Τασιούλας: Ρίζωσε στην ομάδα της ΑΕ Χουλιαράδων και τον φωνάζουν… Γκέραρντ!

Ο προπονητής της ΑΕ Χουλιαράδων Ιωαννίνων, Σπύρος Τασιούλας, σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο «ΦΩΣ»

Τασιούλας: Ρίζωσε στην ομάδα της ΑΕ Χουλιαράδων και τον φωνάζουν… Γκέραρντ!

Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε τον… Γκέραρντ των Ιωαννίνων. Τον μακροβιότερο προπονητή, απ’ όσους είναι τώρα στις ομάδες των Ιωαννίνων, καίτοι διανύει την 4η δεκαετία της ζωής του. Ο λόγος για τον Σπύρο Τασιούλα, προπονητή τα 8 τελευταία χρόνια στην Αθλητική Ένωση Χουλιαράδων Ιωαννίνων, ομάδα Α’ ερασιτεχνικής κατηγορίας. Στα Γιάννινα τον φωνάζουν «Γκέραρντ» γιατί δουλεύει πολλά χρόνια στην ίδια ομάδα, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα που θέλει τους προπονητές αναλώσιμους και να πληρώνουν πρώτοι το μάρμαρο, όταν κάτι δεν πάει καλά. Για τον λόγο αυτό, η τοπική Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Ηπείρου (ΕΠΣΗΠ) τίμησε τον Τασιούλα πριν από δύο χρόνια, βάζοντας τον Γιάννη Πετράκη να του επιδώσει την πλακέτα. Όχι γιατί είχε καταγωγή από την Κρήτη, εκεί όπου δούλεψε πολλά χρόνια ο «Γκεραρντάκης», αλλά γιατί ήταν και αυτός ο μακροβιότερος προπονητής στον πάγκο του ΠΑΣ Γιάννινα. «Εγώ όπου πάω δένομαι με τις ομάδες και δύσκολα αλλάζω στρατόπεδα, το ίδιο έκανα και ως ποδοσφαιριστής» λέει στο «ΦΩΣ» ο Σπύρος Τασιούλας, ενώ όταν ρωτήθηκε για τον Γκέραρντ και τον χαρακτηρισμό που του απέδωσαν, ανέφερε: «Αν εννοούν ότι έχω μακρά θητεία σε ένα σωματείο, όπως ήταν ο Γκέραρντ στον ΟΦΗ, το δέχομαι. Όχι για τίποτε άλλο».

Μιλήσαμε και για άλλα πολύ σοβαρά θέματα που απασχολούν το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Ο Σπύρος Τασιούλας βλέπει πολύ δύσκολα να ολοκληρωθούν τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, επισημαίνοντας ότι δεν πρέπει να γίνουν αγώνες καλοκαίρι σε ερασιτεχνικά γήπεδα, για την προστασία των παικτών. Παράλληλα, μας αναλύει τη συνεργασία του στην ΑΕ Χουλιαράδων, αναδεικνύοντας και άλλα ζητήματα που υπάρχουν στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Ξέρει καλά τον χώρο αυτό. Ήταν και καλός ποδοσφαιριστής. Τερματοφύλακας η θέση του. Αγωνίστηκε σε Πλατανιά, Προοδευτική Περάματος, Αετό Χαροκοπίου, Κόντσικα, Θύελλα Ελεούσας, Τηλυκράτη Λευκάδας, Εθνικό Φιλιππιάδας. Ως προπονητής, μετά την ιστορική Πίνδο Κόνιτσας, έριξε άγκυρα στην ΑΕ Χουλιαράδων.

Σπύρο, να ξεκινήσουμε από το θέμα των ημερών. Πώς περνάς αυτές τις ημέρες με τον εγκλεισμό στο σπίτι λόγω κορονοϊού;

Είναι κάτι πρωτόγνωρο, μια δύσκολη κατάσταση που συμβαίνει πρώτη φορά στη ζωή μας. Έχουμε χάσει τις καθημερινές μας συνήθειες. Μας λείπει το γήπεδο, ο κόσμος, τα αποδυτήρια, οι αγώνες. Αλλά για να τα έχουμε όλα αυτά στο μέλλον και να είμαστε όλοι καλά, πρέπει να ακολουθήσουμε κατά γράμμα τις οδηγίες και τους κανόνες που θέσπισαν τα αρμόδια όργανα της πολιτείας για την αντιμετώπιση αυτού του σοβαρού προβλήματος. Ευτυχώς στην πατρίδα μας έλαβαν έγκαιρα μέτρα και δεν έχουμε τις τρομακτικές καταστάσεις άλλων χωρών.

