Τα 54α γενέθλια του θρυλικού ΠΑΣ Γιάννινα

Ο ΠΑΣ Γιάννινα γιορτάζει τα 54α γενέθλιά του, καθώς ιδρύθηκε στις 8 Ιουλίου 1966. Την ημέρα εκείνη δημοσιεύτηκε στο Πρωτοδικείο Ιωαννίνων η υπ’ αριθμόν 377/1966 απόφαση, με την οποία δημιουργήθηκε ο Πανηπειρωτικός Αθλητικός Σύλλογος Γιάννινα. Η νέα ομάδα προήλθε από διαδοχικές συγχωνεύσεις των προηγούμενων ομάδων που υπήρχαν στα Γιάννινα. Το 1962 συγχωνεύτηκαν ο Ατρόμητος και ο Ολυμπιακός και προήλθε ο Αθλητικός Όμιλος Ιωαννίνων. Η ομάδα αυτή το καλοκαίρι του 1966 συγχωνεύτηκε με τον Αβέρωφ και προήλθε ο ΠΑΣ Γιάννινα. Για να αγωνιστεί ο ΠΑΣ στη Β’ Εθνική και να μην ξεκινήσει από τις ερασιτεχνικές κατηγορίες, ο Αθλητικός Όμιλος Ιωαννίνων μετονομάστηκε σε ΠΑΣ Γιάννινα και ο Αβέρωφ μετονομάστηκε σε ΠΑΣ Μπιζάνι. Η συμφωνία ήταν οι δύο νέες ομάδες να λειτουργήσουν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Το Μπιζάνι να αποτελέσει το φυτώριο του ΠΑΣ. Οι δύο νέες ομάδες αγωνίστηκαν την αγωνιστική σεζόν 1966-67 στη Β’ Εθνική, αλλά λίγα χρόνια μετά έμεινε μόνον ο ΠΑΣ Γιάννινα, ως πρεσβευτής του γιαννιώτικου ποδοσφαίρου.

Στη δεκαετία του ’60 υπήρξε μια τάση συγχωνεύσεως ομάδων σε πολλές επαρχιακές πόλεις, όπως Σέρρες, Βέροια, Κατερίνη, Λάρισα, Τρίκαλα, Άρτα, και αυτό επηρέασε και τα Γιάννινα. Όμως το εγχείρημα δεν ήταν τόσο εύκολο. Υπήρχαν έντονες και μακροχρόνιες αντιπαραθέσεις μεταξύ Αβέρωφ και Ατρόμητου, που δίχαζαν την πόλη. Οι μεταξύ τους αγώνες ξεσήκωναν την περιοχή για πολλές ημέρες. Είχαν όλα τα στοιχεία των ντέρμπι «αιωνίων» αντιπάλων. Υπήρχαν όμως και ψύχραιμες φωνές που έβλεπαν ότι αυτός ο διχασμός στο ποδόσφαιρο δεν οδηγούσε πουθενά. Αν εξαιρέσουμε την αγωνιστική σεζόν 1962-63, που ο Αβέρωφ έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας, καμία άλλη διάκριση δεν υπήρχε στο τοπικό ποδόσφαιρο. Τόσο ο Αβέρωφ όσο και ο ΑΟΙ ήταν κομπάρσοι στο πρωτάθλημα Β’ Εθνικής. Έτσι μετά από μεγάλες προσπάθειες που έκαναν ο τότε πρόεδρος της ΕΠΣΗΠ Ξενοφώντας Κοντούρης, οι πρόεδροι των σωματείων Ρωμανέλης, Κωνσταντόπουλος, Γιαννής με τη συνδρομή άλλων τοπικών παραγόντων έφτασαν το 1966 στο τελικό αποτέλεσμα της συγχώνευσης. Προς την κατεύθυνση αυτήν υπήρξαν πιέσεις από τον νομάρχη και τον δήμαρχο Ιωαννίνων.

