Κώστας Κουμαριάς: «Ούτε ασπιρίνη δεν είχε πάρει, ήταν παλικάρι 46 χρονών»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ένας φίλος μού μετέφερε την πολύ άσχημη πληροφορία του θανάτου τού γιου τού Μίλτου Κουμαριά, του παλιού παίκτη του Ολυμπιακού και προπονητή στον Ρέντη στις ακαδημίες και σκάουτερ για πάρα πολλά χρόνια, 22 τον αριθμό!

Γιος του Μίλτου Κουμαριά ο 46χρονος ναυτικός που πέθανε από κορονοϊό στο Μεξικό (vid)

Και μου είπε ότι αυτός ήταν ο Έλληνας που πέθανε στο Μεξικό και μεταδόθηκε από τηλεοπτική εκπομπή χωρίς να ειπωθεί το όνομά του. Έψαξα στο ίντερνετ το πρωί για να διασταυρώσω την είδηση, αλλά δεν υπήρχε πουθενά το όνομα. Και πήρα τηλέφωνο τον ίδιο τον Μίλτο Κουμαριά που τον γνωρίζω πολλά χρόνια. Συντετριμμένος ο άνθρωπος επιβεβαίωσε ότι ήταν το παιδί του, ότι ήταν 46 χρόνων και ότι ήταν οικονομικός διευθυντής σε κρουαζιέρες. Και ότι «ακόμα δεν έχει έρθει στην Ελλάδα το παιδάκι μου...». Του είπα χίλια συλλυπητήρια, τι άλλο να πεις σε τέτοιες καταστάσεις.

Πληροφορήθηκα ότι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού το ήξερε ήδη και είχε προσπαθήσει να βοηθήσει.

Πήρα τηλέφωνο και τον αδελφό του Μίλτου, τον Κώστα Κουμαριά, που ήταν και αυτός παίκτης του Ολυμπιακού για λίγο καιρό, πολύ Ολυμπιακός και αυτός, τον ξέρω γιατί το σπίτι μου είναι κοντά στο μαγαζί του. Ένας πολύ καλός άνθρωπος, όπως ο αδερφός του. Ήταν συγκλονισμένος.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 11/4/2020

Κώστα, έμαθα για τον ανιψιό σου. Πες μου τι έγινε.

Θέμη μου, δεν γνωρίζω όλες τις λεπτομέρειες. Ο Μίλτος δεν θέλει να τον παίρνω γιατί κλαίμε και τον βαραίνω ψυχολογικά. Χάσαμε ένα παλικάρι 46 χρόνων, που έτυχε να είναι στο μάτι του κυκλώνα στα Μπαρμπέιντος σε μία κρουαζιέρα και κόλλησε.

Είχε πρόβλημα υγείας;

Κανένα και ποτέ! Ούτε ασπιρίνη δεν είχε πάρει. Και μιλάμε για ένα παλικάρι τρομερά μορφωμένο, γι’ αυτό ήταν τέτοιο στέλεχος σε τέτοια θέση. Πήγαν στο Μαϊάμι, αλλά δεν τους άφηναν να τον κατεβάσουν γιατί ήταν σε καραντίνα. Και πήγαν σε έναν κοντινό κόλπο στο Μεξικό που λέγεται Μέριντα. Εκεί τον κατέβασαν με ειδική βάρκα και τον πήγαν σε νοσοκομείο αναφοράς. Τις δύο πρώτες μέρες ήταν απύρετος, δεν είχε αναπνευστικά προβλήματα. Μετά δεν ξέρω, ρε φίλε, πώς επιδεινώθηκε η κατάσταση. Έχουμε τρελαθεί...

Είχε παιδί;

Ναι, ένα 8χρονο κοριτσάκι που τον ζητάει. Τι να του πούμε του παιδιού (σ.σ. σπάει).

Συλλυπητήρια και κουράγιο...

