H υπέρβαση της υπέρβασης!

Όλα εξαρτώνται από τον κορονοϊό και την πορεία του, αλλά η... πορεία του Ολυμπιακού εφόσον αρχίσει ξανά και ολοκληρωθεί η φετινή περίοδος έχει συγκεκριμένους προορισμούς. Προφανώς η επισφράγιση του 45ου πρωταθλήματος είναι ό,τι είχε τεθεί ως πρωταρχική επιδίωξη το περασμένο καλοκαίρι. Και ο Ολυμπιακός έχει σφιχτά στην αγκαλιά του αυτόν τον τίτλο που θα τον επαναφέρει στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου έπειτα από την διετή «εξυγιαντική» παρένθεση. Η οποία φέτος δεν μπόρεσε να αποτελέσει... παρέμβαση. Μεγάλος στόχος είναι ασφαλώς και το Κύπελλο, από τη στιγμή που για τον Ολυμπιακό χρειάζονται δύο νίκες για να φτάσει στο νταμπλ. Μία στη ρεβάνς με τον ΠΑΟΚ και μία στον τελικό, απέναντι στην ΑΕΚ ή στον Άρη.

Η φιλοδοξία της ευρωπαϊκής διάκρισης, για να είμαστε ειλικρινείς, έχει ήδη επιτευχθεί για φέτος. Ο Ολυμπιακός έπαιξε στο Champions League μετά από τρεις προκρίσεις επί ισχυρών ομάδων, αντιμετώπισε στα ίσα Μπάγερν και Τότεναμ και δεν συνέχισε στις λεπτομέρειες στην κορυφαία διοργάνωση, λόγω δύο κακών σε εξέλιξη αγώνων σε Βελιγράδι και Λονδίνο, όπου είχε προηγηθεί αλλά δεν μπόρεσε να σώσει ούτε την ισοπαλία. Στο Europa League πέτυχε την πιο θριαμβευτική νίκη σε ολόκληρη την ιστορία του με τη μεγάλη πρόκριση επί της Άρσεναλ, παρόλο που είχε χάσει στο πρώτο, εντός έδρας, παιχνίδι. Κι αυτή η νίκη στο Emirates μπορεί να συγκριθεί ακόμη και με ευρωπαϊκό τίτλο για μία ομάδα από την Ελλάδα.

Αλλά για να είμαστε... απολύτως ειλικρινείς, ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του μια πολύ μεγάλη ευκαιρία. Χρειάζεται νέα «αγγλική υπέρβαση» για να αποκλείσει την Γούλβς παρά το 1-1 του «Γ. Καραϊσκάκης», αλλά εάν το κάνει μετά μπαίνει σε τελική ευθεία με ιδιαιτερότητες. Τα σενάρια περί αγώνων νοκ άουτ σε ουδέτερη έδρα έως τον τελικό στο Γκντανσκ υπάρχουν στις σκέψεις των υπευθύνων, πέραν εκείνων για διεξαγωγή των αγώνων κανονικά σε δύο έδρες χωρίς την παρουσία κόσμου.

Για τον Ολυμπιακό η πιο κοντινή περίπτωση να φτάσει μέχρι το τέλος ήταν φυσικά εκείνη του 1998 με την Γιουβέντους στο Champions League, αλλά ακόμη πιο κοντινή ίσως μπορεί να θεωρηθεί η πορεία με τον Βαλβέρδε πολύ πιο πρόσφατα, όταν ο άδοξος και ανεξήγητος αποκλεισμός από την Μέταλιστ είχε σταματήσει μια διαδρομή γεμάτη προσδοκίες.

Φέτος η κατάσταση είναι πολύ περίεργη, αλλά με την εμπειρία προκρίσεων του Μαρτίνς και την αυτοπεποίθηση που έχει αποκτήσει η τωρινή ομάδα του Ολυμπιακού, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ό,τι αυτή τη στιγμή μοιάζει ακόμη πολύ μακρινό. Σαν όνειρο. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τον «έρωτα στα χρόνια της πανδημίας» για την κορυφαία ελληνική ομάδα. Να τους..αποκλείσει όλους εκείνη δεν είναι δα και το πιο απίθανο...