«Σπάσιμο θέλει το κεφάλι μου»

Δεν είναι όμως τόσο ο τίτλος, που φέρνει στο μυαλό τον ΠΑΟΚ, ο οποίος από αήττητος πρωταθλητής το 2019 κατέληξε το 2020 να είναι δεύτερος και καταϊδρωμένος και εκτός αυτού με τη ρετσινιά του παράνομου κολλημένη γερά στο πετσί του.
Το ρεφρέν του τραγουδιού είναι εκείνο που πάει γάντι στην περίπτωσή του, μετά την καταδίκη του για την υπόθεση της πολυϊδιοκτησίας με την Ξάνθη και το κατρακύλισμά του στη βαθμολογία. Όπου το ρεφρέν λέει: «Μα κανένας δε μου φταίει για το χάλι μου, σπάσιμο θέλει το κεφάλι μου».

Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνει ο ΠΑΟΚ, ατενίζοντας την επόμενη μέρα του, που προβλέπεται δύσκολη για όλες τις ομάδες, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, αλλά ειδικά για εκείνον ακόμη πιο δύσκολη, με τις διάφορες «αμαρτίες» που τον βαραίνουν.
Πρέπει να «σπάσει το κεφάλι του», όχι προς αυτοτιμωρία, όπως λέει το τραγούδι, αλλά προκειμένου να βρει τις λύσεις εκείνες που θα τον βγάλουν από τη δύσκολη θέση και θα τον κάνουν ξανά πρωταγωνιστή στη φτωχή -ένεκα απουσίας πολλών ισχυρών ομάδων- σκηνή του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Στη μάχη του αυτή, ο ΠΑΟΚ «όπλα» διαθέτει αρκετά. Και κόσμο έχει και υλικό και λεφτά. Αν τα χρησιμοποιήσει σωστά, είναι βέβαιο ότι πολύ σύντομα θα ακολουθήσει την αντίθετη πορεία και από τα χαμηλά θα ξαναβρεθεί στα ψηλά. Βασική προϋπόθεση όμως είναι να μάθει από τα λάθη του…

Και λάθη μεγάλα έκανε τουλάχιστον τρία που τον ταλάνισαν όλη τη φετινή περίοδο και στο τέλος συνετέλεσαν στην αποκαθήλωσή του.

Πρώτον και κυριότερο, η ανάμιξή του στο ιδιοκτησιακό της Ξάνθης, μέσω του ανιψιού του Ιβάν Σαββίδη, Ιωάννη Καλπαζίδη, με τρόπο φανερό και απροκάλυπτο, όπως αποδείχθηκε σε δυο δικαστικές διαδικασίες.

Δεύτερον, το διαζύγιο με τον πρωταθλητή-προπονητή Ραζβάν Λουτσέσκου που ναι μεν μόνος του πήρε το καπελάκι του κι έφυγε για τη Σαουδική Αραβία καταμεσής της καλοκαιρινής προετοιμασίας, αλλά οι συνεχείς παρεμβάσεις της οικογένειας Σαββίδη στο έργο του ήταν εκείνες που τον ώθησαν σε αυτήν την απόφαση.

Τρίτον, το αλόγιστο ξόδεμα σε μεταγραφές και ανανεώσεις συμβολαίων, που είχε ως αποτέλεσμα την παραβίαση του Financial Fair Play της ΟΥΕΦΑ, γεγονός που δεν επέτρεψε την ενίσχυση στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο, αφήνοντας την ομάδα με περιορισμένες λύσεις στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος.

Όλα αυτά πρέπει να τα σταθμίσει σωστά, πριν προχωρήσει παρακάτω για να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις της επόμενης μέρας, που για τον ΠΑΟΚ ειδικά είναι βασικά δύο: Να φτιάξει μια καινούργια ομάδα κι ένα καινούργιο γήπεδο. Στόχοι που δεν είναι μακρινοί, ούτε και δυσδιάκριτοι…

Το πρότζεκτ της Νέας Τούμπας έχει δρομολογηθεί, κι αν στην πορεία δεν προκύψουν τίποτα αξεπέραστα εμπόδια, σε δυο-τρία χρόνια ο ΠΑΟΚ θα έχει ένα καινούργιο γήπεδο, με ό,τι (καλό) αυτό συνεπάγεται για τον σύλλογο, την ΠΑΕ και τους οπαδούς.
Ούτε το χτίσιμο μιας καινούργιας ομάδας, δεδομένου ότι η τωρινή είναι γερασμένη και χρειάζεται ανανέωση, θα απαιτήσει πολύ χρόνο, καθώς αφενός υπάρχει σπουδαίο υλικό στα τμήματα υποδομής (οι Νέοι κυριαρχούν τα τελευταία δυο χρόνια στο αντίστοιχο πρωτάθλημα), αφετέρου γερό πορτοφόλι στην τσέπη του ιδιοκτήτη.