Γιώργος Αλεξανδρής: «Ήμουν το γούρι του Μπάγεβιτς»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ο γιος του Αλέκου Αλεξανδρή, ο Γιώργος, ήταν προπονητής για τέσσερα χρόνια στις ακαδημίες του Ολυμπιακού και τώρα πλέον ψάχνεται σοβαρά να ανοίξει τα φτερά του στο εξωτερικό. Θυμήθηκε πολλές ιστορίες απ’ όταν ήταν παιδάκι και έζησε από κοντά όλα τα αστέρια της εποχής όπου μεσουράνησε ο πατέρας του…

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 5/7/2023

Πόσων χρόνων είσαι;

Είμαι 29.

Από πότε άρχισες την προπονητική;

Ξεκίνησα στα 23.

Πού;

Στη σχολή που είχε ανοίξει η ΑΕΚ στην Ημαθία, στη Βέροια. Έμενα στη Βέροια τότε λόγω της μητέρας μου που ζει εκεί.

Τι ηλικίες άρχισες να προπονείς στη σχολή της ΑΕΚ;

Παιδιά ηλικίας 8 χρόνων. Έμεινα έναν χρόνο εκεί, μετά συνέχισα ως προπονητής στη σχολή που είχε ανοίξει ο Άγιαξ. Προπονούσα μεγαλύτερα παιδιά, έφτασα να προπονώ και Κ14.

Μετά τη σχολή του Άγιαξ τι έγινε;

Μετά ήρθε η πρόταση του Ολυμπιακού και άφησα τη Βέροια για να έρθω στην πρωτεύουσα.

Πόσα χρόνια;

Έμεινα τέσσερα χρόνια στην κεντρική σχολή του Ολυμπιακού και στις ακαδημίες του. Και εκεί έφτασα να προπονώ έως την Κ14. Πριν από λίγο καιρό αποχαιρέτησα και ευχαρίστησα τους πάντες.

Τι δίπλωμα προπονητή έχεις;

UEFA B, θα έχω το δικαίωμα από τον Δεκέμβρη και μετά να πάω για το UEFA A.

Γλώσσες;

Αγγλικά τέλεια, έχω το ανώτερο δίπλωμα.

Πήγαινε και για ισπανικά.

Ξεκινάω ισπανικά από Σεπτέμβρη, είναι κάτι που χρειάζεται πλέον στο ποδόσφαιρο. Έχω τελειώσει σπουδές Σπορτς Μάνατζμεντ στο Πανεπιστήμιο του Ντέρμπι στην Αγγλία, το οποίο ήταν σε συνεργασία με το Μεντιτεράνιαν Κόλετζ στη Θεσσαλονίκη. Πήρα και το δίπλωμα του Αναλυτή Ποδοσφαίρου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Ποιο είναι το όνειρό σου;

Δεν προτιμώ τη λέξη «όνειρο», διότι από το όνειρο κάποια στιγμή ξυπνάς. Εγώ το ονομάζω «στόχο». Στόχος μου είναι να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται κάποια στιγμή στην προπονητική. Έχω μεγάλη αγάπη σε αυτό το πράγμα, έχω τρέλα με αυτό.

Στο εξωτερικό;

Κυρίως στο εξωτερικό.

Στέλνεις βιογραφικά σε ομάδες του εξωτερικού να μπεις σε κάποιο σταφ;

Αυτό θα ήταν το καλύτερο μετά τον Ολυμπιακό, να μπω σε κάποιο σταφ προπονητικό και να μάθω πολλά δίπλα σε καταξιωμένο προπονητή. Χρειάζεσαι όμως γραφεία μάνατζερ, έχουμε ξεκινήσει αυτήν τη διαδικασία και περιμένουμε.

Θα κάνουμε μια παρένθεση τώρα, θέλω να μου πεις ιστορίες που έζησες με τον πατέρα σου.

