Ματθαίος Γισδάκης στο «ΦΩΣ»: «Ολυμπιακός, κάτι περισσότερο από αγάπη»!

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ξέρω πολλούς Κερκυραίους Ολυμπιακούς, τώρα θα ζηλεύουν. Όμως ο Μάνθος δικαιούται τη συνέντευξη. Γιατί ο Μάνθος διαβάζει «ΦΩΣ» έως σήμερα περίπου 60 χρόνια! Δεν τον γνώριζα, αλλά μου είπανε. Έψαξα μετά και έμαθα. Τον έβλεπα στην παραλία με το «ΦΩΣ» κάθε μέρα, αλλά δεν ήξερα ότι αυτός ήταν ο Μάνθος. Για να μη θεωρηθεί διαφήμιση, είπα στη διευθύντρια του «ΦΩΤΟΣ» να μη γράψω περιοχή και ονόματα, αλλά δεν είχε πρόβλημα. Ο άνθρωπος είναι περιβόλι. Όχι απλώς Ολυμπιακός. Ωραίος Ολυμπιακός Κερκυραίος. Και ξέρει τα προβλήματα του τουρισμού πιο καλά από τον καθένα...

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 26/8/2020

Όνομα και επίθετο;

Ματθαίος Γισδάκης. Με ξέρουν όλοι ως Μάνθο. Είμαι αυτός που από το 1977 κάνω τα θαλάσσια σπορ στο Μπαρμπάτι! Μία από τις καλύτερες παραλίες της Κέρκυρας όπως ξέρεις, για να μην πω της Ελλάδας.

Τι σχέση έχεις με το «ΦΩΣ»;

Αιώνιας πίστης. Διαβάζω το «ΦΩΣ» από πριν πάω φαντάρος! Πήγα φαντάρος το 1968. Το διάβαζα και πιο πριν, περίπου 60 χρόνια!

Πώς έγινες Ολυμπιακός στο νησί;

Ο πατέρας μου με τα αδέρφια του ήταν 7 στον αριθμό. Ένας αδελφός του, ο Τάτσης, δούλευε στην πόλη, είχε μια ταβερνούλα. Εμείς ήμασταν στο χωριό. Στην πόλη τότε υπήρχαν 4 ομάδες ιστορικές. Μιλάμε για το 1954 που ήμουν πιτσιρίκος, εγώ γεννήθηκα το 1948. Άκου λοιπόν την ιστορία των ομάδων της Κέρκυρας. Στην πόλη υπήρχαν ο Άρης, ο Ελλήσποντος, ο Αστέρας και ο Όλυμπος, στη Γαρίτσα! Αυτές οι 4 ομάδες ενώθηκαν και έφτιαξαν τον ΑΟ Κέρκυρα. Ο θείος μου ήταν στο ΔΣ του Άρη που φόραγε κόκκινα. Ήταν και Ολυμπιακός. Αυτός έφερνε το «ΦΩΣ» σπίτι από την πρώτη χρονιά που ήρθε το «ΦΩΣ» στην Κέρκυρα! Διάβαζα «ΦΩΣ» από το δημοτικό έως τώρα που είμαι 72 χρόνων. Και δεν χάνω φύλλο.

Πώς δεν χάνεις φύλλο; Έρχεται αργά εδώ.

Μου το κρατάει ο περιπτεράς στον Ύψο, ο ΠΑΟΚτσής.

Τον ξέρω, καλό παλικάρι. Ο μόνος ΠΑΟΚτσής που ξέρω να μένει πολλά χρόνια στην Κέρκυρα. Αλλά δεν είναι ντόπιος. Από τους ντόπιους πόσοι είναι Ολυμπιακοί;

Ένα 70%. Αυτός λοιπόν μου κρατάει το «ΦΩΣ» και το παίρνω όποτε έρθει. Πολλές φορές το διαβάζω βράδυ, ακόμα και το επόμενο πρωί διαβάζω το «ΦΩΣ» το χθεσινό!