Ο ΠΑΣ άνοιξε την πρώτη σελίδα της ιστορίας του την αγωνιστική σεζόν 1966-67 που αγωνίστηκε στη Β’ Εθνική, με πρόεδρο τον γιατρό Περικλή Γιαννή και προπονητή τον διάσημο Κώστα Χούμη, που έκανε μεγάλη καριέρα στη Ρουμανία ως ποδοσφαιριστής. Το δυναμικό της ομάδας αποτελούσαν ντόπιοι ποδοσφαιριστές, οι καλύτεροι από τις προηγούμενες ομάδες που συγχωνεύτηκαν, όπως οι Τσώλης, Μανέγας, Παπακοσμάς, Παπλιάκος, Τσιούρης, Αναστασίου, Τσίλης, Καραμανωλάκης, Μαυριδόπουλος, Τσουρλίδας, Τζαμάκος, Τσόμπας, Μάντζιος, Οικονομίδης, Μαυριδόπουλος, Βάσιος, Τσόμπας και άλλοι. Η συγχώνευση του 1966 ρίζωσε στα Γιάννινα, ο κόσμος δέχτηκε με ενθουσιασμό τη νέα ομάδα και άρχισε να τη στηρίζει με κάθε τρόπο. Στο στάδιο «Ζωσιμάδες» υπήρχε το αδιαχώρητο σε όλα τα παιχνίδια. Τα μίση και πάθη του παρελθόντος έμειναν πίσω και έσβησαν με τον χρόνο. Το ζητούμενο ήταν ο ΠΑΣ κάποια στιγμή να ξεφύγει από τα όρια της Β’ Εθνικής και να ανεβεί στην Α’ Εθνική. Στα πρώτα χρόνια μετά την ίδρυσή της είχε μέτρια γενικά πορεία. Κάθε χρόνο ξεκινούσε για τον τίτλο, αλλά ο στόχος χανόταν στην πορεία. Όμως δεν παράτησαν την προσπάθεια. Ο κόσμος, οι παράγοντες, οι παίκτες έκαναν υπομονή, δεν υπέστειλαν τη σημαία, πιστεύοντας ότι κάποια στιγμή θα έρθει και η άνοδος στην Α’ Εθνική.
Συν τω χρόνω, άρχισε να γράφεται η ιστορία. Το 1970 έγινε η πρώτη μεγάλη μεταγραφή, καθώς γύρισε στον ΠΑΣ ο Γιώργος Σιόντης μετά από σημαντική καριέρα που έκανε στην Α’ Εθνική με τον Βύζαντα Μεγάρων. Είχε μεταγραφεί το 1965 από τον Αβέρωφ στον Ολυμπιακό και στη συνέχεια στον Βύζαντα. Παίκτης με προσωπικότητα και εμπειρίες από την Α’ Εθνική, βοήθησε σημαντικά την ομάδα σε εκείνα τα πειραματικά κατά κάποιον τρόπο και δύσκολα χρόνια.

Το μεγάλο γεγονός που άλλαξε το τοπίο και την ιστορία της ομάδας ήταν η έλευση στα Γιάννινα, στο πρώτο εξάμηνο του 1972, των έξι Αργεντινών ποδοσφαιριστών, Παστερνάκη, Γκλασμάνη, Κοντογιωργάκη, Λίσα, Μοντέζ, Αλβαρέζ. Ήταν παίκτες μεγάλης κλάσης, πολυτέλεια για τη Β’ Εθνική. Ο ένας καλύτερος από τον άλλον, που κάλυπταν όλες τις νευραλγικές θέσεις, από τερματοφύλακα μέχρι σέντερ φορ. Μια τυχαία συνάντηση, το καλοκαίρι του 1971, του τότε προέδρου του ΠΑΣ Σάκη Τσουκανέλη με τον Αυγουστίνο Γκομέζ Ντε Φαρία, στο γραφείο του προέδρου της ΕΠΟ Γιώργου Δέδε, ήταν καταλύτης των κοσμογονικών αλλαγών που ακολούθησαν. Ο Δέδες, που είχε μακρινή συγγένεια με την Ελληνίδα γυναίκα του Φαρία, τον πρότεινε για προπονητή στα Γιάννινα. Η πρόταση έγινε αποδεκτή από τη διοίκηση της ομάδας και ο Φαρία, Ιούλιο μήνα του 1971, έφτασε στην πρωτεύουσα της Ηπείρου. Ήταν ο πρώτος ξένος προπονητής που κάθισε στον πάγκο του ΠΑΣ. Ήταν Πορτογάλος στην καταγωγή, αλλά έζησε χρόνια στη Λατινική Αμερική και ήξερε καλά το ποδόσφαιρο. Έφτασε Δεκέμβριος του 1971 και η ομάδα δεν πήγαινε καλά στο πρωτάθλημα Β’ Εθνικής. Ο Φαρία ζήτησε μεταγραφές. Οι διοικούντες προσπάθησαν να αποκτήσουν τον Δανδέλη από τη Βέροια, αλλά το κασέ ήταν υψηλό. «Με τόσα χρήματα θα σας βρω καλύτερους παίκτες από την Αργεντινή» είπε στους διοικούντες ο Πορτογάλος κόουτς. Η πρόταση Φαρία άφησε άναυδους τους διοικούντες.

