Πως κατάφερε ο Γιούργκεν Κλοπ να «μεταμορφώσει» τη Λίβερπουλ

Αφού κατέκτησε την κορυφή του Γερμανικού πρωταθλήματος και έφτασε ως τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με την Ντόρτμουντ, Ο Γιούργκεν Κλοπ άφησε το «Βέστφαλεν» για την Λίβερπουλ.

Πριν την έλευση του Γιούργκεν Κλοπ, είδαμε πολλές φορές να ναυαγούν μεταγραφές, καθώς οι πιο φιλόδοξοι παίχτες δεν ένιωθαν πως η Λίβερπουλ ήταν ένας σύλλογος που θα τους προσέφερε την ευκαιρία να κυνηγήσουν διακρίσεις, ατομικές και συλλογικές, αφού για χρόνια πλέον δεν διεκδικούσε κανένα μεγάλο τρόπαιο εντός και εκτός Αγγλίας.

Αυτό φάνηκε να αλλάζει με τον Γιούργκεν Κλοππ στον πάγκο της Λίβερπουλ, όχι
μόνο επειδή ο ίδιος θεωρούνταν πλέον από τους ονομαστούς προπονητές της
Ευρώπης, αλλά επειδή κατάφερε να κάνει τη Λίβερπουλ μια ομάδα που παίζει
ελκυστικό ποδόσφαιρο, μια ομάδα που σιγά σιγά ξεκίνησε να εμπνέει αυτοπεποίθηση
και να προσφέρει ποδοσφαιρικό θέαμα για κάθε φίλο του ποδοσφαίρου. Άρχισε να
γίνεται μια ομάδα που έχει ένα όραμα, και οι ομάδες με οράματα ελκύουν παίχτες με
οράματα και φιλοδοξίες. Όταν παίχτες όπως ο Φαν Ντάικ, ο Ναμπύ Κεϊτά και ο
Άλισσον Μπέκερ προτίμησαν τη Λίβερπουλ από άλλες ομάδες που παίζουν στο
κορυφαίο επίπεδο στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι η
Λίβερπουλ είχε γίνει ένας επιθυμητός προορισμός ακόμα και για παίχτες του
ανώτερου ποδοσφαιρικού επιπέδου.

Εδώ θα σταθούμε στην ικανότητα του Κλοπ να κάνει τις καταλληλότερες
επιλογές παιχτών για την εκάστοτε θέση που νοσούσε η ομάδα. Όλοι όσοι
παρακολουθούν τη Λίβερπουλ ανελλιπώς, θα έχουν προσέξει τη διαφορά που έκανε η
έλευση του Φαν Ντάικ στα μέσα της προηγούμενης χρονιάς, ωστόσο, η
«μεταμόρφωση» ήρθε με την ενσωμάτωση του Κεϊτά και την έλευση του Άλισσον
στην ομάδα. Αυτοί οι 3 παίχτες δημιούργησαν έναν σταθερό άξονα στη
«ραχοκοκαλιά» της ομάδας και ο άξονας αυτός σταθεροποίησε όλη την 11άδα, κάτι
που είναι παραπάνω από εμφανές στη φετινή Λίβερπουλ. Η άμυνα δεν είναι πλέον
νευρική υπό πίεση, τα λάθη από τα στημένα έχουν σχεδόν εξαλειφθεί πλήρως,
πλέον, η ομάδα έχει έναν τερματοφύλακα που είναι ικανός να χαρίσει βαθμούς, κάτι
που έλειπε πολύ από την Λίβερπουλ της τελευταίας 10ετίας.
Θέλει αρκετή ποδοσφαιρική ευφυΐα για να κάνεις τις σωστές επιλογές, γιατί δεν αρκεί
μόνο να επιλέξεις έναν παίχτη που είναι καλός, πρέπει να είναι και συμβατός με την
ομάδα και το στυλ παιχνιδιού, και το αποτέλεσμα των επιλογών του Κλοπ προδίδουν
την ποδοσφαιρική του ευφυΐα.