Τι σου αρέσει;

Η ποικιλία των ειδήσεων. Διαβάζεις για όλες τις ομάδες. Μου αρέσει επίσης η αντικειμενικότητα στην εφημερίδα και η κριτική. Μου αρέσει η αλήθεια και όχι τα παραμύθια.

Πώς έγιναν τόσοι πολλοί Ολυμπιακοί στην Κέρκυρα;

Από τους αδερφούς Ανδριανόπουλους. Ένας αδερφός υπηρετούσε στο Ναυτικό, στη βάση της Κέρκυρας. Τότε οι αγώνες ποδοσφαίρου γίνονταν στην πλατεία! Τη μεγαλύτερη πλατεία των Βαλκανίων! Έρχονταν οι Άγγλοι ναύτες, που οπωσδήποτε είχαν καλύτερο ποδόσφαιρο από εμάς, και μια φορά η μικτή Κέρκυρας τους νίκησε έχοντας στις τάξεις της τον Ανδριανόπουλο. Αγαπήθηκε σαν ήρωας από τους ντόπιους.

Να κάνουμε μια παρένθεση στα αθλητικά, εμένα μου αρέσουν και τα μη αθλητικά.

Τα διαβάζω φανατικά αυτά που γράφεις, τα εξωποδοσφαιρικά.

Τι γίνεται με τον τουρισμό φέτος στο νησί; Θυμάσαι ποτέ χειρότερη χρονιά;

Όχι! Είναι η χειρότερη χρονιά που θυμάμαι όσο ζω στην Κέρκυρα. Και είμαι πολύ παλιός στον τουρισμό, από τους παλιότερους που υπάρχουν εν ενεργεία. Είμαι προπονητής θαλάσσιου σκι, αλεξίπτωτου, τα πάντα, από το 1977, αλλά ασχολούμαι με τον τουρισμό από πιο παλιά, παρακολουθώ τον τουρισμό σχεδόν από τότε που αναπτύχθηκε στην Κέρκυρα. Και έχω άδεια για τα θαλάσσια σπορ, εγώ και τα παιδιά μου. Να ευχαριστήσω εδώ την οικογένεια Κεφαλά για τη βοήθεια που μου έχει δώσει όλα τα χρόνια, και τους παλιούς και τους νεότερους. Λοιπόν, η φετινή χρονιά τουριστικά είναι χειρότερη και από το 1974 όταν μπούκαραν οι Τούρκοι στην Κύπρο!

Αλήθεια;

Το θυμάμαι διότι δούλευα τότε σε τουριστικό νάιτ κλαμπ, ένα από τα καλύτερα της Κέρκυρας, τα «Δίχτυα» στη Δασιά. Έφερνε φίρμες τραγουδιστές όχι μόνο από την Αθήνα αλλά και από την Ιταλία! Ήμουν σερβιτόρος. Κλείσαμε μόνο για μία εβδομάδα! Όχι αυτό το πράγμα φέτος που χάθηκε όλο το Πάσχα -το καλύτερο Πάσχα στην Ελλάδα είναι της Κέρκυρας-, χάθηκε ο Ιούνης, χάθηκε και ο μισός Ιούλης. Λειτουργούμε από τα μέσα του Ιούλη και μετά, για την ακρίβεια υπολειτουργούμε.

Πότε ήταν η καλύτερη εποχή για το νησί;

Οι πρώτοι τουρίστες ήρθαν αρχές δεκαετίας ‘50 και ο τουρισμός εκτοξεύτηκε με σεζόν 4 μήνες. Από 20 Μάη έως 20 Σεπτέμβρη η Κέρκυρα πήγαινε φουλ, κάθε χρόνο ανέβαινε συνεχώς.

Άρχισε η πτώση, όμως, και μάλιστα πριν από την οικονομική κρίση. Έκαναν λάθη και οι Κερκυραίοι; Το καλύτερο νησί της χώρας το χαντάκωσαν.

Ναι, έκαναν λάθη οι ντόπιοι. Είμαι 72 χρόνων και τα έχω δει όλα. Δεν βοήθησαν όμως και οι πολιτικοί της Κέρκυρας. Ανεξαρτήτως κόμματος. Δεν βοήθησαν την ιδιαίτερη πατρίδα τους, σε αντίθεση με άλλα μέρη της Ελλάδας.