Κατ’ αρχάς, ήμουν το μεγάλο γούρι του Μπάγεβιτς! Με ήθελε πάντα στα αποδυτήρια, στο ξενοδοχείο, στον πάγκο! Όταν ήμουν άρρωστος ή λόγω κακοκαιρίας δεν με άφηναν οι γονείς μου να πάω στο γήπεδο, δυσανασχετούσε ο Μπάγεβιτς και έλεγε στον πατέρα μου «γιατί δεν έφερες το παιδί;».

Πάμε να μου πεις περιστατικά.

Ήταν ένα τρόπαιο πρωταθλήματος ή Κυπέλλου, δεν θυμάμαι ακριβώς ποιο, η βάση του τροπαίου ήταν σπασμένη, υπήρχε και στις φωτογραφίες σπασμένη. Δυστυχώς εγώ την είχα σπάσει!

Πώς έγινε αυτό;

Ήμουν μικρό παιδί, έπαιζα με ένα κασκόλ του Ολυμπιακού στα αποδυτήρια, χτύπησα κατά λάθος το τρόπαιο, έπεσε κάτω και έσπασε. Με είχαν μαλώσει πολύ τότε στα αποδυτήρια, στο ΟΑΚΑ ήταν, και σε όλες τις φωτογραφίες ήμουν στενοχωρημένος.

Άλλο περιστατικό αξέχαστο;

Στον Ρέντη ήμουν τέσσερις φορές την εβδομάδα. Μου άρεσε πολύ εκεί και με έπαιρνε ο πατέρας μου συνέχεια. Φοβόμουν πάρα πολύ τον Τζιοβάνι!

Γιατί;

Ήταν ένας τεράστιος άνθρωπος στα μάτια μου και το είχε πάρει χαμπάρι ότι τον φοβόμουν. Όποτε με έβλεπε, με κυνηγούσε και με έβαζε στον κάδο με τα άπλυτα! Του άρεσαν οι πλάκες. Όποτε τον έβλεπα από μακριά, άλλαζα δρόμο!

Άλλο;

Κάτι που θα μου μείνει για πάντα στο μυαλό. Παίζει ο Ολυμπιακός με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Πάντα στο ημίχρονο έμπαινα στον αγωνιστικό χώρο και έκανα πάσες με τους παίκτες από τον πάγκο. Σε εκείνο το ματς έκανα πάσες με τον πατέρα μου που δεν είχε ξεκινήσει βασικός. Βγαίνει πιο νωρίς η Μάντσεστερ για το β' ημίχρονο και πλησιάζουν τον πατέρα μου ο Ρόι Κιν με τον Μπέκαμ. Του λένε «γιος σου είναι ο μικρός;». Λέει ο πατέρας μου «ναι». Του είπαν ότι έχω πολύ ωραίο στυλ για την ηλικία μου και ότι θα του μοιάσω και θα γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Όταν σταμάτησα νωρίς και αποφάσισα να γίνω προπονητής, μου λέει ο πατέρας μου «έκανες μέχρι και τον Μπέκαμ με τον Κιν να πέσουν έξω»!

Άλλο;

Ο Καστίγιο τότε ήταν ο πιο μικρός από τους ποδοσφαιριστές, ήταν πιο κοντά στην ηλικία μου από τους άλλους και μου έδινε πολλή σημασία. Παίζαμε ποδοβόλεϊ στα αποδυτήρια πριν από την προπόνηση στον Ρέντη, όπως και με τους τερματοφύλακες στο τέλος της προπόνησης καθόμασταν και χτυπάγαμε σουτ. Ήταν φανταστικό το κλίμα τότε.

Πράγματι, περιγράφεις ένα από τα μυστικά εκείνης της ομαδάρας. Άλλο περιστατικό αξέχαστο;

Την πρώτη φορά που πήγα στο σπίτι του Καρεμπέ.

Ήταν κολλητός με τον πατέρα σου.

Ναι, το εκπληκτικό είναι ότι ο πατέρας μου μίλαγε ελληνικά και ο Καρεμπέ γαλλικά, αλλά είχαν τρομερή επικοινωνία μεταξύ τους! Την πρώτη φορά που πήγα στο σπίτι του Κριστιάν έπαθα σοκ.

