Lakis Krystal για Βαγγέλη Κουσουλάκη και Τάκη Νικολούδη: Ο «πατέρας» και το «τανκ»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο ένθετο που κυκλοφόρησε με το «ΦΩΣ» στις 4/6/2019

Το όνομά σου το κανονικό ποιο είναι;

Παντελής Κρουστάλης. Αν ανατρέξεις στα αρχεία σου 20 χρόνια πριν θα δεις μία συνέντευξη του περίφημου «Ναυάρχου» Νώντα Καρνέζη από τη Σαλαμίνα όπου κάνω μια παρέμβαση και λέω κάτι τότε για τον Κουσουλάκη! Σύμπτωση απίθανη.

Πες μου για το «ΦΩΣ».

Ήμουν για δεκαετίες πιστός αναγνώστης του «ΦΩΤΟΣ». Να πω την αλήθεια, τα τελευταία χρόνια λόγω ίντερνετ σταμάτησα να διαβάζω εφημερίδες, το ξανάρχισα όμως το «ΦΩΣ» λόγω των ιστορικών αφιερωμάτων που κάνετε. Από το 1977 «ΦΩΣ» φίλε. Με ξέρει και η Όλγα. Ο συχωρεμένος Καρνέζης έλεγε «όταν παίρνουμε το "ΦΩΣ" δεν το διαβάζουμε με κόσμο μαζί, πηγαίνουμε στο Δάσος της Φανερωμένης, απομονωνόμαστε, και το διαβάζουμε με ησυχία»!

Τι είναι το Δάσος της Φανερωμένης;

Ένα από τα μεγαλύτερα δάση στην Αττική. Στη Σαλαμίνα είναι, υπάρχει και εκκλησία και μοναστήρι. Είμαι γέννημα θρέμμα από τη Σαλαμίνα. Πήγαινε ο Νώντας επί χρόνια με το αμάξι, καθόταν κοντά στη θάλασσα στο δάσος και διάβαζε το «ΦΩΣ».

Πες μου για Κουσουλάκη και Νικολούδη.

Το 1979 βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη και είδα το φιλικό Ηρακλής-Ολυμπιακός για τη μεταγραφή του Κουσουλάκη που τα λεφτά των εισπράξεων θα πήγαιναν όλα στον Ηρακλή. Το επόμενο ματς που είδα τον Βαγγέλη ήταν άλλο ένα φιλικό με τον Ηρακλή στο Καραϊσκάκη. Έπειτα το 2-4 που χάσαμε από τη Μπάγερν. Μάλιστα έχω φωτογραφία Κουσουλάκη να κοιτάει με απόγνωση τον Σαργκάνη σε ένα γκολ. Ξέχασα να σου πω ότι στο Καυταντζόγλειο είχα πάει με σημαία του Ολυμπιακού! Φαντάσου τι εποχή ήταν το 1979. Φάγαμε γιούχα με την οικογένειά μου από τους Θεσσαλονικιούς και θυμάμαι ότι είχα φοβηθεί με τις βρισιές, ήμουν μικρός, αλλά δεν μας άγγιξαν. Σήμερα αν γινόταν αυτό, θα μας έκαναν ασήκωτους. Ξέρεις τι μου έχει πει ο Κουσουλάκης;

Πες μου.

Στο μπαράζ του Βόλου με τον Άρη είχε βάλει το πρώτο γκολ, δεν παίζαμε καλά στο α' ημίχρονο, μας είχε σώσει ο τερματοφύλακας ο Αρβανίτης. Μου είπε λοιπόν ο Βαγγέλης ότι το μοναδικό του γκολ με αριστερό ήταν εκείνο στο μπαράζ που του έδωσε το πρώτο πρωτάθλημα στην καριέρα του! Μου είπε ότι το αριστερό το είχε μόνο για το συμπλέχτη του αυτοκινήτου και ότι όπως του ήρθε η μπάλα τη σούταρε και καθάρισε. Ο Νίκος Μαυρωνάς λέει ότι από τον πρώτο του χρόνο ο Κουσουλάκης ήταν ο πιο πολύτιμος παίκτης του Ολυμπιακού!

Πες μου κι άλλα.

Ο Κουσουλάκης είχε ένα παρατσούκλι «ο πατέρας». Πριν κάθε ντέρμπι έβγαινε στον αγωνιστικό χώρο να συγκεντρωθεί, έκανε μόνος του το ζέσταμά του, να φτιάξει την ψυχολογία του. Και καθάριζε στα δύσκολα. Ο Θανασης Μπέμπης ξέρεις τι του είχε πει;

Τέτοια θέλω.

«Αν εσύ πληρωνόσουν με τα χιλιόμετρα που κάνεις, θα είχες γίνει εκατομμυριούχος»! Ήταν ηγέτης, αγωνιστής. Γκολ στο μπαράζ με τον Άρη που εδωσε το πρωτάθλημα, και την επόμενη χρονιά γκολ στον τελικό Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ! Στο 3-1. Επισης το «χρυσό ντέρμπι» της ΙΟΝ που όλοι οι παλιοί θυμούνται, γκολάρα ο Κουσουλάκης από τα 30 μέτρα κρέμασε τον Βασίλη Κωνσταντίνου, 0-1 ο Ολυμπιακός στη Λεωφόρο. 1982-1983, βρείτε ένα βίντεο Ολυμπιακός-ΑΕΚ, δείχνει στιγμιότυπα από το ματς και στην ταινία «Οι Χούλιγκανς», πώς κάνει σαν τρελός ο Κουσουλάκης που ισοφαρίζει. Πώς αγκαλιάζει τον Σταύρο Παπαδόπουλο. Τους έφερα εγώ σε επαφή ύστερα από πολλά χρόνια, πήγε ο Σταύρος από την Κύπρο στη Θεσσαλονίκη και είδε τον Βαγγέλη. Την ίδια σεζόν, Ολυμπιακός–Παναθηναϊκός 4-0, ο Κουσουλάκης ανοίγει το σκορ! Υπάρχει μια γκολάρα του με τον Εθνικό όπου περνάει 4 παίκτες με σλάλομ και σκοράρει!

