Αγγλία - Γερμανία: Κάτι περισσότερο από ένα ντέρμπι!

Με κομμένη την ανάσα περιμένει ο ποδοσφαιρικός πλανήτης τη σημερινή αναμέτρηση ανάμεσα στην Αγγλία και στη Γερμανία στο «Γουέμπλεϊ» που θα κρίνει ποια ομάδα θα εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στα προημιτελικά του φετινού Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και θα διατηρήσει ζωντανό το όνειρό της για την κατάκτηση του τίτλου στον θεσμό. «Λιοντάρια» και «πάντσερ» μετρούν 122 χρόνια Ιστορίας σε μεταξύ τους συναντήσεις, ενώ αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι η Γερμανία είναι η μοναδική ομάδα που έχει αντιμετωπίσει περισσότερες φορές η Αγγλία σε ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό τουρνουά, Παγκόσμιο Κύπελλο ή Γιούρο. Χαρακτηριστικό τούτου και ο πρόσφατος τίτλος στο πρωτοσέλιδο της βρετανικής εφημερίδας «Daily Mail»: «Ωχ, όχι πάλι οι Γερμανοί!».

Οι αναμνήσεις από το παρελθόν μοιραία επιστρέφουν για τα δύο συγκροτήματα και αυτό που μένει να φανεί πλέον είναι αν οι Άγγλοι θα αποκλείσουν τη «νατσιονάλμανσαφτ» για πρώτη φορά σε νοκ άουτ ματς από το 1966 ή αν θα επιβεβαιωθεί για ακόμα μία φορά η μυθική φράση του Γκάρι Λίνεκερ: «Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που παίζουν 11 εναντίον 11 και στο τέλος κερδίζουν… οι Γερμανοί!».

Η πρώτη σύγκρουση των δύο εθνικών ομάδων χρονολογείται σε εκείνα τα ανεπίσημα φιλικά παιχνίδια τον Νοέμβρη του 1899 (πριν από την ίδρυση της γερμανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας το 1900), όταν οι Άγγλοι είχαν διαλύσει την αντίπαλό τους ακόμα και με το εντυπωσιακό 10-2. Στη συνέχεια ακολούθησαν το πρώτο τους επίσημο ματς με σκορ 3-3 σε φιλικό τον Μάη του 1930 αλλά και πολλές ακόμα συγκρούσεις σε Παγκόσμια Κύπελλα ή Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα που έκρυβαν μάλιστα αρκετές… αγγλικές απογοητεύσεις. Το «ΦΩΣ» ανοίγει το χρονοντούλαπο της Ιστορίας και σας παρουσιάζει πέντε μεγάλα ματς που αποτελούν σημείο αναφοράς κάθε φορά που η μοίρα τις φέρνει αντιμέτωπες.

1966: Το γκολ-φάντασμα του Χαρστ

Μπορεί να έχει περάσει πάνω από μισός αιώνας (55 χρόνια) από τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1966, ωστόσο κάθε φορά που Αγγλία και Γερμανία τίθενται αντιμέτωπες το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι το πρώτο που έρχεται στη μνήμη κάθε λογής ποδοσφαιρόφιλου. Το ημερολόγιο έγραφε 30 Ιουλίου όταν η διοργανώτρια Αγγλία αντιμετώπισε τη Δυτική Γερμανία στο «Γουέμπλεϊ» μπροστά σε 96.924 θεατές. Το ισόπαλο 2-2 της κανονικής διάρκειας έστειλε τις δύο ομάδες στην παράταση και στο 101’ του επιπλέον χρόνου σημειώθηκε το γκολ που στοιχειώνει μέχρι σήμερα τους Γερμανούς και που άνοιξε τότε τον δρόμο για το πρώτο Μουντιάλ στην Ιστορία των Άγγλων. Ήταν το γκολ-φάντασμα του Τζεφ Χαρστ, όταν από το σουτ του η μπάλα βρήκε το οριζόντιο δοκάρι πριν καταλήξει στο έδαφος και στη συνέχεια την απομακρύνουν οι αμυντικοί. Ο Ελβετός διαιτητής Γκέτφριντ Ντινστ, που είχε αμφιβολίες, απευθύνθηκε στον επόπτη Τόφικ Μπαχμάροφ, με τον τελευταίο να «υπογράφει» τότε ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Το γκολ τελικά μέτρησε, παρά τις διαμαρτυρίες των Γερμανών ότι η μπάλα δεν πέρασε τη γραμμή του τέρματος, και στο 120’ ήρθε και το τελικό 4-2 με το τρίτο γκολ του Χαρστ.

