Άλμπερτ Ριέρα: Η... κούφια βόμβα από το Μανακόρ (pics)

Καλοκαίρι 2010… Ο Σωκράτης Κόκκαλης παραδίδει τη σκυτάλη στον Βαγγέλη Μαρινάκη και ο νέος ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Ολυμπιακός αρχίζει νωρίς νωρίς να «πυροδοτεί» ένα σωρό «βόμβες». Οι «ερυθρόλευκοι» ξεκινούν το ευρωπαϊκό τους οδοιπορικό από τα Τίρανα και το ματς με την Μπέσα Καβάγε για τον 2ο προκριματικό γύρο του Γιουρόπα Λιγκ. Πρώτο ματς 5-0 μέσα στην Αλβανία και το ίδιο βράδυ γίνεται γνωστό ότι ο Ολυμπιακός τα βρήκε με τη Λίβερπουλ για την απόκτηση του Άλμπερτ Ριέρα.

Στις τάξεις των οπαδών επικρατεί ενθουσιασμός. Επρόκειτο για ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα, βάσει του βιογραφικού του, που θα φορούσαν την ερυθρόλευκη φανέλα. Μπορεί να μην είχε το εκτόπισμα – ως όνομα – του Τζιοβάνι, του Ριβάλντο, του Καρεμπέ, του Ζε Ελίας ή ακόμη ακόμη και του Ζλάτκο Ζάχοβιτς που ήρθε και έφυγε κακήν κακώς, αλλά είχε προϋπηρεσία στην Εθνική Ισπανίας, είχε φτάσει τελικό Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ με την Εσπανιόλ του Ερνέστο Βαλβέρδε και είχε μετακομίσει στα «σαλόνια» της Πρέμιερ Λιγκ για λογαριασμό της Λίβερπουλ. Τα χρήματα που βγήκαν από τα ταμεία του Ολυμπιακού προκαλούν ίλιγγο.

Οι πληροφορίες και τα ρεπορτάζ της εποχής, πριν από εννιά χρόνια δηλαδή, αναφέρουν ότι ο Μαρινάκης έδωσε 4 εκατομμύρια ευρώ στη Λίβερπουλ και σε περίπτωση που ο Ολυμπιακός κατακτούσε το πρωτάθλημα και πήγαινε στο Τσάμπιονς Λιγκ, τότε οι «ρεντς» θα έπαιρναν άλλα 2 εκατομμύρια. Ο δε 28χρονος Άλμπερτ Ριέρα υπέγραψε τριετές συμβόλαιο, με τις απολαβές του να κυμαίνονται κοντά στα 3 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο! Με λίγα λόγια, αν ο Ριέρα εξαντλούσε το συμβόλαιό του, τότε θα κόστιζε συνολικά στον Ολυμπιακό περίπου 20 εκατομμύρια ευρώ. Μιλάμε για τρελά ποσά και για μία μεταγραφική κίνηση που έδειχνε τις διαθέσεις του Μαρινάκη στους πρώτους μήνες του στο μεγάλο λιμάνι.

Λίγα πράγματα…

Ο Ριέρα εμφανίστηκε πρώτη φορά μπροστά στο «ερυθρόλευκο» κοινό σε ένα φιλικό με τη Ρόμα στο «Γ. Καραϊσκάκης» στις 13 Αυγούστου 2010. Σε ένα φοβερό 5-1 απέναντι στους «τζαλορόσι», με τον Ισπανό να αγωνίζεται για 58 λεπτά και να παραχωρεί τη θέση του στον Σοϊλέδη. Το ντεμπούτο του όμως σε επίσημο παιχνίδι δεν συνδυάστηκε με νίκη, καθώς ο Ολυμπιακός είχε γνωρίσει την ήττα με 2-1 από τον Ηρακλή στο «Καυτανζόγλειο» στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, με τον Ριέρα να μη δείχνει σπουδαία πράγματα και ο Βαλβέρδε να τον αντικαθιστά στο 74ο λεπτό. Ο Ερνέστο τον είχε μονίμως στις βασικές του επιλογές και σε ρόλο αριστερού εξτρέμ. Είτε έπαιζε καλά, είτε όχι, ο Ριέρα φαινόταν ότι δεν είχε καμία «απειλή» από άλλον συμπαίκτη του για να χάσει τη θέση του.