Τέτοιο εγχείρημα δεν είχαν τολμήσει ούτε οι μεγάλες ομάδες. Το τόλμησαν μέσω Φαρία οι παράγοντες των Ιωαννίνων. Μιλάμε για 1971, που ακόμη και η τηλεφωνική επικοινωνία από τα Γιάννινα με τη γειτονική Άρτα ήταν προβληματική. Πόσω μάλλον η επικοινωνία με την Αργεντινή. Το διαδίκτυο δεν ήταν ούτε καν όνειρο. Οι προσπάθειες έπιασαν τόπο, ανοίγοντας νέες σελίδες στη «βίβλο» της ιστορίας. Στο πρώτο εξάμηνο του 1972 ήρθαν και οι έξι παίκτες στα Γιάννινα. Πρώτα οι Παστερνάκης, Γκλασμάνης που ήταν συμπαίκτες σε ομάδα της Βενεζουέλας και στη συνέχεια οι υπόλοιποι, Κοντογιωργάκης, Μοντέζ, Λίσα, Αλβαρέζ. Οι διοικούντες κατάφεραν να τους «ελληνοποιήσουν» για να έχουν δικαίωμα να αγωνιστούν. Μόνον ο Εδουάρδο Ριγκάνι είχε ελληνικές ρίζες από την πλευρά της μητέρας του και γι’ αυτό πήρε το επώνυμο Κοντογιωργάκης, από το γένος της μητέρας του. Το παράδειγμα του ΠΑΣ ακολούθησαν μετά οι Ολυμπιακός (Νικολάου, Άλτσιμπαρ, Πολέτι κ.λπ.), Παναθηναϊκός (Ντεμέλο, Βερόν), ΑΕΚ (Ερέα, Ζερ, Βιτσέντζε), Λάρισα (Χιλ, Καβόλι, Μοράλες), Καλαμάτα (Βάλιαν, Εσπινόζα). Το εγχείρημα με τη μεταγραφή έξι παικτών από την Αργεντινή ήταν κάτι το πρωτοφανές για την εποχή, μια μικρή εποποιία για τη διοίκηση του Σάκη Τσουκανέλη. Από αυτό και μόνο το γεγονός ίσως είναι ο κορυφαίος πρόεδρος όλων των εποχών. Γιατί αυτοί οι παίκτες ανέβασαν πολλά επίπεδα ψηλά τον ΠΑΣ και ήταν πρωταγωνιστές των γηπέδων για πολλά χρόνια.

