρίθηκε η πρόκριση. Στη αναμέτρηση που η Παρί ήταν καλύτερη, καταφανώς, αλλά δεν τόλμησε την υπέρβαση. αλλάζοντας επίπεδο. Κι αγωνιστικά.

Έτσι, ενόσω ο Ζιντάν έβαζε τους Μπέϊλ, Βάσκεθ, Ασένσιο, «σαλπίζοντας» επίθεση, ο Έμερι δεν έκανε καν 3η αλλαγή αφήνοντας στην εφεδρεία παίκτες όπως οι Ντι Μαρία και Παστόρε. Στον επαναληπτικό η υπεράσπιση του 3-1 ήταν παιχνιδάκι για τους δις κατόχους του τίτλου, καίτοι δίχως Μόντριτς - Κρόος.
Στον ίδιο «παρονομαστή» με την Παρί κι η Τότεναμ. Καλύτερη στο μεγαλύτερο διάστημα και των δύο αγώνων (εξαιρείται το πρώτο 10λεπτο στο Τορίνο και ένα τέταρτο στο 2ο μέρος της ρεβάνς) αλλά θα δει το υπόλοιπο της διοργάνωσης από...τηλεοράσεως!

Γιατί όταν τα είχε όλα υπέρ της (σκορ κι έδρα) δεν «σκότωσε» το ματς, αλλά έκανε διαχείριση. Αντί να...σκάσει την «Γηραιά Κυρία», ανεβάζοντας το τέμπο, έπαιζε με το ρολόϊ κι...υπνωτίστηκε. Οι μπαρουτοκαπνισμένοι «μπιανκονέρι» «μύρισαν αίμα» και μόλις ο Αλέγκρι έβαλε επιθετικογενή δεξί μπακ (Λιχτστάϊνερ) τιμώρησαν, κυνικά, το τρίλεπτο «μπλακ άουτ» της.

Έτσι οι δύο περσινοί φιναλίστ του Κάρντιφ συνεχίζουν, παρότι τερμάτισαν 2οι στους ομίλους τους κι είχαν τις ρεβάνς εκτός έδρας.

Κι αν τα ανωτέρω υπενθυμίζουν ότι η υπόθεση «διεκδίκηση του Τσάμπιονς Λιγκ» αφορά λίγους, είναι παρήγορο ότι εφαρμόστηκε, ποδοσφαιρικά, το στρατιωτικό ρητό «ο τολμών νικά»...