Η αλήθεια είναι ότι ο Βαλβέρδε τον πίστευε πολύ, τον γνώριζε και από την κοινή τους θητεία στην Εσπανιόλ και ήξερε ότι αργούσε να πάρει μπρος. Μόνο που ο Ριέρα άργησε αρκετά, με αποτέλεσμα να είναι μετρημένες στα δάχτυλα της μίας παλάμης τα καλά παιχνίδια που έκανε με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Ο γεννηθείς στο Μανακόρ της Ισπανίας δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στα ελληνικά δρώμενα, τον δυσκόλευε πολύ το γεγονός ότι είχε κάθε Κυριακή να αντιμετωπίσει ένα σωρό κλειστές άμυνες.

Ο Ριέρα ήταν ένας ποδοσφαιριστής που είχε έναν μεγάλο διασκελισμό, που είχε ταχύτητα, αλλά ήταν πολύ καλύτερος στο να παίζει σε ανοιχτό γήπεδο και όχι απέναντι σε κλειστές άμυνες. Συνολικά αγωνίστηκε 28 φορές και σημείωσε 6 τέρματα. Πέτυχε δύο γκολ στον Πανσερραϊκό και από ένα σε Κέρκυρα, Ξάνθη, Άρη και Πανιώνιο. Στα ντέρμπι ήταν άφαντος, ενώ από κάποιο σημείο και μετά, παρότι ο Ολυμπιακός πήγαινε… τρένο και ολοταχώς για τον τίτλο, ο Ριέρα δεν κατάφερε ποτέ να παρασυρθεί (με τη θετική έννοια) στο πολύ καλό παιχνίδι των συμπαικτών του.

Αποχώρησε με συνοπτικές διαδικασίες

Στο λιμάνι δεν έμειναν ευχαριστημένοι από την παρουσία του. Για τη μία και μοναδική χρονιά κόστισε κοντά στα 9 εκατομμύρια ευρώ, τα 6 που πήρε η Λίβερπουλ (λόγω και των μπόνους πρωταθλήματος και εξόδου στο Τσάμπιονς Λιγκ) και τα 3 που πήρε ο παίκτης. Στις 3 Σεπτεμβρίου του 2011 όλες οι ευρωπαϊκές αγορές έχουν κλείσει. Μόνο η τουρκική είναι ανοιχτή. Ξαφνικά, εμφανίζεται η Γαλατασαράι. Οι Τούρκοι χτυπούν την πόρτα του Ολυμπιακού, του προσφέρουν 3 εκατομμύρια ευρώ και η διοίκηση δεν το πολυσκέφτηκε. Ο Ριέρα αποχώρησε με συνοπτικές διαδικασίες, παίρνοντας το πρώτο αεροπλάνο για την Κωνσταντινούπολη.

Τον έκαναν... αριστερό μπακ!

Στη Γαλατασαράι βρήκε την ποδοσφαιρική του… Ιθάκη. Μόνο που υπήρχε μία σοβαρή διαφορά σε σχέση με τον τρόπο που αγωνιζόταν στον Ολυμπιακό. Ο Βαλβέρδε τον είχε μονίμως σε ρόλο αριστερού εξτρέμ. Στη Γαλατά ξεκίνησε να παίζει στο αριστερό «φτερό» της επίθεσης, αλλά ο Φατίχ Τερίμ, βλέποντας ότι δεν τραβά, αναγκάστηκε αρχικά να τον βγάλει εκτός ενδεκάδας, να τον στείλει και στην εξέδρα για να… ξυπνήσει και όταν τον επανέφερε στα πλάνα του, τον έβαζε σε ρόλο αριστερού μπακ! Εκεί ο Ριέρα αποδείχθηκε πιο αξιόπιστος. Ο Ισπανός πάντως μουρμούραγε, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των τουρκικών ΜΜΕ. Δεν του άρεσε και πολύ η ιδέα του Τερίμ να τον γυρίσει πίσω και να τον μετατρέψει από αριστερό εξτρέμ σε αριστερό μπακ. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να μείνει 2,5 χρόνια και να κάνει μία αξιοσημείωτη παρουσία με τη φανέλα της «τσιμπόμ – μπομ». Συνολικά αγωνίστηκε σε 60 παιχνίδια και πέτυχε 3 γκολ, αποχωρώντας από την Πόλη τον Ιανουάριο του 2014.