Γιατί;

Όταν είσαι μικρό παιδί και βλέπεις μινιατούρες τρόπαια Τσάμπιονς Λιγκ και Μουντιάλ που έχει κατακτήσει ο Καρεμπέ, αναμνηστικά, και τα πιάνεις στα χέρια σου, μένει στη μνήμη σου για πάντα. Χώρια το ότι είχε 6-7 σκυλάκια Μαλτεζάκια στο σπίτι του! Τα λάτρευα.

Σε ένα συρτάρι του πατέρα σου έχω δει μία κομμένη κοτσίδα του Καρεμπέ.

Την έχει ακόμα φυλαγμένη ο πατέρας μου αυτήν την κοτσίδα. Ήταν δώρο του Καρεμπέ, υψίστης συμβολικής αξίας, ως ένδειξη φιλίας.

Καλό ή κακό πιστεύεις ότι θα είναι για εσένα το ότι είσαι γιος του Αλέκου Αλεξανδρή;

Η μέχρι τώρα πορεία μου δείχνει ότι το επίθετό μου είναι καλό. Ανοίγει πόρτες. Αλλά και κλείνει πόρτες...

Ε, βέβαια, ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει εχθρότητα σε πολλές περιοχές και σε πολλές ομάδες.

Το καλό είναι ότι εγώ μέσα μου λειτουργώ ως Γιώργος. Προφανώς πάντα θα υπάρχει σύγκριση με τον πατέρα μου, αλλά εμένα δεν με επηρεάζει αυτό. Εγώ τον βλέπω ως Αλέξη. Όχι ως Αλεξανδρή.

Πώς είναι η σχέση σας;

Εξαιρετική. Μπορεί να μη βλεπόμαστε πολύ λόγω της απόστασης, αλλά μιλάμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο.

Πες μου λίγα πράγματα για τις μεγάλες ομάδες στην τωρινή τους κατάσταση. Ξεκινάει η ΑΕΚ ως φαβορί για τον τίτλο; Πώς είδες την παραμονή Πινέδα;

Το πρωτάθλημα πέρσι ήταν συναρπαστικό, το πιο συναρπαστικό εδώ και πολλά χρόνια. Η ΑΕΚ έφτιαξε μια ομάδα που έδειξε μεγάλες ικανότητες. Και προφανώς, όταν παίρνεις το πρωτάθλημα και κρατάς τους πυλώνες σου -προπονητή και παίκτες-, είναι πολύ σημαντικό.

Πού χρειάζεται ενίσχυση η ΑΕΚ;

Φέτος θα έχει και την Ευρώπη, αυτό σημαίνει περισσότερα ματς, μεγαλύτερη καταπόνηση. Θέλει μεγαλύτερο βάθος στο ρόστερ. Όταν κάτι πάντως πάει καλά, δεν πρέπει να το αλλάζεις. Είναι καλό να το εξελίσσεις, αλλά όχι να το αλλάζεις. Αυτό βλέπω ότι κάνουν εκεί. Σε ό,τι αφορά αυτό που με ρώτησες πιο πριν, δεν μπορούμε να πούμε ποιος είναι το φαβορί, αν δεν δούμε τι ενίσχυση θα έχει κάθε ομάδα. Αυτό που πιστεύω, πάντως, είναι ότι θα δούμε ακόμα πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα!

Ναι, ε;

Ναι, διότι η ΑΕΚ έχει έτοιμη, καλή ομάδα, ο Παναθηναϊκός θα ενισχυθεί κι αυτός και είχε ήδη καλή ομάδα, ο δε Ολυμπιακός έχει μια δυναμική πολύ μεγάλη και θα φτιάξει πιστεύω καλύτερη ομάδα από αυτήν που είδαμε. Θα είναι «πιο ομάδα». Και είναι ο Ολυμπιακός. Όπου μετέχει ο Ολυμπιακός δεν μπορείς να πεις φαβορί άλλη ομάδα.

