Πόπη Κωνσταντοπούλου: «Τίποτα δεν θα με εμποδίσει να κυνηγήσω το όνειρό μου στο ποδόσφαιρο!»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Το ποδόσφαιρο γυναικών είναι δημοφιλές σε κάποιες χώρες παγκοσμίως, εδώ στην Ελλάδα δεν είναι ανεπτυγμένο, υπήρχε ένα κενό στη δημοσιότητα και γι’ αυτό έκανα τις δύο συνεντεύξεις με τις δύο παίκτριες που παίζουν στο εξωτερικό. Κυνηγάνε το όνειρό τους με πάθος, με πείσμα. Μιλάμε για λατρεία σε αυτό που κάνουν.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 9/5/2020

Πόσων χρόνων είσαι;

Είμαι γεννηθείσα το 1998.

Καταγωγή;

Η καταγωγή μου είναι από την Άμφισσα, αλλά μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη.

Τι ομάδα ήσουν μικρή;

Ολυμπιακός! Και ο αδελφός μου, που επίσης μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα ο πατέρας μου μας πήγαινε στο Καραϊσκάκη αρκετές φορές! Στη συνέχεια όμως έγινα ΠΑΟΚ, έπαιξα και στον ΠΑΟΚ.

Ο πατέρας σου είναι Ολυμπιακός;

Όχι, είναι ΑΕΚ.

Και πώς σας πήγαινε στο Καραϊσκάκη;

Επειδή του το ζητάγαμε και ήμασταν Ολυμπιακοί! Να το σημειώσεις όμως σε παρακαλώ ότι μετά γίναμε ΠΑΟΚ με τον αδελφό μου.

Πού αγωνίστηκες φέτος;

Μέχρι τον Φλεβάρη έπαιζα στην Ιταλία, αλλά ατυχήσαμε με τον κορονοϊό. Στην Ιταλία χτύπησε πρώτα ο κορονοϊός και ήρθα πίσω στην Ελλάδα. Είχα πρόταση από τη Βουλγαρία και διάλεξα να πάω εκεί γιατί ήταν πιο κοντά στο σπίτι μου. Όμως εξαπλώθηκε ο ιός και στη Βουλγαρία - όχι σε δραματική κατάσταση βέβαια σαν την Ιταλία - και το πρωτάθλημα σταμάτησε. Θα ξαναρχίσει όμως σε λίγο καιρό, ειδοποιηθήκαμε.

Σε ποια ομάδα είσαι στη Βουλγαρία;

Στη Λοκομοτίβ Φιλιππούπολης.

Πότε γυρνάτε στις προπονήσεις; Και πότε ξεκινά πάλι το πρωτάθλημα;

Το γυναικείο πρωτάθλημα επαναρχίζει στις 5 Ιούνη και θα τελειώσει στις 5 Ιούλη. Επιστρέφουμε στις προπονήσεις στα μέσα του Μάη.

Πώς άρχισες το ποδόσφαιρο; Δεν είναι σύνηθες για ένα κορίτσι.

Στα 4 μου άρχισα και έως τα 10 μου έπαιζα μόνο με αγόρια σε Ακαδημίες ποδοσφαίρου στη Θεσσαλονίκη! Ήμουν σε αγορίστικες ομάδες. Σε Ακαδημίες όπως η Νέα Γενεά στο Ασβεστοχώρι όπου έμενα, μετά στις Ελπίδες Συκεών, μετά στον Πρωτέα, μετά στην Κυψέλη όπου είχα προπονητή τον βετεράνο σπουδαίο ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ, τον Κώστα Ιωσηφίδη. Και μετά πήγα στον ΠΑΟΚ. Στην αρχή λόγω μικρής ηλικίας στη β’ ομάδα του ΠΑΟΚ. Έπειτα στην πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ. Έπαιξα και Εθνική Κορασίδων.

