Ολυμπιακός: Η μεγάλη διαφορά από τους «εμφύλιους» σε ΠΑΟ και ΑΕΚ

Για να τα γράφουμε όλα όπως οφείλουμε απέναντι στο αναγνωστικό κοινό, ο «εμφύλιος» στον Ολυμπιακό δεν είναι ευχάριστος. Και δεν είναι ευχάριστος όχι μόνο γιατί κάθε «εμφύλιος» δεν είναι καλός, αλλά και γιατί είναι ανάμεσα σε δύο προέδρους που πρόσφεραν πάρα πολλούς τίτλους στον Ολυμπιακό, χαρές, δόξα, έχουν αγαπηθεί, και πολλοί στεναχωριούνται να βλέπουν τέτοια διαμάχη.

Όταν τσακώνονται δημοσίως ο Μαρινάκης με τον Κόκκαλη, μιλάμε για 19 πρωταθλήματα Ελλάδας στο ποδόσφαιρο! Δεν λογαριάζω τα Κύπελλα, τις συμμετοχές στο Τσάμπιονς Λιγκ, τις μεγάλες νίκες, τις υποδομές στο Καραϊσκάκη και στο Ρέντη που και οι δύο έχουν συμμετάσχει (ο ένας τα έφτιαξε και ο άλλος τα βελτίωσε). Δεν λογαριάζω ούτε τους τίτλους στο μπάσκετ από Κόκκαλη, ούτε τους αμέτρητους τίτλους στον Ερασιτέχνη με τη βοήθεια του Μαρινάκη. Είναι 19 πρωταθλήματα Ελλάδας στο ποδόσφαιρο, τον βασιλια των σπορ.

Ο Κόκκαλης και ο Μαρινάκης έχουν πάρει οι δυο τους έξι φορές περισσότερα πρωταθλήματα από όσα έχει πάρει ο ΠΑΟΚ σε όλη την ιστορία του (βάζω και το φετινό), ένας μεγάλος σύλλογος με πάρα πολύ κόσμο. Έχουν πάρει οι δυο τους πολύ περισσότερα πρωταθλήματα από την ΑΕΚ η οποία σε όλη την ιστορία της έχει τα 2/3 των πρωταθλημάτων που έχουν πάρει αυτοί οι δύο στον Ολυμπιακό.

Και έχουν πάρει οι δυο τους όσα πρωταθλήματα έχει πάρει ο μεγαλύτερος ιστορικά αντίπαλος του Ολυμπιακού, ο Παναθηναϊκός, ο οποίος για πολλές δεκαετίες ήταν το ισοδύναμο αντίπαλο δέος. 20 πρωταθλήματα έχει σε όλη του την ιστορία ο Παναθηναϊκός. 19 έχουν Κόκκαλης και Μαρινάκης.

Είναι λοιπόν και οι δύο αυτοί άνθρωποι πολύ μεγάλα μεγέθη παραγοντικά στο ποδόσφαιρο και στην ιστορία του Ολυμπιακού. Και είναι η πρώτη φορά στον Ολυμπιακό που υπάρχει τέτοια κόντρα τέτοιου μεγέθους προέδρων. Αντιθέτως στον Παναθηναϊκό και στην ΑΕΚ έχουν σκοτωθεί μεταξύ τους επανειλημμένως!

Στον Παναθηναϊκό ακόμα ως τώρα μισιούνται και κατηγορούν ο ένας τον άλλο, για τα χρέη της πολυμετοχικότητας. Ακόμα και οι οργανωμένοι οπαδοί του Παναθηναϊκού, άλλοι είναι με τον Γιαννακόπουλο, άλλοι είναι με τον Πατέρα. Ο Γιαννακόπουλος είχε σκοτωθεί και ξεκατινιαστεί με τον Πατέρα για χρόνια, και με τον Βγενόπουλο, και για αυτό έκανε συμμαχία με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη. Για δεκαετίες όμως ο πατέρας και ο θείος του Γιαννακόπουλου είχαν μεγάλη κόντρα με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη!

Όταν ο Παναθηναϊκός με απόφαση του Παύλου και του Θανάση δεν είχε κατέβει στο ΣΕΦ να παίξει με τον Ολυμπιακό του Γιάννη Ιωαννίδη και οι οπαδοί του Ολυμπιακού έκαναν θεατρικές παραστάσεις στο τερέν με πράσινες φανέλες και με κότες, λίγο καιρό μετά ο Γιώργος Βαρδινογιάννης πίσω από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας σε χορό οπαδών του ΠΑΟ πήρε το μικρόφωνο και πέταγε σαφείς αιχμές που έκαναν πάταγο στα ΜΜΕ:«Όσω ζω δεν θα χαρίσω ποτέ κανέναν τίτλο», και ότι όσο είναι αυτός στο ποδόσφαιρο ο Ολυμπιακός δεν θα ξαναπάρει πρωτάθλημα. Τότε ήταν στα πάνω του ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός με νταμπλ και με πορεία ως τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ ο μπασκετικός Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να πάρει το πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό με τίποτα για χρόνια. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε εκείνη τη γιορτή των οπαδών του ΠΑΟ ήταν και ο Παύλος Γιαννακόπουλος, αλλά όταν ήρθε ο Βαρδινογιάννης, ο Παύλος έφυγε!

