Μάκης Μπεκάκος, Τόλης Κοράκης, OZZY, Άγγελος Βουκελάτος «αποχαιρετούν» τον γίγαντα της Θύρας 7 (vid)

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Τα πρώτα χρόνια μου στο «ΦΩΣ» έκανα συνεντεύξεις και από άλλους συνδέσμους όλων των ομάδων, όχι μόνο του Ολυμπιακού. Όλοι θυμάμαι τότε, και Παναθηναϊκοί και ΑΕΚτζήδες και οπαδοί άλλων ομάδων, μίλαγαν με σεβασμό για τους αδελφούς Βουκελάτους της 7.

Θύρα 7: Την Τρίτη (8/9) στα Άνω Λιόσια η κηδεία του Τάκη Βουκελάτου

Ο Τάκης Βουκελάτος ήταν ένα θηρίο 2 μέτρα και 140 κιλά, αλλά μπεσαλής και καλός στην ψυχή οπαδός. Πέθανε νέος στην ηλικία και η κηδεία του θα γίνει αύριο Τρίτη στις 3 το μεσημέρι στην εκκλησία Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης Άνω Λιοσίων.

Για πρώτη φορά μου μίλησαν κάποιοι θρύλοι της 7. Έχω βγάλει πλέον όλες σχεδόν τις ιστορικές μορφές της Θύρας 7 από τότε που ξεκίνησε. Σχεδόν όλες.

Οι τέσσερις αυτοί άνθρωποι ήταν οι πιο κοντινοί στον Τάκη Βουκελάτο. Κοντά του ήταν και ο Υποβρύχιος, αλλά δεν τον πήρα αυτήν τη φορά γιατί τον έχω βγάλει σε άλλα αφιερώματα. Πάμε να δούμε λοιπόν τι είπαν ο αδελφός του αδικοχαμένου Τάκη, ο Άγγελος Βουκελάτος, ο Τόλης Κοράκης, ο Μάκης Μπεκάκος και ο Αχιλλέας ο ΟΖΖΥ.

Πολλές φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο των αδελφών Βουκελάτων. Θα γράψω τα κείμενα με τη σειρά που τους βρήκα.

Οι συνεντεύξεις δημοσιεύτηκαν στο «ΦΩΣ» στις 8/9/2020

Ο αδερφός του, Άγγελος Βουκελάτος: «Στο Αιγάλεω γεννηθήκαμε Ολυμπιακοί! Ο Τάκης για εμένα ήταν η μεγαλύτερη μορφή»

Ξεκίνημα από τον Άγγελο Βουκελάτο. Ήταν πολύ στενοχωρημένος και δεν μπορούσε να πει τίποτα αρχικά. Μετά όμως θέλησε να πει δυο κουβέντες για τον αδελφό του, ίσως και για να μη νομίζει ο κόσμος ότι ήταν τσακωμένοι. Κάθε άλλο, ήταν πολύ δεμένοι.

Συλλυπητήρια. Πόσων χρόνων ήταν ο αδελφός σου;

Γεννήθηκε το 1966. Άκουσέ με. Λόγω πένθους δεν θα πω πολλά. Ο Τάκης ήταν μεγάλη μορφή, για εμένα ήταν η μεγαλύτερη μορφή, θα μπορούσαν να γραφτούν ιστορίες που θα γέμιζαν την εφημερίδα. Ας μιλήσουν όμως άλλοι για εκείνον, αυτοί που τον έζησαν, γιατί εγώ ως αδελφός του δεν είμαι αντικειμενικός. Είμαι και πολύ στενοχωρημένος.

Πώς γίνατε Ολυμπιακοί;

Στο Αιγάλεω δεν γίναμε Ολυμπιακοί. Γεννηθήκαμε Ολυμπιακοί! Έχουμε κάνει απίστευτα πράγματα για τον Ολυμπιακό... Δεν θέλω να εκθέσω καταστάσεις και άτομα.

Σε μια φωτογραφία είσαι εσύ με τον αδελφό σου και έναν σκύλο.