Σημείωση: Για να μάθουν οι νεότεροι ποιος είναι ο Μίλτος Κουμαριάς, θα βάλω ένα απόσπασμα από το αφιέρωμα που είχαμε κάνει για τον Δεληκάρη στο οποίο είχαν μιλήσει πρώην συμπαίκτες του, ένας από αυτούς ήταν και ο Μίλτος Κουμαριάς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρώτο ματς στο οποίο έπαιξε ο Δεληκάρης στον Ολυμπιακό ήταν στην Τούμπα, όπου μπήκε αλλαγή στη θέση του Κουμαριά γιατί τραυματίστηκε! Ένας πιστός στρατιώτης του Ολυμπιακού ο Μίλτος Κουμαριάς για πολλά χρόνια και από πολλά πόστα. Μου είχε πει τότε για τον Δεληκάρη:

Από πού ήρθατε εσείς στον Ολυμπιακό;

Γέννημα-θρέμμα ήμουν, από τις ακαδημίες του Ολυμπιακού. Και όχι μόνον έπαιξα ποδόσφαιρο στον Ολυμπιακό, αλλά αργότερα ο Νταϊφάς είχε πει στον Κόκκαλη για εμένα και ανέλαβα προπονητής και σκάουτερ για τους μικρούς στον Ρέντη, αλλά και σκάουτερ για τη μεγάλη ομάδα: 22 χρόνια. Όλα τα χρόνια του Κόκκαλη και λίγο με τον Μαρινάκη.

Τι θυμάστε από τον 18χρονο Δεληκάρη;

Ο Γιώργος ήρθε από τον Αργοναύτη με την προοπτική «θα παίξω». Δύσκολο να παίξει κατευθείαν ένας μικρός τότε στον Ολυμπιακό, έπρεπε να προσπεράσει... βουνά. Αυτός όμως είχε το θράσος.

Ποιο ήταν το μεγαλύτερο ατού του;

Θα σου πω. Όταν ως προπονητή αργότερα με είχε στείλει ο Ολυμπιακός σε ένα σεμινάριο για σκάουτινγκ στις μικρές ηλικίες στην Ολλανδία, θυμάμαι έναν Ολλανδό -έχουν παράδοση αυτοί εκεί- που μας είχε δείξει ένα μήλο. Μας ρωτούσε τι στοιχεία αγοράζει μια ομάδα βλέποντας έναν παίκτη σε σχέση με αυτό το μήλο. «Τι αγοράζουμε;» ρωτούσε. Έδιναν απαντήσεις οι προπονητές, κανείς δεν το έβρισκε. Για να μας εντυπωσιάσει πήρε ένα βέλος και το κάρφωσε στο μήλο. Είπε «το θράσος αγοράζουμε»! Αυτόν που θα έχει το θράσος να προσπαθήσει να περάσει το βέλος μέσα από το μήλο. Ο Δεληκάρης λοιπόν, όταν ήρθε στον Ολυμπιακό, είχε το θράσος.

Τεχνικά τι είχε; Και σε ποια θέση;

Δεν του έπαιρνες την μπάλα από τα πόδια με τίποτα. Την κόλλαγε και έφευγε. Ανεπανάληπτο θράσος, περίσσιο. Εγώ τον είχα δει και σε παιχνίδια που κάναμε με τον Αργοναύτη οι έφηβοι του Ολυμπιακού. Έπαιζε... παντού! Σε εμάς ήρθε ως αριστερός χαφ, όμως αυτός έπαιρνε την μπάλα από τη μία περιοχή και πήγαινε έως την άλλη! Έπαιζε όλη την πλευρά και ελεύθερος.

Σαν τον Τζόρτζεβιτς;

Δεν τον συγκρίνω. Ήταν καλύτερος από τον Τζόρτζεβιτς. Αν έκανε την προπόνηση που κάνουν οι ποδοσφαιριστές τα τελευταία χρόνια, θα έπαιζε στις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Έπαιξε σε λάθος εποχή. Και καλή μεταβίβαση είχε, ήξερε να ηρεμεί το παιχνίδι αλλά και να ξεχύνεται.

Γκολτζής μεγάλος δεν ήταν πάντως.

Όχι, ενώ είχε καλό σουτ. Του άρεσε να σερβίρει. Κάτι ακόμα που πρέπει να πω: ενώ ήταν ντελικάτος, είχε και νεύρο, ήταν νευρώδης, δεν του έπαιρνες την μπάλα, δεν σε άφηνε, έβαζε το σώμα δυνατά.

Ποιον ξένο ποδοσφαιριστή των τελευταίων χρόνων θύμιζε το στιλ του; Για να μαθαίνουν οι νέοι που δεν τον πρόλαβαν.

Κανέναν! Ειδικά για την Ελλάδα τον θεωρώ μοναδική περίπτωση στην ιστορία του ποδοσφαίρου!