Χρήστος Γ. Μπαρτζουλιάνος: Οράματα της απώλειας

Η ποίηση είναι μια περιουσία από λέξεις που κάθε ποιητής σοδιάζει στο χαρτί. Κι είναι φορές που αρκούν πέντε αράδες για να αρθρώσει κανείς την ομορφιά. Είναι όμως και φορές που ο ποιητής ζαλώνεται τη γλώσσα και δημιουργεί ποιήματα πυκνά σαν δάση, όπου τις λέξεις και τα νοήματα ο αναγνώστης καλείται να αναζητήσει.

Ο Χρήστος Μπαρτζουλιάνος αρέσκεται σε φαρδιούς στίχους που τους ξεδιπλώνει σαν λάβαρα και φωνάζει τις ιδέες του, γνωρίζοντας, όπως κάθε ομότεχνός του, ότι βοά εν τη ερήμω μιας εποχής δίχως σύνορα ήθους και ιδανικών.

Από το εξομολογητικό tattoo μέχρι τα «Λιβάδια των καιρών», η απόλαυση του κειμένου έγκειται λίγο ως πολύ στις απανωτές προσπάθειες να μεταφέρει ιδιότητες και συνθήκες από τη μια πραγματικότητα στην άλλη κι έτσι γεννιέται η τέχνη του.

Περισσότερο ακόμα και από τον ενδεικτικό τίτλο «Οράματα της απώλειας» ο ίδιος ορίζεται περισσότερο από τον ένα και μοναδικό στίχο του οπισθόφυλλου: «Νοσταλγώ ένα μέλλον που θα κυβερνώ τον ορίζοντα».