Οι έρευνες και ο αστικός μύθος

Κανένα γκολ στην Ιστορία του ποδοσφαίρου δεν ήταν πιο αμφισβητούμενο από αυτό που πέτυχε στην παράταση ο Χαρστ και τις δεκαετίες που ακολούθησαν συνέχισε να απασχολεί τις δύο χώρες και να αποτελεί σημείο αντιπαράθεσης. Το 1996 μια έρευνα του πανεπιστημίου της Οξφόρδης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μπάλα απείχε τουλάχιστον έξι εκατοστά από το να περάσει ολόκληρη τη γραμμή της εστίας, αλλά το 2016 εκπομπή του βρετανικού δικτύου Sky Sports με τη βοήθεια και της τεχνολογίας αποφάνθηκε ότι το γκολ τελικά ήταν κανονικό, τη στιγμή που οι Γερμανοί επιμένουν ότι η μπάλα ποτέ δεν πέρασε τη γραμμή! Στην αυτοβιογραφία του ο Μπαχράμοφ έγραψε ότι θεώρησε πως η μπάλα είχε χτυπήσει στο εσωτερικό πάνω μέρος του διχτυού, γι’ αυτό και δεν τον ενδιέφερε να δει πού θα χτυπούσε στο έδαφος και ήταν απόλυτα σίγουρος ότι ήταν γκολ, ενώ ένας αστικός μύθος λέει ότι λίγο πριν πεθάνει (το 1993) ρωτήθηκε για τελευταία φορά γιατί μέτρησε εκείνο το γκολ και εκείνος απάντησε: «Στάλινγκραντ»!

1970: Η… εκδίκηση των Γερμανών

Τέσσερα χρόνια μετά το Μουντιάλ του 1966 η Αγγλία μετέβη στο Μεξικό για να υπερασπιστεί το στέμμα της πρωταθλήτριας κόσμου και η μοίρα το έφερε στα προημιτελικά της διοργάνωσης να συναντήσει… τη Δυτική Γερμανία! Με νωπές τις μνήμες από τον μεταξύ τους τελικό στο «Γουέμπλεϊ», οι Γερμανοί αναζητούσαν εκδίκηση, ενώ στα υπέρ τους ήταν και η απουσία του Άγγλου τερματοφύλακα Γκόρντον Μπανκς από το συγκεκριμένο παιχνίδι, μια και ο εκ των κορυφαίων γκολκίπερ της εποχής έμεινε εκτός λόγω τροφικής δηλητηρίασης και αντικαταστάθηκε από τον Πίτερ Μπονέτι. Το ματς ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για τα «λιοντάρια», καθώς βρέθηκαν να προηγούνται 2-0 με τα τέρματα των Μάλερι (31’)και Πίτερς (49’). Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη, αφού η Γερμανία ισοφάρισε με τους Μπεκενμπάουερ (68’) και Ζέελερ (82’) και έστειλε το ματς στην παράταση. Η μεγάλη ειρωνεία είναι ότι σε αυτό το παιχνίδι ο Χαρστ κατάφερε και πάλι να βρει δίχτυα, αλλά αυτήν τη φορά το γκολ του ακυρώθηκε, και στο 108’ ο Γκερντ Μίλερ πέτυχε τελικά το 3-2 που έδωσε τη νίκη στη Γερμανία και την πρόκριση στα ημιτελικά του Μουντιάλ του 1970.