Είναι η Λίζα, ένα λυκόσκυλο που είχα μαζί με τον αδελφό μου και την ήξεραν όλοι. Έως και στο γήπεδο την είχαμε πάρει. Ο Τάκης ήταν βουνό όχι μόνο στο σώμα αλλά και στην ψυχή. Θα μείνει στην ιστορία.

Μάκης Μπεκάκος: «Οπαδικά γνωρίζω όλη την Ελλάδα, ο Τάκης ήταν κάτι ξεχωριστό»

Το τι είναι ο Μάκης Μπεκάκος το ξέρουν όσοι πάνε στα γήπεδα, φίλοι και εχθροί. Τον άκουσα πραγματικά στενοχωρημένο για τον Τάκη Βουκελάτο, έχω ξαναμιλήσει με τον Μπεκάκο και γνωρίζω το ύφος του, το στιλ του, τι έξω καρδιά είναι. Αυτήν τη φορά ήταν πολύ πεσμένος.

Μάκη, δεν γίνεται να λείπεις από αυτό το αφιέρωμα.

Για εμένα ο Τάκης ήταν πραγματικός φίλος, τον αγαπούσα και με αγαπούσε, περάσαμε τη δεκαετία του ‘80 πολλά, όχι μόνο με τον Ολυμπιακό και τη Θύρα 7, αλλά και με το Αιγάλεω και την Προοδευτική. Ήμασταν μαζί συνέχεια με τον Τάκη και με τον Άγγελο, τον αδελφό του. Στις εξορμήσεις μας, στις βόλτες μας, στα ταξίδια για τον Ολυμπιακό, ατελείωτα ταξίδια, δεν λείπαμε ποτέ και πουθενά. Δεν υπήρχε ταξίδι που να μην κάναμε για τον Ολυμπιακό. Λυπάμαι που έφυγε άδικα, πήγε νωρίς και άδικα σε αυτήν την ηλικία. Στενοχωρήθηκα πολύ. Ήταν παλικάρι όχι μόνο στο σώμα, ήταν γίγαντας 2 μέτρα, και στην πρώτη γραμμή πάντα. Οπαδικά γνωρίζω όλη την Ελλάδα, ο Τάκης για εμένα και για τη Θύρα 7 ήταν κάτι ξεχωριστό. Γιατί ήταν πάντα εκεί, πάντα παλικαρίσια, πάντα στην πρώτη γραμμή.

Και ήταν αγνός έχω μάθει.

Ναι ρε, καθαρός, όχι ίντριγκες, όχι πίσω από την πλάτη λόγια, δεν μπορείς να φανταστείς τι παιδί ήταν. Δύναμη στη Θύρα 7, αναπόσπαστο κομμάτι, ξεχώριζε όμως.

Πες μου μια ιστορία.

Είναι πολλές οι ιστορίες, δεν μπορούμε να τις πούμε.

Μία μόνο.

Στα Γιάννινα, αρχές δεκαετίας ‘80, ήταν Πρωτομαγιά και τους είπα να φύγουμε γρήγορα γιατί θα κάνουν απεργία και θα κλείσουν τα φέρι μπόουτ στο Ρίο. Πράγματι φύγαμε ένα πούλμαν γρήγορα, τα άλλα πούλμαν έμπλεξαν όπως το είχα φανταστεί και έφτασαν στο γήπεδο στο ημίχρονο. Εμείς είχαμε πάει ένα πούλμαν πολύ πιο μπροστά. Ήμασταν 35 άτομα μόνο, αλλά τι άτομα... Φτάνουμε στο παλιό ξενοδοχείο το «Ξενία» και παίζουμε μπάλα έξω από το ξενοδοχείο στις 6 το πρωί! Και μας κάνουν ντου 200 Γιαννιώτες που την είχαν στημένη, 35 εμείς, 200 αυτοί. Στην αρχή ξαφνιαστήκαμε. Ως την πόρτα όμως έφτασαν, δεν μπόρεσαν να μπουν μέσα... Ο Τάκης ήταν κέρβερος...

Για εσένα ποιοι ήταν οι πιο δυνατοί αντίπαλοι; Ο Γκοτζίλα μού έχει πει τους ΠΑΟΚτσήδες, ο Γκιράπας μού έχει πει τους Παναθηναϊκούς.