Τραγικός στη Γουότφορντ

Ο Ριέρα, φεύγοντας από τη Γαλατά τον Ιανουάριο του 2014, έμεινε άνεργος για περίπου δύο μήνες. Τότε βρέθηκε η Ουντινέζε, η οποία τον απέκτησε τον Μάρτιο του 2014, αλλά δεν μπορούσε να τον δηλώσει να παίξει στα ματς της Σέριε Α, καθώς επί της ουσίας είχε κλείσει η ιταλική αγορά. Τον απέκτησε για το καλοκαίρι και έπρεπε κάπου να τον δώσει δανεικό. Τον παραχώρησε στο… ξαδερφάκι της, τη Γουότφορντ (έχουν τον ίδιο ιδιοκτήτη), αλλά η τρίτη του απόπειρα στην Αγγλία δεν στέφθηκε με επιτυχία, μετά τις Μάντσεστερ Σίτι και Λίβερπουλ. Είχε 1 γκολ σε 8 ματς και η κριτική που του ασκήθηκε από τα αγγλικά ΜΜΕ ήταν αρκετά σκληρή. Μεταξύ άλλων έκαναν λόγο για μία μεταγραφή που παρέπεμπε σε… τραγωδία. Το ταξίδι του στη Γουότφορντ ολοκληρώθηκε σύντομα και το καλοκαίρι πήγε στην ομάδα στην οποία ανήκε.

Έφυγε κακήν κακώς από το Ούντινε

Το καλοκαίρι του 2014 ολοκληρώθηκε ο δανεισμός του από τη Γουότφορντ και επέστρεψε στην Ουντινέζε. Τα πράγματα όμως δεν κύλησαν καθόλου καλά για τον Ισπανό εξτρέμ. Από τις προπονήσεις φαινόταν ότι περισσότερο έμοιαζε με παλαίμαχο ποδοσφαιριστή, παρά με εν ενεργεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και στις προπονήσεις τα ρεπορτάζ της Ουντινέζε ανέφεραν ότι δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον ρυθμό των συμπαικτών του. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν το πόσο δύσκολο θα ήταν να τον εμπιστευτεί ο προπονητής του σε παιχνίδια της Σέριε Α. Ο Ριέρα είχε πάρει για τα καλά την κατιούσα, είχε φτάσει πλέον στα 32 του και έδειχνε ότι πλησίαζε το τέλος του στα γήπεδα. Το μεγάλο «χτύπημα» για τον ίδιο ήρθε τέσσερις μήνες μετά αφότου πέρασε πρώτη φορά το προπονητικό κέντρο της Ουντινέζε. Τον Νοέμβριο του 2014 ενημερώθηκε να λυθεί το συμβόλαιό του, γιατί δεν είχε κανένα νόημα να συνεχιστεί η συνεργασία των δύο πλευρών. Ο Ριέρα, που είδε όλα τα ματς από την εξέδρα έως τότε, συμφώνησε στη λύση του συμβολαίου και επέστρεψε στην πατρίδα του, μήπως κατάφερνε έστω την ύστατη στιγμή να σώσει την καριέρα του.