1990: Η κατάρα των πέναλτι…

Στις 4 Ιουλίου του 1990 το «Ντέλε Άλπι» του Τορίνο έβαλε τα γιορτινά του για να υποδεχτεί την Αγγλία και τη Δυτική Γερμανία στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου με έπαθλο την πρόκριση στον μεγάλο τελικό της διοργάνωσης. Έπειτα από ένα «στείρο» πρώτο 45λεπτο, τα «πάντσερ» κατάφεραν να ανοίξουν το σκορ στο 60’ με εκτέλεση φάουλ του Μπρέμε, ωστόσο δέκα λεπτά πριν από το φινάλε του 90λέπτου τα «λιοντάρια» έφτασαν στην ισοφάριση (1-1) με τον Λίνεκερ (80’). Για ακόμα μία φορά τα δύο συγκροτήματα κλήθηκαν να λύσουν τις διαφορές τους στην παράταση, ωστόσο ο νικητής στο συγκεκριμένο ματς έμελλε τελικά να κριθεί στη «ρώσικη ρουλέτα» των πέναλτι.

Μοιραίοι παίκτες για τους Άγγλους στην ψυχοφθόρο διαδικασία ήταν οι Στιούαρτ Πιρς και Κρις Γουόντλ που δεν κατάφεραν να σκοράρουν και η Γερμανία πήρε τη νίκη με 4-3 και το εισιτήριο για τον τελικό, εκεί όπου νίκησε τελικά και την Αργεντινή και κατέκτησε το τρόπαιο. Για τους Άγγλους από το συγκεκριμένο ματς ξεκίνησε και η μεγάλη «κατάρα» των πέναλτι, αφού, με εξαίρεση το 1996 και τον νικηφόρο προημιτελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος κόντρα στην Ισπανία, κάθε φορά που ένα ματς κρινόταν στη «ρώσικη ρουλέτα» η Αγγλία αδυνατούσε να κερδίσει. Όπως αποδείχθηκε, χρειάστηκε να περιμένει 28 χρόνια, έως το Μουντιάλ της Ρωσίας (2018) με το ματς κόντρα στην Κολομβία, για να ξορκίσει τελικά την… κατάρα.

1996: Ο εφιάλτης του Σάουθγκεϊτ

Ο ημιτελικός της Αγγλίας με τη Γερμανία στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1996 είχε χαρακτηριστεί ως πρόωρος τελικός. Με την Τσεχία να έχει ήδη εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στον τελικό, αυτό που έμελλε να ξεκαθαρίσει ήταν αν τα «λιοντάρια» ή τα «πάντσερ» θα έπαιρναν το δεύτερο εισιτήριο για την τελευταία φάση του θεσμού. Οι Άγγλοι, που ήταν και διοργανωτές, ευτύχησαν να ανοίξουν το σκορ στο «Γουέμπλεϊ» με το «καλημέρα» και συγκεκριμένα μόλις στο τρίτο λεπτό με το τέρμα του Άλαν Σίρερ. Οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί όμως των Βρετανών σταμάτησαν στο 16’ όταν Στέφαν Κουντς ισοφάρισε σε 1-1, το οποίο έμελλε να παραμείνει έως το φινάλε και να οδηγήσει τις δύο ομάδες στην παράταση και από εκεί στα πέναλτι. Τα «λιοντάρια» ήλπιζαν εκείνη τη φορά σε μία καλύτερη τύχη κόντρα στα «πάντσερ» σε σχέση με τη μεταξύ τους συνάντηση έξι χρόνια νωρίτερα στο Μουντιάλ του 1990. Κι όμως, μετά από πέντε εύστοχες εκτελέσεις από τα δύο συγκροτήματα, ο νυν ομοσπονδιακός προπονητής των «λιονταριών», Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, δεν κατάφερε να σκοράρει και ο Μέλερ έγραψε τελικά το 6-5 που έδωσε την πρόκριση στη «νατσιονάλμανσαφτ». Ό,τι δεν κατάφερε 30 χρόνια νωρίτερα, στο Μουντιάλ του 1966, η Γερμανία το πέτυχε τελικά στο Γιούρο του 1996 και κατέκτησε ένα τρόπαιο επί αγγλικού εδάφους, επικρατώντας της Τσεχίας στον τελικό (2-1).

