Τι είπε ο Νικοπολίδης για Σπανούλη, Ρονάλντο, ομάδες Β΄

O Aντώνης Νικοπολίδης τόνισε: «Στεναχωρήθηκα που ο Βασίλης σταμάτησε. Εγώ πιστεύω ότι θα μπορούσε να συνεχίσει να παίζει. Αν όχι για 40 λεπτά, τότε σίγουρα για ένα 20λεπτο θα μπορούσε να προσφέρει στην ομάδα του ποιότητα. Είναι ένας αθλητής. Ο τρόπος που γυμνάζεται είναι σαν του Ρονάλντο. Έχει κάνει μια σπουδαία καριέρα. Το να σταματάει ο Βασίλης είναι σαν να σταματάει μια μεγάλη γενιά μπασκετμπολίστων. Με την αλλαγή που έκανε άλλαξε τις ισορροπίες του ελληνικού μπάσκετ. Αν με ακούει θα τον παρότρυνα να ξεκουραστεί, να περάσει λίγο χρόνο με την οικογένειά του και να επιστρέψει τελικά στο ελληνικό μπάσκετ που τον έχει ανάγκη. Χρειάζεται ανθρώπους σαν τον Βασίλη για να ξαναγίνει το μπάσκετ που γνωρίσαμε από την γενιά του Γιαννάκη, του Γκάλη και του Φασούλα».

O πρώην γκολκίπερ της Εθνικής Ελλάδος αναφέρθηκε και στην επιτυχία της χώρας στο Euro 2004 αλλά και στο μότο «τίποτα δεν είναι αδύνατο, λέγοντας :«Πρώτα απ’ όλα αυτό το μότο υπάρχει υπάρχει ακόμα και σήμερα σε αθλητική εταιρεία. Και το δεύτερο σε όλη αυτή την ιστορία, ιδιαίτερα για τους πρωταγωνιστές, είναι ότι η ζωή προχωράει και πρέπει να κάνουμε πολλά περισσότερα απ’ όσα καταφέρουμε να πετύχουμε εκεί.

Αποτελεί, δε, μία πολύ μεγάλη ευθύνη ειδικά όταν πρέπει να ασχολείσαι με παιδιά. Θα πρέπει να μεταδώσεις τις εμπειρίες σου και θα πρέπει γίνεσαι καλύτερος καθημερινά, να αλλάζεις, γιατί οι εποχές περνάνε. Είναι ένα γεγονός που μένει χαραγμένο στην μνήμη, αρκεί να μην μείνει εκεί γιατί θα χάσει την αξία του. Και μιλάω για τους πρωταγωνιστές, όχι για τον κόσμο».

Κατόπιν, αναφέρθηκε και στο πως το «έπος» του 2004, επηρέασε το ελληνικό ποδόσφαιρο: «Νομίζω ότι αυτή η επιτυχία ήταν καταρχήν μια δικαίωση του ελληνικού ποδοσφαίρου και του Έλληνα ποδοσφαιριστή. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι όταν υπάρχει μια σωστή καθοδήγηση και ένα περιβάλλον παρά πολύ καλό για τον Έλληνα ποδοσφαιριστή, μπορεί να δημιουργήσει και να κάνει πράγματα πολύ μεγάλα. Δεν ξέρω αν είναι πάντα ένα ευρωπαϊκό, αλλά σίγουρα μπορεί να πραγματοποιήσει άλλα πράγματα.

Δεύτερον, τα πράγματα έχουν αλλάξει πάρα πολύ από την ημέρα εκείνη. Βλέπουμε ωραίο ποδόσφαιρο και από μεσαίες ομάδες. Είδα την Αυστρία και μου άρεσε πάρα πολύ. Μπορεί να μην πέρασε αλλά ήταν μια ομάδα άκρως ανταγωνιστική και βλέπουμε σε πολλά κλαμπ να παίζουν στα ίσα απέναντι στις μεγάλες. Σίγουρα το σύνολο παίζει μεγάλο ρόλο στα αποτελέσματα. και αυτό που έχει μεγάλη σημασία. Καλές και οι προσωπικότητες, να έχεις δηλαδή έναν παίκτη που να ξεχωρίζει και να είναι χαρισματικός, αλλά αν το δούμε για παράδειγμα στην Πορτογαλία, που έχει τον πλέον χαρισματικό παίκτη στον κόσμο, στηρίζεται στην ομαδική δουλειά, για να ξαναβγεί πρωταθλήτρια Ευρώπης».