Στις ομάδες όπου είχες συμπαίκτες αγόρια σε τι θέση έπαιζες;

Δεκάρι!

Τα αγόρια σε αποδέχονταν;

Στην αρχή έλεγαν «μην το κλοτσάτε το κορίτσι, μην το μαρκάρετε», αλλά στην πορεία είδαν το πάθος μου και το πείσμα μου και με αποδέχτηκαν. Είδαν ότι ξέρω μπάλα. Μάλιστα στον Πρωτέα όχι απλώς έπαιζα με αγόρια, αλλά με μεγαλύτερους δύο χρόνια από εμένα! Και είχα συμπαίκτη τον αδελφό μου. Δίπλα σε αυτόν έμαθα πολλά για το ποδόσφαιρο. Ήταν το κίνητρό μου από μικρή ο αδελφός μου.

Τώρα παίζει ποδόσφαιρο;

Όχι, έχει φύγει στις ΗΠΑ για επαγγελματικούς λόγους. Άλλαξε τη ζωή του.

Θυμάσαι κάτι χαρακτηριστικό από την παιδική σου ηλικία;

Όπως μου έχουν πει, στα 4 μου με είχαν πάει στο μπαλέτο. Δεν μου άρεσε και έκλαιγα. Είχα αδυναμία στον αδελφό μου από μικρή και ήθελα να παίζω ποδόσφαιρο με εκείνον. Η μητέρα μου ήταν επαγγελματίας χορεύτρια μπαλέτου και ήθελε να με πάει σε σχολή μπαλέτου να δοκιμάσω. Αδύνατον να μείνω εκεί, ήθελα να φύγω και να πάω να παίξω μπάλα. Δεν με πίεσε η μητέρα μου, έτσι γράφτηκα σε Ακαδημία ποδοσφαίρου! Ήξερα από μικρή τι θέλω να κάνω (χαμογελά). Από μικρή κυνηγούσα το όνειρό μου.

Ποιον είχες πρότυπο και αφίσα στο δωμάτιο;

Τον Ζιντάν και τον Ρονάλντο!

Εσείς αμείβεστε τώρα;

Ναι, το γυναικείο ποδόσφαιρο και στην Ιταλία και στη Βουλγαρία είναι επαγγελματικό. Κάθε μήνα πληρωνόμουν. Ξέχασα να σου πω ότι το 2015 έφυγα στις ΗΠΑ, στη Νέα Υόρκη, εκεί τελείωσα το Λύκειο και πήρα υποτροφία λόγω ποδοσφαίρου. Στο Farmingdale State College. Δυστυχώς στον πρώτο επίσημο αγώνα έπαθα ρήξη χιαστού στα τελευταία λεπτά. Ήταν πολύ δύσκολα για εμένα, αλλά το ξεπέρασα και όπως λέω «όλα για κάποιον λόγο γίνονται».

Γούρια έχεις; Η Ιωάννα Χαμαλίδου μού είπε τρελά γούρια, μέχρι και για γούρικο εσώρουχο.

Eγώ δεν είμαι προληπτική, αλλά πριν από κάθε ματς κάνω τον σταυρό μου και λέω το «Πάτερ Ημών».

Ξύλο έχεις παίξει ποτέ με αγόρια ή κορίτσια;

Δεν είμαι τέτοιος τύπος. Προτιμώ να τις νικάω στο γήπεδο! Πάντα απέφευγα τις εντάσεις.

Κλάμα για την μπάλα;

Μόνη μου. Δεν δείχνω ότι είμαι ευαίσθητη σε άλλους. Έκλαψα λόγω τραυματισμών. Στον αγωνιστικό χώρο όμως δεν έχω κλάψει ποτέ.

Στις γυναικείες ομάδες υπάρχει μεγαλύτερη ζήλια μεταξύ των παικτριών από ό,τι στις αντρικές; Έχεις παίξει και σε ομάδες με αγόρια, ξέρεις.