Ο θρύλος του «Άγιαξ της Ηπείρου»

Την αγωνιστική σεζόν 1972-73 στη Β’ Εθνική ο ΠΑΣ με έξι Αργεντινούς ήταν μια άλλη ομάδα. Με ποδόσφαιρο υψηλών προδιαγραφών, γέμιζε τα γήπεδα όπου και αν έπαιζε. Έχασε την άνοδο στο τέλος από τον Απόλλωνα Αθηνών. Την επόμενη σεζόν με προπονητή τον Νίκο Αλέφαντο και πρόεδρο τον Κώστα Μπέγκα ανέβηκε πανηγυρικά στην Α’ Εθνική. Με την έλευση των ξένων παικτών, σε συνδυασμό και με την παρουσία αξιόλογων Ελλήνων, ξεκίνησε η μεγάλη πορεία του ΠΑΣ Γιάννινα. Στη δεκαετία του ’70 δημιουργήθηκε ο θρύλος του «Άγιαξ της Ηπείρου». Έτσι ονομάστηκε γιατί έπαιζε σύγχρονο ποδόσφαιρο, όπως ο Άγιαξ της Ολλανδίας του Γιόχαν Κρόιφ και της παρέας του. Παραμένει άγνωστο ποιος έδωσε στον ΠΑΣ αυτόν τον χαρακτηρισμό, που τον διατηρεί και στις μέρες μας. Είτε από κάποιο δημοσίευμα έγινε ο «Άγιαξ της Ηπείρου» είτε από τον ύμνο του αξέχαστου Αλέκου Κιτσάκη, με τους γνωστούς στίχους «ΠΑΣ Γιάννινα, Άγιαξ της Ηπείρου, δεν σε τρομάζει τίποτα, απόγονε του Πύρρου…».
Στη δεκαετία του ’70 έγινε ο ΠΑΣ πραγματικά μεγάλη ομάδα, έχοντας στο πλευρό του χιλιάδες φιλάθλους. Αν είναι κάτι που χαρακτηρίζει αυτήν την ομάδα και στη σημερινή εποχή, 54 χρόνια μετά την ίδρυσή της, είναι ο κόσμος, η φανέλα και η λαμπρή ιστορία της. Σε εκείνη τη δεκαετία γράφτηκαν χρυσές σελίδες δόξας και μεγαλείου. Τι να θυμηθείς και τι να πρωτογράψεις.

Για το 3-0 επί του Ολυμπιακού το 1976 που ο Κελεσίδης πέταξε τα γάντια, τη σφαγή με την ΑΕΚ στο Άργος, τη νίκη με 3-2 μέσα στη Λεωφόρο επί του Παναθηναϊκού, τη συντριβή με 4-1 του Παναθηναϊκού, τις μεγάλες νίκες στο κατάμεστο στάδιο «Ζωσιμάδες»; Μεγάλοι πρωταγωνιστές ανά διαστήματα αυτής της δεκαετίας ήταν οι Κοντογιωργάκης, Γκλασμάνης, Μοντέζ, Αλβαρέζ, Λίσα, Σιόντης, Τσουρλίδας, Μάντος, Γραμμενιάτης, Βέργος, Χατζηκαπετάνης, Θαυμαστός, Οικονομίδης, Χατζηαντωνίου, Λιάκος, Μπρεντάνος, Παντελίδης, Μάιπας, Παπάζογλου, Σεϊταρίδης, Παπαχρήστου, Εσπινόζα, Παπαγγέλης, Αλεξάκης, Πρίσκας, Μπόλος, Ράντισιτς, Τσιριμώκος, Λάππας, Σοφιάς, Κοκότοβιτς και άλλοι. Πρώτος πρόεδρος στην Α’ Εθνική ήταν ο Ελευθέριος Καλογιάννης που είχε τη φαεινή ιδέα να πάρει προπονητή τον Αντώνη Γεωργιάδη. Ο Δραμινός τεχνικός, παλιός παίκτης της μεγάλης Δόξας στη δεκαετία του ’50, έφτιαξε στα Γιάννινα μια σούπερ ομάδα και παράλληλα με τον πλούτο των γνώσεών του βοήθησε τους παράγοντες στο να διαχειρίζονται με τον καλύτερο τρόπο τα θέματα που ανέκυπταν. Ο Γεωργιάδης κάθισε μέχρι το 1979 στην τεχνική ηγεσία του ΠΑΣ, με εξαίρεση τη σεζόν 1976-77 που ήταν ο Βούλγαρος Ζέτσεφ. Στη διετία 1979-81 προπονητής ήταν και ο Γιάτσεκ Γκμοχ. Βοήθησαν σημαντικά και οι μετέπειτα πρόεδροι, Χριστόφορος Παπαδόπουλος και Γιώργος Κωνσταντόπουλος.