Μέχρι το 2000 οι Παναθηναϊκοί. Εγώ τους ζούσα κάθε Κυριακή... Και μετά οι ΠΑΟΚτσήδες. Διότι ήταν... Ούνοι, ήταν καταπιεσμένοι από την Αθήνα, έβγαζαν κι άλλα πράγματα εξωποδοσφαιρικά, έναν κομπλεξισμό που τον είχαν πάντα.

Μου έχουν πει ότι έχεις σπάσει το χέρι σου από τις πολλές φάπες.

Τα δάχτυλα 4-5 φορές. Στην Πατησίων, στη Μιχαλακοπούλου, ζήσαμε απίθανες καταστάσεις με τον Ολυμπιακό.

Πες μου μια ιστορία με τη Λόλα στα γραφεία της ΠΑΕ που έλεγε «μη, Μάκη μου, μη, Μάκη μου...».

Κοίτα, έχει πεθάνει ο Νταϊφάς και για τη μνήμη του δεν θα είναι καλό να πω τι γινόταν όταν ένα διάστημα δεν πήγαινε καθόλου καλά ο Ολυμπιακός. Η Λόλα Νταϊφά ξέρει. Και είναι μεγάλη ιστορία η Λόλα, τη σέβομαι, είναι από τους λίγους ανθρώπους-παράγοντες που γνώρισα στον Ολυμπιακό και σέβομαι τόσο πολύ. Η ζωή της όλη ήταν για τον Ολυμπιακό. Έχει τύχει να περάσω με παρέα κάτω από τα γραφεία της ΠΑΕ την Πρωτοχρονιά και είδαμε φως στο παράθυρο, αναρωτιόμασταν ποιος ήταν μέσα Πρωτοχρονιά. Ανεβήκαμε πάνω και ήταν μόνη της η Λόλα. Ας μείνουμε στα του Τάκη Βουκελάτου. Ήταν από τα μεγαλύτερα παλικάρια, ήταν ο γίγαντας της Θύρας 7 και ένα από τα καλύτερα παιδιά.

Τόλης Κοράκης: «Καλό ταξίδι, Τάκη Βουκελάτε, αδελφέ μου. Ήσουν ένας γίγαντας»

Επόμενος που βρήκα και μίλησα ήταν ο Τόλης Κοράκης. Μου τον ζήταγε ο κόσμος καιρό, μήνες πριν, τον Τόλη. Δεν μίλαγε. Μια ζωή όλη στα γήπεδα.

Πες μου ό,τι θες, σε αφήνω να παίξεις μπάλα. Άλλωστε έχω μάθει ότι στα νιάτα σου ήσουν μεγάλος μπαλαδόρος.

Τι να πω για τον Τάκη... Μόνο όποιος τον έζησε ξέρει. Πώς να τον χαρακτηρίσω... Ο Τάκης Βουκελάτος χάραξε ιστορία στη Θύρα 7. Ήταν ένας γίγαντας. Ήταν ένας γνήσιος Ολυμπιακός, ήταν ένας μπροστάρης, ήταν εκεί που έπρεπε, όταν έπρεπε... Ήταν ο Τάκης Βουκελάτος, τα λέει όλα το όνομα. Δεν έχω λόγια, έφυγε ένας γίγαντας. Κάναμε κολλητή παρέα.

Εσύ από πότε είσαι στη Θύρα 7; Στο αφιέρωμα που έκανα για τον Λιοφάγο, ο οποίος έφυγε από τη ζωή κι αυτός, είχα φωτογραφίες σου πολύ παλιές δίπλα του.

Θέμη, δεν θέλω να μιλήσω για εμένα. Μόνο για τον Τάκη.

Από πότε τον ήξερες;

Από το ‘80-‘81.

Πού τον γνώρισες;

Θα σου πω, αλλά δεν θα το γράψεις... (σ.σ. μου είπε, αλλά σέβομαι την επιθυμία του και κατανοώ τον λόγο).

Από πού είσαι;

Από τα Πατήσια.