Δεν παράγουν κιόλας, ρε παιδί μου. Ενώ η γη είναι εκρηκτική, ό,τι φυτέψεις γίνεται οργασμός, και ενώ έχει τόσες βροχές.

Παλιά η Κέρκυρα ήταν αυτάρκης. Είχε παραγωγή, λάδι, ζαρζαβατικά, τα πάντα. Με το εύκολο χρήμα από τον τουρισμό εγκαταλείφθηκαν. Η οικογένειά μου έχουμε σχεδόν 400 ελαιόδεντρα που δεν τα εγκαταλείψαμε, τα φροντίζουμε, μου αρέσει πολύ, αυτή είναι η ασχολία μου μετά το καλοκαίρι.

Αληθεύει ότι παλιά έδιναν τα καλύτερα κτήματα στους γιους στα βουνά και θεωρούσαν τα παραθαλάσσια παρακατιανά; Και μετά βρέθηκαν πλούσιοι οι... παρακατιανοί!

Έτσι είναι. Πολλοί την πάτησαν. Πήραν εκτάσεις στα βουνά για τα κοπάδια. Με την έλευση του τουρισμού δεν είχαν καμία σχέση με τις παραθαλάσσιες εκτάσεις που απέκτησαν τεράστια αξία. Ξέρεις γιατί θεωρούνταν καλύτερα τα βουνίσια κτήματα; Διότι ο καρπός στην παραλία έπεφτε πιο γρήγορα. Τον έτρωγε πιο εύκολα ο δάκος. Ενώ στα ψηλότερα μέρη έμενε ο καρπός πιο πολύ στο δέντρο, έβγαζαν περισσότερο λάδι.

Ο χειμώνας πώς θα είναι στην Κέρκυρα;

Πολύ δύσκολος. Οι επιχειρήσεις φέτος είναι 70%-80% κάτω σε σχέση με πέρσι! Η κρίση θα φανεί τον χειμώνα...

Έχεις δει εδώ γυναίκες από όλο τον πλανήτη. Από ποια χώρα είναι οι πιο όμορφες;

Θα μου επιτρέψεις να μη σου απαντήσω (γελάει).

ΟΚ, επειδή είσαι παντρεμένος, οι φίλοι σου τι λένε;

Οι Ελληνίδες!

Γυρνάμε στον Ολυμπιακό. Τι θυμάσαι ως παιδική ανάμνηση;

Τα δύο ράδια που υπήρχαν στο χωριό μου στην Κέρκυρα. Στον Σπαρτύλα. Μόνο δύο ράδια είχε το χωριό! Ακούγαμε από εκεί τους αγώνες του Ολυμπιακού. Έχω κάνει και ταξίδια για τον Ολυμπιακό. Θυμάμαι ένα ματς στην Τούμπα ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός 1-2, που νομίζω ήταν η τελευταία μας νίκη εκεί πριν αρχίσει η μεγάλη εις βάρος μας παράδοση.

Τι θυμάσαι από εκείνο το 1-2 στην Τούμπα;

Το είχα δει στην εξέδρα και έμεινε μέσα μου για πάντα. Φεύγει ο Σιδέρης και τον κυνηγούσε ο Φουντουκίδης. Δυνατό παιδί ο Φουντουκίδης, σκληρός αμυντικός. Και δεν μπορούσε να σταματήσει τον Σιδέρη, τον έπιασε από τη μέση, αλλά ο Σιδέρης τον έσερνε! Φαντάσου τι δύναμη είχε εκείνο το θηρίο ο Φόντακας.

