Οι τρεις μύθοι της παγκόσμιας λογοτεχνίας

Τρεις είναι οι εμβληματικοί μύθοι της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Η αλληγορία του σπηλαίου που εμπεριέχεται στην Πολιτεία του Πλάτωνα είναι ένας ευφυέστατος μύθος για την έλλειψη παιδείας και στοχασμού πάνω στην ανθρώπινη φύση. Μύθος που κινείται ανάμεσα στην αφήγηση και στη φιλοσοφία όπως όλο το Πλατωνικό έργο, παραμένει σύμβολο ύψιστης σκέψης στα χρονικά της παγκόσμιας γραμματείας.

Ο μύθος του μεγάλου Ιεροεξεταστή αποτελεί μια εγκιβωτισμένη ιστορία μέσα στο αριστούργημα του Ντοστογιέφσκι «Αδερφοί Καραμάζοφ». Το ψευτοδιδακτικό ύφος του Ρώσου συγγραφέα που ξεγελά πολλούς κριτικούς και αναγνώστες του έργου του ώθησε κάποιους να ερμηνεύσουν τον μύθο ως μανιφέστο ιδεών. Στην πραγματικότητα ο Ντοστογιέφσκι θέτει ερωτήματα για το θεολογικό και πολιτικό δράμα του σύγχρονου ανθρώπου αναμένοντας από τους αναγνώστες του να δώσουν απαντήσεις.

Ο μύθος του φύλακα στην πύλη του Νόμου είναι ο τρίτος κεφαλαιώδης μύθος της λογοτεχνίας και περιέχεται στη «Δίκη» του Κάφκα. Ο Τσέχος γίγαντας του 20ου αιώνα αναπτύσσει μια ονειρική αλληγορία στα θεμέλια ενός παράλογου κόσμου.