Ερχόμενοι στο παρόν, λοιπόν, είμαστε ήδη πριν την 9η αγωνιστική στην Πρέμιερ
Λίγκ και η Λίβερπουλ μοιράζεται την κορυφή με τις Μάντσεστερ Σίτυ και Τσέλσι
έχοντας από 20 βαθμούς η κάθε μία. Είναι ένα από τα καλύτερα ξεκινήματα που έχει
κάνει η Λίβερπουλ και έτσι δηλώνει ξεκάθαρα ότι φέτος είναι διεκδικήτρια του
τίτλου. Το πιο εντυπωσιακό σε αυτό, είναι ότι το σύνολο του Κλοπ, καταφέρνει πλέον να αποσπάει τους 3 βαθμούς ακόμα και τις μέρες που δεν παίζει το πιο καλό
ποδόσφαιρο για τα δεδομένα τους. Ένα από τα χαρακτηριστικά της Λίβερπουλ της
τελευταίες 3ετίας είναι ότι παρ'ότι έπαιζε εντυπωσιακό ποδόσφαιρο και έβαζε πολλά
γκολ, ήταν ασταθής πίσω και ήταν πάντοτε ασυνεπής, με αποτέλεσμα να
δυσκολεύεται πολύ να διατηρήσει προβαδίσματα των 2 και 3 γκολ και κάπως έτσι
υπήρχε μεγάλη διαρροή βαθμών. Φέτος έχει αλλάξει αυτό, η Λίβερπουλ πλέον
φέρεται μέσα στο γήπεδο όπως μια μεγάλη ομάδα, ξέρεις ότι είναι εκεί για να πάρει
τους 3 βαθμούς ακόμα και με άσχημο και με όχι τόσο παραγωγικό ποδόσφαιρο,
ξέρεις ότι δύσκολα θα αφήσει να χαθεί ένα προβάδισμα 2 ή και 1 γκολ, γιατί η
αμυντικό και μεσοαμυντική λειτουργία της ομάδας έχει βελτιωθεί και μπορεί να
επιβάλλει το ρυθμό της, όπως επίσης και να σπάει το ρυθμό της αντίπαλης ομάδας.
Όλη αυτή η αλλαγή είναι ένα ακόμα ένα παράσημο στο στήθος του Γιούργκεν Κλοπ.
Ποια είναι όμως η φιλοσοφία του Κλοπ ; Τι είναι αυτό που έχει και καταφέρνει να
γίνεται τόσο μεταδοτικός στους παίκτες του και ποια είναι συστικά αυτής της
επιτυχημένης συνταγής;

Η κεντρική ποδοσφαιρική φιλοσοφία του Γιούργκεν Κλοπ είναι το λεγόμενο «heavy metal football» το οποίο βασίζεται πολύ στο gegenpresing (υψηλής έντασης πίεση) και στις ταχύτατες μεταβάσεις της μπάλας από την άμυνα στην επίθεση. Το gegenpressing, συνοπτικά, είναι η τακτική εκείνη όπου όταν η ομάδα χάνει την
κατοχή της μπάλας δεν προσπαθεί να επιστρέψει πίσω για να αναδιοργανωθεί και
μετά να μαρκάρει, αλλά ευθύς αμέσως ασκεί πίεση για την ανάκτηση της κατοχής.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει μια μόνιμη πίεση υψηλής έντασης που δεν
αφήνει πολύ χώρο και χρόνο στην αντίπαλη ομάδα να κάνει το παιχνίδι της. Στο
επιθετικό σκέλος, το κυρίως όπλο, όπως προαναφέρθηκε, είναι οι ταχείς μεταβάσεις
της μπάλας, ιδίως στις αντεπιθέσεις. Με τους κατάλληλους παίχτες η τακτική αυτή,
αν και φαινομενικά απλή, μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη και αποδοτική και το
είδαμε έμπρακτα στη Λίβερπουλ του Κλοππ, κυρίως με την επιθετική τριπλέτα των
Μάνε-Φιρμίνο-Σαλάχ. Με 2 και 3 επαφές, σε πολλές περιπτώσεις η Λίβερπουλ από
αμυνόμενη σε κάποιο στημένο έχει βρεθεί μπροστά από την εστία της αντίπαλη
απειλώντας, κάτι που επιτυγχάνεται με τα πολύ γρήγορα άκρα.

Με αυτή την απλή, αλλά όχι εύκολη, συνταγή του ο Κλοπ κατάφερε να κάνει τη
Λίβερπουλ μια από τις πιο αποδοτικές επιθέσεις στην Ευρώπη, παίζοντας όμορφο και
θεαματικό ποδόσφαιρο. Πρόκειται για έναν Γερμανό προπονητή που λειτουργεί με βάση τη λογική και συμπεριφέρεται με βάση το συναίσθημα. Το πάθος που βγάζει στην άκρη του γηπέδου, όρθιος, μπροστά από τον πάγκο της ομάδας του όπου ζει έντονα την κάθε στιγμή, περιγράφει τον χαρακτήρα του και την προσωπικότητα του.