Στα γκολ φώναξες μέσα στην Τούμπα;

Κάποιες κραυγές τις βγάλαμε. Φαντάρος ήμουν και σε χρόνια δύσκολα... Υπηρετούσα στο Κιλκίς και έφυγα σκαστός. Και στο Χαριλάου πήγαινα. Υπηρέτησα 26 μήνες! Μια φορά είχα πάει με την οικογένεια στη Θεσσαλονίκη, με το τζιπ που έβγαλες φωτογραφία να μπαίνει μέσα στη θάλασσα να ρυμουλκεί σκαφάκια. Το έχω από το 1983! Πλατεία Αριστοτέλους, περίπτερο, κατέβαινα από το ξενοδοχείο και έπαιρνα το «ΦΩΣ». Μια μέρα μου λέει ο περιπτεράς «σε παρακαλώ, όταν σου δίνω το “ΦΩΣ”, κρύβε το, μην το έχεις τόσο εμφανές...».

Άλλο που θυμάσαι ξεχωριστό;

Στο ΟΑΚΑ είχα πάει, Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός, με έναν «γέροντα» που είχαμε τον Βελτς, έπεφτε κάτω μόνος του. 74.000 κόσμος στο γήπεδο. Ανακατεμένοι! Είχα πάει μαζί με έναν Κερκυραίο φίλο μου Παναθηναϊκό! Καθόμασταν δίπλα, εγώ με κόκκινο κασκόλ, εκείνος με πράσινο κασκόλ! Αυτές ήταν ωραίες εποχές.

Τα παιδιά και τα εγγόνια όλοι Ολυμπιακοί;

Έχω 3 παιδιά και 6 εγγόνια, όλοι Ολυμπιακοί! Και τώρα πάμε για το 7ο εγγόνι, σε λίγους μήνες. Ο πρώτος μου εγγονός είναι 20 χρόνων, θα πάει φαντάρος, αλλά έχει μία γκόμενα και όλο το αναβάλλει!

Τι σημαίνει για εσένα Ολυμπιακός;

Ολυμπιακός σημαίνει κάτι παραπάνω από αγάπη. Είναι σαν θρησκεία, είναι σαν πατρίδα, είναι σαν οικογένεια. Ζω με αυτό, ξεκουράζομαι με αυτό, ενθουσιάζομαι με αυτό, στενοχωριέμαι. Αλλά σέβομαι τους αντιπάλους. Και τους μεγάλους παίκτες που είχαν κατά καιρούς τους θαύμαζα και τους παραδεχόμουν. Τον Αντωνιάδη λόγου χάρη που του πήρες συνέντευξη. Τον θαύμαζα ως γκολτζή. Τον Νεστορίδη που του πήρες συνέντευξη. Παικταράς μεγάλος. Τον Κούδα, τον Σαράφη, τον Παπαϊωάννου, τον Θωμά Μαύρο. Τον Δομάζο που τον έχεις βγάλει κι αυτόν. Όχι μόνο τους δικούς μας, τους Ολυμπιακούς. Σεβασμός στους μεγάλους παίκτες.

Ποιος παίκτης του Ολυμπιακού ήταν ο αγαπημένος σου;

Έβλεπα σαν θεούς αυτούς που πήραν τα συνεχόμενα πρωταθλήματα και Κύπελλα τη δεκαετία του ‘50 και έκαναν τη μισή χώρα να αγαπήσει τον Ολυμπιακό. Τον Μπέμπη, τον Μουράτη, τον Ρωσσίδη, τον Δαρίβα, τον Σάββα Θεοδωρίδη. Τον Σιδέρη μετά, τον Γιούτσο, τον Μποτίνο που πήδαγε πολύ ψηλά, τον Δεληκάρη, τον Κρητικόπουλο, τον Αναστόπουλο με τα ψαλίδια του. Θυμάμαι είχα πάει στα Γιάννινα και βάζει ένα γκολ με ψαλίδι ο Αναστόπουλος, μας τρέλανε. Ήταν και ο Μουράτης μαζί με την ομάδα, γερασμένος. Είχαμε πάει με άλλους τρελούς από το χωριό μου και είχαμε συνοδεύσει την αποστολή του Ολυμπιακού από το ξενοδοχείο έως το γήπεδο στα Γιάννινα. Με αμάξια πηγαίναμε εμείς μπροστά και το πούλμαν με τους παίκτες από πίσω! Τον Τάσο Μητρόπουλο αγαπούσα επίσης. Και μην τους πω όλους έως σήμερα, είδαμε παικταράδες.

