Το «λένε» και οι αριθμοί
Ο Κώστας Χαλέμος γράφει για το ποδόσφαιρο και εξηγεί με αριθμούς γιατί τίποτα δεν είναι το ίδιο μετά την πανδημία.
Το είχαμε επισημάνει έγκαιρα από τούτη τη γωνιά, ότι το ποδόσφαιρο δεν θα ήταν το ίδιο μετά την πανδημία. Το είδαμε στη Γερμανία, που ήταν η πρώτη χώρα η οποία άνοιξε ξανά τα γήπεδα και λειτούργησε σαν ένα είδος μπούσουλα για τις υπόλοιπες, που είχαν ακόμη τους ενδοιασμούς τους για το αν θα έπρεπε να ξεκινήσουν πάλι τα πρωταθλήματα.
Το είδαμε και στη δική μας Σούπερ Λιγκ, η οποία, έπειτα από 2,5 μήνες απραξίας, «έκανε σέντρα» το περασμένο Σαββατοκύριακο με τη διεξαγωγή της 1ης αγωνιστικής των πλέι οφ και πλέι άουτ, χωρίς την παρουσία οπαδών στις εξέδρες και υπακούοντας ~όχι και τόσο πιστά, είναι αλήθεια~ στο υγειονομικό πρωτόκολλο που θεσπίστηκε για την προστασία των αγωνιζομένων από τον ιό…
Είναι χαρακτηριστικό ότι το μεγάλο παιχνίδι της ημέρας, αυτό που έγινε στην άδεια Τούμπα ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και στον Ολυμπιακό, με εξαίρεση το σκορ (1-0) και τον νικητή (Ολυμπιακό), δεν είχε καμιά άλλη ομοιότητα με εκείνο που είχε διεξαχθεί πριν από την καραντίνα, στις 23 Φεβρουαρίου για την ακρίβεια, στο πλαίσιο της 25ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος.
Αυτό ήταν διακριτό με γυμνό μάτι για όσους είχαν συνδρομή στο κανάλι του ΠΑΟΚ και μπόρεσαν να παρακολουθήσουν τον αγώνα από την τηλεόραση, αλλά τούτη η πραγματικότητα αποτυπώθηκε και στη στατιστική της αναμέτρησης, έτσι όπως την κατέγραψε η ειδική υπηρεσία της Λίγκας.
Κάνοντας μια σύγκριση στους αριθμούς του πρώτου αγώνα και στους αριθμούς του δεύτερου, διαπιστώνουμε ορισμένες σημαντικές αποκλίσεις στην απόδοση και των δύο ομάδων, γεγονός που έχει να κάνει με τη μακρόχρονη απουσία των ποδοσφαιριστών από τα παιχνίδια, αλλά και την απουσία των οπαδών από τις εξέδρες στο τελευταίο ματς.
Για παράδειγμα, ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός υπέπεσαν μαζί στον πρώτο αγώνα σε 111 λάθη (60-51), ενώ στον δεύτερο σε μόλις 78 (41-37). Μια διαφορά η οποία ασφαλώς οφείλεται στην υποχώρηση του ρυθμού του παιχνιδιού ένεκα της τρίμηνης σκουριάς και των βαριών ποδιών των παικτών από τη μίνι προετοιμασία.
Η έλλειψη ενέργειας στις ομάδες φαίνεται και από άλλες δύο στατιστικές κατηγορίες. Ενώ στον πρώτο αγώνα ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός παραχώρησαν συνολικά 40 φάουλ (13-27), στον δεύτερο υπέπεσαν σε 33 (21-12). Το ότι ο Ολυμπιακός έκανε 15 λιγότερα φάουλ (!) δείχνει πόσο άνετα πέρασε από την Τούμπα στο δεύτερο ματς.
Αλλά και στην κατηγορία των κλεψιμάτων, όπου η ενέργεια παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην επίδοση των ομάδων, παρατηρούμε μεγάλη διαφορά. Έτσι από τα 52 κλεψίματα (19-33) του πρώτου, πέσαμε στα 28 (13-15). Αξιοσημείωτο επίσης είναι το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός, που φημίζεται για το πρέσινγκ του, έπεσε στα 15 κλεψίματα από τα 33 που είχε στον πρώτο αγώνα!
Όσο για τη χρήση της τεχνολογίας στη γραμμή του οφσάιντ ~που επιτέλους μπήκε στη ζωή μας~ αυτή ποσοτικά δεν άλλαξε κάτι. Τρία οφσάιντ είχαν καταλογιστεί στην πρώτη αναμέτρηση (1-2) και τρία καταλογίστηκαν και στη δεύτερη (2-1). Ουσιαστικά ωστόσο έκανε τη διαφορά, καθώς δίχως αυτή ακόμη θα συζητούσαμε για το γκολ που σημείωσε ο Ελ Αραμπί στο 7’ (και το οποίο δεν μέτρησε).