Όσον αφορά το αν οι παίκτες της Εθνικής ομάδας του 2004 είχαν προβλέψει την εξέλιξη του Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Νικοπολίδης , σχολίασε: «Κοίταξε, προφήτες δεν μπορούμε να γίνουμε. Τον αποκάλεσα χαρισματικό γιατί είναι ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται την εικόνα του, ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει και ο τρόπος με τον οποίο αποζητάει την νίκη, φυσικά πολλές φορές λίγο εγωιστικά, αλλά αν βάλουμε κάτω τους αριθμούς νομίζω θα ζαλιστούμε. Δεν θα μπορούσαμε να προβλέψουμε, αλλά με αυτό που βλέπαμε ξέραμε ότι αποτελεί ένας φοβερός ποδοσφαιριστής, που ο ίδιος μέσω προσπάθειας, υπομονής και σκληρής δουλειάς, είναι αυτό που βλέπουμε τώρα. Εγώ πιστεύω ότι θα παίξει και στο παγκόσμιο στο Κατάρ.»

Ο υπεύθυνος των «ερυθρόλευκων» τμημάτων υποδομής αναφέρθηκε στις ακαδημίες στη χώρα μας, αλλά και την δημιουργία των Β’ ομάδων: «Το ποδόσφαιρο είναι ταλέντο αλλά και ουσιαστική δουλειά. Εγώ έχω δει στην ζωή μου ταλαντούχους ποδοσφαιριστές να μην κάνουν καριέρα και αντίθετους μέτριους παίκτες που δούλεψαν και τα κατάφεραν. Αρα είναι όλα μαζί. Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι πολύ δύσκολο άθλημα, όσον αφορά το πώς λειτουργεί και τα ρίσκα που πρέπει να πάρεις. Δέχεσαι πολλές απειλές από μάνατζερ, από φίλους που μπορεί να σε συμβουλέψουν λάθος κλπ.

Όμως τα τμήματα υποδομής είναι το πιο δύσκολο για εμάς γιατί πρέπει να ετοιμάσουμε και αγωνιστικά αλλά και πνευματικά έναν ποδοσφαιριστή. Εκτός λοιπόν από τα τεχνικά χαρακτηριστικά που πρέπει να του βελτιώσουμε, θα πρέπει να τον ετοιμάσουμε πνευματικά για έναν κόσμο πολύ δύσκολο. Γιατί οι ευκαιρίες που πιθανόν να έρθουν, θα είναι λίγες η και καμιά. Το ποδόσφαιρο μας δεν έχει τις ακαδημίες που έχει για παράδειγμα ο Ολυμπιακός. Για αυτό και πρέπει να προσαρμόσουμε και να τους προετοιμάσουμε στην μετα-ακαδημίας εποχή.

Όσον αφορά τις Β’ ομάδες, θα μπορούσαμε να τις είχαμε δημιουργήσει πολύ πιο σύντομα, ώστε να μπούνε πιο ομαλά στον επαγγελματικό χώρο τα νέα παιδιά. Είναι μια σκέψη που οδεύει προς την σωστή κατεύθυνση. Αυτό που πρέπει να κάνουμε εφόσον αποφασίσουμε να κρατήσουμε αυτό το μοντέλο, είναι ένα το κρατήσουμε για περίπου 4 χρόνια, διότι είναι κάτι πολύ καινούργιο και θέλουν χρόνο οι ομάδες για να προσαρμόσουν. Το λέω γιατί στην Ελλάδα πολλές φορές δημιουργούμε κάτι και μετά από λίγο το καταρρίπτουμε. Πρέπει να το αφήσουμε να λειτουργήσει και μετά να κάνουμε μια αξιολόγηση για το αν πέτυχε η όχι. Γιατί ως χώρα λειτουργούμε διαφορετικά. Κάνουμε κάτι και μέσα σε ένα χρόνο το καταργούμε».