Ως ομάδα έχετε μεταξύ σας επαφές, δηλαδή εξ αποστάσεως και μέσω της τεχνολογίας;

Ναι, ασφαλώς μιλάμε μεταξύ μας και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε καλή ψυχολογία σε όλους. Οι ποδοσφαιριστές, αν και είναι ερασιτέχνες, προσπαθούν να γυμναστούν όσο μπορούν από το σπίτι. Αλλά επειδή βλέπω να έχει ακόμη δρόμο αυτή η ιστορία, εκτιμώ ότι είναι δύσκολο να ολοκληρωθούν τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα.

Να το συζητήσουμε λίγο αυτό. Στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο υπάρχουν συμφέροντα, συμβατικές υποχρεώσεις και άλλα θέματα, που ενδεχομένως να τους αναγκάσουν να παίξουν και το καλοκαίρι. Ερασιτεχνικό πρωτάθλημα μπορεί να γίνει θερινούς μήνες;

Συμφωνώ με τις απόψεις του προέδρου της ΕΠΣΗΠ, ότι δεν μπορεί μέσα στο καλοκαίρι να παίξουν ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές. Εντελώς διαφορετικά είναι τα πράγματα στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο από το επαγγελματικό. Κατ’ αρχάς δεν ξέρουμε πότε θα επιτραπεί η διεξαγωγή αγώνων. Μακάρι όλα να τελείωναν αύριο το πρωί και να παίζαμε, αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι. Μετά από ένα δίμηνο απραξίας και εγκλεισμού στο σπίτι, το βλέπω πολύ δύσκολο να γίνουν αγώνες στο ερασιτεχνικό. Όταν με το καλό επιστρέψουμε στην καθημερινότητα, ο κόσμος που ασχολείται με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο θα έχει άλλες προτεραιότητες, θα κοιτάξει να έχει δουλειά, θα έχει άλλες υποχρεώσεις και μετά θα είναι το ποδόσφαιρο.

Ας πούμε ότι στα μέσα Μαΐου επιτραπεί η διεξαγωγή αγώνων. Πόσον καιρό χρειάζονται οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές να κάνουν προετοιμασία, ώστε να ανταποκριθούν στις συνθήκες ενός αγώνα;

Το καλοκαίρι, σε κανονικές συνθήκες και με δεδομένο ότι πολλοί παίκτες γυμνάζονται μόνοι τους, για να παίξουν μπάλα τα παιδιά, θέλουν τουλάχιστον ενάμιση μήνα προετοιμασία. Προσωπικά το βλέπω πολύ δύσκολο να ολοκληρωθούν φέτος τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Από εκεί και πέρα θα δούμε πώς θα χειριστεί το ζήτημα η ΕΠΣΗΠ. Πώς θα βγουν οι ομάδες που θα πέσουν, αυτές που θα ανεβούν κ.λπ. Θα δούμε, είναι μεγάλο μπέρδεμα. Πάντως, όπως και να έχει το θέμα, πάνω απ’ όλα θα πρέπει να μετρήσει η υγεία και η διαφύλαξη της σωματικής ακεραιότητας των ποδοσφαιριστών.

Πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι, από τις συνέπειες αυτής της πανδημίας θα υπάρξουν και άλλες επιπτώσεις στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο;

Οι παράγοντες που ασχολούνται με τις ερασιτεχνικές ομάδες είναι επαγγελματίες, εργαζόμενοι και δεν είναι εφοπλιστές ή μεγαλοεπιχειρηματίες. Λογικό είναι να κοιτάξουν οι άνθρωποι να σώσουν τις δουλειές τους, αφού θα υπάρξουν μεγάλες επιπτώσεις στην οικονομία. Τα προηγούμενα χρόνια, κάθε καλοκαίρι πολλές ομάδες έκαναν συνεχώς γενικές συνελεύσεις μέχρι να βρουν άτομα να βάλουν στο διοικητικό συμβούλιο. Φαντασθείτε τώρα πόσο δυσκολότερα θα είναι τα πράγματα. Μακάρι να κάνω λάθος εκτιμήσεις, αλλά νομίζω ότι πολλές ομάδες θα έχουν πρόβλημα επιβίωσης.

Τι λέει για Γκέραρντ και Πετράκη

Πόσα χρόνια είσαι προπονητής στην ΑΕ Χουλιαράδων;

Φέτος είναι ο όγδοος χρόνος στην ίδια ομάδα…

Πιστεύω του χρόνου θα είναι ο ένατος χρόνος και έπεται συνέχεια.