Πες μου κάτι τρελό που έγινε στην Κέρκυρα με τον Ολυμπιακό.

Όταν πήραμε το πρώτο Ευρωπαϊκό στο μπάσκετ. Τελείωσε το ματς, πήρα τον μικρό μου γιο και πήγαμε στην πόλη. Όλη η ύπαιθρος της Κέρκυρας πήγαινε στην πόλη να πανηγυρίσει. Χιλιάδες κόσμος, ήταν σαν Ανάσταση! Εκεί που είναι το Πεντοφάναρο, εκεί που ρίχνουν τις στάμνες το Πάσχα, είδα μια μπουλντόζα τεράστια που είχε έρθει από ένα χωριό και κουβαλούσε πάνω απίστευτο αριθμό Ολυμπιακών, την είχαν σκεπάσει με σημαίες την μπουλντόζα, μέχρι και στον κουβά, στη δαγκάνα, ήταν μέσα Ολυμπιακοί με σημαίες!

Άλλο; Σκέψου μην ξέχασες κάτι.

Εκεί που με ρώτησες για τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου. Πώς να μη γίνουν Ολυμπιακοί; Από μωρά τα είχα και τα έχω με τον ύμνο του Ολυμπιακού στην αγκαλιά μου! Το ίδιο κάνω και τώρα με τον τελευταίο εγγονό μου, που είναι μωρό και δεν έχει κλείσει τον πρώτο του χρόνο ακόμα!

Άλλο;

Έχουν περάσει από εδώ που βλέπεις αθλητές, ποδοσφαιριστές, μπασκετμπολίστες, αλλά δεν θα πω ονόματα γιατί μπορεί να μη θέλουν. Έχουν περάσει και πολιτικοί. Μια φορά ήρθε η πρωθυπουργός βόρειας χώρας, όμορφη, και κάναμε μαθήματα σκι και θαλάσσια σπορ στα παιδιά της! Είχε γεμίσει η περιοχή μυστικούς πράκτορες.

Άλλο;

Να σου δείξω 3 μετοχές που είχα πάρει του Ολυμπιακού! Είναι δώρο μία για κάθε μου παιδί. Θα τις αφήσω κληρονομιά ως ενθύμιο. Τρέμει το χέρι μου από τη συγκίνηση τώρα που τις πιάνω.

Το βλέπω. Πώς θες να κλείσουμε;

Για τον Σάββα Θεοδωρίδη παραλίγο να πλακωθώ μια μέρα. Παρότι είμαι ήρεμος φίλαθλος. Ήμασταν σε ένα καφενείο στη Δασιά, έπαιζε ο Ολυμπιακός και ήταν μια παρέα Παναθηναϊκών, Αλβανών -δεν έχει σημασία βέβαια αυτό-, και βρίζανε τον Θεοδωρίδη που μιλούσε. Σηκώνομαι και τους λέω «αυτός που βρίζετε είναι θρύλος του ελληνικού ποδοσφαίρου και της εθνικής ομάδας. Είναι μορφωμένος, ξέρει γλώσσες, να σέβεστε». Και μου λέει ένας από αυτούς «τι σου είναι, μπάρμπας σου;». Παρά την ηλικία μου, θα τους βούταγα. Δεν μου αρέσει να βρίζουν μορφές του ποδοσφαίρου. Και τον Κούδα αν έβριζαν το ίδιο θα έκανα. Ο Σάββας όμως ήταν στις καρδιές μας.

Τώρα είμαστε εντάξει.

　Είναι δυνατόν να θέλουν να κλείσουν το κολυμβητήριο της Κέρκυρας; Ούτε πετρέλαιο δεν είχαν να βάλουν. Μιλάμε για το νησί του Σπύρου Γιαννιώτη! Που έκανε τους Έλληνες υπερήφανους. Το όνομά του έχει το κολυμβητήριο. Και το έχουν αφήσει εγκαταλελειμμένο. Έχω αθλητές στην οικογένειά μου. Είναι κρίμα.