Η συμμετοχή στο Βαλκανικό Κύπελλο

Δύο φορές ο ΠΑΣ κατέκτησε την 5^η θέση στο πρωτάθλημα Α’ Εθνικής το 1976 και το 1979 με προπονητή τον Αντώνη Γεωργιάδη. Αγωνίστηκε και στο Βαλκανικό Κύπελλο. Απέκλεισε την Παρτιζάν Τιράνων και αποκλείστηκε από τη Ριέκα της ενωμένης τότε Γιουγκοσλαβίας. Ήταν η πρώτη διεθνής παρουσία της ομάδας, έστω και σε αυτόν τον υποβαθμισμένο θεσμό. Μέχρι το 2016 που αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην Ευρώπη και στο Γιουρόπα Λιγκ. Το 1979 έγινε ΠΑΕ με αρχικό μετοχικό κεφάλαιο 8.000.000 δραχμές. Πρώτος πρόεδρος ο Κώστας Αναστασίου. Σταδιακά, από το 1982 και μετά, άρχισε η φθορά. Με συνέπεια ο ΠΑΣ το 1984 να υποβιβαστεί στη Β’ Εθνική, αφού έχασε 2-0 από τον Πανιώνιο σε μπαράζ αγώνα στη Λάρισα. Εκείνο το μπαράζ σήμανε το τέλος μιας μεγάλης εποχής. Για πολλά χρόνια μετέπειτα η τοπική ομάδα δεν μπόρεσε να σηκώσει κεφάλι και να δει Θεού πρόσωπο. Επέστρεψε το 1985 στην Α’ Εθνική, υποβιβάστηκε το 1987 και μετά άρχισε η πορεία ασανσέρ που όλοι ξέρουμε. Για 30 περίπου χρόνια ανέβαινε κάθε 6 με 7 χρόνια στην Α’ Εθνική και την επόμενη χρονιά υποβιβαζόταν. Όπως έγινε το 1990, το 2000 και το 2002. Προς το τέλος της δεκαετίας του ’90 ο Μάνθος Κολέμπας ξόδεψε πολλά χρήματα, ίσως είναι ο μοναδικός πρόεδρος που έβαλε τόσο βαθιά το χέρι στην τσέπη και έκανε μεγάλες προσπάθειες για να προσδώσει στην ομάδα τη χαμένη ταυτότητα και αίγλη. Δυστυχώς έπεσε σε άσχημες συγκυρίες, όπου ο ΠΑΣ γνώρισε στο πετσί του τον κατατρεγμό από τη διαιτησία και το παρασκήνιο.

Το 2003 ήταν η μοναδική ομάδα που υποβιβάστηκε λόγω χρεών από την Α’ Εθνική, ενώ πολλές άλλες ομάδες είχαν πολύ μεγαλύτερα χρέη από τον ΠΑΣ. Το καλοκαίρι του 2004 λίγο έλειψε να διαλυθεί καθώς υποβιβάστηκε στη Γ’ Εθνική, αφού έχασε στο μπαράζ του Πύργου από τον Ηλυσιακό. Τον έσωσε στην κυριολεξία από τη διάλυση και τον αφανισμό ο Αλέξης Κούγιας. Στην τετραετία που διοίκησε τον ΠΑΣ ο γνωστός ποινικολόγος και νυν μεγαλομέτοχος της ΑΕΛ έχτισε μια υγιή ομάδα από το μηδέν, μέσα από στάχτες και αποκαΐδια. Στις 3 Ιουλίου 2004, για τους δικούς του λόγους, θέλησε να αποχωρήσει και παρέδωσε τη σκυτάλη στον νυν πρόεδρο και μεγαλομέτοχο Γιώργο Χριστοβασίλη. Από το 1981 και μετά, μετά τον Αναστασίου, πρόεδροι διετέλεσαν οι Γουργούλης, Γκουργκούλης, Γκλίναβος, Χρηστίδης, Κολέμπας, Κούγιας. Στους αγώνες Κυπέλλου οι μεγαλύτερες διακρίσεις ήταν το 2007 και το 2010 που έφτασε στα ημιτελικά. Ειδικά το ματς με τον Ολυμπιακό στο «Γ. Καραϊσκάκης» στις 31 Ιανουαρίου 2007, όπου οι Γιαννιώτες απέκλεισαν τους «ερυθρόλευκους», έμεινε στην ιστορία.