Το «καταφύγιο» της Μαγιόρκα

Αφού έφυγε ως αποτυχημένος και από την Ουντινέζε, έψαχνε ένα συμβόλαιο σε ομάδα καλού ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Στα χέρια του είχε προτάσεις από ομάδες της Σαουδικής Αραβίας, αλλά δεν ήθελε να ακούει για τέτοια πρωταθλήματα. Έκανε ο ίδιος άνοιγμα στη Μαγιόρκα, στο κλαμπ στο οποίο υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο το καλοκαίρι του 1999, σε ηλικία 17 ετών. Στην ομάδα της καρδιάς του υπέγραψε τον Μάρτιο του 2015, αλλά και εκεί αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο 33χρονος, πλέον, Ριέρα ήταν προτιμότερο είτε να πάει κάπου να παίξει ποδόσφαιρο ίσα ίσα για να αθλείται είτε να σταματήσει τελείως την μπάλα και να δει τι θα κάνει στη ζωή του. Έχοντας μόλις 6 συμμετοχές με τη Μαγιόρκα, στην οποία πέρασε απαρατήρητος, έφυγε με συνοπτικές διαδικασίες ύστερα από τρεις μήνες…

Με 20 χιλιάδες ευρώ στη Σλοβενία

Ο Ριέρα το πήρε απόφαση, μετά τη Μαγιόρκα το καλοκαίρι του 2015, να κάνει μία άλλη στροφή στην καριέρα του. Έμεινε τρεις μήνες άνεργος και σκεφτόταν αρχικά να σταματήσει το ποδόσφαιρο. Τελικά, εμφανίστηκε η σλοβενική ομάδα Ζαβρτς, η οποία του πρόσφερε ένα συμβόλαιο 20 χιλιάδων ευρώ ετησίως! Δηλαδή, κάτι λιγότερο από 2 χιλιάδες ευρώ μηνιαίως. Από τα μεγαλεία σε Ισπανία, Αγγλία, Ελλάδα και Τουρκία, βρέθηκε να παίζει στη Σλοβενία και μπροστά σε 500 άτομα. Στη Ζαβρτς πήγε τον Οκτώβριο του 2015, εκεί αγωνίστηκε σε 12 ματς σημειώνοντας 1 γκολ και τον Ιανουάριο του 2016 υπέγραψε το τελευταίο του επαγγελματικό συμβόλαιο στη σλοβενική Κόπερ, στην οποία έμεινε έξι μήνες και έγραψε μόλις 28 λεπτά συμμετοχής. Στην Κόπερ γράφτηκαν οι τίτλοι τέλους της καριέρας του…

«Κόπηκε» από την Τομ Τομσκ

Ο Ριέρα το καλοκαίρι του 2016, και αφού είχε αποχωρήσει από τη σλοβενική Κόπερ, τα έβαλε κάτω με τη γυναίκα του να δει τι θα κάνει. Έψαξε για συμβόλαιο σε χαμηλού επιπέδου ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, αλλά έκανε μία… τρύπα στο νερό! Τον Ιανουάριο του 2017 πληροφορήθηκε ότι η Τομ Τομσκ, που ήταν τελευταία στο ρωσικό πρωτάθλημα, αναζητούσε αριστεροπόδαρο εξτρέμ. Ο Ριέρα τούς πήρε τηλέφωνο και τους ενημέρωσε ότι είναι διαθέσιμος. Τελικά, έκανε το ταξίδι στη μακρινή Σιβηρία, δοκιμάστηκε, αλλά ακόμα και οι Ρώσοι είδαν ότι ο 35χρονος Ριέρα περισσότερο θα τους επιβάρυνε οικονομικά, παρά θα τους βοηθούσε αγωνιστικά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να τον «κόψουν» από τα τεστ που πέρασε…

Άργησε να πει «αντίο»!

