Ένας αντισυμβατικός, ατίθασος παναθλητής!
Το ελληνικό ποδόσφαιρο και ο ελληνικός αθλητισμός έγιναν φτωχότερα από τον θάνατο του Βασίλη Μποτίνου.
Δεν ήταν ένας απλός ποδοσφαιριστής, ήταν ένα παναθλητής! Και θα εξηγήσουμε τι εννοούμε με αυτόν τον όρο. Ο Μποτίνος είχε ασχοληθεί με στίβο, με μπάσκετ, με πόλο αλλά αγάπησε το ποδόσφαιρο. Όντας ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού τα καλοκαίρια έπαιζε μπάσκετ στον Ροδιακό με τον Ορέστη Παυλίδη. Τότε ο Ροδιακός ήταν στη Β' Εθνική μπάσκετ. Για να αντιληφθείτε πόσο εξαιρετικός αθλητής ήταν, όταν ο Ολυμπιακός έκανε προπόνηση στο Καραϊσκάκη τον έβλεπε ο Τάκης Βεντίκος, ο οποίος είχε όλους τους πρωταθλητές του στίβου.
Του έλεγε μάλιστα «έλα στον στίβο να γίνεις Ολυμπιονίκης». Εκείνη την εποχή ο Μποτίνος έκανε άλμα 7,70, όταν το ρεκόρ ήταν 7,71. Το ποδόσφαιρο, όμως, τον είχε κερδίσει και έκανε τεράστια καριέρα στον Ολυμπιακό και την Εθνική ομάδα. Η ατυχία με τους τραυματισμούς, όμως, δεν του επέτρεψε να την ολοκληρώσει, αφού όταν χτύπησε στον τετρακέφαλο έπαιζε με ενέσεις. Οι τραυματισμοί στάθηκαν μεγάλο εμπόδιο στον Βασίλη Μποτίνο.
Πάντως, εκτός από εξαιρετικός ποδοσφαιριστής και αθλητής, ήταν και εξαιρετικός άνθρωπος. Αγαπητός σε όλους τους συμπαίκτες του στην Εθνική ομάδα, ενώ τον λάτρευε και ο Πούσκας. Δεν τον είχε στείλει τυχαία στην Ισπανία σε δικό του γιατρό για να ξεπεράσει τους τραυματισμούς του. Μεγάλο του χόμπι ήταν το τάβλι και έχουν μείνει αξέχαστες οι «μάχες» του με τον Γιώργο Σιδέρη και τον αείμνηστο Μιλτιάδη Μαρινάκη. Τον Μποτίνο θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε αντισυμβατικό. Δεν συμβιβαζόταν εύκολα, ήταν ατίθασος, αλλά και πονόψυχος, ηθικός και αγαπούσε την οικογένειά του.
Το κενό που αφήνει είναι μεγάλο.