Η 12ετία Χριστοβασίλη και η έξοδος στην Ευρώπη

Τα τελευταία 12 χρόνια ο ΠΑΣ είναι υπό την ηγεσία του Γιώργου Χριστοβασίλη. Εμφανίστηκε ως ένας άγνωστος στα Γιάννινα παράγοντας, αλλά κατάφερε να γίνει ο μακροβιότερος πρόεδρος στην ιστορία της ομάδας, χωρίς να έχει τελειώσει το ταξίδι. Θεωρείται, βάσει των αποτελεσμάτων και όσων πέτυχε η ομάδα όλα αυτά τα χρόνια, ο εκ των κορυφαίων προέδρων που πέρασαν από τον ΠΑΣ. Επί των ημερών του ο ΠΑΣ κατέγραψε την πρώτη έξοδο στην Ευρώπη, το καλοκαίρι του 2016, κορυφαίο γεγονός στα 54 χρόνια ιστορίας του. Αγωνίστηκε με τη νορβηγική Όντ, την οποία και απέκλεισε, και την ολλανδική Άλκμααρ. Στους «Ζωσιμάδες» έγινε και το πρώτο επίσημο παιχνίδι σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Αλλά και στις εγχώριες διοργανώσεις ο ΠΑΣ πήγε περίφημα στην εποχή Χριστοβασίλη. Καταγράφονται τρεις άνοδοι στην Α’ Εθνική (2009, 2011, 2020), δύο υποβιβασμοί (2010, 2019), μια γεμάτη οκταετία με συνεχόμενη παρουσία στη Σούπερ Λιγκ, καταλαμβάνοντας τις περισσότερες φορές τιμητικές θέσεις. Στον θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδας το 2010 ο ΠΑΣ έφτασε για δεύτερη φορά στην ιστορία του στα προημιτελικά, όπου αποκλείστηκε από τον Παναθηναϊκό.

Πέρασαν από τα Γιάννινα και σπουδαίοι ποδοσφαιριστές (Λουτσιάνο, Ριμόλντι, Ελευθερόπουλος, Ντε Βινσέντι, Τσάβες, Κόντε, Μαυροπάνος, Κούτρης, Πασχαλάκης, Μ. Οικονόμου κ.ά.), ενώ έγιναν και σημαντικές πωλήσεις ποδοσφαιριστών (Βελλίδης, Κοροβέσης, Χαρίσης, Ντε Βινσέντι, Μαυροπάνος, Μάριος Οικονόμου, Κόντε, Κολοβέτσιος). Παράλληλα, στα 12 αυτά χρόνια, μετά από πολύ καιρό κλήθηκε εν ενεργεία παίκτης στην εθνική ομάδα ανδρών (Βελλίδης), έγιναν οι πρώτες πωλήσεις παικτών στο εξωτερικό (Μάριος Οικονόμου, Μαυροπάνος), αναδείχθηκε προπονητής του ΠΑΣ για πρώτη φορά κορυφαίος προπονητής στην Ελλάδα με ψηφοφορία των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών (περίπτωση Γιάννη Πετράκη). Παράλληλα, ο Κρητικός τεχνικός έγινε και ο μακροβιότερος προπονητής στην ιστορία του ΠΑΣ, σπάζοντας το ρεκόρ του Αντώνη Γεωργιάδη. Πλην του Πετράκη, κάθισαν στον πάγκο και άλλοι αξιόλογοι τεχνικοί, όπως οι Γκιγέρμε Όγιος, Γιώργος Παράσχος, Άγγελος Αναστασιάδης, Στεφάν Ντεμόλ, Γιάννη Χριστόπουλος, Σάκης Τσιώλης, Σάββας Παντελίδης και τώρα ο αξιόλογος Αργύρης Γιαννίκης.