Θα δούμε, ας είμαστε όλοι καλά. Θα δούμε τι θα γίνει με την ομάδα, γιατί όλα τα χρόνια το βάρος το σηκώνει ο πρόεδρος Κώστας Σιόντης. Τελευταία βοηθά και ο Γιάννης Γιωτίτσας. Θα είναι δύσκολη χρονιά και για τη δική μας ομάδα.

Λένε ότι είσαι ο… Γκέραρντ των Ιωαννίνων. Σε κολακεύει αυτός ο χαρακτηρισμός;

(χαμογελά). Είναι και τιμητικό όταν γίνεται αναφορά στο όνομα αυτού του μεγάλου προπονητή. Κοιτάξτε, εγώ είμαι άνθρωπος που δένομαι με τις ομάδες. Και ως ποδοσφαιριστής δεν άλλαζα εύκολα φανέλα. Όπως κάνω τώρα και ως προπονητής. Αν περνώ καλά και με εκφράζει αυτό που κάνω, δεν αλλάζω φανέλα ή σωματείο.

Τον Γκέραρντ τον γνώριζες, σε κολακεύει αυτός ο χαρακτηρισμός;

Δεν έτυχε να τον γνωρίσω από κοντά, αλλά απ’ όσα ξέρω και διάβασα ήταν ένας σπουδαίος προπονητής που έγραψε ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο και στο Ηράκλειο. Όσο για τον χαρακτηρισμό που γίνεται κάποιες φορές από τον τοπικό Τύπο, αν εννοούν ότι έχω μακρά θητεία σε ένα σωματείο, όπως ήταν ο Γκέραρντ στον ΟΦΗ, τον δέχομαι. Όχι για τίποτα άλλο. Πώς μπορώ να συγκριθώ εγώ με τον Γκέραρντ;

Γι’ αυτό σε τίμησε και η ΕΠΣΗΠ και μάλιστα έβαλαν τον Γιάννη Πετράκη να σου απονείμει το έπαθλο, γιατί και ο Πετράκης ήταν ο μακροβιότερος προπονητής του ΠΑΣ Γιάννινα.

Ήταν η μεγαλύτερη τιμή που έζησα όλα αυτά τα χρόνια. Τόσο λόγω της βράβευσής μου όσο και από την επιλογή του κ. Πετράκη να μου απονείμει την πλακέτα. Είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ και σέβομαι πάρα πολύ. Δεν είναι τυχαίο που έγραψε ιστορία στα Γιάννινα και κέρδισε την εκτίμηση όλων των Γιαννιωτών που θα τον θυμούνται σε όλη τους τη ζωή. Εγώ πήγαινα και παρακολουθούσα τις προπονήσεις του ΠΑΣ, γιατί από τον Πετράκη μάθαινες πράγματα. Έχει διδάξει και σε σεμινάρια του τοπικού συνδέσμου προπονητών.

Πώς προέκυψε αυτή η χημεία τόσα χρόνια στην ίδια ομάδα; Είσαι ο μακροβιότερος προπονητής στα Γιάννινα σε μια ομάδα.

Πριν πάω στην ΑΕ Χουλιαράδων ήμουν τριάμισι χρόνια προπονητής στην Πίνδο Κόνιτσας που αγωνίζονταν τότε στη Δ’ Εθνική, δηλαδή τη σημερινή Γ’ Εθνική. Επειδή τότε από τις 12 ομάδες του ομίλου υποβιβάζονταν οι 6, δεν καταφέραμε να μείνουμε και αποχώρησα φιλικά από την Κόνιτσα. Στη συνέχεια ήρθε η πρόταση συνεργασίας από τον πρόεδρο της ΑΕ Χουλιαράδων Κώστα Σιόντη. Είναι μια νοικοκυρεμένη ομάδα, με χαμηλούς τόνους και πολύ καλό κλίμα. Γι’ αυτό έμεινα τόσα χρόνια. Ο πρόεδρος έκανε μεγάλες προσπάθειες να έχει ανταγωνιστική την ομάδα, δέθηκα με τα παιδιά και είχαμε τη φιλοσοφία να δουλεύουμε με νέους παίκτες. Δηλαδή παίκτες που περνούσαν από τις ομάδες νέων του ΠΑΣ, δεν αξιολογούνταν για να γίνουν επαγγελματίες, οπότε έρχονταν στην ομάδα μας.

Είχατε και επιτυχίες με την ΑΕ Χουλιαράδων, που σας έδεσαν ακόμη περισσότερο.