Σίγουρα υπάρχει μεγαλύτερη ζήλια στις γυναικείες ομάδες! Είναι η ψυχολογία τέτοια. Και να σου πω την αλήθεια, εγώ προτιμώ να κάνω παρέα με αγόρια. Είναι πιο... Πώς να το πω. Είναι πιο ξεκάθαροι, δεν σκέφτονται τι θα πουν, γιατί θα το πουν... Είναι πιο δύσκολο να κάνεις μία πραγματική γυναικεία φιλία.

Οι προπονητές σου στις Ακαδημίες, στον ΠΑΟΚ, στις ΗΠΑ, στην Ιταλία και στη Βουλγαρία, ήταν μόνον άντρες ή και γυναίκες;

Ήταν άντρες. Ξέχασα να σου πω ότι όταν γύρισα από τις ΗΠΑ, έπαιξα και 6 μήνες στον Αγροτικό Αστέρα. Πριν πάω στην Ιταλία.

Καλύτερό σου γκολ;

Όταν ήμουν στο Αριστοτέλειο Κολέγιο στη Θεσσαλονίκη όπου είχα μπει με υποτροφία. Παίζαμε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, φτάσαμε στον τελικό και βγήκαμε πρώτοι! Είχα βάλει το πρώτο γκολ. Ήθελα να αποδείξω στους καθηγητές μου ότι μπορεί να μην ήμουν τόσο καλή μαθήτρια, αλλά ο λόγος ήταν ότι προπονιόμουν κάθε μέρα πάρα πολύ για να πετύχω το όνειρό μου.

Ποιο είναι το όνειρό σου;

Να παίζω επαγγελματικά σε πολύ καλή ομάδα στο εξωτερικό και κυρίως στην Αγγλία. Εκεί είναι το Νο 1 πρωτάθλημα στο γυναικείο ποδόσφαιρο. Όπως η Πρέμιερ Λιγκ στους άντρες είναι το κορυφαίο πρωτάθλημα.

Ποιο θεωρείς ότι είναι το μεγαλύτερο ατού σου;

Η ψυχή μου, το πάθος μου όταν είμαι στον αγωνιστικό χώρο. Και η καλή αντίληψη του γηπέδου. Επίσης να πω ότι στην Εθνική Κορασίδων μάς είχαν κάνει τεστ αντοχής και είχα βγει πρώτη.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος του ΠΑΟΚ στο γυναικείο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα;

Δυστυχώς το επίπεδο του ανταγωνισμού είναι χαμηλό. Δεν υπάρχει ομάδα να κοντράρει τον ΠΑΟΚ εδώ και χρόνια.

Αν έφτιαχνε ομάδα ο Ολυμπιακός;

Αυτό θα έδινε μεγάλο κίνητρο και ώθηση στο γυναικείο ποδόσφαιρο. Θα ανέβαζε όλο το επίπεδο και τον ανταγωνισμό, λόγω της τεράστιας δυναμικής που έχει ο Ολυμπιακός σε όλα τα σπορ.

Οι γονείς σου σε έχουν στηρίξει σε όλο αυτό με το ποδόσφαιρο;

Ο πατέρας μου στην αρχή δεν συμφωνούσε με όλο αυτό. Η μητέρα μου από την πρώτη στιγμή με στήριξε μαζί με τον παππού και τη γιαγιά μου που με μεγάλωσαν. Όπως και ο αδελφός μου. Είμαι παιδί χωρισμένων γονιών...

Πώς θα ήθελες να κλείσουμε τη συνέντευξη;

Δεν σταμάτησα ποτέ, παρά τις δυσκολίες, να κυνηγάω το όνειρό μου και να βάζω νέους στόχους. Ούτε οι τραυματισμοί ούτε οι αλλαγές χώρας ούτε ο κορονοϊός μπορούν να βάλουν φραγμό σε αυτό που αγαπάω.