Ο Χρήστος Βουδούρης σχολιάζει Αριστοτέλη, Γοργία, Καντ

Αριστοτέλης

Για την επανάληψη των εμπειριών

Η παγίδα της σκέψης είναι η λεπτομέρεια. θα πρέπει να αρκούν -γιατί όντως αρκούν- 2-3 περιπτώσεις, εμπειρίες για κάτι για να βγάλουμε το συμπέρασμα, ότι αν μη τι άλλο είναι βλαβερές ενεργειακά ώστε να τις αποφεύγουμε. Δεν χρειάζεται δηλ. να διυλίζουμε τον κώνωπα για να έχουμε τη γνώση. Διότι παρατηρείται ότι με την επανάληψη δήθεν «εμβαθύνουμε» ενώ στην πραγματικότητα εξαντλούμε τον εαυτό μας ερευνώντας τις λεπτομέρειες, πράγμα που μας οδηγεί δυστυχώς στην ίδια εμπειρία αλλά και στο ίδιο αποτέλεσμα. Δεν χρειάζεται να βάλω το χέρι μου 10 φορές στη φωτιά για να μη το ξαναβάλω. Eυτυχώς αυτό το μαθαίνω παιδί ακόμα, αλλιώς δεν θα είχε μείνει μέρος πάνω μου δίχως έγκαυμα. Ούτε θα χρειάζονταν να σηκώνεσαι πρησμένος απ’ το φαΐ απ’ το τραπέζι για να καταλάβεις και να ξέρεις ότι θα παχύνεις. Ότι άμα πιείς τρία τέσσερα ποτά θα μεθύσεις, ότι άμα το επαναλάβεις για πολύ καιρό θα γίνεις αλκοολικός και κάποια στιγμή θα αχρηστέψεις το συκώτι σου...

ΚΑΝΤ

Η μεταφυσική γνώση δεν πρέπει να περιέχει άλλο από κρίσεις κρίση απριόρι δε υπάρχει. Ο νους, η σκέψη η λογική έχει αντικείμενο τον φυσικό κόσμο και άρα κάθε τι που κάνει είναι εμπειρικό, αν και είναι αλήθεια ότι δεν έρχεται σε επαφή με τα όντα/αντικείμενα. Και εδώ υπάρχει ακόμα μια προκατάληψη: πιστεύουν όλοι ότι ο νόμος, η σκέψη είναι ξεχωρισμένη από όλο το υπόλοιπο σώμα, τις αισθήσεις και τη γλώσσα. Έτσι πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρχουνε κρίσεις απριόρι. Η κρίση ως εργαλείο είναι καθαρά όργανο της λογικής. Είναι βέβαια και προϊόν της. Η κρίση είναι που χωρίζει τα όντα μεταξύ τους και το ανθρώπινο ον από την πηγή του. Αυτό που του απομένει για να κερδίσει και να διατηρήσει ένα ψήγμα επίγνωσης, είναι να κρατηθεί στο ον που βλέπει μπροστά του και με αυτό και υπόλοιπα να φτιάξει τον λειψό κόσμο του και τον ανάπηρο εαυτό του. Ανάπηρος είναι γιατί του λείπει η ουσία του, που είναι η ενέργεια του, η δύναμη του. Γιατί, κι αυτό είναι άλλη μια προκατάληψη, η λο- γική ακόμα και αν είναι καθαρή, δεν είναι όλα όσα είναι το ανθρώπινο ον, και δυστυχώς παρά την πίστη για το αντίθετο, που είναι η αιτία να βρισκόμαστε ακόμα σε μια ζωώδη αρπακτική κατάσταση, δεν είναι τα μοναδικά όργανα για να γνωρίσουμε και να ζήσουμε καλά.

ΓΟΡΓΙΑΣ

Αν η μέθοδος και τα εργαλεία για να πάρω την εικόνα του κόσμου, γνώση- συνειδητοποίηση του γνωστού, καθαρή, είναι ο νους η γλώσσα οι αισθήσεις σύμ-φωνα με την λογική αρχή ότι στα ενάντια αντιστοιχούν ενάντιες ιδιότητες για να πάρουμε τη γνώση τόσο της μεθόδου όσο και του ίδιου του όντος δεν θα είναι μια άλλη σκέψη άλλη γλώσσα και άλλη αίσθηση, όλα αυτά κάνουν αυτό που είναι ταγμένα να κάνουν, αλλά η παύση της λειτουρ-γίας τους για να έχει κάποια αξία η αντιπαράθεση με μια γνώση θα πρέπει να σκέφτεται πάνω στα ίδια πράγματα. Όταν λέει ο π. ότι νοείν και ον-είναι είναι το ίδιο αναφέρεται στο πραγματικό ον/είναι και όχι στον φανταστικό άνθρωπο που πετάει, κάτι που δεν είναι πραγματικό αλλά φανταστικό τουλάχιστον για την λογική προσοχή. Ο γοργίας-βαλαλά λένε κάτι άλλο και δεν αντιπαρατίθενται τον π. οποιοσδήποτε λοι- πόν συσχετισμός μαζί και τα λεχθέντα τους είναι λάθος. Πουθενά δεν αναφέρει ο π. για φανταστικό ή πραγματικό κόσμο/ον/ πράγμα. Μιλάει για ον μη ον για αλήθεια και δόξα. Για την φυσική πραγματικότητα, τα αντικείμενα 100%.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Χρήστος Βουδούρης σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν της Γερμανίας και αποφοίτησε απ’ το πανεπιστήμιο της Βιέννης στην Αυστρία. «Η μεταμόρφωση του υποκειμένου στον Φουκώ και στον Καστανέντα»

Άλλα βιβλία του: Η Ανατροπή της σκέψης στο ασύλληπτο ή η ανατροπή της σκέψης του Heidegger στο, «Τι είναι Μεταφυσική». Heidegger: «Τι (δεν) είναι Σκέψη. Το ξανακερδισμένο μυστήριο της Λογικής». Heidegger: «Η Ουσία στο "Περί της ουσίας της αλήθειας"». «Ο Αναγνώστης ως Μάρτυρας της Προσωπικής του Ιστορίας», «Εγχειρίδιο για την Τέχνη της Ζωής». «Παρμενίδης, το Εγχειρίδιο της Διδασκαλίας του». Τη συλλογή ποιημάτων: «Το Ταξίδι του Οδυσσέα στην απέραντη Θάλασσα της Συνείδησης», εκδ. Σαιξπηρικόν.