Ολυμπιακός: Η συνέπεια στην Ευρώπη και οι «κομήτες» προκρίσεων

Η νίκη του Ολυμπιακού στην Αγγλία ήταν πολύ μεγάλη κι ας μη συνοδεύτηκε με πρόκριση, η οποία χάθηκε - όπως έχουμε όλοι καταλάβει - στο πρώτο παιχνίδι. Οι αναλύσεις έχουν γίνει και δε χρειάζεται να επαναλαμβανόμαστε.

Αυτό που κατά την άποψή μου χρειάζεται είναι να... επαναλαμβάνεται ο ίδιος ο Ολυμπιακός. Με αυτή σταθερότητα που έχει δημιουργήσει για πολύ μεγάλο δείγμα πλέον αγωνιστικών περιόδων, να βρίσκεται στις φάσεις των διοργανώσεων της UEFA μετά τους ομίλους. Είναι πιο σημαντική αυτή η σταθερότητα και ενόψει των επόμενων ετών (ειδικά όταν θα έρθει η ώρα για το νέο format του Champions League). Όπως και γενικά για τη θέση που έχει το ελληνικό club στη διεθνή ποδοσφαιρική σκηνή.

Η νίκη επί της Άρσεναλ στην Αγγλία (ενώ η ομάδα του Αρτέτα ήταν υποψιασμένη, προετοιμασμένη, άλλαξε τα συστήματά της, έκανε το παν για να αποφύγει το σοκ που είχε υποστεί ένα χρόνο πριν) έχει πολύ μεγάλη αξία και σε επίπεδο αυτοπεποίθησης. Το δήλωσε ο ίδιος ο Μαρτίνς. Ο Ολυμπιακός έδειξε εμπράκτως ότι στην Ευρώπη πιστεύει πλέον ότι μπορεί να καταφέρει τα πάντα. Κι αυτά που μοιάζουν αδύνατα. Για το μέλλον, αυτό το παιχνίδι (που δεν μπορεί κανείς να το πει «φωτοβολίδα», αν είχε χαρακτηρίσει έτσι εκείνο της πρόκρισης, στο ίδιο γήπεδο, ένα χρόνο πριν) θα αποτελεί υπόδειγμα αγωνιστικής συμπεριφοράς και πίστης για τον Ολυμπιακό στα μεγάλα ταξίδια του στην Ευρώπη. Κι ας μην είχε πρόκριση, ήταν ίσως πιο σημαντικό κι από εκείνο που είχε φέρει πρόκριση στο Emirates.

Θέλω επίσης να μπω σε κάποιες συγκρίσεις. Όχι με την πορεία των άλλων ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη σε σχέση με αυτή του Ολυμπιακού. Αλλά με δύο club που πέτυχαν την ίδια βραδιά σπουδαίες επιτυχίες και συνεχίζουν στο Europa League. Την Σλάβια Πράγας (που μετά τη Λέστερ, απέκλεισε την Ρέιντζερς και τώρα θα παίξει με την... Άρσεναλ) και την Ντιναμό Ζάγκρεμπ που έβγαλε έξω την Τότεναμ ενώ είχε χάσει 2-0 στο πρώτο ματς και έκανε τον Μουρίνιο να υποκλιθεί.

Τεράστιες επιτυχίες για τις μόνιμες πρωταθλήτριες Τσεχίας και Κροατίας. Ασχέτως εάν οι ίδιες οι χώρες και τα πρωταθλήματα που εκπροσωπούν έχουν καλύτερες βαθμολογικές επιδόσεις στα διάφορα ranking, σε σχέση με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και τεράστια παράδοση γενικά, τόσο η Κροατία όσο και η Τσεχία.

Η Σλάβια είχε κάνει πορεία μέχρι τα προημιτελικά του Europa League και πρόπερσι. Όταν είχε αποκλείσει Γκενκ και Σεβίλλη και είχε φτάσει στους «8» για να αποκλειστεί από την Τσέλσι. Πέρυσι είχε παίξει Champions League και είχε βγει τέταρτη στον όμιλο, αν και είχε πάρει εκτός έδρας ισοπαλίες με Μπαρτσελόνα και Ίντερ. Το 2017-18 αποκλείστηκε από το Champions League από τον ΑΠΟΕΛ και στον όμιλο του Europa League δεν μπόρεσε να συνεχίσει. Το 2016-17 αποκλείστηκε στα προκριματικά του Europa από την Άντερλεχτ, ενώ μια χρονιά πριν δεν είχε παίξει καν στην Ευρώπη! Δεν τη λες και σταθερή πορεία...

Η Ντιναμό Ζάγκρεμπ βγήκε πέρυσι τελευταία στον όμιλο του Champions League. Πρόπερσι έφτασε μέχρι τους «16» του Europa League και αποκλείστηκε από την Μπενφίκα. Το 2017 αποκλείστηκε στα προκριματικά από την... Σκεντερμπέου! Το 2016 βγήκε τελευταία στον όμιλο του Champions League και δεν συνέχισε (με Γιουβέντους, Σεβίλλη, Λιόν). Και το 2015 πάλι το ίδιο, στον όμιλο του Ολυμπιακού. Από τον οποίο έχασε 1-0 στην Κροατία και 2-1 στην Ελλάδα. Επίσης πρόκειται για μια πορεία με σκαμπανεβάσματα.

Αυτά τα σκαμπανεβάσματα δεν τα έχει ο Ολυμπιακός. Αν διατηρήσει αυτή τη σταθερότητα που έχει επί σειρά ετών και είναι πράγματι εντυπωσιακή με τις σχεδόν κάθε χρόνο προκρίσεις στα νοκ άουτ, τότε θα κάνει και το βήμα για ακόμη παραπάνω. Κι ας έχει ατυχίες, διαιτησίες, λάθη δικά του κλπ. Δικαιούται, πάντως, να πιστεύει. Γιατί ο ίδιος ο Ολυμπιακός με τη διάρκειά του στην Ευρώπη έχει προσφέρει στον εαυτό του αυτή την πίστη. Την οποία ισχυροποίησε περισσότερο η νέα νίκη στο Emirates.