Παρέσυρε τον ΠΑΟ, να μην «παρασυρθεί» για ΠΑΟΚ

Έμενες με ανοιχτό το στόμα στο (πάλαι ποτέ) ντέρμπι της Λεωφόρου με τον τρόπο που ο Ολυμπιακός «έπνιγε» τον Παναθηναϊκό στο πρώτο ημίχρονο. Έτσι όπως άπλωνε το παιχνίδι του και έφτανε στις φάσεις και στα γκολ. Με τη δυσκολία αυτής της ... απλότητας που είχαν οι παίκτες του Πέδρο Μαρτίνς να κερδίζουν τις μπάλες στη μεσαία γραμμή και να τις φέρνουν στις τελικές ενέργειες του Μασούρα, του Ελ Αραμπί, του Χασάν και όλων όσοι είχαν την ευκαιρία να σκοράρουν απέναντι στον ταλαντούχο τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού.

Ήταν ακόμη μία απολαυστική παράσταση για τον Ολυμπιακό που άφησε πίσω του στο πρωτάθλημα με 26 βαθμούς τον ΠΑΟΚ και 30 την ΑΕΚ, ομάδες που στην αρχή της σεζόν φιλοδοξούσαν να τον ανταγωνιστούν. Η διαφορά με τον Παναθηναϊκό είναι ακόμη μεγαλύτερη, αλλά αυτό περισσότερο θα πρέπει να απασχολεί τον... Παναθηναϊκό.

Επιθετικά χανόταν η μπάλα. Ο Μασούρας έκανε εκπληκτικό ματς, ο Ελ Αραμπί δημιουργεί πια το ίδιο εύκολα όπως σκοράρει. Ο Καμαρά και ο Μπουχαλάκης στο κέντρο κυριάρχησαν. Ο Ανδρούτσος στο δεύτερο ημίχρονο ήταν ένας έξοχος...αριστερός μπακ. ΤΟ πολυεργαλείο!

Όμως ο Ολυμπιακός δεν θα πρέπει να παρασυρθεί. Ούτε να εφησυχάσει ενόψει του τελικού επειδή νίκησε τόσο εύκολα στη Λεωφόρο και ο ΠΑΟΚ έχασε από τον Αστέρα, με την Τούμπα να γεμίζει γκρίνια λίγες μέρες πριν από το ραντεβού στο ΟΑΚΑ. Κι από το 4-1 επί του Παναθηναϊκού έχει να μάθει πράγματα. Όπως είχε να μάθει και μετά το 5-1 στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ. Ή από το 3-0 με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ και το 3-1 με τον Παναθηναϊκό στο Φάληρο. Απ' όλα όσα έχει κάνει φέτος απέναντι στους άλλους «μεγάλους» του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ο Μαρτίνς είχε τους λόγους του να βάλει τους βασικούς. Ήθελε να τους κρατήσει on fire. Και να πάρει και αυτό το ντέρμπι. Ήξερε τα ρίσκα. Ότι θα μπορούσε ο Ανδρούτσος ή ο Καμαρά ή ο Μπουχαλάκης να πάθουν κάποια ζημιά στα χτυπήματα που δέχτηκαν. Ειδικά από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός δεχόταν τα γκολ το ένα πίσω από το άλλο, ήταν επόμενο να βγάλει νεύρα και δυναμισμό. Επικίνδυνο. Όπως κάλλιστα το μαρκάρισμα του Σα στον Ιωαννίδη θα μπορούσε να γίνει εκτός περιοχής και ο γκολκίπερ του Ολυμπιακού να «γλίτωνε» το πέναλτι και να έπαιρνε... κόκκινη. Όλα ήταν πιθανά, όπως όλα είναι πιθανά σε κάθε ματς. Ο Πορτογάλος προτίμησε να βάλει πάνω απ' όλα το ρυθμό της ομάδας. Να τη δει να ρολάρει. Κι αυτό ήταν ό,τι τον ικανοποίησε περισσότερο ενόψει τελικού. Πιο πολύ κι από το εύρος της νίκης στην παραδοσιακή έδρα του Παναθηναϊκού.

Ο τελικός είναι η τελευταία «υποχρέωση» για φέτος. Αν ο Ολυμπιακός μπει στο γήπεδο όπως στη Λεωφόρο (όπου είχε μόλις στο 2΄... δύο φάσεις για γκολ και στο 12΄... δύο γκολ), θα το κάνει το νταμπλ. Αν όπως μπήκε στη νίκη επί του ΠΑΟΚ στο προηγούμενο ντέρμπι, αφήνοντας τον αντίπαλο να κάνει ευκαιρίες στο ξεκίνημα, τότε το πράγμα αλλάζει. Ο τελικός είναι μία άλλη ιστορία, μόνο που έχει αποδειχτεί σε όλη τη σεζόν, σε κάθε ματς, στις πολλές νίκες και στις ελάχιστες ήττες πως ΟΛΑ από τον Ολυμπιακό εξαρτώνται...