Πες τα, γιατί δεν θα τα πει ποτέ ο ίδιος για τον εαυτό του.

Άκου και κάτι άλλο που δεν θα πει. Υπήρχαν παρέες τότε στην ομάδα. H μία ήταν Αναστόπουλος, Μητρόπουλος, Μίχος. Η άλλη Κουσουλάκης, Σαργκάνης, Σταύρος Παπαδόπουλος. Και η άλλη Λεμονής, Ξανθόπουλος, Κοκολάκης, Τόγιας.

Ο κόσμος τι λέει για αυτόν;

Ο κόσμος τον αγαπάει πολύ, όποτε βάζουμε φωτογραφία του υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση. Και είναι χαμηλών τόνων, ψυχούλα είναι. Έχει αδικηθεί, δεν τον έχουν τιμήσει ποτέ. Ξέρεις πώς έφυγε από τον Ολυμπιακό; Του έκανε ιστορία ο Αντώνης Γεωργιάδης και τον εβρισε ο Βαγγέλης. Και πάει στον Νταϊφά που του είχε αδυναμία και του λέει «πρόεδρε θέλω να γυρίσω στη Θεσσαλονίκη». Ο Νταϊφάς τον είχε αγαπημένο του παιδί. Φεύγει και πάει στην Καλαμαριά. Και παίζει πολύ καλά στην Καλαμαριά, μας βάζει και γκολ σε ένα ματς! Και ποιον προπονητή βρίσκει στην Καλαμαριά; Τον Γεωργιάδη ο οποίος έφυγε από τον Ολυμπιακό και πήγε εκεί!

Πάμε τώρα να μου πεις για Τάκη Νικολούδη.

Μάης 1980 ντέρμπι στο Καραϊσκάκη Ολυμπιακός- Παναθηναϊκός που θα κρίνει το πρωτάθλημα σε μια απίστευτη πολλαπλή μάχη για τον τίτλο. Μεγάλο ματς ο Νικολούδης, μεγάλο γκολ, πετάει έξω τον Παναθηναϊκό με το 1-0 και πάμε στο μπαράζ με τον Άρη. Είμαι πιτσιρικάς στην αυλή του σπιτιού μου στη Σαλαμίνα με μια μπάλα, πάω να κάνω ισορροπία στη σκάλα που ανέβαινε στην ταράτσα, πέφτω και σπάω το χέρι. Και εκεί που περίμενα με αφόρητους πόνους να μου το φτιάξουν θυμάμαι να κοιτάω μια εφημερίδα με μεγάλα γράμματα «1-0 ο Ολυμπιακός τον ΠΑΟ με γκολ του Τάκη Νικολούδη».

Άλλο;

Φλεβάρης του 1981, το μοιραίο ματς με την ΑΕΚ, η 6άρα. Πόσο μεγάλη μπάλα είχε παίξει σε εκείνο τον αγώνα ο Τάκης Νικολούδης. Ο Γαλάκος είχε κάνει χατ τρικ, σωστά τον έβγαλες στην επέτειο, αλλά και ο Νικολούδης είχε παίξει καταπληκτικά, και μάλιστα ως 10άρι σε εκείνο το ματς. Και ο Κουσουλάκης ήταν πολύ καλός, είχε σκοράρει κιόλας. Ηγετικές προσωπικότητες και οι δύο. Πληθωρικός ο Νικολούδης, μηχανάκι ο Κουσουλάκης. Τον Νικολούδη τον φωνάζανε «Σπανάκα» λόγω της σωματικής του διάπλασης και της δύναμής του. Και δεν του έπαιρνες τη μπάλα από τα πόδια!

Πες μου γι' αυτό.

Όταν ήθελε ο Ολυμπιακός να κρατήσει στο τέλος το σκορ, πήγαινε η μπάλα στα πόδια του Νικολούδη. Ένα τανκ ήταν! Και στην ΑΕΚ έκανε ακόμα πιο μεγάλα ματς. Γκολάρες έβαζε. Ο Τάκης είναι πολύ καλά οικονομικά, έχει εκτάσεις με γήπεδα στη Θεσσαλονίκη, τα κράτησε τα λεφτά του από το ποδόσφαιρο και τα επένδυσε σωστά, είναι πανέξυπνος.

Έλα να κλείσουμε με τη σελίδα «Θρυλικοί Βετεράνοι». Πότε και πώς την έφτιαξες;

Τη δημιούργησα τον Αύγουστο του 2015 ένα απόγευμα που δεν ήμουν καλά ψυχολογικά, με φωτογραφίες πάρα πολλές που έβρισκα στο google αρχικά, και στη συνέχεια βρήκαμε δικές μας πολλές. Έβαλα και παλιούς παίκτες τότε να σχολιάζουν και ρεπόρτερς, αυτή ήταν η μαγιά για να ξεκινήσω. Ευχαριστώ τους συνεργάτες μου Αργύρη Καβαλάρη, Κώστα Καλογερόπουλο, Γιώργο Νικητόπουλο ο οποίος έχει απίστευτο αρχείο, Νίκο Μαυρωνά, Νίκο Μονοκρούσο.