Ποια ήταν τα πιο σεβαστά άτομα στη Θύρα 7 για εσένα επί 40 χρόνια που είσαι εκεί;

Δεν θέλω να αναφερθώ σε ονόματα, μην αδικήσω κάποιους, αλλά να ξέρεις ότι ο Τάκης Βουκελάτος ήταν σίγουρα μέσα στους καλύτερους.

Πες μου μια ιστορία μαζί του.

Ποια να πρωτοπώ. Είκοσι ιστορίες έχω στο κεφάλι μου, ποια να διαλέξω.

Μία που να μπορώ να τη γράψω.

Με την Οσέρ, που είχαμε πάει ταξίδι στο Οσέρ - Ολυμπιακός. Είχε κάνει τους οδηγούς του πούλμαν να τσακωθούν και στην επιστροφή μπερδεύτηκαν και αντί να γυρίζουμε προς Ιταλία, πηγαίναμε προς Ολλανδία! Κάναμε 8-9 μέρες να γυρίσουμε! Τότε ταξιδεύαμε για τον Ολυμπιακό χωρίς να έχουμε δεκάρα στην τσέπη. Δεν υπήρχε σάλιο. Δεν είχαμε να αλλάξουμε ρούχα. Όπου έπαιζε όμως ο Ολυμπιακός είχε τον κόσμο του μαζί. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάζει το «βουνό». Όσοι τον γνωρίσαμε είμαστε τυχεροί. Έφυγε ο αδερφός μου, έφυγε το τακίμι μου.

Σε ακούω συγκινημένο.

Καλό ταξίδι, Τάκη Βουκελάτε, αδελφέ μου. Ήσουν ένας γίγαντας.

Αχιλλέας ο ΟΖΖY: «Η μικρή μου κόρη είπε "όσο περνάει ο καιρός πεθαίνουν οι φίλοι του μπαμπά…"»

Ο ΟΖΖΥ της Θύρας 7 είναι μια άλλη παλιά μορφή. Και αυτός ήταν πολύ κοντά στον Τάκη Βουκελάτο. Και αυτός μιλά για πρώτη φορά.

Αχιλλέα, μίλα μου για τον Τάκη Βουκελάτο.

Ο Τάκης όσο βουνό ήταν στην εμφάνιση τόσο βουνό ήταν και στην ψυχή του. Δεν σε άφηνε να τον πλησιάσεις εύκολα, αλλά άμα σε άφηνε ήσουν σαν αδελφός. Τον φίλο του δεν τον παράταγε ποτέ. Εμείς είχαμε κάνει ταξίδια για τον Ολυμπιακό και με λίγα άτομα παντού, όχι όπως τα τελευταία χρόνια που πάνε πολλοί. Έχουμε κάνει ταξίδια για τον Ολυμπιακό και ήμασταν 15-20 άτομα! Ήταν περίπτωση ο Τάκης.

Δυστυχώς έφυγαν πολλοί τον τελευταίο καιρό.

Η μικρή μου κόρη είπε «όσο περνάει ο καιρός πεθαίνουν οι φίλοι του μπαμπά...». Πράγματι, λιγοστεύουμε. Έρχεται και η σειρά μας...

Πόσων χρόνων είναι η κόρη σου;

11.

Πώς τον γνώρισες τον Βουκελάτο;

Από το γήπεδο.

Εκείνος ήταν από το Αιγάλεω. Εσύ;

Από τη Νίκαια ήμουν εγώ. Και είχαμε τις κόντρες μας, Αιγάλεω - Νίκαια, πειράζαμε ο ένας τον άλλον. Όμως ο Ολυμπιακός μάς ένωνε. Ήμασταν κάθε μέρα μαζί. Και όλο για τον Ολυμπιακό μιλάγαμε και όλο για τον Ολυμπιακό τρέχαμε.

Πόσων χρόνων είσαι; Ο Τάκης ήταν 54.

Εγώ είμαι 52. Ήμουν από πολύ μικρός στο γήπεδο, όλοι γύρω μου ήταν μεγαλύτεροί μου. Ως μικρός, ήθελα να δείχνω ότι είμαι αντάξιος των μεγαλύτερων.