Μεγαλύτερη απώλεια ποιον θεωρείς, τον Μπακαμπού ή τον Εμβιλά;

Το να έχεις στα αποδυτήρια έναν τέτοιον ηγέτη και επαγγελματία όπως ο Εμβιλά είναι σημαντικό και δυσεύρετο. Όμως, πάντα το γκολ είναι πολύ σημαντικό και όλες οι ομάδες αυτό ψάχνουν και αυτό πληρώνουν ακριβά.

Θέλω τη γνώμη σου για τον Μπιέλ. Είναι ζήτημα αυτός ο παίκτης. Δόθηκαν πολλά λεφτά για εκείνον. Μήπως πρέπει να αλλάξει θέση;

Όλα θα εξαρτηθούν από το ποιοι ποδοσφαιριστές θα έρθουν και από το στυλ ποδοσφαίρου που θέλει να παίξει ο νέος προπονητής. Οι παίκτες σε αυτό το επίπεδο μπορούν να αντεπεξέλθουν σε διαφορετικές θέσεις, αλλά πρέπει να αισθάνονται ότι είναι σημαντικοί. Όσοι έχουν παίξει ποδόσφαιρο μπορούν να καταλάβουν αυτό που θα πω: ένας παίκτης είναι καλό να παίζει και για τον προπονητή του. Πιστεύω ότι θα δούμε έναν διαφορετικό Μπιέλ φέτος.

Πες μου για τους πιτσιρικάδες στο Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ 5-4. Είδα πολύ καλά ταλέντα και στις δύο ομάδες.

Υπάρχει πολύ καλή φουρνιά νεαρών αυτήν τη στιγμή στον Ολυμπιακό, με πολλές προοπτικές για το μέλλον, σε αρκετές ηλικιακές κατηγορίες. Θεωρώ ότι ήρθε η ώρα να χτυπήσουν την πόρτα της πρώτης ομάδας και άλλοι νεαροί σαν τον Ντόη.

Ο Ντόη δεν ήταν μεγάλο αστέρι μικρός.

Αυτή είναι η μαγεία του ποδοσφαίρου. Έπαιζε και σε άλλη θέση. Η επιτυχία είναι να έρθει ένας άνθρωπος και να δει κάτι που δεν είδαν οι άλλοι, να το προβλέψει και να το εξελίξει. Δεν φτάνει μόνο το ταλέντο. Πρέπει και το περιβάλλον να είναι υποστηρικτικό. Είναι αρκετά παιδιά που μπορούν να φτάσουν στην πρώτη ομάδα, όπως ο Ντόη.

Είσαι υπέρ του να συμφωνήσουν οι παράγοντες να βάλουν υποχρεωτικό αριθμό συμμετοχής νέων παιδιών στην εντεκάδα; Ο μπαμπάς σου έπαιζε συνεχώς στη Β' Εθνική και στην Α' Εθνική όταν ήταν νέος στη Βέροια. Το πιο σημαντικό δεν είναι να παίζει σε υψηλό ανταγωνισμό ένας νέος;

Ήταν άλλη Ελλάδα τότε και άλλη Ελλάδα τώρα. Αν εξετάσουμε τη χρυσή φουρνιά των Ελλήνων στην ομάδα του Μπάγεβιτς στον Ολυμπιακό, θα δούμε ότι οι περισσότεροι έπαιζαν με άντρες από τα 16 τους. Δεν λείπει τόσο η εκπαίδευση πλέον στις ακαδημίες όσο η νοοτροπία. Το τι κάνουμε στη βάση της πυραμίδας, πώς εκπαιδεύουμε τα παιδιά και τους γονείς στη νοοτροπία, ενώ οι προπονητές είναι καλά εκπαιδευμένοι πλέον.

