Μέτριοι όλου του κόσμου ενωθείτε!
Είναι να απορεί κανείς με την αντοχή που επιδεικνύει η μετριότητα σε αυτό τον τόπο, ειδικά τούτη την εποχή.
Έχω κατά νου τον Αλέξανδρο Ραγκαβή, τον πατέρα του Συμβολαιογράφου. Επιφανές μέλος της αστικής τάξης μιας νεότευκτης Ελλάδας, κρατικοδίαιτος μέχρι το κόκαλο, ανήκει σ’ εκείνη την σοδιά λογοτεχνών που δεν έχουν και πολλά πράγματα να πουν στο μέλλον του κόσμου.
Στα μέσα του 19ου αιώνα κάθε λογοτεχνικό του πόνημα χαιρετιζόταν από σύμπασα την αθηναϊκή κριτική, τη στιγμή που πεζογράφοι όπως ο Εμμανουήλ Ροΐδης περνούσαν σχεδόν απαρατήρητοι με το γνωστό νεοελληνικό παιχνιδάκι της αποσιώπησης. Βέβαια έχει και η λογοτεχνία τη δικαιοσύνη της. Ο χρόνος όλα τα δικάζει.
Σήμερα βρίσκει κανείς την Πάπισσα Ιωάννα μεταφρασμένη στα βιβλιοπωλεία της Ευρώπης, ενώ ο Συμβολαιογράφος αναπαύεται στα σκονισμένα ράφια της Ιστορίας.
Τον θυμάται μόνο κάπου κάπου η γενιά των μετρίων εν είδει λογοτεχνικού μνημοσύνου κι αυτό είναι όλο...