2010: Το καρέ των «πάντσερ» και το… γκολ του Λάμπαρντ

Αν το VAR έγραφε ξανά την Ιστορία, πολλές μεγάλες στιγμές του παγκοσμίου ποδοσφαίρου θα είχαν διαφορετική εξέλιξη. Ανάμεσά τους φυσικά και το γκολ του Χαρστ το 1966, όπως επίσης το… γκολ του Λάμπαρντ που δεν μέτρησε ποτέ στον αγώνα της Αγγλίας με τη Γερμανία στο Μουντιάλ του 2010 στη Νότια Αφρική. Τα δύο συγκροτήματα είχαν τεθεί τότε αντιμέτωπα στη φάση των «16» της διοργάνωσης. Τα «πάντσερ» προηγήθηκαν νωρίς νωρίς με 2-0 με τους Κλόζε (20’) και Ποντόλσκι (32’), αλλά η Αγγλία μείωσε με τον Άπσον (37’) και στο 38’ από έναν «κεραυνό» του Λάμπαρντ η μπάλα χτύπησε στο δοκάρι και στη συνέχεια στο έδαφος, τουλάχιστον μισό μέτρο μέσα στην εστία της Γερμανίας. Παρά τους πανηγυρισμούς των Άγγλων, ο διαιτητής Χόρχε Λαριόντα από την Ουρουγουάη δεν κατακύρωσε το γκολ και έδειξε να συνεχιστεί το ματς. Το 2-2 δεν έγινε ποτέ για τα «λιοντάρια», τα οποία στη συνέχεια… κατέρρευσαν και έδωσαν την ευκαιρία στη «νατσιονάλμανσαφτ» να πανηγυρίσει τελικά μία εμφατική νίκη με 4-1 που της έδωσε την πρόκριση στην επόμενη φάση του θεσμού. Προπονητής των Άγγλων εκείνη την περίοδο ήταν ο Φάμπιο Καπέλο, ο οποίος σε μία συνέντευξή του πέρσι στο Sky Sports είπε: «Θυμάμαι ότι η ομάδα της Γερμανίας ήταν νεανική. Βρέθηκαν μπροστά στο σκορ με δύο γκολ και αν ισοφαρίζαμε θα ήταν ένα ισχυρό χτύπημα στην ψυχολογία τους. Δεν μπορώ να το ξεχάσω με τίποτα. Ακόμα το σκέφτομαι. Το μυαλό μου είναι ακόμα εκεί. Ακόμα…».

Το ξέρετε ότι…

*Η τελευταία φορά που Αγγλία και Γερμανία τέθηκαν αντιμέτωπες ήταν τον Νοέμβρη του 2017 σε φιλικό παιχνίδι που ολοκληρώθηκε στο 0-0.

*Το μεγαλύτερο σκορ που καταγράφηκε σε αγώνα των δύο ομάδων ήταν το 6-3 της Αγγλίας επί της Γερμανίας τον Μάη του 1938.

*Στο τελευταίο παιχνίδι πριν από την ανακατασκευή του «Γουέμπλεϊ» στο Λονδίνο η Γερμανία νίκησε 1-0 την Αγγλία (τον Οκτώβρη του 2000) με εκτέλεση φάουλ του Χάμαν (14’) για τα προκριματικά του Μουντιάλ 2002, που οδήγησε αργότερα στην παραίτηση του Κέβιν Κίγκαν από την τεχνική ηγεσία των «λιονταριών».

*Η… εκδίκηση των Άγγλων ήρθε τον Σεπτέμβρη του 2001, πάλι για τα προκριματικά του Μουντιάλ 2002, όταν με προπονητή τον Σβεν-Γκόραν Έρικσον κέρδισαν 5-1 τους Γερμανούς μέσα στο Μόναχο, που αποτελεί τη μεγαλύτερη νίκη στις συναντήσεις των δύο αντιπάλων.

*«Λιοντάρια» και «πάντσερ» έχουν αναμετρηθεί συνολικά 32 φορές, εκ των οποίων οι 11 ήταν σε επίσημους αγώνες και 21 σε φιλικά ματς. Καθεμία ομάδα μετρά από 13 νίκες και 6 παιχνίδια έχουν λήξει ισόπαλα.

*Σε αγγλικό έδαφος οι δύο ομάδες έχουν αναμετρηθεί 13 φορές, εκ των οποίων οι 12 ήταν στο «Γουέμπλεϊ». Τα «λιοντάρια» μετρούν 5 νίκες έναντι 6 της «νατσιονάλμανσαφτ» και 2 ματς ολοκληρώθηκαν ισόπαλα.