Το τελευταίο του ματς καταγράφηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2016 με τη φανέλα της Κόπερ στο σλοβενικό πρωτάθλημα. Πέρασαν δύο χρόνια για να ανακοινώσει το επίσημο «αντίο» από τα γήπεδα. Συγκεκριμένα, στις 24 Ιανουαρίου 2018, έγραψε το εξής στον προσωπικό του λογαριασμό στα σόσιαλ μίντια: «Είναι η κατάλληλη στιγμή να πω το αντίο στα γήπεδα. Ευχαριστώ τους συλλόγους και τους φιλάθλους που ήταν στο πλευρό μου από το 2001 μέχρι σήμερα. Είμαι υπερήφανος και ευγνώμων για τον τρόπο που περάσαμε μαζί αυτά τα 17 χρόνια. Τώρα είναι η στιγμή να προχωρήσω με υπομονή στο επόμενο βήμα». Το αντίο βέβαια το είχε πει με πράξεις δύο χρόνια νωρίτερα, αλλά δεν ήθελε να το παραδεχτεί. Στη φωτογραφία που ανέβασε και η οποία συνόδευε το «αντίο» του στα σόσιαλ μίντια είχε κρεμάσει τα παπούτσια του σε ένα δέντρο…

Βλέπει από κοντά τη Γαλατά

Τον τελευταίο καιρό φέρεται να έχει κάνει ένα άνοιγμα στη Γαλατασαράι. Οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι έχει έναν άτυπο ρόλο συνεργάτη του Φατίχ Τερίμ, κάτι σαν «κατάσκοπος». Είναι πολλές φορές που τον έχει συλλάβει ο φωτογραφικός φακός να παρακολουθεί παιχνίδια της Γαλατά τον τελευταίο καιρό, ενώ ο ίδιος δεν έχει κρύψει ποτέ τη συμπάθειά του στον Τερίμ και την εκτίμησή του προς τον κόσμο της τουρκικής ομάδας.

Ενδιαφέρουν και αυτά…

* Ο Ριέρα είναι πολύ καλός φίλος με τον Αριέλ Ιμπαγάσα. Είχαν «κολλήσει» οι δυο τους στην κοινή τους θητεία στον Ολυμπιακό τη σεζόν 2010-11.

* Ξέρετε πόσα λεφτά έβγαλε από τη Λίβερπουλ; Πήγε το καλοκαίρι του 2008 και είχε υπογράψει τριετές συμβόλαιο με απολαβές 8 εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ στην Αγγλία. Τελικά, έβγαλε 16 εκατομμύρια, αφού τον τρίτο χρόνο μετακόμισε στον Ολυμπιακό.

* Στην Εθνική Ισπανίας κλήθηκε πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2007 για τα προκριματικά του Γιούρο 2008. Στην τελική φάση πάντως δεν κατάφερε να είναι παρών. Συμμετείχε στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών της Ν. Αφρικής το 2009 και τερμάτισε τρίτος με την Ισπανία, αλλά δεν έπεισε τον ομοσπονδιακό τεχνικό Βιθέντε Ντελ Μπόσκε να τον πάρει στην αποστολή για το Μουντιάλ του 2010.

* Με τη φανέλα της Ισπανίας έχει καταφέρει πάντως να σκοράρει 4 φορές σε 16 παιχνίδια.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
2 Πρωταθλήματα Τουρκίας με τη Γαλατασαράι (2011-12, 2012-13)
2 Κύπελλα Ισπανίας με τη Μαγιόρκα (2002-03) και την Εσπανιόλ (2005-06)
2 Σούπερ Καπ Τουρκίας με τη Γαλατασαράι (2012, 2013)
1 Πρωτάθλημα Ελλάδας με τον Ολυμπιακό (2010-11)
3η θέση με Εθνική Ισπανίας στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών (2009)
Φιναλίστ στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με την Εσπανιόλ (2006-07)

Η ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ
ΣΕΖΟΝ ΟΜΑΔΕΣ ΑΓΩΝΕΣ ΓΚΟΛ
2000-02 Μαγιόρκα Β 54 12
2001-03 Μαγιόρκα 46 6
2003-05 Μπορντό 53 4
2005-08 Εσπανιόλ 72 8
2006 Μάντσεστερ Σ. (δανεικός) 15 1
2008-10 Λίβερπουλ 40 3
2010-11 Ολυμπιακός 28 6
2011-14 Γαλατασαράι 60 3
2014 Γουότφορντ 8 1
2014 Ουντινέζε 0 0
2015 Μαγιόρκα 6 0
2015 Ζαβρτς 12 1
2016 Κόπερ 1 0