Από πότε ήσουν στη Θύρα 7 μέσα στους μπροστάρηδες;

Από το 1983 που ήμουν 15 χρόνων! Να καταλάβεις, το 1984 που ήμουν 16 χρόνων, κάναμε την πρώτη «επίσκεψη» στο Πεδίον του Άρεως όταν μαζεύονταν οι Παναθηναϊκοί... Όμως δεν θεωρώ τον εαυτό μου χούλιγκαν. Ήμουν και είμαι οπαδός. Λόγω Ολυμπιακού όποια τρέλα κάναμε. Δεν κάναμε τη ζημιά για τη ζημιά. Αλλά γιατί θεωρούσαμε ότι υπερασπίζαμε τον Ολυμπιακό.

Το ΟΖΖΥ πώς σου βγήκε;

Επειδή μου άρεσαν πολύ οι Μπλακ Σάμπαθ. Ήταν ο τραγουδιστής τους. Και μου κόλλησε το όνομα.

Ποιοι ήταν για εσένα οι πιο ανεπανάληπτοι οπαδοί στη Θύρα 7;

Είναι αρκετοί και δεν θέλω να αδικήσω κανέναν. Η δική μου φουρνιά βρήκαμε τον Γκιράπα, τον Γκοτζίλα, τον Λιοφάγο, τον Οικοδόμο, τον Γιώργο τον ΟΥΦΟ, μετά τον αδελφό του τον Άκη, τον Ακροβάτη, τον Τάσο τον Κλώνο, τον Νείρο, τον Τουμπουζά, και μετά ήμασταν μια πεντάδα πολύ δυνατή τότε, οι δύο Βουκελάτοι, ο Τόλης ο Κοράκης, ο Μπεκάκος, εγώ, και μαζί μας έρχονταν πολλοί άλλοι. Ήμασταν πολύ δυνατή πεντάδα, τότε Νίκαια - Κορυδαλλός ήταν όπως τα Καμίνια αργότερα, και μαζί μας ήταν φυσικά οι δύο Βουκελάτοι από το Αιγάλεω. Ήμασταν το πρώτο πούλμαν που πήγαινε παντού, σε εποχή που πήγαιναν 4-5 πούλμαν για τον Ολυμπιακό.

Πες μου μια ιστορία μαζί του παράξενη.

Είναι τόσες πολλές οι ιστορίες με τον Τάκη και τον Ολυμπιακό, θα σου πω όμως μία που δεν έπαιζε ο Ολυμπιακός! Δεκαετία ’80, μπαράζ παραμονής στην Α’ Εθνική ο Πανιώνιος με τον Μακεδονικό στη Λάρισα. Θα πήγαιναν ΠΑΟΚτσήδες να βοηθήσουν τον Μακεδονικό και είχαν ζητήσει μέσω του Γκιράπα τη βοήθειά μας οι Πανιώνιοι.

Α, γι’ αυτό όταν έβγαλα τη συνέντευξη του Γκιράπα με πήρε τηλέφωνο συγκινημένος ένας παλιός αρχηγός των «Πανθήρων», ο Παπαδάκος» και μου έλεγε ύμνους για εκείνον.

Μας λέει ο Γκιράπας «πάμε;». Πήγαμε λοιπόν η παρέα της πρώτης γραμμής να βοηθήσουμε. Ήμασταν στην πλατεία στη Λάρισα και βλέπουμε να έρχονται μπούγιο προς εμάς. Λέω «ΠΑΟΚτσήδες θα είναι, έρχονται κατά πάνω μας, πάμε να τους ανοίξουμε να περάσουμε». Μου λέει ο Μπεκάκος «περίμενε». Έρχονται πράγματι, αλλά εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται από το πουθενά μόνος του, δεν ξέρω πού ήταν πριν, ο Τάκης Βουκελάτος ο δίμετρος, το βουνό, αναποδογυρίζει τραπέζια για να βοηθήσει τους φίλους του και τα βάζει με 5-6 αντιπάλους! Τα υπόλοιπα δεν λέγονται. Ο Τάκης Βουκελάτος ήταν εκλεκτός σε όλα του. Και είναι άδικο που πέθανε σε αυτήν την ηλικία. Βιάστηκε.