Έχω κάνει συνέντευξη 20 χρόνια πριν με τον Θανάση Γιαννακόπουλο που την είχε κάνει πρώτο θέμα ο κυρ Θόδωρος (ένας είναι ο κυρ Θόδωρος). Σε εκείνη τη συνέντευξη είχε ρίξει μεγάλες βολές για τον Βαρδινογιάννη. Όταν τελειώσαμε, με κοίταξε στα μάτια και μου είπε: «Θα έλεγα και άλλα, όμως θέλω όταν περπατάω να μην γυρίζω πίσω μου να βλέπω αν έρχεται κανένα φορτηγό»...

Και πρόσφατα είδαμε μια μεγάλη κόντρα και ύβρεις μεταξύ Δημήτρη Γιαννακόπουλου και Αλαφούζου. Μιλάμε για εμφύλιους στον Παναθηναϊκό εδώ και δεκαετίες.

Στη δε ΑΕΚ επίσης έχουμε δει τέτοια σκηνικά, πολύ χοντρά. Η πολυμετοχικότητα και εκεί απέτυχε, με τεράστιους επιχειρηματίες όπως ο εφοπλιστής Παππάς (πολύ μεγάλο μέγεθος στη ναυτιλία), ή ο Κανελλόπουλος (τεράστιο ιστορικό μέγεθος εταιρείας στην Ελλάδα η τσιμεντοβιομηχανία ΤΙΤΑΝ), να τσακώνονται με τον Ντέμη, και να αφήνονται αιχμές για οικονομική διαχείριση... Επίσης ο Ντέμης δεν τα είχε καλά με τον Μελισσανίδη όταν ο Ντέμης έκανε κουμάντο. Και πιο παλιά ο Τροχανάς τσακωνόταν με τον Μελισσανίδη και με την ENIC, σίριαλ είχαν γίνει, μέχρι και ο Κούγιας είχε μπει στη διοίκηση, καθημερινό σίριαλ. Και πιο πριν ακόμα, ο Καρράς είχε τσακωθεί με τον Μελισσανίδη και ο ένας προσπαθούσε να διώξει τον άλλο. Για να μην πάω πιο πίσω στα του Μπάρλου και Ζαφειρόπουλου. Όσοι γνωρίζουν καλά από ιστορία, ξέρουν.

Αυτά στον Ολυμπιακό εδώ και πολλά χρόνια δεν έχουν γίνει. Υπάρχει όμως μια διαφορά. Μία πολύ μεγάλη διαφορά. Όλοι αυτοί που τρώγονταν στον Παναθηναϊκό και στην ΑΕΚ, ήταν μαζί στη διοίκηση, συνδιοικούσαν ή ήταν συνιδιοκτήτες! Ή ήταν άλλοι στο μπάσκετ του συλλόγου και άλλοι στο ποδόσφαιρο.

Αυτή τη στιγμή που υπάρχει πόλεμος ξεκάθαρος πια μεταξύ Μαρινάκη και Κόκκαλη, ο Κόκκαλης δεν έχει θέση ή μετοχική δύναμη ούτε στο ποδόσφαιρο ούτε στο μπάσκετ. Ο Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο έχει έναν ιδιοκτήτη ο οποίος κάνει το κουμάντο και είναι ο Μαρινάκης. Στο μπάσκετ έχει επίσης μία ιδιοκτησία που κάνει το κουμάντο, οι αδερφοί Αγγελόπουλοι. Και από ότι φαίνεται τα πάνε καλά ο Μαρινάκης με τους Αγγελόπουλους (τώρα). Επίσης ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός συμπλέει απόλυτα με τον Μαρινάκη και τους Αγγελόπουλους, ο Κουντούρης είναι μια γροθιά μαζί τους.

Αυτή λοιπόν είναι η μεγάλη διαφορά του Ολυμπιακού από τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Σίγουρα είναι δυσάρεστη η κατάσταση, αλλά στην ουσία δεν έχει καμία σημασία. Ούτε να ωραιοποιούμε και να γινόμαστε «γλείφτες», ούτε όμως να τα παρουσιάζουμε δραματικά όπως κάνουν οι εχθροί του Ολυμπιακού.

Το σίγουρο είναι ένα. Η γνώμη μου από καιρό γραμμένη: Ο αντίπαλος του Ολυμπιακού που θα είναι εδώ και τα επόμενα χρόνια, αυτός που είναι καβάλα στο άλογο και τα έχει καλά με όλους, και δεν αμφισβητείται εκ των έσω, και δεν έχει εμφύλιους, και έχει πάρει φόρα σε όλα τα μέτωπα λέγεται Σαββίδης και ΠΑΟΚ. Ως τώρα για αυτόν δουλεύανε όλοι... Σφάζονταν ο Μαρινάκης με τον Μελισσανίδη, σφάζονταν η ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ, μπήκε και ο Κόκκαλης στο χορό, ο Γιαννακόπουλος με τον Αλαφούζο, λύθηκε το Μακεδονικό όπως λύθηκε -και όμως ο Σαββίδης τράβηξε την ουρά του απ' έξω, τα σπάει η Ελλάδα με τη Ρωσία για καιρό και γινόμαστε η πιο κολλητή ευρωπαϊκή χώρα με τις ΗΠΑ, αλλά τίποτα από αυτά δεν αγγίζει τον Σαββίδη ποδοσφαιρικά και εξωποδοσφαιρικά. Ο γραφικός γιος του δεν σημαίνει ότι ο πατέρας δεν είναι πολύ δυνατός παίκτης.