Παρότι εμείς δεν είμαστε ομάδα που να έχει δική της δυνατή έδρα, είχαμε σημαντικές επιτυχίες. Ανεβήκαμε από τη Β’ στην Α’ κατηγορία της ΕΠΣΗΠ, κατακτήσαμε το κύπελλο και κάθε σεζόν η ΑΕ Χουλιαράδων είναι ομάδα που είναι πάνω από τη μέση και διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο πρωτάθλημα. Το παράπονό μας είναι ότι, ενώ εκπροσωπούμε ως ομάδα τους Χουλιαράδες, δεν είχαμε την ανάλογη βοήθεια από το χωριό.

Διαφωνίες δεν είχατε και πώς τις ξεπερνούσατε;

Ασφαλώς υπήρξαν κατά καιρούς διαφωνίες. Αλλά με τον πρόεδρο είχαμε ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα. Άλλο η φιλία και οι διαπροσωπικές σχέσεις και άλλο η ομάδα. Αυτός είχε το διοικητικό κομμάτι, εγώ το αγωνιστικό. Υπήρχαν και υπάρχουν διακριτοί ρόλοι για τον καθένα. Ό,τι θέματα προέκυπταν, τα λύναμε μέσα από τη συζήτηση, με αμοιβαίες υποχωρήσεις, αν βλέπαμε ότι κάπου έχουμε άδικο και δίκιο ο άλλος.

Υπάρχει κρίση στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο

Πώς κρίνεις γενικότερα την κατάσταση που επικρατεί στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο των Ιωαννίνων;

Δεν υπάρχουν παράγοντες για να οργανώσουν τις ομάδες και ο κόσμος δεν παρακολουθεί τα παιχνίδια όπως τα παλιότερα χρόνια. Ύστερα δεν υπάρχουν και ποδοσφαιριστές. Τα παιδιά πηγαίνουν μεν στις ακαδημίες, αλλά όταν φτάσουν στα 18 χρόνια, δεν θέλουν να μπουν στην πίεση του ανταγωνισμού και φεύγουν από το ποδόσφαιρο. Ή όταν δουν ότι δεν μπορούν να παίξουν στον ΠΑΣ Γιάννινα ή σε κάποια άλλη επαγγελματική ομάδα, απογοητεύονται, δεν δείχνουν ενδιαφέρον για τη συνέχεια.

Ποιους προπονητές που δουλεύουν στην Ελλάδα, Έλληνες και ξένους, εκτιμάς περισσότερο για τη δουλειά τους;

Παλιά ήταν ο Μπάγεβιτς κορυφαίος. Έτυχε να παρακολουθήσω και κάποια σεμινάρια με αυτόν στο βήμα. Ο Δώνης έχει καλή εικόνα, ενώ θαυμάζω τον Μαρτίνς του Ολυμπιακού, που ζει με τον δικό του τρόπο το παιχνίδι, ενώ έκανε και τρομερή δουλειά στην ομάδα του. Αν το εξειδικεύσω για τους Έλληνες προπονητές, μείναμε πίσω, σε αντίθεση με τους προπονητές του μπάσκετ που δουλεύουν σε μεγάλες ομάδες της Ευρώπης. Δεν ξέρω τι φταίει γι’ αυτό. Υπάρχουν Έλληνες προπονητές με γνώσεις, ικανότητες, αλλά νομίζω ότι δεν έχουν τη στήριξη που πρέπει από τις ομάδες. Για παράδειγμα με τον Δέλλα επέστρεψε η ΑΕΚ στη Σούπερ Λίγκα, αλλά μετά δεν τον στήριξαν όσο θα έπρεπε.

Κλείνοντας, θέλουμε και μια εκτίμηση για την πορεία του ΠΑΣ στο πρωτάθλημα.

Δεν είδα πολλά παιχνίδια του, αλλά σε αυτά που τον παρακολούθησα νομίζω ότι δίκαια είναι στην πρώτη θέση. Μου φάνηκε υποβαθμισμένο το πρωτάθλημα Β’ Εθνικής και ο ΠΑΣ ήταν ένα ξεχωριστό κομμάτι από τις άλλες ομάδες. Να προσθέσω ότι πρέπει να στηρίξουν τον προπονητή που έχουν, αναφέρομαι στον κύριο Γιαννίκη, που είναι καλός προπονητής, τον έχω παρακολουθήσει και σε ένα σεμινάριο που μας δίδαξε. Επίσης να πιστέψει στα νέα παιδιά και κάθε χρόνο μπορεί να προωθεί νέους παίκτες αξιοποιώντας τα ταλέντα της περιοχής και από τα ταλέντα που έχει στις ομάδες νέων.