Στο μόνο που... έχασε ο Μαρτίνς!

Ένα και «να καίει» ήταν για τον Ολυμπιακό η πρεμιέρα του Champions League εναντίον της Μαρσέιγ. Με τρόπο που δεν μπορούσε να αφήσει κανέναν περιθώριο στη γαλλική ομάδα να αντιδράσει. Ούτε χρονικό ούτε τίποτα. Αναμφίβολα μεγάλος πρωταγωνιστής ήταν ο Αχμέντ Χασάν, διότι πάντοτε ο σκόρερ ενός τέτοιου γκολ ξεχωρίζει. Ειδικά όταν έχει μπει αλλαγή επτά λεπτά νωρίτερα. Επίσης, όταν πρόκειται για το πρώτο γκολ της καριέρας του στην κορυφαία διοργάνωση, στην παρθενική συμμετοχή του. Αλλά και ακόμη περισσότερο όταν συμβαίνει αυτή η απίθανη-συγκινητική στιγμή με το γκολ απέναντι στην ίδια ομάδα σε ευρωπαϊκό παιχνίδι, ανήμερα της θλιβερής ανάμνησης του χαμού του πατέρα του.

Πολύ μεγάλη βραδιά και για τον Ματιέ Βαλμπουενά απέναντι στην ομάδα με την οποία άρχισε την τεράστια σταδιοδρομία του και φόρεσε τη φανέλα της για μια οκταετία. Ο Γάλλος ηγέτης του Ολυμπιακού ήταν εκπληκτικός στο δεύτερο ημίχρονο. Ήταν μέσα στη φάση με το γκολ του Μασούρα που δεν μέτρησε, δημιούργησε ευκαιρίες μεγάλες για Ελ Αραμπί και Σεμέδο με τις έξοχες σέντρες του και άφησε την καλύτερη για το τέλος, σερβίροντας ακριβώς εκεί που έπρεπε για τον Χασάν.

Σπουδαίοι οι Εμβιλά και Μπουχαλάκης που έπαιξαν και για τον Καμαρά, ο Ραφίνια είχε το κλέψιμο στο γκολ και όχι μόνο, ο Σα τη μεγάλη επέμβαση στην αρχή της επανάληψης με έξοδο α λα Νόιερ, ο Χολέμπας έδωσε τρομερές μάχες και απαντήσεις, ο Σεμέδο ήταν άρχοντας ξανά και ο Μπα απροσπέλαστος στο δεύτερο ημίχρονο με καθοριστικές παρεμβάσεις. Ο Μασούρας έδωσε τον καλύτερο εαυτό του, ο Ελ Αραμπί δεν έβαλε γκολ αλλά ήταν διαρκώς πονοκέφαλος, οι αλλαγές πρόσφεραν πολλά, κυρίως ο Χασάν φυσικά αλλά και ο Φορτούνης. Όλοι έκαναν τη δουλειά τους και με το παραπάνω για να έρθει αυτή η μεγάλη νίκη που βάζει τον Ολυμπιακό σε τροχιά πρόκρισης. Για τους «16» του Champions League, αλλά και με τεράστιο πια πλεονέκτημα για τους «32» του Europa League.

Θα μου επιτρέψετε για δεύτερο στη σειρά παιχνίδι να επισημάνω το ρόλο του Πέδρο Μαρτίνς. Όχι γενικά την προσφορά του στην ομάδα, αυτή πια δεν αμφισβητείται από κανέναν. Μέσα σε 2,5 χρόνια έχει γίνει ο προπονητής του Ολυμπιακού, στην ιστορία του κλαμπ, με τις περισσότερες νίκες στην Ευρώπη. Έχει ήδη ένα νταμπλ και πάει φέτος για το δεύτερο. Έχει αποκλείσει την Άρσεναλ και τη Μίλαν. Έχει φτιάξει μια ομάδα αποτελεσματική και σε πολλές περιπτώσεις θεαματική.

Στο ματς με τη Μαρσέιγ ο Πορτογάλος έκανε «ματ» στον συμπατριώτη του, στον άλλο πάγκο. Ο Βίλας Μπόας είχε πει ότι ο Μαρτίνς έχει απαράμιλλα στατιστικά με τον Ολυμπιακό, αλλά το ένιωσε και στο «πετσί» του. Χωρίς θεωρίες. Στην πράξη.

Ο τεχνικός του Ολυμπιακού πήγε για τη νίκη. Από την αρχή μέχρι το τέλος. Άλλαξε το σύστημα λόγω Καμαρά και είδε την ομάδα του να παίζει άψογα. Το άλλαξε ξανά για να βάλει το γκολ, με δύο επιθετικούς σε ένα σημείο όπου όλοι θα σκέφτονταν «ok και το 0-0». Και το ρίσκο έπιασε. Ο Ολυμπιακός έβγαλε συνεργασίες και αυτοματισμούς και από τις δύο πλευρές με εκπληκτικό τρόπο. Και στο transition ήταν σχεδόν αλάνθαστος.

Το μόνο που δεν πέτυχε ο Μαρτίνς στην πρεμιέρα ήταν η πρόβλεψή του ότι ο αγώνας θα έχει... πολλά γκολ. Αλλά, αλήθεια, ποιος νοιάζεται; Όπως επίσης, ποιος νοιάζεται που και πάλι ο Ολυμπιακός δεν έβαλε γκολ στο πρώτο ημίχρονο; Θα διορθωθεί και αυτό από τον εξαιρετικό προπονητή αυτής της γεμάτης φιλοδοξίες και υποσχέσεις ομάδας...