Γιατί, ενώ έχει ανέβει η εκπαίδευση των προπονητών, όπως λες, δεν έχει ανέβει η εκπαίδευση των εκπαιδευόμενων;

Διότι είναι θέμα νοοτροπίας. Μέχρι τα 15 τα ελληνόπουλα πάνε εξαιρετικά στα τουρνουά. Μετά τα 15 υπάρχει ένα χάσμα. Μετά τα 15 οι υπόλοιποι σε άλλες χώρες μάς περνάνε.

Ε, μήπως είναι αυτό που σου είπα πριν; Εγώ νεαρός ήμουν και μου έδωσε χώρο ο Θόδωρος Νικολαΐδης να παίξω μπάλα με ανταγωνισμό σε υψηλό επίπεδο.

Σίγουρα είναι πολύ σημαντικό να παίζουν τα ταλέντα. Όπως είναι δομημένο το σύστημα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δυσκολεύει την εξέλιξη των παιδιών. Είμαι 100% υπέρ της υποχρεωτικής συμμετοχής στην εντεκάδα ενός αριθμού νέων. Το θεωρώ «γκέιμ τσέιντζερ» για το ελληνικό ποδόσφαιρο! Αν συμβεί αυτό, θα μας αλλάξει επίπεδο.

Γιατί δεν πήγε ο Ολυμπιακός καλά στη Σούπερ Λιγκ, ενώ είχε το πιο μεγάλο μπάτζετ;

Εγώ είμαι οπαδός της δουλειάς. Όπως είπε και ο Αντετοκούνμπο, με τα λεφτά δεν αγοράζεις την επιτυχία. Δεν θεωρώ ότι θα είναι μόνιμο φαινόμενο αυτό που είδαμε από τον Ολυμπιακό φέτος. Πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός θα επιστρέψει. Όλες οι ομάδες στα πρωταθλήματα του πλανήτη δεν μπορούν να παίρνουν συνεχώς τον τίτλο. Ως άνθρωπος προσπαθώ πάντα μέσα από κάτι κακό να βρω κίνητρο, ώστε μια αρνητική κατάσταση να γίνει έναυσμα για κάτι καλύτερο.

Ποια ομάδα και ποιο πρωτάθλημα παρακολουθείς πολύ στο εξωτερικό;

Είμαι λάτρης του αγγλικού πρωταθλήματος. Φέτος έβλεπα πολύ την Μπράιτον, ήταν κάτι διαφορετικό. Η Μάντσεστερ Σίτι, βέβαια, κάθε χρόνο αλλάζει το ποδόσφαιρο και το πάει ένα επίπεδο παραπάνω. Την παρακολουθώ.

Πες μου κάτι τελευταίο. Τι κοιτάτε σε ένα μικρό παιδί πιο πολύ; Σε ποια ηλικία δείχνει ένα παιδί ότι θα φτάσει ψηλά;

Υπάρχουν παιδιά που μπορείς να τα δεις 10 χρόνων και να πεις «είναι κάτι πολύ σπουδαίο», αλλά να τα δεις μετά από 3-4 χρόνια και να μην έχουν εξελιχθεί ιδιαίτερα. Είτε λόγω σωματικών στοιχείων είτε λόγω οικογενειακών προβλημάτων είτε λόγω χαρακτήρα. Πιο σίγουρα καταλαβαίνεις ότι ένα ταλέντο μπορεί να φτάσει ψηλά στα 15. Άλλα παιδιά έχουν πρώιμη ανάπτυξη και άλλα μεγαλώνουν πιο αργά. Όταν ένα παιδί είναι 12 χρόνων και έχει ύψος 1,80 μ., φυσικά θα ξεχωρίζει από άλλα παιδιά της ηλικίας του που είναι πιο μικρόσωμα. Όμως όταν όλοι είναι 1,85 μ. έπειτα από λίγα χρόνια, θα κάνει τη διαφορά; Για εμένα, ταλέντο είναι το πόσο γρήγορα αντιλαμβάνεται ένας ποδοσφαιριστής αυτό που ζητάει ένας προπονητής και πόσο γρήγορα μπορεί να το φέρει εις πέρας. Αυτά τα ταλέντα ξεχωρίζουν.