Μετά τη 12ετία 1972-84, η πιο λαμπρή περίοδος στα 54 χρόνια ιστορίας του «Άγιαξ» είναι η 12ετία Χριστοβασίλη, ασχέτως αν ο νυν πρόεδρος δεν έχει την αναγνώριση του έργου του που θα έπρεπε να έχει από τον κόσμο των Ιωαννίνων. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα τον κατατάξει πολύ ψηλότερα απ’ ό,τι είναι σήμερα. Ίσως φταίει και ο ίδιος, που κάποιες εποχές προκάλεσε με κάποια λάθη που έκανε, όπως για παράδειγμα ο αποκλεισμός από την Ευρώπη το 2013, λόγω έλλειψης αδειοδότησης.

Ο ξεχωριστός δικός μας επίλογος

Κάπου εδώ να κλείσουμε το αφιέρωμα που κάνουμε κάθε χρόνο τέτοια μέρα ανελλιπώς τα τελευταία 15 χρόνια από το «ΦΩΣ». Νιώθουμε περήφανοι, γιατί μέσα από αυτά τα επετειακά αφιερώματα, αλλά και από σειρά άλλων ιστορικών ερευνών που παρουσιάσαμε από τη στήλη μας, φωτίσαμε πολλές άγνωστες πτυχές της ιστορίας του ΠΑΣ. Παρουσιάσαμε γεγονότα, για τα οποία δεν υπάρχουν ιστορικές πηγές, αλλά τα διηγήθηκαν στον υπογράφοντα παλιοί πρόεδροι, ποδοσφαιριστές, παράγοντες, φίλαθλοι σε σειρά συνεντεύξεων. Ευτυχήσαμε να μιλήσουμε ακόμη και με τον πρώτο πρόεδρο του ΠΑΣ, τον αείμνηστο γιατρό Περικλή Γιαννή, λίγο πριν φύγει από τη ζωή. Μιλήσαμε με ανθρώπους που έζησαν τα γεγονότα της ίδρυσης του 1966, που μας είπαν πολλά. Κάποιοι μας αντέγραψαν, αλλά δεν πειράζει, αρκεί μέσα από αυτές τις αντιγραφές να μάθουν την ιστορία της ομάδας.

Στην ιστοσελίδα της ΠΑΕ καταγράφηκαν παλιότερα αυτούσια κείμενα από δικές μας έρευνες, χωρίς να αναφερθεί η πηγή, αλλά και πάλι λέμε δεν πειράζει. Τα γεγονότα δεν είναι δικά μας, απλώς εμείς τα φωτίσαμε, τα αναδείξαμε, τα δέσαμε με την ιστορία με κοπιαστική προσπάθεια πολλών ετών. Νιώθουμε περήφανοι που αναδείξαμε τα γεγονότα και την ημερομηνία της ίδρυσης , ώστε να γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Ιουλίου απ’ όλους τους Γιαννιώτες. Για σήμερα είναι προγραμματισμένο πάρτι για τα 54^α γενέθλια από τον Σύνδεσμο Φιλάθλων ΠΑΣ Γιάννινα. Υπάρχουν και παιδιά που τιμούν και σέβονται την ιστορία, γιορτάζοντας τα μεγάλα γεγονότα. Εδώ κλείνουμε το σημερινό αφιέρωμα, που γράφτηκε σαν μια έκθεση από το μυαλό μας, χωρίς σημειώσεις, χωρίς ματιές στα αρχεία, αλλά έτσι όπως έχει φωλιάσει μέσα μας η ιστορία της ομάδας. Μην ξεχνάμε ότι τα γεγονότα των 35 χρόνων από τα 54 της ιστορίας τα έχουμε ζήσει από κοντά και τα καταγράψαμε στα καθημερινά ρεπορτάζ. Είναι ένα κομμάτι της ζωής μας. Χρόνια πολλά στον ΠΑΣ που σβήνει σήμερα 54 κεράκια. Πάντα να έχει νίκες και επιτυχίες.