Τζόρτζεβιτς: «Με τη μπάλα ο Καρεμπέ δεν ήταν ο καλύτερος, είχε όμως ατελείωτη ενέργεια»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Για πολλούς ο κορυφαίος ξένος σε προσφορά που έχει φορέσει τη φανέλα του Ολυμπιακού. Πήρε 12 πρωταθλήματα με τον Ολυμπιακό, ρεκόρ. Στα ντουζένια του δεν σταματιόταν, ήταν ένα άτι. Ακόμα και όταν μεγάλωσε σε ηλικία, ήταν σημαντική η παρουσία του στην ομάδα ως αρχηγός. Τζόρτζεβιτς. Ιδού τι μου είπε για τον Καρεμπέ.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο ένθετο που κυκλοφόρησε με το «ΦΩΣ» στις 17/12/2019

Ο καλύτερος αμυντικός χαφ που είχες στον Ολυμπιακό ως συμπαίκτη ήταν ο Καρεμπέ;

Αν πω ναι, αυτόματα είναι σαν να υποτιμώ όλους τους άλλους. Ο Κριστιάν ήταν ένα ξεχωριστό παιδί με φυσικά προσόντα απίστευτα. Εξαιρετικός χαρακτήρας επίσης, χαιρόσουν να έχεις τέτοιο συμπαίκτη δίπλα σου. Μας βοήθησε πολύ.

Μπάλα πολλή δεν ήξερε πάντως.

Με τη μπάλα στα πόδια μπορεί να μην ήταν ο καλύτερος όμως είχε άλλα προσόντα που το κάλυπτε αυτό με το παραπάνω. Φυσικές δυνάμεις τρομερές, ενέργεια ατελείωτη, ταχύτητα, και φιλότιμο να τρέξει να καλύψει όλους. Άριστος επαγγελματίας. Ό,τι και να πούμε για τον Κριστιάν είναι λίγο.

Πάντως ο Ολυμπιακός πήγε καλύτερα στην Ευρώπη πιο πριν με μια 18άδα που μιλούσαν όλοι ελληνικά και με αμυντικό χαφ τον Πουρσανίδη.

Τότε η ομαδικότητα ήταν το ατού μας. Ήμασταν πολύ δεμένοι. Και υπήρχε ένα κλίμα πολύ υγιές. Σημαντικό είναι το κλίμα όσα χρόνια και αν περάσουν στο ποδόσφαιρο. Να υπάρχουν πολλοί Έλληνες ή ξένοι που γνωρίζουν την ελληνική πραγματικότητα, για να καταλαβαίνουν τη νοοτροπία της ομάδας. Όμως το ποδόσφαιρο διεθνώς έχει ξεφύγει και στην Ευρώπη δεν υπάρχουν πια παίκτες να κάθονται 6-7-10 χρόνια σε μια ομάδα.

Όπως εσύ.

Ήμασταν νέα παιδιά τότε, με φιλοδοξίες, πολύ δεμένοι μεταξύ μας. Έπειτα άρχισε να αλλάζει η φιλοσοφία και να έρχονται μεγάλα ονόματα. Ο Καρεμπέ πάντως ήταν όχι μόνο μεγάλο όνομα, αλλά και μεγάλη αξία ως παίκτης και ως άνθρωπος. Μόνιμα χαμογελαστός, έβγαζε θετική ενέργεια.

Ο Μπουρουτζίκας, ο πιο στενός συνεργάτης του Μπάγεβιτς επί 25 χρόνια σε όλες τις ομάδες, μου είπε σε συνέντευξη ότι ήταν ποδοσφαιρικό έγκλημα η απόλυση Μπάγεβιτς το 1999. Το ίδιο μου είπαν και ο Γκόγκιτς και ο Μαυρογενίδης.

Αυτό είναι αλήθεια. Το ξέρουμε όλοι όσοι παίζαμε στον Ολυμπιακό. Το μεγαλύτερο λάθος ήταν που έφυγε ο Μπάγεβιτς εκείνη τη στιγμή. Διότι ήταν το κομβικό σημείο που η ομάδα είχε δέσει, είχε δουλευτεί ο κορμός επί 3 χρόνια, είχε ήδη δείξει τα δείγματα τον προηγούμενο χρόνο, είχε αποκτήσει ευρωπαϊκό αέρα και είχε πολλές δυνατότητες. Ήταν λάθος το timing που έφυγε ο Μπάγεβιτς. Βέβαια δεν είχαμε ξεκινήσει καλά και έβραζε το καζάνι. Ήταν όμως λάθος. Μετά ψαχνόμασταν και ήρθαν αρκετοί προπονητές που δεν πέτυχαν κάτι καλύτερο στην Ευρώπη. Εκείνη η ομάδα τότε αν δεν άλλαζε πιστεύω ότι θα μπορούσε στα επόμενα 2 χρόνια να κάνει σπουδαία πράγματα.