Αλμπέρ Καμύ: Ο άνθρωπος της Μεσογείου

Ο Δημήτρης Στεφανάκης μίλησε σε λογοτεχνική εσπερίδα για τον Αλμπέρ Καμύ στην οικία Κατακουζηνού.

Αλμπέρ Καμύ: Ο άνθρωπος της Μεσογείου
Δημήτρης Στεφανάκης, Όλγα Νικολαΐδου και Σοφία Πελοποννησίου

Ο συγγραφέας Δημήτρης Στεφανάκης ήταν ο ομιλητής στην εκδήλωση για τον Γάλλο λογοτέχνη, φιλόσοφο και συγγραφέα με τίτλο: Αλμπέρ Καμύ: Ο άνθρωπος της Μεσογείου. Μαζί του ήταν Όλγα Νικολαΐδου.

Μερικά αποσπάσματα από την ομιλία: Ο Καμύ μετέτρεψε σε δράμα ή σε φιλοσοφία ό,τι δεν μπόρεσε να αφηγηθεί μυθιστορηματικά. Με τον ίδιο τρόπο ό,τι δεν κατάφερε να ερμηνεύσει, το απέδωσε στους Έλληνες. Η Αρχαιότητα του Φωτός και του Μέτρου τον σαγήνεψε και τον ενέπνευσε κάθε φορά που είχε ανάγκη από κάτι ανάλογο.

Αναγνωρίζοντας ολόθερμα την σημασία του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, αγάπησε με πάθος το τοπίο μες στο οποίο γεννήθηκε το ελληνικό πολιτιστικό θαύμα. Άνθρωπος της Μεσογείου, ένας σύγχρονος Προμηθέας ο ίδιος, πάλεψε ενάντια στην αδικία και στη βαρβαρότητα της Ιστορίας. Κι όταν επιχείρησε να απαντήσει με ιδεολογικούς όρους στο ζήτημα της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, κατέφυγε στην «σκέψη του νότου», σ’ ένα περιβάλλον εκτυφλωτικού φωτός απολύτως μεσογειακό. Η Μεσόγειος και η Ελλάδα φαντάζουν το έσχατο καταφύγιό του. Γράφει στη Πτώση:

«Στο ελληνικό αρχιπέλαγος μου γεννήθηκε η αντίθετη εντύπωση. Καινούργια νησιά ξεπρόβαλλαν ασταμάτητα στον κύκλο του ορίζοντα. Η άδενδρη ράχ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­η τους χάραζε το όριο του ουρανού, η βραχώδης ακτογραμμή τους, διαγραφόταν καθαρά πάνω από τη θάλασσα. Ουδεμία σύγχυση. Στην ακρίβεια του φωτός όλα ήταν οριοθετημένα».

Και λίγο πιο κάτω: «Από τότε η Ελλάδα αναπαράγεται κάπου μέσα μου, στις παρυφές της μνήμης μου, αβίαστα».